Source:

https://youtu.be/kqAmn_hRkdY

WEKENFEEST / FEAST OF WEEKS

SHAVUOT

(PINKSTEREN / PENTECOST)

חג השבועות = Shavuot = Pinksteren
Bikkurim (Hebrew: ביכורים‎, lit. "First-fruits")

Dit feest begint bij zonsopgang (sunrise) op Zondag 31 mei 2020 X 50d

This feast starts at sunrise on Sunday May 31, 2020 X 50d

(Waarschuwing: ik ben nog niet zeker van alle dagen, het is nieuw voor mij. M.a.w. er kunnen fouten in staan)

• X = Sabbat Heilige samenkomst en geen dienstwerk (Sabbat begint de avond ervoor bij zonsondergang)
• * = Feest dagen tellen
• ^ = 50 dagen tellen naar pinksteren
• # = Extra feestdagen door mensen ingevoerd
• # = is voor mensen buiten Israel (Extra feestdagen door mensen ingevoerd en gevierd door Yeshua)
• 0 = Je mag alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft
  

 

Chag HaShavuot (Feast of Weeks)

 

Het vieren der hoge feesten

 

Wekenfeest/Pinksteren/Shavuot: (23e tot 50 dagen)

Deuteronomium 16:

9 Zeven weken zult gij u tellen; van dat men met de sikkel begint in het staande koren, zult gij de zeven weken beginnen te tellen.

10 Daarna zult gij den HEERE, uw God, het feest der weken houden; het zal een vrijwillige schatting uwer hand zijn, dat gij geven zult, naardat u de HEERE, uw God, zal gezegend hebben.

11 En gij zult vrolijk zijn voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, die in uw poorten is, en de vreemdeling (Aliëns/Nephelims/gevallen engelen/naties), en de wees, en de weduwe, die in het midden van u zijn; in de plaats, die de HEERE, uw God, zal verkiezen, om Zijnen Naam aldaar te doen wonen.

12 En gij zult gedenken, dat gij een dienstknecht geweest zijt in Egypte; en gij zult deze inzettingen houden en doen.

Leviticus 23:

15 Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;

16 Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw spijsoffer den HEERE offeren.

17 Gijlieden zult uit uw woningen twee beweegbroden brengen, zij zullen van twee tienden meelbloem zijn, gedesemd zullen zij gebakken worden; het zijn de eerstelingen den HEERE.

18 Gij zult ook met het brood zeven volkomen eenjarige lammeren, en een var, het jong van een rund, en twee rammen offeren; zij zullen den HEERE een brandoffer zijn, met hun spijsoffer en hun drankofferen, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.

19 Ook zult gij een geitenbok ten zondoffer, en twee eenjarige lammeren ten dankoffer bereiden.

20 Dan zal de priester dezelve met het brood der eerstelingen ten beweegoffer, voor het aangezicht des HEEREN, met de twee lammeren bewegen; zij zullen den HEERE een heilig ding zijn, voor den priester.

21 En gij zult op dienzelfden dag uitroepen, dat gij een heilige samenroeping zult hebben; geen dienstwerk zult gij doen; het is een eeuwige inzetting in al uw woningen voor uw geslachten.

22 Als gij nu den oogst uws lands zult inoogsten, gij zult, in uw inoogsten, den hoek des velds niet ganselijk afmaaien, en de opzameling van uw oogst niet opzamelen; voor den arme en voor den vreemdeling zult gij ze laten; Ik ben de HEERE, uw God!

 
 

De twee zilveren trompetten
 

 Numeri 10:

1 Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

2 Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.

3 Als zij met dezelve blazen zullen, dan zal de gehele vergadering tot u vergaderd worden, aan de deur van de tent der samenkomst.

4 Maar als zij met de éne zullen blazen, dan zullen tot u vergaderd worden de oversten, de hoofden der duizenden van Israël.

5 Als gij met een gebroken geklank blazen zult, dan zullen de legers, die tegen het oosten gelegerd zijn, optrekken.

6 Maar als gij ten tweeden male met een gebroken geklank blazen zult, zullen de legers, die tegen het zuiden legeren, optrekken; met een gebroken geklank zullen zij blazen tot hun optochten.

7 Maar in het verzamelen van de gemeente, zult gij blazen, doch geen gebroken geklank maken.

8 En de zonen van Aäron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

9 En wanneer gijlieden in uw land ten strijde zult trekken tegen den vijand, die u benauwt, zult gij ook met die trompetten een gebroken klank maken; zo zal uwer gedacht worden voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, en gij zult van uw vijanden verlost worden.

10 Desgelijks ten dage uwer vrolijkheid, en in uw gezette hoogtijden, en in de beginselen uwer maanden, zult gij ook met de trompetten blazen over uw brandofferen, en over uw dankofferen; en zij zullen u ter gedachtenis zijn voor het aangezicht uws Gods; Ik ben de HEERE, uw God!

 

Shavuot- The Feast of Weeks or The Festival of First Fruits.
The 50^th day of counting the Omer (Pentecost)- the day after 7 Sabbaths from the Bikkurim commemorating the gift of the Torah on Mt. Sinai and the gift of the Holy Spirit on Mt. Moriah. 

Handelingen 2:

Uitstorting van den Heiligen Geest

1 En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen.

2 En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.

3 En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.

4 En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

5 En er waren Joden, te Jeruzalem wonende, godvruchtige mannen van allen volke dergenen, die onder den hemel zijn.

6 En als deze stem geschied was, kwam de menigte samen, en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

7 En zij ontzetten zich allen, en verwonderden zich, zeggende tot elkander: Ziet, zijn niet alle dezen, die daar spreken, Galiléërs?

8 En hoe horen wij hen een iegelijk in onze eigen taal, in welke wij geboren zijn?

9 Parthers, en Méders, en Elamieten, en die inwoners zijn van Mesopotámië, en Judéa, en Cappadócië, Pontus en Azië;

10 En Frygië, en Pamfylië, Egypte, en de delen van Libyë, hetwelk bij Cyréne ligt, en uitlandse Romeinen, beiden Joden en Jodengenoten;

11 Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken.

12 En zij ontzetten zich allen, en werden twijfelmoedig, zeggende, de een tegen den ander: Wat wil toch dit zijn?

13 En anderen, spottende, zeiden: Zij zijn vol zoeten wijns.

Toespraak van Petrus op den Pinksterdag

14 Maar Petrus, staande met de elven, verhief zijn stem, en sprak tot hen: Gij Joodse mannen, en gij allen, die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijn woorden tot uw oren ingaan.

15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van den dag.

16 Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joël:

17 En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.

18 En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren.

19 En Ik zal wonderen geven in den hemel boven, en tekenen op de aarde beneden, bloed en vuur, en rookdamp.

20 De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat de grote en doorluchtige dag des Heeren komt.

21 En het zal zijn, dat een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.

22 Gij Israëlietische mannen, hoort deze woorden: Jezus den Nazaréner, een Man van God, onder ulieden betoond door krachten, en wonderen, en tekenen, die God door Hem gedaan heeft, in het midden van u, gelijk ook gijzelven weet;

23 Dezen, door den bepaalden raad en voorkennis Gods overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood;

24 Welken God opgewekt heeft, de smarten des doods ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van denzelven dood zou gehouden worden.

25 Want David zegt van Hem: Ik zag den Heere allen tijd voor mij; want Hij is aan mijn rechterhand, opdat ik niet bewogen worde.

26 Daarom is mijn hart verblijd; en mijn tong verheugt zich; ja, ook mijn vlees zal rusten in hope;

27 Want Gij zult mijn ziel in de hel niet verlaten, noch zult Uw Heilige overgeven, om verderving te zien.

28 Gij hebt mij de wegen des levens bekend gemaakt; Gij zult mij vervullen met verheuging door Uw aangezicht.

29 Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrijuit tot u te spreken van den patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons tot op dezen dag.

30 Alzo hij dan een profeet was, en wist, dat God hem met ede gezworen had, dat hij uit de vrucht zijner lenden, zoveel het vlees aangaat, den Christus verwekken zou, om Hem op zijn troon te zetten;

31 Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien.

32 Dezen Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.

33 Hij dan, door de rechterhand Gods verhoogd zijnde, en de belofte des Heiligen Geestes, ontvangen hebbende van den Vader, heeft dit uitgestort, dat gij nu ziet en hoort.

34 Want David is niet opgevaren in de hemelen; maar hij zegt: De Heere heeft gesproken tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand.

35 Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.

36 Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt.

De eerste bekeerden

37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

40 En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht!

41 Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen.

42 En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden.

43 En een vreze kwam over alle ziel; en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen.

44 En allen, die geloofden, waren bijeen, en hadden alle dingen gemeen;

45 En zij verkochten hun goederen en have, en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van node had.

46 En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;

47 En prezen God, en hadden genade bij het ganse volk. En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.

Shavuot- Het Wekenfeest of Het Festival van de Eerste Vruchten.
De 50ste dag van het tellen van de Omer (Pinksteren) - de dag na de Eerste Vruchten feest, 7 sabbatten tellen (Bikkurim) ter herdenking van de geven van de Thora op de berg. Sinaï en het geschenk van de Heilige Geest op Mt. Moriah.

Dit hieronder zijn de joodse regels (verboden) maar als het niet in de bijbel staat dan geld het niet voor ons, omdat YHWH zijn instructies (Thora, wetten) gelden en niet die van de mens.

De Omertelling (of Sefirat Ha'omer, Hebreeuws: ספירת העומר) is de verbale telling gepaard gaand met het opzeggen van een zegening van de 49 dagen tussen Pesach en Sjavoeot (Wekenfeest). De dagen worden plechtig geteld ter herdenking aan de Omer-ceremonie die werd gehouden in de Tempel van Jeruzalem.
Tijdens de Omertelling gelden er allerlei beperkingen voor joden, waaronder een verbod te trouwen, naar muziek te luisteren, zich te scheren, of grote nieuwe aankopen te doen. Omdat 33e dag van de Omertelling (Lag BaOmer) een feestdag is, gelden verschillende geboden weer niet op die dag.

 

Wekenfeest

Het Feest der Weken of Wekenfeest (Hebr. Sjavoeot) of Feest van de oogst (Ex. 23:16) is een hoogtijd door God is ingesteld voor zijn volk Israël. Het feest werd gehouden zeven volle weken na het feest van de Eerstelingsgarve. Het wekenfeest werd later Pinksterfeest of Pinksteren genoemd. Pinksteren komt van het Griekse pentecoste, vijftigste (dag).

Het Feest der Weken werd gehouden in de 3e maand van de godsdienstige kalender, op de 50e dag gerekend van de dag van het eerste oogstfeest, het Feest van de Eerstelingsgarve, in de 1e maand.

Lev 23:15 Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;
Lev 23:16 Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw spijsoffer den HEERE offeren.
(SV)

Evenals de Feest der eerstelingsgarve was ook het feest der weken een feest der eerstelingen. Ging het bij het eerste feest om eerstelingen van de gersteoogst, bij het tweede feest ging het om eerstelingen van de tarweoogst.

Exodus 34:
22 Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is.

Exodus 23:
19 De eerstelingen der eerste vruchten uws lands zult gij in het huis des HEEREN uws Gods brengen. Gij zult het bokje niet koken in de melk zijner moeder.
(SV)

Exodus 23:
16 En het feest des oogstes, der eerste vruchten van uw arbeid, die gij op het veld gezaaid zult hebben.
(SV)
Op de dag van het wekenfeest werd een gave aan God gebracht, bestaande uit twee beweegbroden.

Leviticus 23
17 Gijlieden zult uit uw woningen twee beweegbroden brengen, zij zullen van twee tienden meelbloem zijn, gedesemd zullen zij gebakken worden; het zijn de eerstelingen den HEERE.
(SV)

De beweegbroden waren tarwebroden. Met het brood moesten bloedige dieroffers worden geofferd. Deze bijkomende offers vormden een brandoffer, een zondoffer en een dankoffer (Lev. 23:18-19).

Lev 23:18 Gij zult ook met het brood zeven volkomen eenjarige lammeren, en een var, het jong van een rund, en twee rammen offeren; zij zullen den HEERE een brandoffer zijn, met hun spijsoffer en hun drankofferen, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.
Lev 23:19 Ook zult gij een geitenbok ten zondoffer, en twee eenjarige lammeren ten dankoffer bereiden.
(SV)

Het beweegoffer, datgene Wat de priester bewoog voor Gods aangezicht was: het brood der eerstelingen, het zondoffer (geitenbok) en het dankoffer (twee lammeren) (Lev. 23:20)

Lev 23:20 Dan zal de priester dezelve met het brood der eerstelingen [ten] beweegoffer, voor het aangezicht des HEEREN, met de twee lammeren bewegen; zij zullen den HEERE een heilig ding zijn, voor den priester.
(SV)

Van de Israelieten werd een vrijwillige gave verlangd, naar de ontvangen zegen (Deut. 16:10; Ex. 23:19).
Het feest der weken moest, evenals Loofhuttenfeest in de 7e maand, een vrolijk feest zijn (Deut. 16:11-12).
Het feest moest gevierd in de plaats die de HEER verkozen had om daar Zijn naam te doen wonen, namelijk in Jeruzalem (Deut. 16:11), waar het huis van de HEER was (Ex 23:19).
Het Feest der weken bevat tevens een gedachtenis aan de geleden slavernij in Egypte (Deut 16:10-12).
Op de dag van het feest vond een heilige samenkomst plaats, die tevens een rustdag was, waarop geen dienstwerk verricht mocht worden (Lev. 23:21).

Type en vervulling
Op de dag van het Wekenfeest (Pinksterdag) is de Heilige Geest neergedaald en zijn de gelovige discipelen samengevoegd tot één Lichaam. Zij waren het begin van de oogst. De gelovigen worden uit tweeén één: uit Joden en Grieken (heidenen) samengevoegd tot één geheel, tot een nieuwe mens.
Voorzover wij door het zaad van het evangeliewoord zijn voortgebracht en deel hebben aan de Heer Jezus, de Eersteling, zijn wij als gelovigen een eersteling van Gods schepselen. Wij vormen het eerste deel van de oogst.
Jak 1:18 Naar zijn wil heeft Hij ons voortgebracht door het woord van de waarheid, opdat wij in zekere zin een eersteling van zijn schepselen zouden zijn.
(TELOS)

Wekenfeest of Pinksterfeest (Sjavoeot)

Zeven weken na Pesach wordt de eerste tarwe geofferd in de tempel als teken dat de oogst kan worden binnengehaald. Dit feest is later verbonden met een herdenking van het ontvangen van de Tora (de wet) aan de voet van de berg Sinai.

Ex. 34:22 en Lev. 23:15-16


Shavuot - wekenfeest

Shavuot wordt ook wel Wekenfeest of Pinksterfeest genoemd. Dit feest vormt het slotfeest en tevens het hoogtepunt van de voorjaarsfeesten, Ex.19-24. Dit Wekenfeest is het feest dat God in gedachten had, toen Hij aan Mozes vertelde dat de Farao het volk moest laten gaan, om voor God in de woestijn een feest te houden, Ex.5:1,10:9. Na de uittocht uit Egypte kregen de joden hun identiteit met het Wekenfeest, met de Tora bij de berg Sinaï. Dankzij dit verbond heeft het volk eeuwenlang zijn identiteit weten te behouden, zelfs onder verdrukking en zonder het beloofde land. Bij de Sinaï kreeg het volk als het ware een hart mee. Zoals Pesach en Shavuot bij elkaar horen, zo horen ook de joodse nationaliteit en identiteit bij elkaar. Het volk werd geroepen om een uitverkoren volk te zijn temidden der natiën, Ex.19:5, en om een volk van priesters en een heilige natie te zijn, Ex.19:6. 

Met elk Wekenfeest ontvangen schepping en geschiedenis de belofte van hun messiaanse voltooïing. Toen Mozes de Tora aan het volk gaf, zei men: Wij zullen doen en wij zullen luisteren, Ex. 24:7. Uiteraard wordt er op Shavuot gelezen over de 10 Woorden op de berg Sinai. 
De 10 Woorden als samenvatting van de gehele Tora. Naast de Tora wordt er op Shavuot gelezen uit de feestrol Ruth. Ruth is het type van iemand die uit liefde tot Gods volk is toegetreden. Ruth verlaat net als Abraham het land van haar geboorte en het huis van haar vader, Gen.12:1, om te gaan naar een onbekend land, maar waarvan ze voelt dat God haar heen leid. Ruth is een symbool van alle mensen, in een worsteling om verandering. Het boek Ruth laat ook de zorg zien voor de armen en weduwen. Maar belangrijker is, dat men hierin leest, dat de heidenen ook tot het volk van Israel gaan behoren door de losser, Go’el. Voor Israël is het profetisch dat de heidenen onder de heerschappij van de Messias ook tot het volk van God gaan behoren. Dit feest wordt ook wel het feest der Eerstelingen genoemd, als begin van de inzameling van de heidenen. Het is veelzeggend dat iedere Joodse eredienst na de Toralezing het Alenoe-gebed wordt gebeden, met de droom van de uiteindelijke harmonie tussen de volkeren en God: dat alle volkeren zich voor U buigen en elke tong bij U zal zweren. 
Shavuot is hiervan het begin.

Sjavoe' ot - Wekenfeest of Pinksteren

Oorsprong

Vier het Wekenfeest wanneer je de eerste opbrengst van de tarweoogst binnenhaalt, en het Inzamelingsfeest wanneer het jaar ten einde loopt. Exodus 34:24

Vanaf die dag na de sabbat, vanaf de dag dat de schoof omhooggeheven is, moeten zeven volle weken worden afgeteld, 16 tot de dag na de zevende sabbat. Vijftig dagen moeten jullie aftellen, en dan moeten jullie de HEER een graanoffer aanbieden uit de nieuwe tarweoogst. Leviticus 23:15,16

Het feest

Het Wekenfeest valt op 6 en 7 Sivan (mei/juni), vijftig dagen na Pesach. Tijdens dit feest worden de synagogen en huizen traditiegetrouw versierd met bloemen. De joden lezen uit het Bijbelboek Ruth en besteden veel tijd aan het bestuderen van de Thora en de tien geboden. Thuis eten en drinken ze vooral zuivelproducten, zoals melk, kaas en eieren. Bekend zijn de zogenaamde blintzes, speciale kaaspannenkoeken.

Betekenis

Het Wekenfeest is het tweede Bijbelse oogstfeest. Bij het eerstelingfeest stond de gersteoogst centraal, nu viert men de oogst van tarwe, dadels en olijven. Maar het Wekenfeest is ook een openbaringsfeest. Precies vijftig dagen na de uittocht uit Egypte (dit klopt niet: zie Exodus 19:1-6) ontving Mozes van God de wetten en de tien geboden. Het feest wordt daarom ook wel ‘Matan Thora’, of wel ‘De gift van de Thora’, genoemd.

Thorastudie is in de joodse traditie altijd erg belangrijk geweest. Het is daarom niet verwonderlijk dat er tijdens het feest van de Thora zoveel wordt gestudeerd. Volgens de overleveringen hadden de Israëlieten zich verslapen op de dag dat Mozes hen Gods wetten en geboden gaf. Om die reden waken en studeren de joden de hele eerste nacht van het Wekenfeest.

Zoals alle joodse feesten is ook het Wekenfeest rijk aan symboliek. De bloemenversiering herinnert aan de bloeiende hellingen van de berg Sinaï, waar Mozes de wet ontving. De zuivelgerechten staan symbool voor de voedende kracht van de Thora. Het verhaal van Ruth is toepasselijk omdat de oogst er een belangrijke rol in speelt.

Het nieuwe testament

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. 2 Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. 3 Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, 4 en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. Handelingen 2:1-4

De uitstorting van de Heilige Geest vond plaats tijdens het Wekenfeest, vijftig dagen na de opstanding van Jezus. Er is een mooie parallel tussen de ontvangst van de wet en de uitstorting van de Heilige Geest.

Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk. Jeremia 31:33

Hij heeft ons geschikt gemaakt om het nieuwe verbond te dienen: niet het verbond van een geschreven wet, maar dat van zijn Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend. 2 Korintiërs 3:6

Tijdens het pinksterfeest begonnen de discipelen plotseling in vele vreemde talen te spreken. Hiermee werd duidelijk dat het evangelie niet alleen voorbehouden was aan de joden. Net zoals de Moabitische vrouw Ruth toetrad tot het volk van God, zo ook zouden de heidenen deel krijgen aan Gods beloften.

Exodus 19:

Mozes op den berg Sinaï

1 In de derde maand, na het uittrekken der kinderen Israëls uit Egypteland, ten zelfden dage kwamen zij in de woestijn Sinaï.

2 Want zij togen uit Rafidîm, en kwamen in de woestijn Sinaï, en zij legerden zich in de woestijn; Israël nu legerde zich aldaar tegenover dien berg.

3 En Mozes klom op tot God. En de HEERE riep tot hem van den berg, zeggende: Aldus zult gij tot het huis van Jakob spreken, en den kinderen Israëls verkondigen:

4 Gijlieden hebt gezien, wat Ik den Egyptenaren gedaan heb; hoe Ik u op vleugelen der arenden gedragen en u tot Mij gebracht hebt.

5 Nu dan, indien gij naarstiglijk Mijner stem zult gehoorzamen, en Mijn verbond houden, zo zult gij Mijn eigendom zijn uit alle volken, want de ganse aarde is Mijn;

6 En gij zult Mij een priesterlijk koninkrijk, en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden, die gij tot de kinderen Israëls spreken zult.