Nuremberg Charter 1945

Source:

Source:

 

CODE VAN NEURENBERG EN UW VEILIGHEID

 

De oudste internationale code voor ethisch klinisch onderzoek bij mensen werd naar aanleiding van de afschuwelijke medische experimenten in concentratiekampen vastgelegd in de Code van Neurenberg van 1947. In 1964 volgde de Verklaring van Helsinki waarvan u de laatste editie uit 2013 elders op deze website kunt lezen. Deze richtlijnen zouden de veiligheid van proefpersonen in medische experimenten moeten waarborgen.

Door C.F. van der Horst

Geen wetenschap maar marketing

Daar medicijnen altijd “bijwerkingen” vertonen en de meeste niet genezen, is het ten zeerste de vraag of de Code van Neurenberg en de Verklaring van Helsinki bij de experimenten die geneesmiddelenonderzoek  genoemd worden, wel echt nageleefd worden. Cruciaal voor welke medische interventie dan ook is dat de onderliggende theorie op basis waarvan een potentieel geneesmiddel zou moeten werken, correct is.  Juist hier slaat men de plank nog al eens (niet onopzettelijk) mis. Marketing is helaas in veel gevallen belangrijker dan zuivere wetenschap.

Chemische onbalans: verzonnen verhaal

Zo is het verhaal van de “chemische onbalans in de hersenen” rechtstreeks afkomstig uit de marketing machine van de farmaceutische industrie en ontbeert het wetenschappelijke onderbouwing: er bestaat geen enkele test die of enig onderzoek dat deze onbalans ooit heeft aangetoond. Toch wordt er op basis van deze onbewezen “chemische onbalans” geneesmiddelenonderzoek met menselijke proefpersonen uitgevoerd nota bene met goedkeuring van medisch-ethische toetsingscommissies.

Onbewezen cholesterol mythe

Aan de basis van  experimenten met statinen  (cholesterol verlagers) staat de cholesterol mythe die evenzeer onbewezen is. Desondanks behoren statinen en medicatie voor de “chemische onbalans” (SSRI’s) tot de best verkopende “geneesmiddelen” en is het geen probleem om experimenten voor nieuwe versies goedgekeurd te krijgen.

Niet wetenschap, maar marketing zet de toon.

Medicijnen en ernstige schade

De chemische stoffen (medicijnen) die bij geneesmiddelenonderzoek worden getest zijn verre van ongevaarlijk: zo leidde een dergelijk experiment in Frankrijk recentelijk tot in elk geval een dode en drie anderen met mogelijk onherstelbare hersenschade. In de zomer van 2015 bleek dat een GlaxoSmithKline studieverslag van een medicijnenexperiment met paroxetine (verkocht als Paxil® in de VS en Seroxat® in Nederland) was vervalst. Niet alleen was het middel niet veilig, het was zelfs gevaarlijk: er waren 2,6 keer zoveel schadelijke voorvallen, 4 keer zoveel psychiatrische problemen en 10,3 keer zoveel zelfmoorden vergeleken met de controle groep.

Weggemoffeld

Deze gegevens werden door een statistische bewerking weggemoffeld waardoor het middel niet alleen goed leek te werken, maar ook ongevaarlijk zou zijn. Uit heronderzoek bleken beide niet waar te zijn, maar ondertussen was paroxetine door het met veel bombarie gepubliceerde verslag een bestseller geworden. Het middel wordt gelinkt aan moord en zelfdoding.

Noodzaak voor eerlijk onderzoek

In Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid vindt u informatie die u beschermt tegen misbruik van uw rechten als patiënt. Niet alleen voor hen die meedoen aan wetenschappelijk onderzoek is dit van cruciaal belang, maar eigenlijk voor iedereen die ooit een geneesmiddel heeft gebruikt of zal gebruiken. Het is zaak om eerlijk onderzoek te eisen en waar mogelijk natuurlijke oplossingen de voorkeur te geven volgens artikel 2 van de Code van Neurenberg (zie hieronder). Helaas blijken economische belangen vaak de overhand te hebben, waardoor dit artikel genegeerd wordt.

 

 

De Code van Neurenberg

  1. De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk. Dit betekent dat de betrokken persoon wettelijk bevoegd moet zijn, om toestemming te geven; zou zo gesitueerd moeten zijn dat hij in staat is, zijn of haar vrije keuze te maken zonder tussenkomst van enig element van geweld, fraude, bedrog, pressie, misleiding of enige andere verborgen vorm van beperking of dwang; en moet voldoende kennis en begrip hebben van het betreffende onderwerp, zodat hij of zij in staat is een onderbouwde keuze te maken. Dit laatste vereist dat voordat de proefpersoon zijn of haar keuze kan bevestigen, duidelijk gemaakt moeten worden: de aard, duur en doel van het experiment, de methode en middelen waarmee het uitgevoerd wordt, alle redelijkerwijs te verwachten ongemakken en risico’s en de gevolgen voor de gezondheid van de persoon die mogelijk deel zal nemen aan het experiment. De plicht en de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de kwaliteit van de toestemming ligt bij de persoon die het experiment initieert, aanstuurt of er aan deelneemt. Dit is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet ongestraft aan een ander overgedragen kan worden.
  2. Het experiment moet zo ontworpen zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor de samenleving die niet met andere methoden of middelen te behalen zijn en niet willekeurig en onnodig van aard zijn.
  3. Het experiment moet zo ontworpen zijn en gebaseerd zijn op de resultaten van dierproeven en kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of een ander onderzocht probleem, zodanig dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment rechtvaardigen.
  4. Het experiment moet zo uitgevoerd worden dat elk onnodig, fysiek en mentaal leed en letsel voorkomen wordt.
  5. Een experiment moet niet worden uitgevoerd, wanneer er a priori reden is om er vanuit te gaan dat overlijden of een handicap het gevolg zullen zijn; behalve misschien in het geval dat de uitvoerende artsen zelf ook als proefpersoon dienen.
  6. Het met het experiment genomen risico moet nooit groter zijn dan het humanitaire belang van het probleem dat het experiment moet oplossen.
  7. Degelijke voorbereidingen moeten worden getroffen en adequate voorzieningen moeten worden aangeboden, om de proefpersoon te beschermen tegen mogelijk letsel, handicaps of overlijden.
  8. Het experiment moet alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde De hoogste graad van vaardigheid en zorg moeten worden vereist van de personen die het experiment leiden of uitvoeren, in alle stadia van het experiment.
  9. Gedurende de gehele loop van het experiment moet het de proefpersoon vrij staan om het experiment ten einde te brengen, als hij of zij een fysieke of mentale staat heeft bereikt, waardoor voortzetten van het experiment hem of haar onmogelijk lijkt.
  10. Gedurende de gehele loop van het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper bereid zijn om het experiment in ieder willekeurig stadium te staken, als hij of zij reden heeft om aan te nemen, met gebruik van het gezond verstand, de superieure vaardigheid en het zorgvuldig oordeel dat van hem of haar vereist wordt, dat voortzetting van het experiment zal leiden tot letsel, handicaps of overlijden van de proefpersoon.

Trials of War Criminals before the Nuremberg Military Tribunals under Control Council Law No. 10, Vol. 2, pp. 181-182. Washington, D.C.: U.S. Government Printing Office, 1949

 

Source:

 

Overeenkomst voor de vervolging en bestraffing van de grote oorlogsmisdadigers

van de Europese As, Londen, 08-08-1945 Geldend van 25-09-1945 t/m heden

Source:

Neurenbergse principes

 

De Neurenbergse principes of Nuremberg principles zijn een geheel van internationale rechtsbeginselen opgesteld na de Tweede Wereldoorlog. Het Handvest van Neurenberg, waar deze beginselen integraal deel van uitmaken, werd geschreven uit noodzaak, men moest immers een rechtsgrond hebben om de Duitse oorlogsmisdadigers te veroordelen op de Processen van Neurenberg, terwijl ze volgens het heersende Duitse recht vaak rechtmatig gehandeld hadden. Ze worden tegenwoordig ook als de basis van het internationaal strafrecht beschouwd.

Iedereen die een handeling verricht die gelijkstaat aan een misdaad naar internationaal recht is daar aansprakelijk voor en kan daarvoor gestraft worden.

Artikel II

Het feit dat het nationaal recht geen straf bepaalt voor een handeling die gelijkstaat aan een misdaad naar internationaal recht, ontheft de persoon die de handeling verrichtte niet van zijn aansprakelijkheid naar internationaal recht.

Artikel III

Het feit dat de persoon die een handeling verrichtte die gelijkstaat aan een misdaad naar internationaal recht, dat gedaan heeft als staatshoofd of als verantwoordelijk overheidsambtenaar, ontheft deze niet van zijn aansprakelijkheid naar internationaal recht.

Artikel IV

Het feit dat een persoon gevolg gaf aan een bevel van zijn overheid of een hogergeplaatste, ontheft hem niet van zijn aansprakelijkheid naar internationaal recht, mits een morele keuze voor hem in feite mogelijk was.

Artikel V

Iedere persoon die beschuldigd wordt van een misdaad naar internationaal recht heeft recht op een eerlijk proces op basis van de feiten en het recht.

Artikel VI

De navolgende misdaden zijn strafbaar als misdaden naar internationaal recht:

§1 Misdaden tegen de vredeHet maken van plannen voor, het bereiden van, het nemen van initiatief tot of het voeren van een aanvalsoorlog of een oorlog in strijd met internationale verdragen, overeenkomsten of garanties, of deelname aan een gemeenschappelijk plan of samenzwering voor het verrichten van eerder genoemde handelingen.§2 OorlogsmisdadenSchendingen van wetten of gebruiken van de oorlog. Zodanige schendingen zullen omvatten, doch niet beperkt zijn tot moord, mishandeling of deportatie, met het oog op slavenarbeid of voor enig ander doel, van de burgerbevolking van of in bezet grondgebied, moord of mishandeling van krijgsgevangenen of van personen op zee, het doden van gijzelaars, plunderen van openbaar of particulier eigendom, willekeurige vernietiging van steden, plaatsen of dorpen, of verwoesting, welke niet door militaire noodzaak gerechtvaardigd was.§3 Misdaden tegen de menselijkheidMoord, uitroeiing, het in slavernij voeren, deportatie en andere onmenselijke handelingen, die voor of gedurende een oorlog bedreven zijn tegen de burgerbevolking of vervolgingen op grond van politiek, ras of godsdienst ter uitvoering van of in verband met enig misdrijf behorende tot de rechtsmacht van de Rechtbank, onverschillig of deze geschiedden al dan niet in strijd met het nationale recht van het land, waar deze daden werden bedreven.

Artikel VII

Het medeplegen van een misdaad tegen de vrede, een oorlogsmisdaad of een misdaad tegen de menselijkheid zoals vermeld in Artikel VI, is een misdaad naar internationaal recht.

 

Source:

Wie is de echte Klaus Schwab

Source: