10 Commandments

Exodus 20:

And God spake all these words, saying,

I am יְהֹוָה thy God, which have brought thee out of the land of Egypt, out of the house of bondage. 

 

Thou shalt have no other gods before me.

 

Thou shalt not make unto thee any graven image, or any likeness of any thing that is in heaven above, or that is in the earth beneath, or that is in the water under the earth.

Thou shalt not bow down thyself to them, nor serve them: for I יְהֹוָה thy God am a jealous God, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation of them that hate me;

And shewing mercy unto thousands of them that love me, and keep my commandments.

 

Thou shalt not take the name of יְהֹוָה thy God in vain; for יְהֹוָה will not hold him guiltless that taketh his name in vain.

 

Remember the sabbath day, to keep it holy.

Six days shalt thou labour, and do all thy work:

10 But the seventh day is the sabbath of יְהֹוָה thy God: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, thy manservant, nor thy maidservant, nor thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates:

11 For in six days יְהֹוָה made heaven and earth, the sea, and all that in them is, and rested the seventh day: wherefore יְהֹוָה blessed the sabbath day, and hallowed it.

 

12 Honour thy father and thy mother: that thy days may be long upon the land which יְהֹוָה thy God giveth thee.

 

13 Thou shalt not murder.

 

14 Thou shalt not commit adultery.

 

15 Thou shalt not steal.

 

16 Thou shalt not bear false witness against thy neighbour.

 

17 Thou shalt not covet thy neighbour's house, thou shalt not covet thy neighbour's wife, nor his manservant, nor his maidservant, nor his ox, nor his ass, nor any thing that is thy neighbour's.

 

 

De 10 geboden zijn de grondwetten. De Tora is juist van יְהֹוָה (God) afkomstig en heeft als doel goede mensen en een betere wereld te creëren. De liefde van God staat dus centraal. Ook bevat de Torah een groot aantal wetten en leefregels van elke levensfase: van kind tot volwassen. Omdat de Tora door יְהֹוָה (God) is opgesteld geldt deze eeuwig en kan niet vervangen worden.

 

These commandments are also used into the Dutch Government LAWS

who DENY that YHWH exists.

 

New testament

Many Evangelical Christians think that the 10 Commandments were done away with. This is a big lie of Satan's. It was the Ceremonial Laws of the Jews that were done away with; when Jesus- the sacrificial Lamb of God died on the Cross, they were no longer needed. The entire Sanctuary System of the Old Testament pointed to Christ and His Dying/Blood on the Cross. For a deeper study, look up these verses:

 

First Commandment: You shall have no other gods before Me

Matthew 4:10; 6:24; 22:37-38; Luke 4:8; Revelation 14:7.

 

Second Commandment: Thou shalt not worship Idols

Acts 15:20; 17:16; 29; 1 Corinthians 5:10-11; 6:9; 10:7, 14, 19; 12:2; 2 Corinthians 6:16; Galatians 5:20; Ephesians 5:5; Colossians 3:5; 1 Thessalonians 1:9; 1 Peter 4:3; 1 John 5:21; Revelation 2:14; 9:20; 21:8; 22:15.

 

Third Commandment: Thou shalt not take the name of יְהֹוָה in vain

Matthew 5:33-34; 1 Timothy 6:1; James 2:7.

 

Fourth Commandment: Remember the Sabbath day, to keep it Holy

Matthew 12:8, 12; 24:20; Mark 1:21; 2:27-28; 6:2; Luke 4:16, 31; 6:5; 23:56; Acts 13:14, 42, 44; 15:21; 16:13; 17:1-2; 18:4; Hebrews 4:4, 9-10 (See also Amplified, ASV, BBE, NASB, NIV, RSV and NRSV.)

 

Fifth Commandment: Honour your father and your mother

Matthew 15:4; 19:19; Mark 7:10; 10:19; Luke 18:20; Romans 1:30; Ephesians 6:1-2; Colossians 3:20; 2 Timothy 3:2.

 

Sixth Commandment: Thou shalt not Murder

Matthew 5:21-22; 19:18; Mark 7:21; 10:19; Luke 18:20; Romans 1:29; 13:9; Galatians 5:21; 1 Timothy 1:9; James 2:11; 1 Peter 4:15; 1 John 3:15; Revelation 9:21; 21:8; 22:15.

 

Seventh Commandment: Thou shalt not commit Adultery

Matthew 5:27-28; 19:18; Mark 7:21; 10:11-12, 19; Luke 16:18; 18:20; Acts 21:25; Romans 1:29; 2:22; 7:3; 13:9; 1 Corinthians 5:11; 6:9, 18; 10:8; Galatians 5:19; Ephesians 5:3; 1 Thessalonians 4:3; Hebrews 13:4; James 2:11; 2 Peter 2:14; Jude 1:7; Revelation 2:14; 2:21-22; 9:21.

 

Eighth Commandment: Thou shalt not Steal

Matthew 19:18; Mark 7:22; 10:19; Luke 18:20; Romans 2:21; 13:9; 1 Corinthians 5:10-11; 6:10; Ephesians 4:28; 1 Peter 4:15; Revelation 9:21.

 

Ninth Commandment: Thou shalt not bear false witness

Matthew 15:19; 19:18; Mark 10:19; Luke 18:20; John 8:44; Acts 5:3-4; Romans 1:29; 13:9; Ephesians 4:25; Colossians 3:9; 1 Timothy 4:2; 2 Timothy 3:3; Revelation 21:8; 22:15.

 

Tenth Commandment: Thou shalt not Covet your neighbour's things

Mark 7:22; Luke 12:15; Acts 20:33; Romans 1:29; 7:7; 13:9; 1 Corinthians 5:10-11; 6:10; Galatians 5:19; Ephesians 5:3, 5; 1 Timothy 6:10; 2 Timothy 3:2; 2 Peter 2:14; Hebrews 13:5.

 

Source:

 

Luke 17:

26 And as it was in the days of Noe, so shall it be also in the days of the Son of man.

 

Strong's G3575 - nōe

 

Noah = "rest"

  1. the tenth in descent from Adam, second father of the human family

 

Source:

 

Exodus 19:
5 Now therefore, if ye will obey my voice indeed, and keep my covenant, then ye shall be a peculiar treasure unto me above all people: for all the earth is mine:

 

Deuteronomy 14:
2 For thou art an holy people unto יְהֹוָה thy God, and יְהֹוָה hath chosen thee to be a peculiar people unto himself, above all the nations that are upon the earth.

 

Deuteronomy 26:
18 And יְהֹוָה hath avouched thee this day to be his peculiar people, as he hath promised thee, and that thou shouldest keep all his commandments;

 

Psalm 135:
4 For יְהֹוָה hath chosen Jacob unto himself, and Israel for his peculiar treasure.

 

Ecclesiastes 2:
8 I gathered me also silver and gold, and the peculiar treasure of kings and of the provinces: I gat me men singers and women singers, and the delights of the sons of men, as musical instruments, and that of all sorts.

 

Titus 2:
14 Who gave himself for us, that he might redeem us from all iniquity, and purify unto himself a peculiar people, zealous of good works.

 

1 Peter 2:
9 But ye are a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a peculiar people; that ye should shew forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvellous light:

Source:

https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/rapporten/2020/01/23/tk-bijlage-4-de-wachttoren/tk-bijlage-4-de-wachttoren.pdf

 

Leviticus 19:

3 Ye shall fear every man his mother, and his father, and keep my sabbaths: I am יְהֹוָה (the LORD) your אֱלֹהִים (God).


De Tien Geboden zijn voor christenen belangrijker dan de grondwet


Kun je religieuze geboden inderdaad boven de wet plaatsen

Number 1

Exodus 20:

Thou shalt have no other gods before me.

 

 

Psalm 81:
8 Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wilt hearken unto me;

There shall no strange אֵל (El / god) be in thee; neither shalt thou worship any strange אֵל (El / god).

 

 

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

 

In naam van Hare Majesteit WILHELMINA, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz., enz., enz. Wij EMMA, Koningin-Weduwe, Regentes van het Koninkrijk,

Allen, die deze zullen zien of hooren lezen, saluut! doen te weten:

 

Source:

 

Wij Willem-Alexander, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

 

Source:

https://wetten.overheid.nl/BWBR0036799/2015-07-08

 

Bij de Gratie Gods

 

Hebrews 2:

9 But we see Jesus, who was made a little lower than the angels for the suffering of death, crowned with glory and honour; that He by the grace of God should taste death for every man.

 

1 Corinthians 1:

4 I thank my God always on your behalf, for the grace of God which is given you by Jesus Christ;

 

Romans 5:

2 By whom also WE have access by faith into this grace wherein we stand, and rejoice in hope of the glory of God.

15 But not as the offence, so also is the free gift. For if through the offence of one many be dead, much more the grace of God, and the gift by grace, which is by one man, Jesus Christ, hath abounded unto many.

 

Ephesians 2:

8 For by grace are ye saved through faith; and that not of yourselves: it is the gift of God: 

 

Ephesians 3:

7 Whereof I was made a minister, according to the gift of the grace of God given unto me by the effectual working of His power.

 

1 Peter 5:

10 But the God of all grace, who hath called us unto His eternal glory by Christ Jesus, after that ye have suffered a while, make you perfect, stablish, strengthen, settle you.

 

 

 

Zo waarlijk helpe mij God almachtig

 

Artikel 49: Ambtsaanvaarding; ambtseed
Grondwet van 2018
Hoofdstuk 2: Regering
Paragraaf 2: Koning en ministers


Artikel 49 

Op de wijze bij de wet voorgeschreven leggen de ministers en de staatssecretarissen bij de aanvaarding van hun ambt ten overstaan van de Koning een eed, dan wel verklaring en belofte, van zuivering af en zweren of beloven zij trouw aan de Grondwet en een getrouwe vervulling van hun ambt.

 

Inhoud

  1. Toelichting
  2. Formele toelichting
  3. In eenvoudig Nederlands
  4. Ontwikkeling artikel

 

1.

Toelichting

In de Grondwet is geen letterlijke tekst opgenomen voor de eed of belofte die nieuwe ministers en staatssecretarissen moeten afleggen. Net als voor de eed die de Koning aflegt, staat in de Grondwet alleen de zakelijke inhoud van de eed.

In de Wet beëdiging ministers en leden Staten-Generaal is de inhoud van de eed of belofte vastgelegd.

De eed of belofte mag op grond van de Wet gebruik Fries in het rechtsverkeer ook in het Fries worden afgelegd.

 

2.

Formele toelichting

Voor de eden en beloften die nieuw optredende ministers en staatssecretarissen moeten afleggen, heeft de Grondwet zich, in navolging van hetgeen in de eerste paragraaf over de door de Koning af te leggen eden en beloften is opgenomen, beperkt tot het aangeven van de zakelijke inhoud ervan (artikel 49).

De voorgeschreven eed of belofte houdt ook in, dat zal dienen te worden gehandeld overeenkomstig geschreven dan wel ongeschreven normen die voor de getrouwe vervulling van het ambt in acht moeten worden genomen. In de Wet beëdiging ministers en leden Staten-Generaal is de inhoud van deze eed of belofte vastgelegd.

 

3.

In eenvoudig Nederlands

Ministers en staatssecretarissen moeten drie dingen beloven of zweren:

  • 1. 
    dat zij zich niet hebben laten omkopen en dat ze zich niet zullen laten omkopen;
  • 2. 
    dat zij zich aan de Grondwet zullen houden;
  • 3. 
    dat zij hun werk goed zullen doen.

In de wet staat hoe ze dit moeten doen.

 

Uitleg

Voordat de ministers en staatssecretarissen aan het werk gaan moeten ze een aantal dingen beloven. Dit staat in de Wet beëdiging ministers en leden Staten-Generaal.

In de eerste plaats moeten ze beloven dat ze zich niet laten omkopen. Ministers en staatssecretarissen mogen geen geld en cadeaus krijgen van mensen die op deze manier hun werk willen beïnvloeden.

In de tweede plaats moeten ze beloven dat ze zich aan de Grondwet zullen houden. Ze mogen geen dingen doen die de Grondwet verbiedt.

In de derde plaats moeten ze beloven dat ze hun werk goed zullen doen.

De ministers en staatssecretarissen mogen deze drie dingen beloven, maar ze mogen dit ook zweren. Voor de wet maakt dat geen verschil. Ze mogen kiezen tussen een belofte doen: 'Dat beloof ik' of een eed zweren: 'Zo waarlijk helpe mij God almachtig'.

 

 

Source:

 

Geloof en religie


Inhoud
Vrijheid van godsdienst
Uit lidmaatschap Kerkelijk Leerstelsel volgen geen burgerlijke voordeelen of nadeelen
Kerkgenootschappen zorgen voor onderhoud Eerdienst
Godsdienst-oefening wordt verrigt in gebouwen met ontsloten deuren
Uiterlijke godsdienstkenmerken alleen binnen Kerkgebouw
19.
Vrijheid van godsdienst
Elk Burger heeft vrijheid, om God te dienen naar de overtuiging van zijn hart. De Maatschappij verleent, ten dezen opzigte, aan allen gelijke zekerheid en bescherming; mids de openbaare orde, door de Wet gevestigd, door hunnen uiterlijken eerdienst nimmer gestoord worde.

Eventuele toelichting, andere versies en achtergronddocumenten
20.
Uit lidmaatschap Kerkelijk Leerstelsel volgen geen burgerlijke voordeelen of nadeelen
Geene burgerlijke voordeelen, of nadeelen, zijn aan de belijdenis van eenig Kerkelijk Leerstelsel gehegt.

Eventuele toelichting, andere versies en achtergronddocumenten
21.
Kerkgenootschappen zorgen voor onderhoud Eerdienst
Elk Kerkgenootschap zorgt voor het onderhoud van zijnen Eerdienst, deszelfs Bedienaaren en Gestigten.

Eventuele toelichting, andere versies en achtergronddocumenten
22.
Godsdienst-oefening wordt verrigt in gebouwen met ontsloten deuren
De gemeenschaplijke Godsdienst-oefening wordt verrigt binnen de daartoe bestemde Gebouwen, en wel met ontsloten deuren.

Eventuele toelichting, andere versies en achtergronddocumenten
23.
Uiterlijke godsdienstkenmerken alleen binnen Kerkgebouw
Niemand zal met eenig orde's-kleed, of teeken, van een Kerklijk Genootschap, buiten zijn Kerkgebouw verschijnen.

Eventuele toelichting, andere versies en achtergronddocumenten

 

Source:

https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vi48khzkt9ys/geloof_en_religie

 

 

 

Artikel 3 
  • Deze wet is ook verbindend voor de koloniën en bezittingen in andere werelddeelen.

  • Zij treedt in werking op den 1sten September 1891.

 

 

Lasten en bevelen, dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst, en dat alle Ministerieele Departementen, Autoriteiten, Colleges en Ambtenaren, wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

 

Gegeven op het Loo, den 22sten Juni 1891

EMMA.

De Minister van Buitenlandsche Zaken,

HARTSEN.

De Minister van Justitie,

RUYS VAN BEERENBROEK.

De Minister van Binnenlandsche Zaken,

DE SAVORNIN LOHMAN.

De Minister van Marine,

KRUYS.

De Minister van Financiën,

GODIN DE BEAUFORT.

De Minister van Oorlog,

J. W. BERGANSIUS.

De Minister van Waterstaat, Handel en Nijverheid,

HAVELAAR.

De Minister van Koloniën,

MACKAY.

Uitgegeven den achtsten Juli 1891.

De Minister van Justitie,

RUYS VAN BEERENBROEK.

 

Source:

 

One God and YeHoVaH is His name

 

 

Exodus 23:

14 Three times thou shalt keep a feast unto me in the year.

25 And ye shall serve the YeHoVaH your God, and he shall bless thy bread, and thy water; and I will take sickness away from the midst of thee.

32 Thou shalt make no covenant with them, nor with their gods.

33 They shall not dwell in thy land, lest they make thee sin against me: for if thou serve their gods, it will surely be a snare unto thee.

 

 

Bij de Gratie Gods

 

Hebrews 2: - 9 But we see Jesus, who was made a little lower than the angels for the suffering of death, crowned with glory and honour; that He by the grace of God should taste death for every man.

 

1 Corinthians 1: - 4 I thank my God always on your behalf, for the grace of God which is given you by Jesus Christ;

 

Romans 5: - 2 By whom also WE have access by faith into this grace wherein we stand, and rejoice in hope of the glory of God. 15 But not as the offence, so also is the free gift. For if through the offence of one many be dead, much more the grace of God, and the gift by grace, which is by one man, Jesus Christ, hath abounded unto many.

 

Ephesians 2: - 8 For by grace are ye saved through faith; and that not of yourselves: it is the gift of God:

 

Ephesians 3: - 7 Whereof I was made a minister, according to the gift of the grace of God given unto me by the effectual working of His power.

 

1 Peter 5: - 10 But the God of all grace, who hath called us unto His eternal glory by Christ Jesus, after that ye have suffered a while, make you perfect, stablish, strengthen, settle you.

 

Deze wetten en alle andere wetten zijn ingesteld door de wetgever en ondertekend door de regent van dat moment.

 

Op deze wet staat het volgende:

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje -Nassau, enz. enz. enz.‘

of

'Wij Willem-Alexander, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, enz.

enz. enz.

 

De regent van het moment van tekenen was koningin Beatrix / koning Willem-Alexander. Koningin Beatrix / Koning Willem-Alexander heeft zichzelf het recht gegeven om deze wet in te stellen ‘bij de gratie Gods’.

Ik zou graag het bewijsstuk ontvangen waaruit deze gratie Gods blijkt en handelt u ook vanuit de gratie Gods?

 

(*Zie bijlage: Jurisdictie)

 

Justinian deception

Number 2

Exodus 20:

Thou shalt not make unto thee any graven image,

or any likeness of any thing

that is in heaven above,

or that is in the earth beneath,

or that is in the water under the earth.

 

 

Artikel 137c

1

Hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, opzettelijk beledigend uitlaat over een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.

2

Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee of meer verenigde personen wordt gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie opgelegd.


Artikel 137d

1

Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.

2

Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee of meer verenigde personen wordt gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie opgelegd.


Artikel 137e

1

Hij die, anders dan ten behoeve van zakelijke berichtgeving:

1

een uitlating openbaar maakt die, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, voor een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap beledigend is, of aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap;

2

een voorwerp waarin, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, zulk een uitlating is vervat, aan iemand, anders dan op diens verzoek, doet toekomen, dan wel verspreidt of ter openbaarmaking van die uitlating of verspreiding in voorraad heeft;

wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.

2

Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee of meer verenigde personen wordt gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie opgelegd.

3

Indien de schuldige een van de strafbare feiten, omschreven in dit artikel, in zijn beroep begaat en er, tijdens het plegen van het feit, nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een vroegere veroordeling van de schuldige wegens een van deze misdrijven onherroepelijk is geworden, kan hij van de uitoefening van dat beroep worden ontzet.


Artikel 137fHij die deelneemt of geldelijke of andere stoffelijke steun verleent aan activiteiten gericht op discriminatie van mensen wegens hun ras, hun godsdienst, hun levensovertuiging, hun geslacht, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap, wo

 

Source:

 

Tweede Boek. Misdrijven Wetboek van Strafrecht
Titel V. Misdrijven tegen de openbare orde
Artikel 133. Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, aanbiedt inlichtingen, gelegenheid of middelen te verschaffen om enig strafbaar feit te plegen, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.

 

Genesis 31:

19 At the time they left, Laban was some distance away, shearing his sheep. Rachel stole her father’s household idols and took them with her.

20 Jacob outwitted Laban the Aramean, for they set out secretly and never told Laban they were leaving.

21 So Jacob took all his possessions with him and crossed the Euphrates River,[fn] heading for the hill country of Gilead.

 

Laban Pursues Jacob

22 Three days later, Laban was told that Jacob had fled.

23 So he gathered a group of his relatives and set out in hot pursuit. He caught up with Jacob seven days later in the hill country of Gilead.

24 But the previous night God had appeared to Laban the Aramean in a dream and told him, “I’m warning you—leave Jacob alone!”

25 Laban caught up with Jacob as he was camped in the hill country of Gilead, and he set up his camp not far from Jacob’s.

26 “What do you mean by deceiving me like this?” Laban demanded. “How dare you drag my daughters away like prisoners of war?

27 Why did you slip away secretly? Why did you deceive me? And why didn’t you say you wanted to leave? I would have given you a farewell feast, with singing and music, accompanied by tambourines and harps.

28 Why didn’t you let me kiss my daughters and grandchildren and tell them good-bye? You have acted very foolishly!

29 I could destroy you, but the God of your father appeared to me last night and warned me, ‘Leave Jacob alone!’

30 I can understand your feeling that you must go, and your intense longing for your father’s home. But why have you stolen my gods?”

31 “I rushed away because I was afraid,” Jacob answered. “I thought you would take your daughters from me by force.

32 But as for your gods, see if you can find them, and let the person who has taken them die! And if you find anything else that belongs to you, identify it before all these relatives of ours, and I will give it back!” But Jacob did not know that Rachel had stolen the household idols.

33 Laban went first into Jacob’s tent to search there, then into Leah’s, and then the tents of the two servant wives—but he found nothing. Finally, he went into Rachel’s tent.

34 But Rachel had taken the household idols and hidden them in her camel saddle, and now she was sitting on them. When Laban had thoroughly searched her tent without finding them,

35 she said to her father, “Please, sir, forgive me if I don’t get up for you. I’m having my monthly period.” So Laban continued his search, but he could not find the household idols.

36 Then Jacob became very angry, and he challenged Laban. “What’s my crime?” he demanded. “What have I done wrong to make you chase after me as though I were a criminal?

37 You have rummaged through everything I own. Now show me what you found that belongs to you! Set it out here in front of us, before our relatives, for all to see. Let them judge between us!

38 “For twenty years I have been with you, caring for your flocks. In all that time your sheep and goats never miscarried. In all those years I never used a single ram of yours for food.

39 If any were attacked and killed by wild animals, I never showed you the carcass and asked you to reduce the count of your flock. No, I took the loss myself! You made me pay for every stolen animal, whether it was taken in broad daylight or in the dark of night.

40 “I worked for you through the scorching heat of the day and through cold and sleepless nights.

41 Yes, for twenty years I slaved in your house! I worked for fourteen years earning your two daughters, and then six more years for your flock. And you changed my wages ten times!

42 In fact, if the God of my father had not been on my side—the God of Abraham and the fearsome God of Isaac[fn]—you would have sent me away empty-handed. But God has seen your abuse and my hard work. That is why he appeared to you last night and rebuked you!”

 

 

32 But as for your gods, see if you can find them, and let the person who has taken them die! And if you find anything else that belongs to you, identify it before all these relatives of ours, and I will give it back!” But Jacob did not know that Rachel had stolen the household idols.

 

Number 3

Exodus 20:

Thou shalt not take the name of יְהֹוָה 

thy God in vain;

for יְהֹוָה will not hold him guiltless

that taketh his name in vain.

 

Artikel 147

Met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie wordt gestraft:

1

hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, door smalende godslasteringen op voor godsdienstige gevoelens krenkende wijze uitlaat;

2

hij die een bedienaar van de godsdienst in de geoorloofde waarneming van zijn bediening bespot;

3

hij die voorwerpen aan een eredienst gewijd, waar en wanneer de uitoefening van die dienst geoorloofd is, beschimpt.


Artikel 147a

1

Hij die een geschrift of afbeelding waarin uitlatingen voorkomen die, als smalende godslasteringen, voor godsdienstige gevoelens krenkend zijn, verspreidt, openlijk tentoonstelt of aanslaat of, om verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen te worden, in voorraad heeft, wordt, indien hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat in het geschrift of de afbeelding zodanige uitlatingen voorkomen, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee maanden of geldboete van de tweede categorie.

2

Met dezelfde straf wordt gestraft hij die, met gelijke wetenschap of een gelijke reden tot vermoeden, de inhoud van een zodanig geschrift openlijk ten gehore brengt.

3

Indien de schuldige een van de misdrijven omschreven in dit artikel in zijn beroep begaat en er, tijdens het plegen van het misdrijf, nog geen twee jaren zijn verlopen sedert een vroegere veroordeling van de schuldige wegens een van deze misdrijven onherroepelijk is geworden, kan hij van de uitoefening van dat beroep worden ontzet.

 

Source:

 

Source:

 

Van 1 september 1886 tot 1 maart 2014 was het in Nederland wettelijk verboden godsdienstige gevoelens te krenken. Bij Wet van 4 november 1932 werd een nieuw eerste lid toegevoegd dat 'smalende Godslasteringen' strafbaar stelde.

 

Nederland

Nederland kende tot 1 maart 2014 wettelijke verboden op godslastering.[10] De strafbepalingen met betrekking tot godslastering gelden nog wel op het Caribisch Nederland.[11]

Misdrijf tegen de openbare orde (1886)

Van 1 september 1886 tot 1 maart 2014 was het in Nederland wettelijk verboden godsdienstige gevoelens te krenken. Bij Wet van 4 november 1932[12] werd een nieuw eerste lid toegevoegd dat 'smalende Godslasteringen' strafbaar stelde.

Met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie wordt gestraft:

  • 1°. hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, door smalende Godslasteringen op voor godsdienstige gevoelens krenkende wijze uitlaat;
  • 2°. hij die een bedienaar van den godsdienst in de geoorloofde waarneming zijner bediening bespot;
  • 3°. hij die voorwerpen aan eenen eeredienst gewijd, waar en wanneer de uitoefening van dien dienst geoorloofd is, beschimpt.

— Artikel 147 van het Wetboek van Strafrecht Wet inzake smalende godslastering (1932) Achtergrond

In de marxistische (communistische) ideologie wordt godsdienst beschouwd als een roesmiddel waarmee de arbeidersklasse haar uitzichtloze situatie kan vergeten (de 'opium van het volk'). Lenin zag het tevens als een middel waarmee de kapitalistische machthebbers het proletariaat zoet houden met een belofte van een zalig hiernamaals. Deze 'opium voor het volk' zou de arbeiders afhouden van de revolutie die de communistische heilstaat zou vestigen. Het Nederlandse communistische dagblad De Tribune publiceerde tegen die achtergrond artikelen en spotprenten tegen de godsdienst, met daarin teksten als 'God beteekent imperialistische oorlog. Christus.' en 'Opium is goedkoop in deze dagen [= de kerstdagen].' Vlak voor Kerstmis 1930 publiceerde het blad een artikel dat opriep het kerstfeest af te schaffen ('Weg met het kerstfeest!'). Twee jaar later toonde het blad een spotprent waarin twee arbeiders de bijl aan het Kruis van Christus zetten.[13]

Voor minister van justitie Jan Donner, de grootvader van de latere minister Piet Hein Donner, was dit de aanleiding voor de Wet inzake smalende godslastering — die daarom ook wel de Lex Donner ('wet-Donner') werd genoemd. Op openbare godslastering in woord of beeld werd een gevangenisstraf (respectievelijk maximaal 1 en 3 maanden) of een geldboete (maximaal ƒ 100,- en ƒ 150,-) gesteld.

Donner wilde uitingen bestraffen die in haar uitdrukkingswijze zelf een honen van de persoon Gods bevatten. Kritiek leveren op God en het geloof werd door de nieuwe wet niet verboden.[14][15]

Inhoud

De bepalingen zijn als volgt in het wetboek van strafrecht terechtgekomen:

  • Onder de "Misdrijven tegen de openbare orde":
    • Artikel 147 sub 1 verbiedt 'smalende godslasteringen' als die in het openbaar geuit worden en krenkend zijn voor godsdienstige gevoelens. Dit geldt zowel voor gesproken als voor geschreven teksten en voor afbeeldingen. (maximumstraf: 3 maanden gevangenis)[16]
    • Artikel 147 sub 2 verbiedt bespotting van predikanten, priesters en dergelijke '"in de waarneming van hun bediening".
    • Artikel 147 sub 3 verbiedt beschimping van aan de eredienst gewijde voorwerpen.
    • Artikel 147a lid 1 en 2 betreft het uitgeven of ten gehore brengen van godslasterlijke publicaties. Daarop staat maximaal twee maanden gevangenis.
    • Artikel 147a lid 3 bepaalt dat iemand die binnen twee jaar herhaaldelijk wordt veroordeeld voor een dergelijke publicatie uit zijn beroep (van uitgever) gezet kan worden.
  • Onder de "Overtredingen betreffende de openbare orde":
    • Artikel 429bis stelt een maand gevangenisstraf op het aan de openbare weg tonen van krenkende, godslasterlijke leuzen en afbeeldingen.[17]

Gerard Reve

In 1966 (het jaar van zijn toetreding tot de Katholieke Kerk) moest de auteur Gerard Reve voor de rechtbank in Amsterdam verschijnen na een aanklacht wegens godslastering, wegens een passage in Nader tot U waarin Reve beschrijft hoe hij gemeenschap heeft met een als ezel geïncarneerde God.[18]

 

Source:

 

Number 4

Exodus 20:

Remember the sabbath day, to keep it holy.

 

Remember the sabbath day, to keep it holy.

Six days shalt thou labour, and do all thy work:

10 But the seventh day is the sabbath of יְהֹוָה thy God: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, thy manservant, nor thy maidservant, nor thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates:

11 For in six days יְהֹוָה made heaven and earth, the sea, and all that in them is, and rested the seventh day: wherefore יְהֹוָה blessed the sabbath day, and hallowed it.

 

Zondagswet

Geldend van 01-04-1994 t/m heden

 

Wet van 15 October 1953, houdende nadere voorschriften ter wegneming van beletselen voor de viering van en ter verzekering van de openbare rust op de Zondag en enige Christelijke feestdagen

Wij JULIANA, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz., enz., enz.

Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:

Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het noodzakelijk is de wet van 1 Maart 1815, Staatsblad no. 21, houdende voorschriften ter viering van de dagen aan de openbare Christelijke Godsdienst toegewijd, te vervangen door nadere voorschriften ter wegneming van beletselen voor de viering van en ter verzekering van de openbare rust op de Zondag en enige Christelijke feestdagen;

Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

Artikel 1    
  • Voor de toepassing van deze wet worden de Hemelvaartsdag en de eerste Kerstdag met de Zondag gelijkgesteld.

  • Voor de toepassing van artikel 2 worden de tweede Paas-, Pinkster- en Kerstdag, de Goede Vrijdag en de Nieuwjaarsdag met de Zondag gelijkgesteld.

Artikel 2
    • 3 
     
  • 1Het is verboden op Zondag in de nabijheid van kerken of andere gebouwen voor de openbare eredienst in gebruik, zonder strikte noodzaak gerucht te verwekken, waardoor de godsdienstoefening wordt gehinderd.

  • 2De burgemeester treft de nodige maatregelen teneinde te voorkomen, dat op Zondag door het verkeer op land- en waterwegen in de nabijheid van kerken of andere gebouwen voor de openbare eredienst in gebruik, meer voor de godsdienstoefeningen hinderlijk gerucht wordt veroorzaakt dan met het oog op de eisen van dat verkeer redelijkerwijze onvermijdelijk is. Hij is bevoegd daartoe verbiedend of bevelend op te treden of te doen optreden.

Artikel 3
    • 14 
     
  • Het is verboden op Zondag zonder strikte noodzaak gerucht te verwekken, dat op een afstand van meer dan 200 meter van het punt van verwekking hoorbaar is.

  • Het bepaalde in het eerste lid is niet van toepassing op uitingen tijdens geoorloofde samenkomsten tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging, vergaderingen of betogingen als bedoeld in de Wet openbare manifestaties. Voor zover dat vereist is ter voorkoming van gerucht dat de viering van de Zondag en de openbare rust op de Zondag ernstig verstoort, voegt de burgemeester aan de voorschriften en beperkingen bedoeld in artikel 5, eerste lid, van de Wet openbare manifestaties voorschriften en beperkingen toe met betrekking tot het geluidsniveau en met betrekking tot het gebruik van geluidsapparaten, of worden door hem aanwijzingen ter zake gegeven.

  • Voor andere gevallen dan die bedoeld in het tweede lid kan de burgemeester voor de tijd na 13 uur ontheffing verlenen van het bepaalde in het eerste lid; de gemeenteraad kan ter zake regels stellen.

Artikel 4
    • 15 
     
  • Het is verboden op Zondag voor 13 uur openbare vermakelijkheden te houden, daartoe gelegenheid te geven of daaraan deel te nemen.

  • De gemeenteraad kan bij plaatselijke verordening voor de tijd na 13 uur voor door hem aan te wijzen openbare vermakelijkheden eenzelfde verbod vaststellen als in het eerste lid vervat.

  • De burgemeester is bevoegd ontheffing te verlenen van het bepaalde bij het eerste en krachtens het tweede lid; de gemeenteraad kan terzake regels stellen.

  • Ten aanzien van openbare vermakelijkheden, waarvan redelijkerwijze geen beletselen voor de viering van de Zondag en geen verstoring van de openbare rust op de Zondag zijn te duchten, wordt bij algemene maatregel van bestuur bepaald, dat zij niet als openbare vermakelijkheden in de zin van deze wet zullen worden beschouwd.

Artikel 5
    • 1 
     
  •  is verboden op Zondag voor 13 uur optochten of bijeenkomsten op openbare plaatsen te houden, daartoe gelegenheid te geven, of daaraan deel te nemen.

  • Het bepaalde in het eerste lid is niet van toepassing op:

    • a.samenkomsten tot het belijden van godsdienst of levensovertuiging;

    • b.wandeltochten die niet door muziek worden begeleid.

  • Met betrekking tot de in het tweede lid onder a bedoelde samenkomsten voegt de burgemeester, voor zover dat vereist is ter voorkoming van onnodige verstoring van de openbare rust op de Zondag, aan de voorschriften en beperkingen bedoeld in artikel 5, eerste lid, van de Wet openbare manifestaties voorschriften en beperkingen toe met betrekking tot tijd, plaats en duur van zodanige samenkomsten, of worden door hem aanwijzingen ter zake gegeven.

Artikel 5a    
  • Artikel 3, eerste lid, en artikel 5, eerste lid, zijn in een gemeente of groep van gemeenten niet van toepassing op door Gedeputeerde Staten aangewezen, bij het in werking treden dezer wet aldaar bestaande tradities en gebruiken, welke naar hun oordeel in het volksleven zijn geworteld en niet als openbare vermakelijkheden in de zin van deze wet zijn te beschouwen. Aanwijzing kan slechts geschieden binnen 18 maanden na het in werking treden van dit artikel. Alvorens Gedeputeerde Staten tot aanwijzing overgaan horen zij burgemeester en wethouders.

  • Artikel 3, derde lid, en artikel 4, derde lid, zijn niet van toepassing in door Gedeputeerde Staten aangewezen gemeenten, waar naar hun oordeel het verlenen van ontheffing zou indruisen tegen godsdienstige overtuigingen, welke het volksleven aldaar overwegend beheersen. Alvorens Gedeputeerde Staten tot aanwijzing overgaan, horen zij burgemeester en wethouders.

Artikel 6
    • 3 
     

Het is verboden op Zondag zonder genoegzame reden de openbare rust door arbeid in beroep of bedrijf te verstoren.

Artikel 7
    • 1 
     
  • Plaatselijke verordeningen tot regeling van punten, waaromtrent bij deze wet niet is voorzien, mogen geen verbodsbepalingen inhouden omtrent sportbeoefening of andere vormen van ontspanning op Zondag, die niet als openbare vermakelijkheid in de zin van deze wet zijn te beschouwen.

  • Besluiten van een orgaan van de gemeente mogen geen beletselen inhouden voor sportbeoefening of andere vormen van ontspanning op zondag, niet zijnde openbare vermakelijkheden als bedoeld in het eerste lid.

  • Voor de toepassing van het tweede lid worden met een "orgaan van de gemeente" gelijkgesteld:

    • a.een orgaan ingesteld tot uitvoering van een gemeenschappelijke regeling; en

    • b.een of meer natuurlijke personen of rechtspersonen voor zover het betreft besluiten ten aanzien van de exploitatie van een inrichting voor sportbeoefening of andere vormen van ontspanning waarvan de gemeente eigenaresse is of ten behoeve waarvan de gemeente een bijdrage in welke vorm dan ook heeft verleend na 8 mei 1974.

  • De gemeenteraad kan bij plaatselijke verordening bepalen, dat artikel 2 mede van toepassing zal zijn op in de verordening met name genoemde dagen, welke door een of meer kerkgenootschappen tot rust- of feestdagen zijn bestemd.

Artikel 8    
Artikel 9    

[Vervallen per 01-09-1976]

Artikel 10    

De bij deze wet strafbaar gestelde feiten worden beschouwd als overtredingen.

Artikel 11    

[Vervallen per 01-04-1994]

Artikel 12    

Bij het in werking treden van deze wet vervalt de wet van 1 Maart 1815 (Staatsblad no. 21), zoals deze laatstelijk is gewijzigd, zomede het Besluit van de Souvereine Vorst van 1 October 1814, no. 68.

Artikel 13    

Deze wet kan worden aangehaald onder de benaming "Zondagswet".

 

Lasten en bevelen, dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst, en dat alle Ministeriële Departementen, Autoriteiten, Colleges en Ambtenaren, wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

 

Gegeven te 's-Gravenhage, 15 October 1953

JULIANA.

De Minister van Binnenlandse Zaken,

BEEL.

Uitgegeven de zeventiende November 1953.

De Minister van Justitie,

L. A. DONKER.

Terug naar begin van de pagina

 

Permanente link

Kopieer één van de onderstaande links of verfijn de link in de Linktool.

Kopieer een link

  1. link met citeertitel
     
    Link kopiëren
  2. url
     
    Link kopiëren
  3. juriconnect-verwijzing

Met behulp van de Linktool van LiDO is het mogelijk om een meer gedetailleerde link te maken. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om een link te maken naar een specifiek lid van een artikel.

 

Externe relaties (0)

Op linkeddata.overheid.nl zijn onderstaande relaties bekend.

Vergelijk versies

Er is geen andere versie beschikbaar waarmee u de huidige geselecteerde versie, inwerkinggetreden op , kan vergelijken.

Selecteer een andere versie waarmee u de huidige geselecteerde versie, inwerkinggetreden op , wilt vergelijken.

Inwerkingtreding  Selecteer een datum... 
Sluit

 

Keuze afdrukken regeling

U kunt kiezen voor het toevoegen van de wetstechnische informatie aan de tekst.

Toevoegen van wetstechnische informatie Exclusief wetstechnische informatie Inclusief wetstechnische informatieSluit

 

Exporteer regeling

U kunt kiezen in welk formaat de tekst geëxporteerd wordt.

Formaat XML (De tekst zal worden geleverd in een .xml-bestand) TXT (De tekst zal worden geleverd in een .txt-bestand) RTF (Maak deze keuze als u de tekst wilt (her)gebruiken in een tekstverwerkingsprogramma)

U kunt de tekst inclusief afbeeldingen exporteren. De afbeeldingen worden dan met de tekst in een .zip-bestand geleverd

Afbeeldingen Tekst zonder afbeeldingen exporteren Tekst met afbeeldingen exporteren
Sluit

 

 

Source:

 

Source:

 

Voor­stel van wet tot in­trek­king van de Zon­dags­wet en wij­zi­ging van de Ge­meen­te­wet in ver­band met de be­scher­ming van sport­be­oe­fe­ning en an­de­re vor­men van ont­span­ning op zon­dag (In­trek­kings­wet Zon­dags­wet), met me­mo­rie van toe­lich­ting.

Kenmerk W04.16.0185/IDatum advies 25 augustus 2016Vindplaats Kamerstukken II 2015/2016, 34 529, nr. 4

 

Source:

 

 

Einde aan de Zondagswet

Publicatiedatum: 11 maart 2016

 

De Zondagswet die nu nog activiteiten beperkt op zondag, houdt binnenkort op te bestaan. Minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken volgt daarin de Tweede Kamer, die in 2012 al voorstelde om de wet op te doeken.  

Gemeenten blijven betrokken

In 1953 werd de wet ingesteld om de christelijke kerkgang niet te belemmeren. Na onderzoek en beraad wil de minister er nu van afstappen. Wel bepalen gemeenten nog in grote lijnen wat er binnen hun grenzen gebeurt op zondag. Ze kunnen bijvoorbeeld regelen dat de rust bewaard wordt rond een kerk.

Langdurig besluit

Plasterk wilde zorgvuldig omspringen met de kwestie omdat de zondagsrust voor veel mensen een belangrijke symbolische waarde heeft. Daarom duurde het lang voordat de beslissing genomen was. De minister vindt het uiteindelijk geen taak voor de Staat om zondagsrust te bepalen. “Er is een scheiding tussen Kerk en Staat en voor anderen tellen zaterdag of vrijdag weer sterker mee.”

Kanttekening

De Zondagswet verbiedt daarentegen ook dat er maar van alles verboden wordt op zondag. Deze eis verdwijnt dus ook met de wet. Plasterk vindt dat dit punt goed in de gaten moet worden gehouden bij de nieuwe situatie.

(Bron: ANP)

Bewaart u de rust op zondag?

 

Source:

 

Number 5

Exodus 20:

Thou shalt not steal.

Artikel 310

Hij die enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, wordt, als schuldig aan diefstal, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.

 

Source:


Exodus 22:1-20

     Wetten over diefstal

  1. Wanneer iemand een os, of klein vee steelt, en slacht het, of verkoopt het, die zal vijf runderen voor een os wedergeven, en vier schapen voor een stuk klein vee.
  2. Indien een dief gevonden wordt in het doorgraven, en hij wordt geslagen, dat hij sterft, het zal hem geen bloedschuld zijn.
  3. Indien de zon over hem opgegaan is, zo zal het hem een bloedschuld zijn; hij zal het volkomen wedergeven; heeft hij niet, zo zal hij verkocht worden voor zijn dieverij.
  4. Indien de diefstal levend in zijn hand voorzeker gevonden wordt, hetzij os, of ezel, of klein vee, hij zal het dubbel wedergeven.
  5. Wanneer iemand een veld, of een wijngaard laat afweiden, en hij zijn beest daarin drijft, dat het in eens anders veld weidt, die zal het van het beste zijns velds en van het beste zijns wijngaards wedergeven.
  6. Wanneer een vuur uitgaat, en vat de doornen, zodat de koornhoop verteerd wordt, of het staande koorn, of het veld; hij, die den brand heeft aangestoken, zal het volkomen wedergeven.
  7. Wanneer iemand zijn naaste geld of vaten te bewaren geeft, en het wordt uit diens mans huis gestolen; indien de dief gevonden wordt, hij zal het dubbel wedergeven.
  8. Indien de dief niet gevonden wordt, zo zal de heer des huizes tot de goden gebracht worden, of hij niet zijn hand aan zijns naasten have gelegd heeft.
  9. Over alle zaak van onrecht, over een os, over een ezel, over klein vee, over kleding, over al het verlorene, hetwelk iemand zegt, dat het zijn is, beider zaak zal voor de goden komen; wien de goden verwijzen, die zal het aan zijn naaste dubbel wedergeven.
  10. Wanneer iemand aan zijn naaste een ezel, of os, of klein vee, of enig beest te bewaren geeft, en het sterft, of het wordt verzeerd, of weggedreven, dat het niemand ziet;
  11. Zo zal des Heeren eed tussen hen beiden zijn, of hij niet zijn hand aan zijns naasten have geslagen heeft; en derzelver heer zal dien aannemen; en hij zal het niet wedergeven.
  12. Maar indien het van hem zekerlijk gestolen is, hij zal het zijn heer wedergeven.
  13. Is het gewisselijk verscheurd, dat hij het brenge tot getuige, zo zal hij het verscheurde niet wedergeven.
  14. En wanneer iemand van zijn naaste wat begeert, en het wordt beschadigd, of het sterft; zijn heer daar niet bij zijnde, zal hij het volkomen wedergeven.
  15. Indien zijn heer daarbij geweest is, hij zal het niet wedergeven; indien het gehuurd is, zo is het voor zijn huur gekomen.
  16. Wanneer nu iemand een maagd verlokt, die niet ondertrouwd is, en hij ligt bij haar, die zal haar zonder uitstel een bruidschat geven, dat zij hem ter vrouwe zij.
  17. Indien haar vader ganselijk weigert haar aan hem te geven, zo zal hij geld geven naar den bruidschat der maagden.
  18. De toveres zult gij niet laten leven.
  19. Al wie bij een beest ligt, die zal zekerlijk gedood worden.
  20. Wie den goden offert, behalve den Heere alleen, die zal verbannen worden.

 

If they stole something from you (money and property)

they have to give it back to you plus extra

Guilt Offering

Leviticus 6:
1 - And יהוה spake unto Moses, saying,
2 - If a soul sin, and commit a trespass against יהוה and lie unto his neighbour in that which was delivered him to keep, or in fellowship, or in a thing taken away by violence, or hath deceived his neighbour;
3 - Or have found that which was lost, and lieth concerning it, and sweareth falsely; in any of all these that a man doeth, sinning therein:
4 - Then it shall be, because he hath sinned, and is guilty, that he shall restore that which he took violently away, or the thing which he hath deceitfully gotten, or that which was delivered him to keep, or the lost thing which he found,
5 - Or all that about which he hath sworn falsely; he shall even restore it in the principal, and shall add the fifth part more thereto, and give it unto him to whom it appertaineth, in the day of his trespass offering.
6 - And he shall bring his trespass offering unto יהוה a ram without blemish out of the flock, with thy estimation, for a trespass offering, unto the priest:
7 - And the priest shall make an atonement for him before יהוה and it shall be forgiven him for any thing of all that he hath done in trespassing therein.

 

 

Number 6

Exodus 20:

Thou shalt not murder

 

Source:

 

Artikel 136

    • 2 

     

  • Hij die, kennis dragende van een voornemen tot het plegen van een der in de artikelen 92-110 omschreven misdrijven, tot desertie in tijd van oorlog, tot militair verraad, tot moord, mensenroof of verkrachting of tot een der in Titel VII van dit Boek omschreven misdrijven dan wel een terroristisch misdrijf, op een tijdstip waarop het plegen van deze misdrijven nog kan worden voorkomen, opzettelijk nalaat daarvan tijdig voldoende kennis te geven, hetzij aan de ambtenaren van de justitie of politie, hetzij aan de bedreigde, wordt, indien het misdrijf is gevolgd, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie.

  •  2Dezelfde straf is toepasselijk op hem die, kennis dragende van enig in het eerste lid vermeld reeds gepleegd misdrijf waardoor levensgevaar is ontstaan, op een tijdstip waarop de gevolgen nog kunnen worden afgewend, opzettelijk nalaat daarvan gelijke kennisgeving te doen.

 

Artikel 289

    • 2312 

     

Hij die opzettelijk en met voorbedachten rade een ander van het leven berooft, wordt, als schuldig aan moord, gestraft met levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig jaren of geldboete van de vijfde categorie.

 

Artikel 291

    • 29 

 

De moeder die, ter uitvoering van een onder de werking van vrees voor de ontdekking van haar aanstaande bevalling genomen besluit, haar kind bij of kort na de geboorte opzettelijk van het leven berooft, wordt, als schuldig aan kindermoord, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren of geldboete van de vijfde categorie.

 

Artikel 292

    • 5 

     

De in de artikelen 290 en 291 omschreven misdrijven worden ten aanzien van anderen die er aan deelnemen als doodslag of als moord aangemerkt.

 

Artikel 295

    • 14 

     

  • Indien de schuldige aan een der misdrijven in de artikelen 287 tot en met 289 omschreven, het misdrijf in zijn beroep begaat, kan hij van de uitoefening van dat beroep worden ontzet.

 

Source:

 

Deze wet wordt aangehaald als: Overleveringswet.

Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

Gegeven te 's-Gravenhage, 29 april 2004

Beatrix

De Minister van Justitie , J. P. H. Donner

Uitgegeven de elfde mei 2004

De Minister van Justitie ,

j
P. H. Donner

Bijlage 1. bij de Overleveringswet

Lijst van strafbare feiten als bedoeld in artikel 7, eerste lid, onderdeel a, onder 1°, van de Overleveringswet

1
deelneming aan een criminele organisatie;

2
terrorisme;

3
mensenhandel;

4
seksuele uitbuiting van kinderen en kinderpornografie;

5
illegale handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen;

6
illegale handel in wapens, munitie en explosieven;

7
corruptie;

8
fraude, met inbegrip van fraude waardoor de financiële belangen van de Gemeenschap worden geschaad zoals bedoeld in de Overeenkomst van 26 juli 1995 aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen;

9
witwassen van opbrengsten van misdrijven;

10
vervalsing met inbegrip van namaak van de euro;

11
informaticacriminaliteit;

12
milieumisdrijven, met inbegrip van de illegale handel in bedreigde diersoorten en bedreigde planten- en boomsoorten;

13
hulp bij illegale binnenkomst en illegaal verblijf;

14
moord en doodslag, zware mishandeling;

15
illegale handel in menselijke organen en weefsels;

16
ontvoering, wederrechtelijke vrijheidsberoving en gijzeling;

17
racisme en vreemdelingenhaat;

18
georganiseerde of gewapende diefstal;

19
illegale handel in cultuurgoederen, waaronder antiquiteiten en kunstvoorwerpen;

20
oplichting;

21
racketeering en afpersing;

22
namaak van producten en productpiraterij;

23
vervalsing van administratieve documenten en handel in valse documenten; vervalsing van betaalmiddelen;

24
illegale handel in hormonale stoffen en andere groeibevorderaars;

25
illegale handel in nucleaire en radioactieve stoffen;

26
handel in gestolen voertuigen;

27
verkrachting;

28
opzettelijke brandstichting;

29
misdrijven die onder de rechtsmacht van het Internationaal Strafhof vallen;

30
kaping van vliegtuigen of schepen;

31
sabotage.

Bijlage 2. bij de Overleveringswet

Model voor het Europees aanhoudingsbevel als bedoeld in artikel 2, tweede lid, van de Overleveringswet

Europees arrestatiebevel

Dit bevel is uitgevaardigd door een bevoegde rechterlijke autoriteit. Ik verzoek om aanhouding en overlevering van de hieronder genoemde persoon met het oog op strafvervolging of tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel.

a) Gegevens betreffende de identiteit van de gezochte persoon

Naam: ........................................................................................................................

...................................................................................................................................

Voornaam of voornamen: ............................................................................................

..................................................................................................................................

Meisjesnaam, in voorkomend geval: .............................................................................

Bijnamen, in voorkomend geval: ...................................................................................

Geslacht: .....................................................................................................................

Nationaliteit: ................................................................................................................

Geboortedatum: ..........................................................................................................

Geboorteplaats: ...........................................................................................................

Verblijfplaats en/of bekend adres: ................................................................................

Indien bekend: taal/talen die de gezochte persoon begrijpt: ...........................................

...................................................................................................................................

Bijzondere kenmerken/beschrijving van de gezochte persoon: ...........

...................................................................................................................................

Foto en vingerafdrukken van de gezochte persoon, indien die beschikbaar zijn en mogen worden verzonden, of contactadres van de persoon die gecontacteerd moet worden om die informatie of een DNA-profiel te verkrijgen (indien deze gegevens beschikbaar zijn en toegezonden mogen worden, maar niet zijn opgenomen)

b) Besluit dat aan dit aanhoudingsbevel ten grondslag ligt

1
Aanhoudingsbevel of een gelijkwaardige rechterlijke beslissing:

Soort: ...........................................................................................................................

2
Voor uitvoerlegging vatbaar vonnis: ............................................................................

.....................................................................................................................................

Referentie: .....................................................................................................................

c) Gegevens betreffende de duur van de straf

1
Maximumduur van de vrijheidsstraf of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel die voor het strafbare feit/de strafbare feiten kan worden opgelegd: ....................................

........................................................................................................................................

2
Duur van de opgelegde vrijheidsstraf of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel:

........................................................................................................................................

Nog uit te zitten straf: ........................................................................................................

........................................................................................................................................

d) Het vonnis is bij verstek gewezen

- de betrokkene is persoonlijk gedagvaard of anderszins in kennis gesteld van de datum en de plaats van de terechtzitting die tot het verstekvonnis heeft geleid,

of

- de betrokkene is niet persoonlijk gedagvaard of anderszins in kennis gesteld van de datum en de plaats van de terechtzitting die tot het verstekvonnis heeft geleid, maar heeft de volgende juridische garanties na zijn overlevering: ......................................................................................

.......................................................................................................................................

Juridische garanties: ..........................................................................................................

........................................................................................................................................

e) Strafbare feiten

Dit bevel heeft betrekking op in totaal ............................... strafbare feiten.

Beschrijving van de omstandigheden waaronder het strafbare feit is gepleegd/de strafbare feiten zijn gepleegd, met inbegrip van het tijdstip, de plaats en de mate van betrokkenheid van de gezochte persoon bij het strafbare feit/de strafbare feiten .....................................................................

..............................................................................................................................................

Aard en wettelijke kwalificatie van het strafbare feit/de strafbare feiten en toepasselijke wettelijke bepaling/wetboek: .....................................................

.......................................................................................................................................

i
Geef in voorkomend geval aan of het gaat om één of meer van de volgende strafbare feiten waarop in de uitvaardigende lidstaat een vrijheidsstraf of een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel staat met een maximum van ten minste drie jaar en zoals omschreven in het recht van de uitvaardigende lidstaat (vakje aankruisen):

? Deelneming aan een criminele organisatie

? Terrorisme

? Mensenhandel

? Seksuele uitbuiting van kinderen en kinderpornografie

? Illegale handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen

? Illegale handel in wapens, munitie en explosieven

? Corruptie

? Fraude, met inbegrip van fraude waardoor de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen worden geschaad in de zin van de Overeenkomst van 26 juli 1995 aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen

? Witwassen van opbrengsten van misdrijven

? Valsemunterij met inbegrip van namaak van de euro

? Informaticacriminaliteit

? Milieumisdrijven, met inbegrip van de illegale handel in bedreigde diersoorten en de illegale handel in bedreigde planten- en boomsoorten

? Hulp aan illegale binnenkomst en illegaal verblijf

? Moord en doodslag, zware mishandeling

? Illegale handel in menselijke organen en weefsels

? Ontvoering, wederrechtelijke vrijheidsberoving en gijzeling

? Racisme en vreemdelingenhaat

? Georganiseerde of gewapende diefstal

? Illegale handel in cultuurgoederen, waaronder antiquiteiten en kunstvoorwerpen

? Oplichting

? Racketeering en afpersing

? Namaak van producten en productpiraterij

? Vervalsing van administratieve documenten en handel in valse documenten

? Vervalsing van betaalmiddelen

? Illegale handel in hormonale stoffen en andere groeibevorderaars

? Illegale handel in nucleaire en radioactieve stoffen

? Handel in gestolen voertuigen

? Verkrachting

? Opzettelijke brandstichting

? Misdrijven die onder de rechtsmacht van het Internationaal Strafhof vallen

? Kaping van vliegtuigen of schepen

? Sabotage.

ii
Volledige omschrijving van het strafbare feit of de strafbare feiten die niet onder de in punt I genoemde strafbare feiten vallen:

......................................................................................................................................

......................................................................................................................................

f) Andere voor de zaak relevante omstandigheden (facultatieve informatie)

(NB: bijvoorbeeld opmerkingen over extra-territorialiteit, stuiting van de verjaring en andere gevolgen van het strafbare feit) ...................................

.....................................................................................................................................

g) Dit bevel heeft tevens betrekking op de inbeslagneming en de overdracht van voorwerpen die als bewijsmiddel moeten dienen. Dit bevel heeft tevens betrekking op de inbeslagneming en de overdracht van voorwerpen die de gezochte persoon uit het strafbare feit heeft verkregen

Beschrijving en plaats van de voorwerpen (indien bekend):

.......................................................................................................................................

.......................................................................................................................................

.......................................................................................................................................

h) Het strafbare feit/de strafbare feiten dat/die aan dit bevel ten grondslag ligt/liggen, is/zijn strafbaar gesteld met/heeft(hebben) geleid tot een vrijheidsstraf of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel welke levenslange vrijheidsbeneming meebrengt:

- de rechtsorde van de uitvaardigende lidstaat voorziet in de herziening van de opgelegde straf - op verzoek of ten minste na 20 jaar - strekkende tot niet-uitvoering van de straf en/of

- de rechtsorde van de uitvaardigende lidstaat voorziet in de toepassing van gratiemaatregelen waarvoor de betrokkene krachtens de wetgeving of praktijk van de uitvaardigende lidstaat in aanmerking komt, en die strekken tot niet-uitvoering van de straf.

i) Rechterlijke autoriteit die het bevel heeft uitgevaardigd

Officiële naam: ...............................................................................................................

......................................................................................................................................

Naam van haar vertegenwoordiger: .....................................

......................................................................................................................................

Functie (titel/rang): ..........................................................................................................

.......................................................................................................................................

Dossiernummer: ...............................................................................................................

Adres: .............................................................................................................................

.......................................................................................................................................

tel
(landnummer) (netnummer) (...) .................................................................................

Fax: (landnummer) (netnummer) (...) .................................................................................

e
mailadres: .....................................................................................................................

Adresgegevens van de persoon die moet worden gecontacteerd om de nodig praktische afspraken te maken voor de overlevering:

........................................................................................................................................

Indien een centrale autoriteit is belast met de administratieve toezending en ontvangst van Europese aanhoudingsbevelen:

Naam van de centrale autoriteit: .........................................................................................

Contactpersoon, in voorkomend geval (titel/rang en naam):

.........................................................................................................................................

Adres: ...............................................................................................................................

tel
(landnummer) (netnummer) (...) ..................................................................................

Fax: (landnummer) (netnummer) (...) ..................................................................................

E-mailadres: ......................................................................................................................

Handtekening van de uitvaardigende rechterlijke autoriteit en/of haar vertegenwoordiger:

Naam: ...............................................................................................................................

Functie (titel/rang): .............................................................................................................

Datum: ..............................................................................................................................

Officieel stempel (indien beschikbaar)

 

 

Wijzigingswet Wetboek van Strafrecht, enz. (vervallen verjaringstermijn voor vervolging van moord en enkele andere misdrijven)

 

Geldend van 01-01-2006 t/m heden

 

 

 

 

 

 

 

Wet van 16 november 2005 tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht in verband met het vervallen van de verjaringstermijn voor de vervolging van moord en enkele andere misdrijven alsmede enige aanpassingen van de regeling van de verjaring en de stuiting van de verjaring en de regeling van de strafverjaringstermijn (opheffing verjaringstermijn bij zeer ernstige delicten)

Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:

Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is in het Wetboek van Strafrecht de verjaringstermijn voor de vervolging van moord en enkele andere misdrijven te schrappen en de verjaringstermijn voor enige andere misdrijven te verlengen en enkele aanpassingen door te voeren in de regeling omtrent de stuiting van de vervolgingsverjaring en de regeling van de strafverjaringstermijn;

Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

Artikel I
    • 2 
     

[Red: Wijzigt het Wetboek van Strafrecht.]

Artikel II
    • 2 
     

[Red: Wijzigt de Wet internationale misdrijven.]

Artikel III
    • 2 
     

Ten aanzien van de feiten die op het tijdstip waarop deze wet in werking treedt, zijn verjaard, blijven de wettelijke bepalingen inzake de verjaring van toepassing zoals zij luidden voor het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet.

Artikel IV
    • 2 
     

Deze wet treedt in werking op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip.

 

Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

 

Gegeven te 's-Gravenhage, 16 november 2005

Beatrix

De Minister van Justitie ,

J. P. H. Donner

Uitgegeven de dertiende december 2005

De Minister van Justitie ,

J. P. H. Donner

 

Source:

 

Number 7

Exodus 20:

Thou shalt not bear false witness

against thy neighbour.

 

Wetboek van Strafrecht

     

     
    Artikel 207

    1
    Hij die in de gevallen waarin een wettelijk voorschrift een verklaring onder ede vordert of daaraan rechtsgevolgen verbindt, mondeling of schriftelijk, persoonlijk of door een bijzonder daartoe gemachtigde, opzettelijk een valse verklaring onder ede aflegt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.

    2

    Indien de valse verklaring is afgelegd in een strafzaak ten nadele van de beklaagde of verdachte, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste negen jaren of geldboete van de vijfde categorie.

    3

    Met de eed staat gelijk de belofte of bevestiging die krachtens de wet voor de eed in de plaats treedt.

    4

    Ontzetting van de in artikel 28, eerste lid, onder 1°, 2° en 4°, vermelde rechten kan worden uitgesproken.

     

    Source:

     

    Number 8

    Exodus 20:

    Tou shalt not covet thy neighbour

     

    Thou shalt not covet thy neighbour's house, thou shalt not covet thy neighbour's wife, nor his manservant, nor his maidservant, nor his ox, nor his ass, nor any thing that is thy neighbour's.

     

    Allen die zich in Nederland bevinden worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook is niet toegestaan.’

     

    Het gelijkheidsbeginsel is een algemeen principe dat iedere burger (wettelijk) gelijke rechten en een gelijke behandeling in gelijke gevallen toekent. Het gelijkheidsbeginsel kan gerekend worden tot de gelijkheidsrechten onder de grondrechten en/of mensenrechten en is vastgelegd in veel internationale verdragen. Het beginsel heeft met name betrekking op gelijke behandeling ongeacht godsdienstlevensovertuigingpolitieke gezindheid, rasgeslachtnationaliteithetero- of homoseksuele geaardheid of burgerlijke staat.

     

    Source:

     

    Grondwet Art 1

    Gelijke behandeling en discriminatieverbod

     

    Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

     

    Source:

     

    Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij de arbeid

     

    Geldend van 01-07-2015 t/m 31-12-2019

     

     

     

     

     

     

    Wet van 17 december 2003, houdende gelijke behandeling op grond van leeftijd bij arbeid, beroep en beroepsonderwijs (Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij de arbeid)

    Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

    Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:

    Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is om ter uitvoering van de Richtlijn 2000/78/EG, tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep (PbEG, 2000, L303) alsmede in verband met artikel 1 van de Grondwet, het maken van onderscheid op grond van leeftijd bij arbeid, beroep en beroepsonderwijs te verbieden;

    Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

    § 1. Algemeen
      • 2 
         
    Het begrip onderscheid   
    Artikel 1
      • 75 
         

    In deze wet wordt verstaan onder:

    • a.onderscheid: direct en indirect onderscheid, alsmede de opdracht daartoe;

    • b.direct onderscheid: indien een persoon op grond van leeftijd op een andere wijze wordt behandeld dan een ander in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld;

    • c.indirect onderscheid: indien een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze personen met een bepaalde leeftijd in vergelijking met andere personen bijzonder treft.

    Intimidatie   
    Artikel 2
      • 2 
         
    • Het in deze wet neergelegde verbod van onderscheid houdt mede in een verbod op intimidatie.

    • Onder intimidatie als bedoeld in het eerste lid wordt verstaan: gedrag dat met leeftijd verband houdt en dat tot doel of gevolg heeft dat de waardigheid van de persoon wordt aangetast en een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende omgeving wordt gecreëerd.

    § 2. Reikwijdte van het verbod van onderscheid
      • 2 
         
    Arbeid   
    Artikel 3
      • 123 
         

    Onderscheid is verboden bij:

    • a. de aanbieding van een betrekking en de behandeling bij de vervulling van een openstaande betrekking;

    • b. de arbeidsbemiddeling;

    • c. het aangaan en het beëindigen van een arbeidsverhouding;

    • d. het aanstellen tot ambtenaar en het beëindigen van het dienstverband van een ambtenaar;

    • e. de arbeidsvoorwaarden;

    • f. het laten volgen van onderwijs, scholing en vorming tijdens of voorafgaand aan een arbeidsverhouding;

    • g. de bevordering en

    • h. de arbeidsomstandigheden.

    Vrije beroep   
    Artikel 4
      • 8 
         

    Onderscheid is verboden met betrekking tot de voorwaarden voor en de toegang tot het vrije beroep en de mogelijkheden tot uitoefening van en ontplooiing binnen het vrije beroep.

    Beroepsonderwijs   
    Artikel 5
      • 2 
         

    Onderscheid is verboden bij:

    • a.het verlenen van toegang tot en het geven van loopbaanoriëntatie en beroepskeuzevoorlichting;

    • b.het verlenen van toegang tot, het aanbieden van, het afnemen van toetsen tijdens en het afsluiten van onderwijs dat gericht is op de toetreding tot en het functioneren op de arbeidsmarkt.

    Lidmaatschap organisaties   
    Artikel 6
      • 2 
         

    Onderscheid is verboden bij het lidmaatschap van of de betrokkenheid bij een werkgevers- of werknemersorganisatie of een vereniging van beroepsgenoten. Dit geldt ook voor de voordelen die voortvloeien uit het lidmaatschap van deze organisaties en verenigingen.

    § 3. Uitzonderingen op het verbod van onderscheid
      • 4 
         
    Objectieve rechtvaardiging   
    Artikel 7
      • 160 
         
    • Het verbod van onderscheid geldt niet indien het onderscheid:

      • a.gebaseerd is op werkgelegenheids- of arbeidsmarktbeleid ter bevordering van arbeidsparticipatie van bepaalde leeftijdscategorieën, voor zover dit beleid is vastgesteld bij of krachtens wet;

      • b.betrekking heeft op het beëindigen van een arbeidsverhouding of van het dienstverband van een ambtenaar in verband met het bereiken van de leeftijd waarop op grond van de Algemene Ouderdomswet recht op ouderdomspensioen ontstaat, of van een bij of krachtens wet vastgestelde of tussen partijen overeengekomen hogere leeftijd;

      • c.anderszins objectief gerechtvaardigd is door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn.

    • Het eerste lid is niet van toepassing in geval van intimidatie als bedoeld in artikel 2.

    Pensioenen   
    Artikel 8
      • 14 
         
    • Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder pensioenvoorziening: een pensioenvoorziening ten behoeve van een of meer personen, uitsluitend in verband met hun werkzaamheden in een onderneming, bedrijfstak, tak van beroep of openbare dienst, in aanvulling op een wettelijk stelsel van sociale zekerheid en, ingeval van een voorziening ten behoeve van een persoon, anders dan door die persoon zelf tot stand gebracht.

    • Het verbod van onderscheid is niet van toepassing op in pensioenvoorzieningen vastgelegde toetredingsleeftijden en op pensioengerechtigde leeftijden, alsmede op de vaststelling van verschillende toetredings- en pensioengerechtigde leeftijden voor werknemers of voor groepen of categorieën van werknemers.

    • Het verbod van onderscheid is niet van toepassing op actuariële berekeningen bij pensioenvoorzieningen waarbij met leeftijd rekening wordt gehouden.

    § 4. Vermelding leeftijdsgrens
      • 2 
         
    Artikel 9
      • 2 
         

    Indien bij een openlijke aanbieding van een betrekking onderscheid op grond van leeftijd wordt gemaakt, wordt de grond daarvan uitdrukkelijk vermeld.

    § 5. Rechtsbescherming
      • 2 
         
    Bescherming tegen represailles   
    Artikel 10
      • 2 
         

    Het is verboden om personen te benadelen wegens het feit dat zij in of buiten rechte een beroep hebben gedaan op deze wet of terzake bijstand hebben verleend.

    Bescherming tegen ontslag   
    Artikel 11
      • 7 
         

    In geval van een beëindiging van de arbeidsverhouding door de werkgever in strijd met artikel 3, of wegens de omstandigheid dat de werknemer in of buiten rechte een beroep heeft gedaan op deze wet of ter zake bijstand heeft verleend, is artikel 681 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek van overeenkomstige toepassing.

    Bewijslast   
    Artikel 12
      • 24 
         
    • Indien degene die meent dat te zijnen nadeel een onderscheid is of wordt gemaakt als bedoeld in deze wet, in rechte feiten aanvoert die dat onderscheid kunnen doen vermoeden, dient de wederpartij te bewijzen dat niet in strijd met deze wet is gehandeld.

    Nietigheid   
    Artikel 13
      • 25 
         

    Bedingen in strijd met deze wet zijn nietig.

    Het College voor de rechten van de mens   
    Artikel 14
      • 27 
         

    Het College, genoemd in artikel 1 van de Wet College voor de rechten van de mens, kan onderzoeken of een onderscheid is of wordt gemaakt als bedoeld in deze wet. De artikelen 10, 11, 12, 13, 22 en 23 van de Wet College voor de rechten van de mens zijn van overeenkomstige toepassing.

    § 6. Overgangs- en slotbepalingen
      • 2 
         
    Evaluatie   
    Artikel 15
      • 2 
         

    Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zendt in overeenstemming met Onze Ministers van Justitie, van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap binnen vijf jaar na de inwerkingtreding van deze wet aan de Staten-Generaal een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van deze wet in de praktijk.

    Overgangsrecht pensioenontslag   
    Artikel 16
      • 8 
         

    Het in deze wet neergelegde verbod van onderscheid is tot 2 december 2006 niet van toepassing op onderscheid dat betrekking heeft op het beëindigen van een arbeidsverhouding of het dienstverband van een ambtenaar in verband met het bereiken van een bij arbeidsovereenkomst overeengekomen, een bij een toezegging omtrent pensioen toegezegde, of een bij regeling van een daartoe bevoegd bestuursorgaan vastgestelde pensioengerechtigde leeftijd lager dan de AOW-gerechtigde leeftijd, voorzover die leeftijd voor de datum van inwerkingtreding van deze wet in de arbeidsovereenkomst, de toezegging omtrent pensioen of de regeling van het bestuursorgaan was opgenomen.

    Overgangsrecht defensie   
    Artikel 17
      • 5 
         

    Het in deze wet neergelegde verbod van onderscheid is niet van toepassing ten aanzien van militaire ambtenaren als bedoeld in artikel 1 van de Militaire Ambtenarenwet 1931 tot 1 januari 2008, of tot een eerdere datum waarop in de Militaire ambtenarenwet 1931 een regeling is getroffen ten aanzien van het gebruik van leeftijdsgrenzen binnen de krijgsmacht betreffende aanstelling, functietoewijzing, aanwijzing voor een opleiding en ontslag.

    Wijzigingen in andere regelgeving   
    Artikel 18
      • 2 
         

    [Red: Wijzigt de Wet op de Raad van State.]

    Artikel 19
      • 2 
         

    [Red: Wijzigt de Comptabiliteitswet.]

    Tijdstip inwerkingtreding   
    Artikel 20
      • 2 
         

    Deze wet treedt in werking op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip.

    Citeertitel   
    Artikel 21
      • 2 
         

    Deze wet wordt aangehaald als: Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij de arbeid.

     

    Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

     

    Gegeven te 's-Gravenhage, 17 december 2003

    Beatrix

    De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ,

    A. J. de Geus

    De Minister van Justitie ,

    J. P. H. Donner

    De Minister voor Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties ,

    Th. C. de Graaf

    De Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap ,

    M. J. A. van der Hoeven

    Uitgegeven de derde februari 2004

    De Minister van Justitie ,

    J. P. H. Donner

     

     

    Source:

     

    Number 9

    Exodus 20:

    Honour thy father and thy mother:

    that thy days may be long upon the land which יְהֹוָה thy God giveth thee.

    Art.l: 245 BW was:
    1. Een kind, van welke leeftijd ook, is aan zijn ouders eerbied en ontzag verschuldigd.
    2. De ouders zijn verplicht hun minderjarige kinderen te verzorgen en op te voeden.

     

    Het gaat met name om de art.l:
    245, 247 en 249 BW. Art.l: 245 BW bepaalt wie onder gezag staan, aan wie gezag
    toekomt en waarop gezag betrekking heeft. Art. 247 vervangt het huidige art. 1: 245
    BW^. Dit laatste artikel ging enkel in op de verplichtingen die de ouders en de kinderen jegens elkaar hebben. In art.l: 249 BW wordt aan het kind de verplichting opgelegd rekening te houden met de bevoegdheden van de ouders en de belangen van de
    overige leden van het gezin.

     

    Wet geeft ouders wel gezag maar geen macht meer over hun kinderen

    De auteur is docent familierecht aan de chr. hogeschool De Vijverberg-Felua.

    DANIEL VAN DEN BOS 10 mei 1996

     

    Vos constateert een crisis in de opvoeding van de laatste jaren en daarvan is de democratisering volgens hem de oorzaak. Ik begrijp dit niet goed. Ten eerste is de democratisering een ontwikkeling in de hele samenleving, waarmee iedereen moet leren omgaan. Dat moeten we in de politiek (aan de basis invloed uitoefenen op het partijbeleid), in het bedrijfsleven (inspraak via vakbondslidmaatschap en via de ondernemingsraad), in onze relatie met de artsen (een arts mag ons pas behandelen nadat hij ons duidelijke informatie heeft verstrekt en nadat wij onze toestemming gegeven hebben), in het onderwijs (de rechten van de leerling en de student liggen vast in statuten en via procedures kunnen zij met docenten de strijd aangaan) en ook als consument proberen we aan te geven wat we wel en niet willen (de klant is koning).

    Verder hebben wij ontdekt dat kinderen ook mensen zijn en dat hun de rechten van de mens (de rechten van het kind) toekomen. Ouders zijn aan het leren dat ze er goed aan doen te luisteren naar hun kinderen, dat kinderen ouders ook iets kunnen leren en dat ze kinderen moeten voorbereiden op een onderhandelingssamenleving waarin mondigheid en zelfbeschikking belangrijk zijn. Zo krijgen kinderen meer zelfvertrouwen: hun oplossingen worden serieus genomen en op hun creativiteit en denkvermogen wordt een beroep gedaan. De betekenis van het woord crisis is trouwens, dat het oude voorbij is, terwijl het nieuwe nog niet gekomen is. De autoritaire opvoeding is voorbij en de nieuwe generatie ouders moet pionieren in opvoedingsland. Zonder duidelijke voorbeelden moeten nieuwe wegen bewandeld worden.

    Vos doet een beroep op de wet en hij citeert het Burgerlijk wetboek boek 1 artikel 245: “Een kind, van welke leeftijd ook, is aan zijn ouders eerbied en ontzag verschuldigd.” Hij concludeert hieruit dat het gaat om een gezagsrelatie gekenmerkt door verschil in macht.

    Jammer dat Vos niet heeft opgemerkt dat dit artikel niet meer bestaat. In november 1995 is het verdwenen en vervangen door artikel 249, dat nu luidt als volgt: “De minderjarige dient rekening te houden met de aan de ouder of voogd in het kader van de uitoefening van het gezag toekomende bevoegdheden, alsmede met de belangen van de overige leden van het gezin waarvan hij deel uitmaakt.”

     

    Niet bekend

     

    Plicht

    De oude plicht van ouders om hun kinderen te verzorgen en op te voeden is in de nieuwe formulering van artikel 247 toegespitst: “Het ouderlijk gezag omvat de plicht en het recht van de ouder zijn minderjarig kind te verzorgen en op te voeden. Onder verzorging en opvoeding wordt mede verstaan de zorg en de verantwoordelijkheid voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van het kind en het bevorderen van de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid.”

    En art. BW 1:250 gaat verder door te stellen dat bij belangenconflicten tussen een minderjarige en een gezagsdrager de partijen hun zaak kunnen voorleggen aan de kantonrechter die een bijzondere curator (een advocaat) benoemt die de minderjarige dan verder vertegenwoordigt. Vos gaat misschien over zijn nek bij het lezen van deze woorden. De gedachte dat een kind naar de rechter stapt om een belangenconflict met zijn ouders uit te vechten. . .

    Hoe dan ook, als ouders proberen hun kinderen tot zelfstandig denkende en functionerende individuen op te voeden, zal er een relatie van wederzijds respect en juist ook liefde ontstaan. Belangenconflicten zullen dan gewoon binnen de relatie sportief uitgeknokt (= uitonderhandeld) worden en de rechter zal er niet aan te pas komen.

    Vos zegt zelf al dat er niets nieuws onder de zon is als het gaat om klagen over de moderne jeugd. De jeugd van nu is dus niet verpest. Derhalve kan de democratisering niet als oorzaak van kwaad worden aangewezen van moreel verval en toenemende criminaliteit onder de jeugd, die van alle tijden zijn. Het stelt vragen aan de ouders of zij bereid zijn te investeren in hun kinderen door tijd voor ze te hebben, door zich te laten kennen door hun kinderen en door ze serieus te nemen in hun gedachten en gevoelens.

    Ouders en kinderen leren van elkaar of vervreemden van elkaar.

     

    Source: 

     

    Number 10

    Exodus 20:

    Thou shalt not commit adultery

     

    Nederlandse burgerlijke wetgeving

    Artikel 81 van Boek 1 van het Nederlandse Burgerlijk Wetboek bepaalt "Echtgenoten zijn elkander getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd. Zij zijn verplicht elkander het nodige te verschaffen"), maar definieert getrouwheid niet (zie ook rechten en plichten bij het burgerlijk huwelijk in Nederland). Echtbreuk is sinds 1971 in Nederland niet meer strafbaar.

    Het valt overigens op te merken dat de wetgever in Nederland het artikel 83 dat onder andere bepaalde dat de "Echtgenoten jegens elkander verplicht zijn tot samenwoning, tenzij gewichtige redenen zich daartegen verzetten." in 2001 heeft geschrapt.

     

    Echtbreuk

    Source:

     

    NOW IT'S YOUR TURN! Post the 10 Commandments EVERYWHERE!

     

    1 Timothy 5:

    1 Rebuke not an elder, but intreat him as a father; and the younger men as brethren;

    The elder women as mothers; the younger as sisters, with all purity.

    Honour widows that are widows indeed.

    But if any widow have children or nephews, let them learn first to shew piety at home, and to requite their parents: for that is good and acceptable before God.

    Now she that is a widow indeed, and desolate, trusteth in God, and continueth in supplications and prayers night and day.

    But she that liveth in pleasure is dead while she liveth.

    And these things give in charge, that they may be blameless.

    But if any provide not for his own, and specially for those of his own house, he hath denied the faith, and is worse than an infidel.

    Let not a widow be taken into the number under threescore years old, having been the wife of one man.

    10 Well reported of for good works; if she have brought up children, if she have lodged strangers, if she have washed the saints' feet, if she have relieved the afflicted, if she have diligently followed every good work.

    11 But the younger widows refuse: for when they have begun to wax wanton against Christ, they will marry;

    12 Having damnation, because they have cast off their first faith.

    13 And withal they learn to be idle, wandering about from house to house; and not only idle, but tattlers also and busybodies, speaking things which they ought not.

    14 I will therefore that the younger women marry, bear children, guide the house, give none occasion to the adversary to speak reproachfully.

    15 For some are already turned aside after Satan.

    16 If any man or woman that believeth have widows, let them relieve them, and let not the church be charged; that it may relieve them that are widows indeed.

    17 Let the elders that rule well be counted worthy of double honour, especially they who labour in the word and doctrine.

    18 For the scripture saith, thou shalt not muzzle the ox that treadeth out the corn. And, The labourer is worthy of his reward.

    19 Against an elder receive not an accusation, but before two or three witnesses.

    20 Them that sin rebuke before all, that others also may fear.

    21 I charge thee before God, and the Lord Jesus Christ, and the elect angels, that thou observe these things without preferring one before another, doing nothing by partiality.

    22 Lay hands suddenly on no man, neither be partaker of other men's sins: keep thyself pure.

    23 Drink no longer water, but use a little wine for thy stomach's sake and thine often infirmities.

    24 Some men's sins are open beforehand, going before to judgment; and some men they follow after.

    25 Likewise also the good works of some are manifest beforehand; and they that are otherwise cannot be hid.

     

    Matthew 22:

    37 Jesus said unto him, Thou shalt love יְהֹוָה thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.

    38 This is the first and great commandment. (first 5 commandments)

    39 And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.

    40 On these two commandments hang all the law and the prophets. (second 5 commandments)

     

    Matthew 5:

    17 Think not that I am come to destroy the law, or the prophets: I am not come to destroy, but to fulfil.

    18 For verily I say unto you, Till heaven and earth pass, one jot or one tittle shall in no wise pass from the law, till all be fulfilled.

    19 Whosoever therefore shall break one of these least commandments, and shall teach men so, he shall be called the least in the kingdom of heaven: but whosoever shall do and teach them, the same shall be called great in the kingdom of heaven.

    20 For I say unto you, That except your righteousness shall exceed the righteousness of the scribes and Pharisees, ye shall in no case enter into the kingdom of heaven.

    21 Ye have heard that it was said by them of old time, Thou shalt not kill; and whosoever shall kill shall be in danger of the judgment:

     

     

     War just married

    Deuteronomy 24:

    5 When a man hath taken a new wife, he shall not go out to war, neither shall he be charged with any business: but he shall be free at home one year, and shall cheer up his wife which he hath taken.

     

    - Gehuwd-ongehuwd

    Gehuwden werden vanaf de invoering van de dienstplicht niet vrijgesteld van de militieplicht, maar wel van de schutterijplicht (voor zover voldoende mannen beschikbaar waren). Weduwnaars met kinderen werden wel vrijgesteld in de Militiewet van 1815.

    Op 1 juli 1975 werd de regeling van het Vredeling-huwelijk ingevoerd: een vrijstelling voor alle dienstplichtigen die de datum van werkelijke opkomst voor eerste oefening gehuwd waren. Hiermee kon fors bezuinigd worden op de kostwinnersvergoeding, uitgerekend op f 25 miljoen. De kritiek was dat jonge mensen om reden van vrijstelling verleid werden voor een (te?) vroegtijdig huwelijk of zelfs schijnhuwelijk. Het was in ieder geval een niet te rechtvaardigen onderscheid in burgerlijke staat.

     

    Source:

     

    Dienstplichtwet BES

     

     

    Bwb-id:
    BWBR0028468
     
    Officiele titel:
    Dienstplichtwet BES
     
    Citeertitel:
    Dienstplichtwet BES
     
     
    Soort regeling:
     
    Wetsfamilies:
     
    Eerst verantwoordelijk ministerie:

     

    Geldigheidsdatum:
    20 december 2020
     
    Ingangsdatum:
    9 oktober 2011
     

    Titel I. Dienstplicht

    Hoofdstuk I. Algemene Bepalingen

    1.Voor de toepassing van deze titel wordt verstaan onder:
    a. krijgsmacht: de krijgsmacht van het Koninkrijk;
    b. werkelijke dienst: dienst in de krijgsmacht;
    c. dienstplicht: de verplichting tot het vervullen van werkelijke dienst;
    d. dienstplichtige: hij, die ingevolge deze wet tot werkelijke dienst kan worden opgeroepen;
    e. Onze Minister: Onze Minister van Defensie.
    2.Onder de ingevolge deze wet voor de dienstplicht in te schrijven personen worden uitsluitend mannelijke personen verstaan.
    3.Waar in deze wet wordt gesproken van personen, die ongeschikt zijn verklaard, van dienstplicht zijn vrijgesteld of uitgesloten of te wier aanzien een rechterlijke uitspraak heeft plaats gehad, worden hieronder – voor zover het tegendeel niet blijkt – verstaan diegenen omtrent wie het desbetreffende besluit of de desbetreffende uitspraak onherroepelijk is geworden.
    4.Waar in deze wet wordt gesproken van het oproepen in werkelijke dienst, wordt daaronder ten aanzien van hen, die zich reeds in werkelijke dienst bevinden, verstaan het houden in werkelijke dienst.
    Artikel 2[Vervallen]
    Artikel 3Alle stukken, die in verband met de bepalingen van deze wet of te harer uitvoering gegeven voorschriften en uitgevaardigde besluiten en beschikkingen worden gevorderd, ingediend, overgelegd of uitgereikt, zijn vrij van het recht van zegel.
    1.Hij, die voor de dienstplicht is ingeschreven, kan niettemin, ook al is hij als dienstplichtige in werkelijke dienst, worden toegelaten tot een vrijwillige verbintenis bij de krijgsmacht. Onze Minister bepaalt in hoeverre betrokkene, na voldoening aan zijn vrijwillige verbintenis, geacht kan worden zijn dienstplicht te hebben vervuld.
    2.Gedurende de staat van oorlog en beleg behoeft de in het eerste lid bedoelde dienstplichtige voorafgaande toestemming van Onze Minister.
    3.De bepalingen van deze wet zijn, tenzij anders is overeengekomen, gedurende de tijd der vrijwillige verbintenis, voor zover nodig, van toepassing.
    1.De dienstplichtige, niet in werkelijke dienst, die zich voor langer dan acht maanden naar het buitenland begeeft, geeft hiervan voor zijn vertrek kennis aan de Gezaghebber van het eilandgebied van zijn woonplaats. Gelijke kennisgeving doet hij bij zijn terugkeer.
    2.Bij met redenen omklede beschikking kan Onze Minister tijdelijk bepalen dat de in het vorige lid bedoelde termijn wordt ingekort dan wel vervalt.
    Artikel 6Voor de toepassing en uitvoering dezer wet en derzelver uitvoeringsbesluiten en beschikkingen wordt een commissie van advies ingesteld. Deze commissie heet «Dienstplichtraad»; haar samenstelling, taak en werkwijze worden door Onze Minister bepaald. Aan deze commissie worden zo mogelijk een officier van de zeemacht en zo nodig een van de luchtmacht en een van de landmacht als lid toegevoegd.
    Artikel 7Voor zover in deze wet niet anders is of wordt bepaald geschiedt de uitvoering derzelver bepalingen bij algemene maatregel van bestuur.

    Hoofdstuk II. Inschrijving

    1.Voor de dienstplicht wordt behoudens het bepaalde in het tweede lid ingeschreven:
    a. de Nederlander, die op de dag, waarop hij 18 jaar oud wordt en tot de dag, waarop hij 45 jaar oud wordt in het bevolkingsregister te zijner woonplaats is opgenomen of had behoren te zijn opgenomen;
    b. de Nederlander, die zich tussen zijn achttiende en vijfenveertigste jaar in de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius of Saba vestigt en in het bevolkingsregister te zijner woonplaats is opgenomen of had behoren te zijn opgenomen;
    c. hij, die tussen zijn achttiende en vijfenveertigste jaar Nederlander of opnieuw Nederlander is geworden en in het bevolkingsregister te zijner woonplaats is opgenomen of had behoren te zijn opgenomen.
    2.Voor de dienstplicht wordt niet ingeschreven de Nederlander voor zolang hij in werkelijke dienst is bij de krijgsmacht.
    1.De Gezaghebbers der onderscheiden eilandgebieden zijn gehouden de Nederlanders die overeenkomstig het bepaalde in het vorige artikel ingeschreven behoren te worden, in te schrijven of te doen inschrijven in een dienstplichtregister, waarvan het model door Onze Minister wordt vastgesteld.
    2.De Nederlanders bedoeld in het eerste lid van het vorige artikel onder b en c zijn verplicht zich aan te melden voor inschrijving in het dienstplichtregister zodra zij in de daar bedoelde omstandigheden komen te verkeren. De aanmelding kan geschieden door tussenkomst van een daartoe schriftelijk gemachtigde. Zij geschiedt door de wettelijke vertegenwoordiger, indien de aanmeldingsplichtige minderjarig is of onder curatele is gesteld.
    3.Door of vanwege de Gezaghebbers der onderscheiden eilandgebieden wordt jaarlijks in de maand januari bij Onze Minister ingediend een opgave, bevattende naam, geboortedatum, geboorteplaats en beroep van de personen, die in het afgelopen jaar in het dienstplichtregister zijn ingeschreven, alsmede van de personen, die overeenkomstig het bepaalde in artikel 10 daaruit zijn afgeschreven.
    4.De in het vorige lid genoemde organen zijn gehouden van alle wijzigingen betreffende inschrijvingen en afschrijvingen onverwijld aantekening in het dienstplichtregister te doen.
    5.Onze Minister kan vorderen, dat hem ook tussentijds gegevens uit het dienstplichtregister worden overgelegd.
    Artikel 10Nederlanders worden uit het dienstplichtregister afgeschreven:
    a. bij overlijden;
    b. bij het bereiken van het vijfenveertigste levensjaar, behoudens het geval bedoeld in artikel 35 derde lid;
    c. bij verlies van het Nederlanderschap;
    d. bij verhuizing naar een ander deel van het Koninkrijk;
    e. bij verhuizing naar het buitenland;
    f. bij blijvende ongeschiktheid;
    g. bij blijvende uitsluiting;
    h. bij ontslag uit de werkelijke dienst ingevolge het bepaalde in de artikelen 35, tweede lid, en 36a tweede lid [bedoeld zal zijn: de artikelen 35, tweede lid, en 36].

    Hoofdstuk III. Keuring

    1.De geschiktheid of ongeschiktheid voor dienst bij de krijgsmacht in verband met lichaamslengte of met ziekten en gebreken wordt beoordeeld door een door Onze Minister samen te stellen keuringscommissie van drie geneeskundigen, waaraan zo mogelijk één geneeskundige van de krijgsmacht als lid wordt toegevoegd.
    2.De voor een keuring opgeroepene is verplicht behoudens in bij algemene maatregel van bestuur aangewezen gevallen aan de oproeping gevolg te geven en zich aan de keuring te onderwerpen.
    3.De in het eerste lid bedoelde beoordeling geschiedt met inachtneming van algemene maatregel van bestuur vast te stellen keuringsreglement, waarin voor zoveel mogelijk de voor de krijgsmacht op dit stuk bestaande regelen worden opgenomen.
    4.De uitspraak der keuringscommissie geschiedt in het openbaar.
    5.Een aanvraag voor herkeuring moet door belanghebbende of door zijn wettelijke vertegenwoordiger binnen 2 weken na de in het vorige lid bedoelde uitspraak aan de in het zesde lid bedoelde keuringscommissie worden gedaan. De aanvraag moet op aannemelijke in het verzoekschrift omschreven gronden berusten.
    6.Ten behoeve van de herkeuring stelt Onze Minister een of meer herkeuringscommissies in.
    7.Verschijnt de aanvrager of degeen te wiens behoeve de aanvraag is gedaan niet voor de herkeuringscommissie, dan wordt de aanvraag als vervallen beschouwd.
    8.De uitspraak der herkeuringscommissie geschiedt eveneens in het openbaar.
    9.Voor zover nodig stellen de betrokken bestuurscolleges geneeskundigen ter beschikking voor de samenstelling der keurings- en herkeuringscommissies.
    1.De uitspraak van een keuringscommissie of een herkeuringscommissie betreft:
    a. geschiktheid voor de dienst bij de krijgsmacht;
    b. geschiktheid voor de dienst bij de krijgsmacht onder voorbehoud van lichte dienst;
    c. ongeschiktheid voor de dienst bij de krijgsmacht;
    d. tijdelijke ongeschiktheid voor de dienst bij de krijgsmacht.
    2.Bij uitspraak van een herkeuringscommissie vervalt de uitspraak van een keuringscommissie ten aanzien van de betrokkene, tenzij de voorafgaande uitspraak van de keuringscommissie wordt bevestigd.
    3.Na verstrijken van de duur der tijdelijke ongeschiktheid wordt de betrokkene opnieuw voor de keuring opgeroepen.
    Artikel 13De bepalingen van dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op hen, die:
    a. in werkelijke dienst zijn;
    b. van de militaire dienst zijn uitgesloten.
    Artikel 14De in de keuringscommissie of herkeuringscommissie zitting hebbende geneeskundigen zijn verplicht de hun in verband met de keuring opgedragen werkzaamheden te verrichten.

    Hoofdstuk IV. Vrijstelling

    1.Vrijstelling van militaire dienst kan worden verleend wegens:
    a. kostwinnerschap;
    b. persoonlijke onmisbaarheid;
    c. aanwezigheid van een bijzonder geval;
    en wordt verleend wegens:
    d. het bekleden van een geestelijk of een godsdienstig menslievend ambt of opleiding tot zodanig ambt;
    e. broederdienst.
    2.Omtrent het verlenen van vrijstelling van militaire dienst beslist Onze Minister.
    3.Verleende vrijstelling van militaire dienst op grond van het bepaalde in het eerste lid onder a en b kan te allen tijde door Onze Minister worden ingetrokken.
    4.Verleende vrijstelling van militaire dienst op grond van het bepaalde in het eerste lid onder c en d, houdt op te gelden, zodra de vrijgestelde ophoudt te verkeren in een geval, als onder die rubrieken bedoeld.
    5.Onnauwkeurige vermelding van namen en voornamen en andere persoonsgegevens in het dienstplichtregister levert geen grond op voor vrijstelling van militaire dienst.
    1.Vrijstelling wegens kostwinnerschap kan worden verleend, indien door het verblijf van de ingeschrevene in werkelijke dienst, behalve in het geval van opkomst voor herhalingsoefeningen, voldoende middelen tot levensonderhoud aan andere personen ontbreken of zouden komen te ontbreken.
    2.Onder de personen, in het vorige lid bedoeld, worden uitsluitend begrepen:
    a. de echtgenote van de ingeschrevene;
    b. zijn bloed- en aanverwanten in de rechte lijn;
    c. degenen, in wier onderhoud de ingeschrevene ingevolge rechterlijk vonnis moet voorzien.
    3.Wanneer geen vrijstelling van militaire dienst wordt verleend aan de ingeschrevene, die in het geval bedoeld in het eerste lid verkeert, dan wordt krachtens bij algemene maatregel van bestuur,te stellen regelen aan hem op zijn verzoek een vergoeding uit 's Lands kas toegekend.
    Artikel 17Vrijstelling wegens persoonlijke onmisbaarheid kan door Onze Minister worden verleend aan hem door wiens verblijf in werkelijke dienst onoverkomelijke bezwaren zouden ontstaan voor de taakvervulling van de Overheid of een particuliere organisatie.
    Artikel 18Vrijstelling om de reden, genoemd in artikel 15 lid 1 onder d, wordt met inachtneming van bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen regelen verleend.
    Artikel 19Vrijstelling van dienst wegens broederdienst wordt verleend aan de ingeschrevene die ten minste drie broeders heeft of gehad heeft, die op een door Onze Minister te bepalen tijdstip dienen of ten minste dertig dagen gediend hebben bij de krijgsmacht.
    Artikel 20[vervallen]

    Hoofdstuk V. Uitsluitingen

    1.Onze Minister sluit van de militaire dienst uit degene, die:
    a. onverminderd het bepaalde in artikel 30, onderdelen a en b, in verzekerde bewaring is gesteld, hechtenis of gevangenisstraf ondergaat: voor de duur daarvan;
    b. bij rechterlijke uitspraak in het Koninkrijk is veroordeeld tot een of meer straffen, zwaarder of te zamen zwaarder dan een gevangenisstraf van 6 maanden;
    c. bij rechterlijke uitspraak is ontzet uit het recht om bij de gewapende macht te dienen.
    2.Onverminderd het bepaalde in het eerste lid, kan van de dienst worden uitgesloten degene die bij rechterlijk uitspraak is veroordeeld terzake van misdrijven als bedoeld in artikel 133, tweede lid, alsmede in de artikelen 109 en 139 van het Wetboek van Militair Strafrecht.
    3.Voor de toepassing van het eerste lid wordt degene, die gratie is verleend, geacht slechts te zijn veroordeeld tot de straf, welke krachtens de gratie op hem blijft rusten of komt te rusten.
    4.Onze Minister kan in bijzondere gevallen de uitsluiting, bedoeld in het eerste lid, achterwege laten.

    Hoofdstuk VI. Dienstplicht

    1.Alle ingeschrevenen, met uitzondering van hen, die op grond van voorgaande bepalingen niet dienstplichtig zijn of van de dienstplicht zijn vrijgesteld of zijn uitgesloten of die niet tot de militaire dienst verplicht zijn ingevolge een internationale overeenkomst, welke in de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba van toepassing is, zijn dienstplichtigen.
    2.De dienstplichtigen worden onderscheiden in interne en externe dienstplichtigen. Externe dienstplichtige is hij, die reeds elders in het Koninkrijk voor eerste oefening is opgeroepen en deze heeft volbracht of geacht wordt te hebben volbracht. De interne dienstplichtige is hij, die voor eerste oefening in Aruba, Curaçao of Sint Maarten of in de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba kan worden opgeroepen tot het vervullen van dienstplicht, hetzij deze aldaar heeft volbracht, dan wel geacht kan worden deze aldaar te hebben volbracht.
    3.Blijkt, dat iemand in meer dan één dienstplichtregister is ingeschreven dan bepaalt Onze Minister voor welk eilandgebied de inschrijving achterwege blijft.
    1.Hij, die voor de werkelijke dienst heeft moeten opkomen en op de tijd en de plaats, voor zijn verschijning bepaald, niet is verschenen, meldt zich zodra mogelijk aan bij de door Onze Minister aan te wijzen autoriteit.
    2.[Vervallen]

    Hoofdstuk VII. Werkelijke dienst

    1.De interne dienstplichtige is verplicht tot het vervullen van werkelijke dienst:
    a. voor eerste oefening;
    b. voor herhalingsoefeningen;
    c. in geval van oorlog, oorlogsgevaar of andere buitengewone omstandigheden;
    d. in de gevallen bedoeld in artikel 30.
    2.De externe dienstplichtige is verplicht tot het vervullen van werkelijke dienst in de gevallen, vermeld in het eerste lid onder b, c en d.
    3.De interne dienstplichtigen dienen bij de in Aruba, Curaçao of Sint Maarten of in de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba aanwezige onderdelen van de krijgsmacht.
    4.De dienstplichtigen staan onder het militair gezag van het onderdeel der krijgsmacht waarbij zij in werkelijke dienst zijn.
    1.Oproeping voor eerste oefening en voor herhalingsoefeningen geschiedt door het bestuurscollege. Het besluit tot oproeping bevat alle gegevens betreffende de namen of de groepen van personen, die worden opgeroepen, het tijdstip waarop en de plaats waar zij zich moeten melden, de aanduiding, met eventuele vermelding van de detacheringsbeschikking, van het krijgsmacht-onderdeel, waarbij werkelijke dienst moet worden vervuld, alsmede de duur der eerste oefening of der herhalingsoefeningen, waarvoor wordt opgeroepen.
    2.Het in het eerste lid bedoelde besluit wordt bekendgemaakt door plaatsing in de Staatscourant.
    3.Degenen, die onder de werking van de Schutterijlandsverordening 1940 (P.B. 1940, no. 81), zoals gewijzigd, aan hun dienstplicht hebben voldaan, kunnen slechts worden opgeroepen voor herhalingsoefeningen of ingeval van oorlog, oorlogsgevaar of andere buitengewone omstandigheden overeenkomstig het bepaalde in artikel 29. De oproeping geschiedt met inachtneming van de militaire rang welke laatstelijk werd bekleed.
    1.Oproeping voor eerste oefening geschiedt zoveel mogelijk met inachtneming van de jaarklasse van inschrijving van de dienstplichtigen in het dienstplichtregister.
    2.De opgeroepen interne dienstplichtigen zullen hun werkelijke dienst bij voorkeur in het eilandgebied hunner woonplaats vervullen.
    1.De duur van de eerste oefening bedraagt ten hoogste 12 maanden. Ten aanzien van dienstplichtigen, die in opleiding worden genomen tot officier of onderofficier bedraagt deze termijn hoogstens 12 maanden meer.
    2.Bij algemene maatregel van bestuur wordt bepaald door wie en in welke gevallen uitstel van opkomst voor eerste oefening kan worden verleend.
    3.Aan dienstplichtigen die in werkelijke dienst wensen te blijven, nadat de tijd, welke zij in werkelijke dienst moeten doorbrengen is verstreken kan dit volgens door Onze Minister van defensie in Nederland, na overleg met Onze Minister vast te stellen regelen worden vergund.
    1.De duur der herhalingsoefeningen bedraagt al of niet aaneengesloten, ten hoogste drie maanden over een tijdvak van 3 jaren.
    2.Bij algemene maatregel van bestuur wordt bepaald door wie en in welke gevallen uitstel of vrijstelling van herhalingsoefeningen kan worden verleend.
    Artikel 28AEen dienstplichtige kan door het militaire gezag, na overleg met Onze Minister, worden aangewezen voor het vervullen van dienst buiten het grondgebied van Aruba, Curaçao of Sint Maarten of van de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba, mits de duur van deze dienst een tijdvak van dertig aaneengesloten dagen niet overschrijdt en de dienstplichtige in een tijdvak van twaalf maanden niet meer dan twee en gedurende de herhalingsoefeningen in het geheel niet meer dan één maand buiten het grondgebied van Aruba, Curaçao of Sint Maarten of van de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba dienst vervult.
    Artikel 29Ingeval van oorlog, oorlogsgevaar of andere buitengewone omstandigheden kunnen de dienstplichtigen buitengewoon in werkelijke dienst worden gehouden of opgeroepen.
    Artikel 30De dienstplichtige kan, als hij voor groot verlof in aanmerking komt, in werkelijke dienst worden gehouden:
    a. gedurende evenveel dagen als hij voor het ondergaan van straf, door ongeoorloofde afwezigheid of door desertie niet aan de dagelijkse dienst heeft deelgenomen;
    b. zolang dit nodig is voor het ondergaan van straf of voor het onderzoek omtrent een strafbaar feit of een krijgstuchtelijk vergrijp waarvan hij verdacht of beklaagd wordt;
    c. zolang het vertrek met groot verlof gevaar zou opleveren voor verspreiding van een in de etablissementen van de krijgsmacht heersende of geheerst hebbende besmettelijke ziekte.
    Artikel 31Klein verlof genoten gedurende de werkelijke dienst onderbreekt deze niet.

    Hoofdstuk VIII. Groot verlof

    Artikel 32Zolang de dienstplichtige niet in werkelijke dienst is noch in werkelijke dienst behoeft te zijn, is hij in het genot van groot verlof.
    Artikel 33De dienstplichtige met groot verlof is verplicht om aan door Onze Minister aan te wijzen personen inzage te verlenen van aan hem uitgereikte militaire bescheiden alsmede om aan Onze Minister desgevraagd schriftelijk alle in verband met zijn dienstplicht gewenste inlichtingen te verschaffen.
    Artikel 34[vervallen]

    Hoofdstuk IX. Ontslag

    1.Het ontslag van officieren bij de krijgsmacht, voor zover in Aruba, Curaçao of Sint Maarten of in de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba dienstplichtig of dienstplichtig geweest zijnde, geschiedt bij koninklijk besluit. In de overige gevallen geschiedt het ontslag door Onze Minister.
    2.Aan de dienstplichtige in werkelijke dienst wordt ontslag verleend:
    a. ter zake van het bereiken van de leeftijd van vijfenveertig jaren, voor zover hij op 1 december 1986 in werkelijke dienst was;
    b. wegens wangedrag in de dienst dan wel buiten de dienst, voor zover dit gedrag schadelijk is of kan zijn voor zijn dienstvervulling of niet in overeenstemming is met het aanzien van zijn functie;
    c. wegens onbekwaamheid of ongeschiktheid voor de vervulling van de werkelijke dienst, wat de ongeschiktheid betreft voor zover geen sprake is van blijvende ongeschiktheid uit hoofde van een ziekte of gebrek;
    d. ter zake van blijvende ongeschiktheid voor het vervullen van de dienst uit hoofde van een ziekte of gebrek, nadat ter zake van deze ongeschiktheid een geneeskundig onderzoek is ingesteld.
    e. wegens verregaande nalatigheid bij de vervulling van zijn plichten;
    f. wegens een in kracht van gewijsde gegaan vonnis dat is gewezen in verband met een feit van zodanige aard, dat, mede gelet op het algemeen gedrag van de militair, diens ontslag in het belang van de dienst noodzakelijk is.
    3.Afschrijving uit het dienstplichtregister, bedoeld in artikel 10 geldt als ontslag uit de dienst.
    4.In geval van oorlog of oorlogsgevaar of ingeval bedreiging of verstoring van de inwendige orde en rust kan leiden tot wezenlijke aantasting van belangen van het Koninkrijk, kan van het tweede lid worden afgeweken.
    1.Ontslag van een vrijwillig nadienende dienstplichtige om een van de redenen, genoemd in artikel 35, tweede lid, onderdelen b, c, e en f, wordt eerst verleend nadat terzake het advies is ingewonnen van een door de Regionaal Bevelhebber ingestelde commissie van onderzoek. Bij ontslag op grond van artikel 35, tweede lid, onderdeel c, geldt het bij of krachtens dit lid bepaalde alleen voor de langdurig vrijwillig nadienende dienstplichtige.
    2.De commissie van onderzoek, bedoeld in het eerste lid, voorziet in de mogelijkheid voor de dienstplichtige die het onderzoek geldt: kennis te nemen van op de zaak betrekking hebbende stukken, zich te doen bijstaan door een raadsman, gehoord te worden en zijn standpunt naar voren te brengen.
    3.Ontslag van een langdurig vrijwillig nadienende dienstplichtige om de reden, genoemd in artikel 35, tweede lid, onderdeel c, kan slechts plaatsvinden indien naar het oordeel van de Regionaal Bevelhebber na een zorgvuldig onderzoek niet mogelijk gebleken is de militair binnen het krijgsmachtdeel waar hij werkzaam is, een andere, passende, functie toe te wijzen, dan wel indien hij een zodanige functie weigert te aanvaarden. In het onderzoek wordt de mogelijkheid tot bij- of omscholing van de militair betrokken.

     

    Source:

     

    Source:

     

    Bij de dienstplicht moet iemand zijn lijf en leden ter beschikking stellen — laat ik het zo maar zeggen — van het systeem.

     

    Ik kan me dus niet zo goed voorstellen dat wij op een dag wakker worden en dat de dienstplicht dan plotsklaps bij
    noodwet of dergelijke moet worden ingevoerd. Mocht dat wel het geval zijn, dan kan er natuurlijk een noodwet worden gebruikt. Ik gebruikte het woord net al. Over die noodwet kan de Kamer natuurlijk ook debatteren. Het gaat mij
    dus niet om het organiseren van een ingewikkelde, technocratische, bureaucratische toestand. Het gaat mij erom dat
    de Kamer zichzelf in positie houdt en zichzelf de positie geeft om op elk moment dat het gaat over de dienstplicht,
    informatie daarover en haar standpunt mee te geven aan de ministers, aan het kabinet.

     

    De AMvB wordt natuurlijk ingericht op het moment dat de dienstplicht wordt gereactiveerd. Dan weten we natuurlijk
    wat de veranderde maatschappelijke situatie is. Het is dus niet zo dat er alvast een nieuwe wet wordt gemaakt of een
    nieuwe AMvB wordt ingericht voor het geval dat de dienstplicht gereactiveerd wordt. Nee, als je dit zou aannemen, gebeurt er voorlopig niks. Wordt de situatie nijpend — u refereerde daar zelf al aan — en is het nodig dat we in actie komen, dan geldt deze procedure. Het is dus niet zo dat we met het aannemen van dit amendement een wet gaan inrichten die van toepassing zou kunnen zijn op een situatie op enig moment in de toekomst. Dat is niet het geval.

     

    eind 2015 de toenmalige minister hebben opgeroepen om te onderzoeken wat nodig was om de Kaderwet dienstplicht ook van toepassing te laten zijn op vrouwen. Het is dus een feestelijk moment. Ik ga uiteraard nog op inhoud uitleggen waarom dat zo is. Maar de verleiding is natuurlijk ook groot om vanaf deze plek in breder perspectief te praten over feminisme. Daar heb ik tien minuten voor. Dat ga ik niet helemaal doen, maar ik vind het ... Ik wil u wel vragen om het bij het thema te houden.

    (Niet iedere vrouw zit op feministen en hun mening te wachten)

     

    We zien juist een grote rol weggelegd voor vrouwen in het bevorderen en handhaven van de internationale rechtsorde. Hoe symbolisch en principieel de wijziging van de Kaderwet dienstplicht en de Wet gewetensbezwaren militaire dienst ook mag zijn, wij hopen dat dit het positieve signaal is waarmee niet alleen recht wordt gedaan aan de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen, maar waardoor vrouwen zich nu ook meer dan ooit welkom en thuis voelen bij Defensie. Daartoe heb ik destijds ook een andere motie ingediend, waarin ik de regering verzocht om maatregelen te nemen om meer vrouwen bij Defensie te bewerkstelligen.

     

    De samenleving is zodanig geëmancipeerd dat wij daar recht aan doen door ook bij de dienstplicht geen onderscheid te maken naar geslacht, en daarmee de dienstplicht voor iedereen te laten gelden. Een inclusieve samenleving is ook een genderneutrale samenleving. (gepusched door de overheden van deze aarde)

     

    ...neemt ook in acht dat de wijziging die vandaag voorligt, niet de reactivering van de dienstplicht betekent. Mijn collega's hadden het daar zonet ook over. We zijn positief over het voorstel, dat er, in het noodlottige geval van reactivering van de dienstplicht, regels zullen worden gesteld voor uitstel, ontheffing en vrijstelling bij bepaalde familie-, loopbaan- of studieomstandigheden. Zo
    is het voor ons niet ondenkbaar dat het voltooien van een studie aanleiding kan vormen voor een vrijstelling van de dienstplicht, evenals de ongewenste situatie waarin twee ouders of verzorgers van een kind gelijktijdig worden opgeroepen.
    ... hecht bijzonder veel waarde aan de gelijkwaardigheid van mannen, vrouwen en transgenders. We zijn dan ook erg benieuwd in hoeverre de regering in staat is om ook bij internationale bondgenoten op basis van principiële gronden te pleiten voor een sekseneutrale dienstplicht. Wij denken daarbij aan onze partners in de EU en in de NAVO.

     

    We praten vandaag over een wijziging met een op dit moment, en hopelijk nog heel lang, zeer hoog theoretisch karakter en weinig effect in de praktijk. De vraag die voorligt, is namelijk of vrouwen ook opgeroepen moeten worden voor de dienstplicht als de opschorting hiervan wordt ingetrokken. Daarop zegt mijn fractie ja. De .... vindt het niet meer dan logisch dat zowel mannen als vrouwen voor de dienstplicht worden opgeroepen als er sprake is van een oorlogssituatie. Immers, gelijkheid tussen de seksen is niet alleen een kwestie van rechten maar ook van plichten. Je land dienen wanneer je land daarom vraagt, vinden wij een plicht die voor iedereen geldt. (Ik ben een bewoner van de aarde en een Citizen of heaven en ik heb Kingdom citizenship) Maar tot de dag waarop de dienstplicht weer wordt ingesteld, of de opschorting wordt ingetrokken, dient deze regering er alles aan te doen om een oorlog te voorkomen. Daarom zeggen wij: sluit de grenzen en de-islamiseer Nederland.

    Is dat straks voldoende geregeld met de wijziging van deze kaderwet?

     

    (Een kaderwet (of raamwet) is een wet die de algemene principes, verantwoordelijkheden en procedures regelt, maar geen gedetailleerde regels bevat. Een kaderwet bevat een raamwerk – de kaders.)

     

    Als ik het goed begrijp, heeft de ... nu wel een vrouwelijke lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam, maar vindt niet dat vrouwen de dienstplicht zouden kunnen vervullen.

    Nee, die laatste formulering klopt niet helemaal, maar laat ik het zo zeggen: de ... vindt niet — en dan onthul ik al
    een deel van mijn verdere betoog — dat vrouwen daartoe verplicht moeten kunnen worden. En waarom? Dat zal ik
    verder in mijn betoog nog motiveren. U zult onder de indruk zijn.

     

    Allereerst ziet de ... niet de noodzaak van het wetsvoorstel.

    Ik citeer, want de regering geeft het zelf al aan: "Het is
    de vraag of Defensie behoefte heeft aan en ooit toegerust kan zijn op het oproepen van grotere bevolkingsgroepen."


    Een ander citaat: "reactivering van de dienstplicht is in feite alleen aan de orde in een zeer specifieke situatie, zijnde een wezenlijke, naar verwachting langdurige, territoriale dreiging en een politieke wil tot het beschikbaar stellen van tijd en geld".


    Dat zijn nogal wat voorbehouden en voorwaarden. Heeft dit wetsvoorstel daarom niet een erg hypothetisch gehalte?
    Welk probleem lossen we hier eigenlijk mee op? We beëindigen de opkomstplicht, maar we breiden ondertussen
    de dienstplicht uit. Je kunt er soms ook de humor van inzien. 

     

    Met andere woorden: hoe waarschijnlijk is het dat een wezenlijke, langdurige, territoriale dreiging zich daadwerkelijk zal voordoen? En waarom wordt de dienstplicht nu voor vrouwen ingevoerd? Vanwaar deze timing? Het kan toch niet zijn dat het alleen is op basis van een verzoek om eens te onderzoeken wat daar eventueel voor nodig is en dan vervolgens met zo'n voorstel te komen? 

    Ten tweede betwijfelt de ...-fractie het nut dat dit voorstel ons beoogt te brengen. Welke praktische meerwaarde heeft het om de dienstplicht ook voor vrouwen te laten gelden? Ik doel dan uiteraard op de concrete meerwaarde voor de kwaliteit en de slagkracht van het leger in tijden van wezenlijke en langdurige dreiging of van oorlog. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat vrouwen hun mannetje niet staan, maar ik wil hier wel graag een reactie op van de minister.

     

    Als we dan toch over het buitenland spreken, wat zijn zowel in positief als in negatief opzicht de ervaringen met de dienstplicht voor mannen en vrouwen in landen als China en Israël?

    Dan ten derde. De ... ziet nogal wat haken en ogen wat de praktische uitvoerbaarheid betreft. Zo lenen
    legeronderdelen als de Onderzeedienst of de speciale eenheden zich in veel mindere mate voor actieve betrokkenheid
    van vrouwen, zoals vanuit die kringen zelf wordt aangegeven. Bovendien kan de situatie zich voordoen dat beide ouders worden opgeroepen. Collega Bruins Slot heeft daar al eerder aandacht voor gevraagd. Wordt in de wetgeving expliciet opgenomen dat dit niet aan de orde zal kunnen zijn?

     

    En dan het door collega's lang verwachte vierde punt, de onderliggende gelijkheidsopvatting bij dit voorstel.
    Gelijkwaardigheid of gelijkheid betekent volgens de ... niet dat vrouwen en mannen precies hetzelfde zijn — integendeel — of dezelfde dingen doen. Van alle Europese landen heeft alleen Noorwegen een dienstplicht voor vrouwen. Maar ook daar zijn er bezwaren. Een Noorse feministe zei in dit verband dat vrouwen sowieso een belangrijke bijdrage leveren aan de samenleving. Vrouwen dragen nogal de zwaarste last als het gaat om de zorg voor gezinnen, zieken en ouderen. Hun inspanningen op dit gebied zijn veelvuldig en van grote sociale waarde. Als vrouwen dan ook nog eens verplicht worden de landsverdediging op zich te nemen, worden vrouwen juist extra zwaar belast.

     

    De verwachtingen waren natuurlijk enorm en dan is dit wel heel erg teleurstellend, vooral ook omdat ik een heel serieuze vraag stelde, namelijk of u vindt dat vrouwen principieel gezien volgens de wet gelijkwaardig zijn. Daar wil ik een tweede vraag aan toevoegen. Volgens de .... hebben vrouwen nog andere taken, zoals het verzorgen van anderen, het verzorgen van een gezin en kinderen krijgen. Bent u zich ervan bewust dat er heel veel vrouwen in Nederland zijn die ervoor kiezen geen kinderen te hebben, of ervoor kiezen om niet in een bepaalde gezinsstructuur te leven? Volgens uw theorie zien ze dan wellicht wel een aanleiding om aan de dienstplicht te voldoen. Ze zorgen namelijk niet. Ze hebben een schoonmaker of ze hebben gewoon een man die ook weet hoe je een toilet moet schoonmaken en de afwas moet doen. Dat kan. Dat is allemaal mogelijk tegenwoordig.

     

    Mijn vraag is volgens mij helder en ik hoop op een volstrekt helder antwoord voor al die meisjes in Nederland waarvan u vindt dat ze het niet verdienen om een brief te krijgen waarin staat: welkom, u wordt 18; de dienstplicht geldt ook voor u. Volgens mij vindt u dat jongens er wel recht op hebben en meisjes niet. Ik hoop dat u het belang ziet van het volstrekt helder zijn over wat u nu hier zegt.

     

    Een dienstplicht als een recht presenteren vind ik een wat merkwaardige figuur, maar goed, dat mag natuurlijk. Dat is uw vrijheid. En dan wat gelijkwaardigheid betreft. Ik heb de term "gelijkwaardigheid", "gelijkheid", gebruikt. Dat deze term in de wet staat, wil nog niet zeggen dat je van zowel mannen als vrouwen precies hetzelfde eist. Door onderscheid te maken kun je juist de gelijkwaardigheid en de gelijkheid bevorderen. Er is nu eenmaal onderscheid tussen mannen en vrouwen. U noemt zelf het krijgen van kinderen. Dat is voorbehouden aan vrouwen (genesis 3) en geeft daarmee aan hen een bijzondere taak. Het is een bijzondere bijdrage aan de samenleving. Ik kom straks nog te spreken over hoe het volgens ons beter zou kunnen, maar wat hier nu feitelijk gebeurt, is het volgende. Mannen hebben ook een takenpakket, waaronder de dienstplicht al valt. Daarnaast wordt aan het takenpakket van de vrouwen nog eens een extra taak, een extra verplichting toegevoegd. Dat zouden we, naar het oordeel van de ..., niet moeten willen.

     

    Het begint me nu een beetje te irriteren, want er wordt geen antwoord gegeven op mijn vraag. Misschien moet ik het nog concreter maken: u heeft het over de taken die de vrouw al heeft. Welke taken hebben dan volgens u al die meisjes in Nederland, die volgens u dus niet gelijkwaardig behandeld moeten worden? Wat is eigenlijk, vanuit uw visie, de taak van die meisjes? Vraag twee is: welke fysiologische en psychische elementen heeft de vrouw in zich, waardoor zij niet in staat zou kunnen zijn Nederland veilig te houden? (Onze taak heeft niets met land veiligheid te maken maar met het gezin ALLEEN.)

     

    Mevrouw ... brengt nu een nieuw element in, namelijk de fysiologische en psychologische elementen. Daar heb ik niet over gesproken. Dat zou ik onderdeel van mijn betoog hebben laten worden, als ik op dat punt een inbreng had willen plegen. Waar het mij wel om gaat, zijn de verschillen in taken. In alle nuchterheid is het nog steeds zo dat zorgtaken in hoge mate bij de vrouw berusten. Dat kun je betreuren of niet, vanuit verschillende oogpunten. U noemt zelf het krijgen van kinderen, met alle verantwoordelijkheid en alle zorg die daarmee gepaard gaat. Dat komt op een andere wijze terecht bij mannen dan bij vrouwen. Voor dat onderscheid moeten we de ogen niet sluiten. We moeten niet doen alsof er sprake is van genderneutraliteit. Nee, er is onderscheid tussen man en vrouw. Dat betekent dat je daar in de beleidskeuzes rekening mee moet houden. Dat laat onverlet dat er sprake is van gelijkheid en gelijkwaardigheid.

     

    Om op dat laatste in te gaan: na de zwangerschap zijn de verantwoordelijkheid en de zorg niet afgelopen. Integendeel,
    dat begint dan net — al duurt dat misschien ook geen 40 jaar; dat is waar. Als het gaat om het onderscheid tussen
    man en vrouw: ik heb heel bewust niet over fysische of psychologische verschillen gesproken. Dat is wat mij betreft
    niet aan de orde. Het gaat om de verschillende taken en verantwoordelijkheden. Er is nog steeds een basale taakverdeling, zoals we die maatschappelijk in ons land, in onze samenleving kennen. Daar is op zichzelf niks mis mee.

     

    Basaal: eenvoudig, simpel, fundamenteel, essentieel, elementair en cruciaal.

     

    Ik ben het met heel veel vragen en bezwaren van de heer ...over deze wet eens, vooral op het gebied van de timing en de praktische noodzaak ervan. Maar dit argument van de ongelijkheid tussen man en vrouw die u hier eigenlijk staat te verdedigen, is totaal niet de mijne. In de memorie van toelichting staat dat we moeten oppassen dat die mannelijke dienstplicht niet op den duur in strijd raakt met artikel 1 van de Grondwet, waarin staat dat gelijke gevallen gelijk behandeld dienen te worden. De ... is het daar niet mee eens, horen we net. Bent u het dan eigenlijk ook niet eens met artikel 1 van de Grondwet?


    Ik heb geprobeerd aan te geven — dat heb ik zojuist nader gespecificeerd na de interruptie van mevrouw ... — dat
    hier geen sprake is van gelijke gevallen. Er is een onderscheid tussen mannen en vrouwen. Daar moet je beleidsmatig je ogen niet voor sluiten. Dat betekent dat je dus andere keuzes maakt. Vandaar dat wij de, let wel, verplichte dienstplicht bij voorkeur koppelen aan mannen. Dat vrouwen er niet voor zouden kunnen kiezen, is een ander verhaal. 

     

    Genesis 3:

    And they heard the voice of יְהֹוָה God walking in the garden in the cool of the day: and Adam and his wife hid themselves from the presence of יְהֹוָה God amongst the trees of the garden.

    And יְהֹוָה God called unto Adam, and said unto him, Where art thou?

    10 And he said, I heard thy voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself.

    11 And he said, Who told thee that thou wast naked? Hast thou eaten of the tree, whereof I commanded thee that thou shouldest not eat?

    12 And the man said, The woman whom thou gavest to be with me, she gave me of the tree, and I did eat.

    13 And יְהֹוָה God said unto the woman, What is this that thou hast done? And the woman said, The serpent beguiled me, and I did eat.

     

    SERPENT

    14 And יְהֹוָה God said unto the serpent, Because thou hast done this, thou art cursed above all cattle, and above every beast of the field; upon thy belly shalt thou go, and dust shalt thou eat all the days of thy life:

    15 And I will put enmity between thee and the woman, and between thy seed and her seed; it shall bruise thy head, and thou shalt bruise his heel.

     

    WOMAN

    16 Unto the woman he said, I will greatly multiply thy sorrow and thy conception; in sorrow thou shalt bring forth children; and thy desire shall be to thy husband (and he shall rule over thee. מָשַׁל = vergelijken, net als jij zal hij hetzelfde krijgen.)

     

    MAN

    17 And unto Adam he said, Because thou hast hearkened unto the voice of thy wife, and hast eaten of the tree, of which I commanded thee, saying, Thou shalt not eat of it: cursed is the ground for thy sake; in sorrow shalt thou eat of it all the days of thy life;

    18 Thorns also and thistles shall it bring forth to thee; and thou shalt eat the herb of the field;

    19 In the sweat of thy face shalt thou eat bread, till thou return unto the ground; for out of it wast thou taken: for dust thou art, and unto dust shalt thou return.

    20 And Adam called his wife's name Eve; because she was the mother of all living.

     

    21 Unto Adam also and to his wife did יְהֹוָה God make coats of skins, and clothed them.

    22 And יְהֹוָה God said, Behold, the man is become as one of us, to know good and evil: and now, lest he put forth his hand, and take also of the tree of life, and eat, and live for ever:

    23 Therefore יְהֹוָה God sent him forth from the garden of Eden, to till the ground from whence he was taken.

    24 So he drove out the man; and he placed at the east of the garden of Eden Cherubims, and a flaming sword which turned every way, to keep the way of the tree of life.

     

    Lending any thing

     

    Deuteronomy 24:

    10 When thou dost lend thy brother any thing, thou shalt not go into his house to fetch his pledge.

    11 Thou shalt stand abroad, and the man to whom thou dost lend shall bring out the pledge abroad unto thee.

    12 And if the man be poor, thou shalt not sleep with his pledge:

    13 In any case thou shalt deliver him the pledge again when the sun goeth down, that he may sleep in his own raiment, and bless thee: and it shall be righteousness unto thee before יְהֹוָה thy God.

     

    Pledge:

    pledge, a thing given as security, article pledged as security for debt

     

    pandrecht, een zaak gegeven als zekerheid, artikel in pand gegeven als zekerheid voor schulden

     

    Artikel 12: Huisrecht
    Grondwet van 2018
    Hoofdstuk 1: Grondrechten

    1.  Het binnentreden in een woning zonder toestemming van de bewoner is alleen geoorloofd in de gevallen bij of krachtens de wet bepaald, door hen die daartoe bij of krachtens de wet zijn aangewezen.
    2.  Voor het binnentreden overeenkomstig het eerste lid zijn voorafgaande legitimatie en mededeling van het doel van het binnentreden vereist, behoudens bij de wet gestelde uitzonderingen.
    3.  Aan de bewoner wordt zo spoedig mogelijk een schriftelijk verslag van het binnentreden verstrekt. Indien het binnentreden in het belang van de nationale veiligheid of dat van de strafvordering heeft plaatsgevonden, kan volgens bij de wet te stellen regels de verstrekking van het verslag worden uitgesteld. In de bij de wet te bepalen gevallen kan de verstrekking achterwege worden gelaten, indien het belang van de nationale veiligheid zich tegen verstrekking blijvend verzet.

     

     

    Pandrecht

     

    Kennis  Artikelen Civiel recht

    Wanneer iemand geld nodig heeft, kan hij daarvoor sparen. Vaak wordt echter de voorkeur gegeven aan lenen, om verschillende redenen. Degene die zijn geld uitleent, wil wel graag zeker weten dat hij het terug krijgt (of hij vraagt een belachelijk hoge rente). Dat kan door zekerheidsrechten te bedingen. Het bekendste zekerheidsrecht is het hypotheekrecht, maar er is ook een minder bekend zekerheidsrecht: het pandrecht.

    Dit artikel gaat over dat pandrecht: Wat is een pandrecht precies? Welke vormen pandrecht zijn er? Wat gebeurt er als de verplichtingen niet worden nagekomen? Hoe zit het met de kracht van het pandrecht in geval van bijvoorbeeld faillissement?

    Pandrecht

    Het pandrecht is vergelijkbaar met het hypotheekrecht, met als groot verschil dat het bij een hypotheekrecht over onroerende goederen gaat (denk aan grond en de daarop gebouwde huizen), terwijl een pandrecht niet op onroerende goederen gevestigd kan worden. Het pandrecht heeft dus niets te maken met een pand (een gebouw), maar met verpanding. Een pandrecht kan op vrijwel alle andere zaken gevestigd worden: op roerende goederen, op rechten aan toonder of order en op het vruchtgebruik van een dergelijke zaak of recht.

    Pandrecht kan dus op veel verschillende zaken rusten. Zo is het mogelijk om pandrecht op auto’s te vestigen, op inventaris en op voorraad, maar ook op debiteurenvorderingen en op aandelen.

    Het doel van het vestigen van een pandrecht is het hebben van zekerheid dat een vordering wordt voldaan. Uiteraard kan het pandrecht enkel worden gevestigd met medewerking van de eigenaar van het goed. Wordt er niet voldaan aan de verplichtingen, dan is de pandhouder gerechtigd om de zaak waarop het rust te verkopen en zijn vordering te voldoen uit de opbrengst. De zaak mag enkel worden verkocht: het zichzelf toeëigenen van verpande zaken is niet mogelijk voor de schuldeiser die zijn vordering niet betaald krijgt.

    Er zijn twee verschillende soorten pandrecht: het vuistpand en het bezitloos pand (ook stil pandrecht genoemd).

    Vuistpand

    Vuistpand is een pandrecht waarbij het te verpanden goed of recht ‘in de macht van de pandhouder of van een derde’ komt. Dat wil dus zeggen dat het verpande goed wordt overgedragen aan de pandhouder. Die heeft het dus tijdens de periode dat hij pandhouder is, in zijn bezit.

    De pandhouder moet ‘als een goed pandhouder’ voor de zaak zorgdragen. De kosten die hij heeft voor bijvoorbeeld onderhoud, moeten door de pandgever aan hem worden vergoed.

    Bezitloos pand (stil pandrecht)

    Naast vuistpand bestaat er nog een soort pandrecht: bezitloos pand, ook wel stil pandrecht genoemd. Hierbij wordt het verpande goed niet overgedragen aan de pandhouder, maar er wordt een authentieke akte opgemaakt (bij de notaris) dat er een stil pandrecht is gevestigd op het goed. Ook kan dit worden overeengekomen in een onderhandse akte (tussen de partijen), zolang die onderhandse akte wordt geregistreerd (bij een notaris of bij de belastingdienst). Vaak komt het stil pandrecht voor bij bedrijven die hun machines of inventaris aan de bank hebben verpand: een vuistpand zou dan immers ervoor zorgen dat de bank de machines of de inventaris in bezit heeft en dat de pandgever niet meer kan produceren.

    Wanneer de pandhouder bij bezitloos pand goede grond heeft om te vrezen dat de verplichtingen niet zullen worden nagekomen of wanneer er al is tekortgeschoten in het nakomen van de verplichtingen, kan hij vorderen dat de zaak of het toonderpapier in zijn bezit of in het bezit van een derde wordt gebracht. Het stil pandrecht transformeert dan in vuistpand.

    Bezitloos pand is een minder sterk pandrecht voor de pandhouder dan dat vuistpand dat is. Bij bezitloos pand zal hij de pandgever nog moeten overtuigen om de zaak af te geven, iets dat wellicht uiteindelijk via de rechter moet worden afgedwongen. Bij vuistpand is dit niet nodig: daar heeft de pandhouder de zaak reeds feitelijk in zijn bezit.

    Niet nakomen verplichtingen waarvoor pandrecht geldt

    Wanneer iemand zijn verplichtingen niet nakomt, is er normaal gesproken een uitspraak van de rechter nodig (executoriaal beslag) voordat goederen van die persoon mogen worden verkocht. Bij de aanwezigheid van een pandrecht is dat anders: dan geldt het recht van parate executie: het goed kan direct verkocht worden, zonder tussenkomst van een rechter.

    Wanneer hetgeen waarop het pandrecht rust moet worden verkocht, moet de pandhouder ten minste drie dagen voor de verkoop (onder andere) de schuldenaar en de pandgever (vaak dezelfde persoon) hiervan op de hoogte brengen. Daarbij moet een zo nauwkeurig weergegeven som worden aangegeven waarvoor het pandrecht kan worden ‘gelost’ en de verkoop dus kan worden voorkomen. Komt het toch aan op een verkoop, dan geschiedt die naar de plaatselijke gewoonten en op de gebruikelijke voorwaarden. Overigens is het mogelijk om (met toestemming van de rechter)  hierop een uitzondering te maken en alsnog een onderhandse verkoop te laten plaatsvinden.

    Na de verkoop mag de pandhouder uit de opbrengst, na voldoening van de kosten van de verkoop, aan zichzelf het verschuldigde bedrag uitkeren. Het overige wordt, indien er niet nog meer pandhouders zijn, in beginsel in zijn geheel aan de pandgever uitgekeerd.

    Faillissement, surseance van betaling, schuldsanering en het pandrecht

    Pandrecht is een zekerheidsrecht waarbij er zekerheid wordt gecreëerd dat een bepaalde vordering wordt terugbetaald, maar hoe zit het met die zekerheid in speciale gevallen? Kan de pandhouder ook rekenen op zijn geld in geval van faillissement, surseance van betaling of schuldsanering?

    In principe wel: aan een pandrecht hangt het recht van parate executie, waardoor dus zonder tussenkomst van de rechter kan worden verkocht. Tevens hebben pandhouders een voorrangspositie in het faillissement. De pandhouder kan handelen alsof er geen faillissement is. Dit geldt ook voor de schuldsanering en de surseance van betaling. Sterker nog: dit is één van de redenen waarom de surseance van betaling vaak in een faillissement eindigt: de separatisten (pand- en hypotheekhouders) hoeven zich niets aan te trekken van de surseance van betaling.

    In het faillissement is er overigens nog een kleine bijzonderheid met betrekking tot de rangorde. Normaal gesproken kan een separatist (waaronder de houder van een pandrecht) als eerste zijn vordering op een goed verhalen. Daarna komen pas andere schuldeisers met een bijzondere positie, zoals het bodemrecht van de fiscus, waarover meer te lezen is in het artikel over het faillissement. Bij het vuistpandrecht werkt dit op deze manier: daar heeft de pandhouder voorrang op de fiscus. Bij het stil pandrecht is het echter anders: daar is het bodemrecht van de fiscus (kortweg: voorrang op alles dat op de bodem/grond van de gefailleerde staat) sterker dan het stil pandrecht. Hieruit blijkt wederom dat een stil pandrecht minder zekerheid biedt dan vuistpand.

    Pandrecht – Conclusie

    Het pandrecht is een zekerheidsrecht: wordt een vordering niet voldaan, dan kan de pandhouder zich verhalen op het goed waarop het pandrecht rust. Het hebben van een pandrecht kan op twee manieren: vuistpand en bezitloos pand (of stil pand), waarbij vuistpand de sterkste vorm van pandrecht is, zowel ‘in het dagelijks leven’ als tijdens faillissement.

    Wanneer er een conflict is met een schuldenaar of een schuldeiser en er sprake is van een pandrecht, kan het verstandig zijn om juridische bijstand te zoeken. Doe dit zo snel mogelijk, zodat er voldoende tijd is om de zaak voor te bereiden en dus met een zo sterk mogelijke strategie kan komen.

     

    Source:

     

    Ze veranderen subtiel de woorden van "Zonder aanzien des persoons"

     

    Hoofdstuk 2. Verkeer tussen burgers en bestuursorganen

    Afdeling 2.1.  Algemene bepalingen

    Artikel 2:4

    1.Het bestuursorgaan vervult zijn taak zonder vooringenomenheid. (i.p.v. Zonder aanzien des persoons)

    2.Het bestuursorgaan waakt ertegen dat tot het bestuursorgaan behorende of daarvoor werkzame personen die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, de besluitvorming beïnvloeden.

     

    Source:

     

    Zonder aanzien des persoons

    d.i. zonder te letten op den stand, de geboorte, den rijkdom, den ouderdom, enz. van den persoon. Deze uitdrukking is van bijbelschen oorsprong; men vindt haar Rom. 2:11; Want daer en is geen aanneminge des persoons by God.

     

    Jacobus 2:9 and Deuteronomy 1: 19