'

Statutes

Genesis 26:

5 Because that Abraham obeyed my voice, and kept my charge, my commandments, my statutes, and my laws.

 

Exodus 15
26 And said, If thou wilt diligently hearken to the voice of the LORD thy God, and wilt do that which is right in his sight, and wilt give ear to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of these diseases upon thee, which I have brought upon the Egyptians: for I am the LORD that healeth thee.

 

Exodus 18:
16 When they have a matter, they come unto me; and I judge between one and another, and I do make them know the statutes of God, and his laws.

 

Leviticus 10:

11 And that ye may teach the children of Israel all the statutes which the LORD hath spoken unto them by the hand of Moses.

 

Leviticus 18:

5 Ye shall therefore keep my statutes, and my judgments: which if a man do, he shall live in them: I am the LORD.

 

26 Ye shall therefore keep my statutes and my judgments, and shall not commit any of these abominations; neither any of your own nation, nor any stranger that sojourneth among you:

 

 

Leviticus 19:
19 Ye shall keep my statutes. Thou shalt not let thy cattle gender with a diverse kind: thou shalt not sow thy field with mingled seed: neither shall a garment mingled of linen and woollen come upon thee.

37 Therefore shall ye observe all my statutes, and all my judgments, and do them: I am the LORD.

 

 

Leviticus 20:
8 And ye shall keep my statutes, and do them: I am the LORD which sanctify you.

22 Ye shall therefore keep all my statutes, and all my judgments, and do them: that the land, whither I bring you to dwell therein, spue you not out.

 

 

Leviticus 25:
18 Wherefore ye shall do my statutes, and keep my judgments, and do them; and ye shall dwell in the land in safety.

 

Leviticus 26:

3 If ye walk in my statutes, and keep my commandments, and do them;
 

 

Leviticus 26:

15 And if ye shall despise my statutes, or if your soul abhor my judgments, so that ye will not do all my commandments, but that ye break my covenant:
 

 

Leviticus 26:

43 The land also shall be left of them, and shall enjoy her sabbaths, while she lieth desolate without them: and they shall accept of the punishment of their iniquity: because, even because they despised my judgments, and because their soul abhorred my statutes.
 

 

Leviticus 26:
46 These are the statutes and judgments and laws, which the LORD made between him and the children of Israel in mount Sinai by the hand of Moses.

 

These are the statutes, which the LORD commanded Moses, between a man and his wife, between the father and his daughter, being yet in her youth in her father's house.

 

Now therefore hearken, O Israel, unto the statutes and unto the judgments, which I teach you, for to do them, that ye may live, and go in and possess the land which the LORD God of your fathers giveth you.

 

Behold, I have taught you statutes and judgments, even as the LORD my God commanded me, that ye should do so in the land whither ye go to possess it.

 

Keep therefore and do them; for this is your wisdom and your understanding in the sight of the nations, which shall hear all these statutes, and say, Surely this great nation is a wise and understanding people.

 

And what nation is there so great, that hath statutes and judgments so righteous as all this law, which I set before you this day?

 

And the LORD commanded me at that time to teach you statutes and judgments, that ye might do them in the land whither ye go over to possess it.

 

Thou shalt keep therefore his statutes, and his commandments, which I command thee this day, that it may go well with thee, and with thy children after thee, and that thou mayest prolong thy days upon the earth, which the LORD thy God giveth thee, for ever.

 

These are the testimonies, and the statutes, and the judgments, which Moses spake unto the children of Israel, after they came forth out of Egypt,

 

And Moses called all Israel, and said unto them, Hear, O Israel, the statutes and judgments which I speak in your ears this day, that ye may learn them, and keep, and do them.

 

But as for thee, stand thou here by me, and I will speak unto thee all the commandments, and the statutes, and the judgments, which thou shalt teach them, that they may do them in the land which I give them to possess it.

 

Now these are the commandments, the statutes, and the judgments, which the LORD your God commanded to teach you, that ye might do them in the land whither ye go to possess it:

 

That thou mightest fear the LORD thy God, to keep all his statutes and his commandments, which I command thee, thou, and thy son, and thy son's son, all the days of thy life; and that thy days may be prolonged.

 

Ye shall diligently keep the commandments of the LORD your God, and his testimonies, and his statutes, which he hath commanded thee.

 

And when thy son asketh thee in time to come, saying, What mean the testimonies, and the statutes, and the judgments, which the LORD our God hath commanded you?

 

And the LORD commanded us to do all these statutes, to fear the LORD our God, for our good always, that he might preserve us alive, as it is at this day.

 

Thou shalt therefore keep the commandments, and the statutes, and the judgments, which I command thee this day, to do them.

 

Beware that thou forget not the LORD thy God, in not keeping his commandments, and his judgments, and his statutes, which I command thee this day:

 

To keep the commandments of the LORD, and his statutes, which I command thee this day for thy good?

 

Therefore thou shalt love the LORD thy God, and keep his charge, and his statutes, and his judgments, and his commandments, alway.

 

And ye shall observe to do all the statutes and judgments which I set before you this day.

 

These are the statutes and judgments, which ye shall observe to do in the land, which the LORD God of thy fathers giveth thee to possess it, all the days that ye live upon the earth.

 

And thou shalt remember that thou wast a bondman in Egypt: and thou shalt observe and do these statutes.

 

And it shall be with him, and he shall read therein all the days of his life: that he may learn to fear the LORD his God, to keep all the words of this law and these statutes, to do them:

 

This day the LORD thy God hath commanded thee to do these statutes and judgments: thou shalt therefore keep and do them with all thine heart, and with all thy soul.

 

Thou hast avouched the LORD this day to be thy God, and to walk in his ways, and to keep his statutes, and his commandments, and his judgments, and to hearken unto his voice:

 

Thou shalt therefore obey the voice of the LORD thy God, and do his commandments and his statutes, which I command thee this day.

 

But it shall come to pass, if thou wilt not hearken unto the voice of the LORD thy God, to observe to do all his commandments and his statutes which I command thee this day; that all these curses shall come upon thee, and overtake thee:

 

Moreover all these curses shall come upon thee, and shall pursue thee, and overtake thee, till thou be destroyed; because thou hearkenedst not unto the voice of the LORD thy God, to keep his commandments and his statutes which he commanded thee:

 

If thou shalt hearken unto the voice of the LORD thy God, to keep his commandments and his statutes which are written in this book of the law, and if thou turn unto the LORD thy God with all thine heart, and with all thy soul.

 

In that I command thee this day to love the LORD thy God, to walk in his ways, and to keep his commandments and his statutes and his judgments, that thou mayest live and multiply: and the LORD thy God shall bless thee in the land whither thou goest to possess it.

 

For all his judgments were before me: and as for his statutes, I did not depart from them.

 

And keep the charge of the LORD thy God, to walk in his ways, to keep his statutes, and his commandments, and his judgments, and his testimonies, as it is written in the law of Moses, that thou mayest prosper in all that thou doest, and whithersoever thou turnest thyself:

 

And Solomon loved the LORD, walking in the statutes of David his father: only he sacrificed and burnt incense in high places.

 

And if thou wilt walk in my ways, to keep my statutes and my commandments, as thy father David did walk, then I will lengthen thy days.

 

Concerning this house which thou art in building, if thou wilt walk in my statutes, and execute my judgments, and keep all my commandments to walk in them; then will I perform my word with thee, which I spake unto David thy father:
 
That he may incline our hearts unto him, to walk in all his ways, and to keep his commandments, and his statutes, and his judgments, which he commanded our fathers.

 

Let your heart therefore be perfect with the LORD our God, to walk in his statutes, and to keep his commandments, as at this day.

 

And if thou wilt walk before me, as David thy father walked, in integrity of heart, and in uprightness, to do according to all that I have commanded thee, and wilt keep my statutes and my judgments:

 

But if ye shall at all turn from following me, ye or your children, and will not keep my commandments and my statutes which I have set before you, but go and serve other gods, and worship them:

 

Wherefore the LORD said unto Solomon, Forasmuch as this is done of thee, and thou hast not kept my covenant and my statutes, which I have commanded thee, I will surely rend the kingdom from thee, and will give it to thy servant.

 

Because that they have forsaken me, and have worshipped Ashtoreth the goddess of the Zidonians, Chemosh the god of the Moabites, and Milcom the god of the children of Ammon, and have not walked in my ways, to do that which is right in mine eyes, and to keep my statutes and my judgments, as did David his father.

 

Howbeit I will not take the whole kingdom out of his hand: but I will make him prince all the days of his life for David my servant's sake, whom I chose, because he kept my commandments and my statutes:

 

And it shall be, if thou wilt hearken unto all that I command thee, and wilt walk in my ways, and do that is right in my sight, to keep my statutes and my commandments, as David my servant did; that I will be with thee, and build thee a sure house, as I built for David, and will give Israel unto thee.

 

And walked in the statutes of the heathen, whom the LORD cast out from before the children of Israel, and of the kings of Israel, which they had made.

 

Yet the LORD testified against Israel, and against Judah, by all the prophets, and by all the seers, saying, Turn ye from your evil ways, and keep my commandments and my statutes, according to all the law which I commanded your fathers, and which I sent to you by my servants the prophets.

 

And they rejected his statutes, and his covenant that he made with their fathers, and his testimonies which he testified against them; and they followed vanity, and became vain, and went after the heathen that were round about them, concerning whom the LORD had charged them, that they should not do like them.

 

Also Judah kept not the commandments of the LORD their God, but walked in the statutes of Israel which they made.

 

Unto this day they do after the former manners: they fear not the LORD, neither do they after their statutes, or after their ordinances, or after the law and commandment which the LORD commanded the children of Jacob, whom he named Israel;

 

And the statutes, and the ordinances, and the law, and the commandment, which he wrote for you, ye shall observe to do for evermore; and ye shall not fear other gods.

 

And the king stood by a pillar, and made a covenant before the LORD, to walk after the LORD, and to keep his commandments and his testimonies and his statutes with all their heart and all their soul, to perform the words of this covenant that were written in this book. And all the people stood to the covenant.

 

Then shalt thou prosper, if thou takest heed to fulfil the statutes and judgments which the LORD charged Moses with concerning Israel: be strong, and of good courage; dread not, nor be dismayed.

 

And give unto Solomon my son a perfect heart, to keep thy commandments, thy testimonies, and thy statutes, and to do all these things, and to build the palace, for the which I have made provision.

 

And as for thee, if thou wilt walk before me, as David thy father walked, and do according to all that I have commanded thee, and shalt observe my statutes and my judgments;

 

But if ye turn away, and forsake my statutes and my commandments, which I have set before you, and shall go and serve other gods, and worship them;

 

And what cause soever shall come to you of your brethren that dwell in their cities, between blood and blood, between law and commandment, statutes and judgments, ye shall even warn them that they trespass not against the LORD, and so wrath come upon you, and upon your brethren: this do, and ye shall not trespass.

 

Neither will I any more remove the foot of Israel from out of the land which I have appointed for your fathers; so that they will take heed to do all that I have commanded them, according to the whole law and the statutes and the ordinances by the hand of Moses.

 

And the king stood in his place, and made a covenant before the LORD, to walk after the LORD, and to keep his commandments, and his testimonies, and his statutes, with all his heart, and with all his soul, to perform the words of the covenant which are written in this book.

 

For Ezra had prepared his heart to seek the law of the LORD, and to do it, and to teach in Israel statutes and judgments.

 

Now this is the copy of the letter that the king Artaxerxes gave unto Ezra the priest, the scribe, even a scribe of the words of the commandments of the LORD, and of his statutes to Israel.

 

We have dealt very corruptly against thee, and have not kept the commandments, nor the statutes, nor the judgments, which thou commandedst thy servant Moses.

 

Thou camest down also upon mount Sinai, and spakest with them from heaven, and gavest them right judgments, and true laws, good statutes and commandments:

 

And madest known unto them thy holy sabbath, and commandedst them precepts, statutes, and laws, by the hand of Moses thy servant:

T

They clave to their brethren, their nobles, and entered into a curse, and into an oath, to walk in God's law, which was given by Moses the servant of God, and to observe and do all the commandments of the LORD our Lord, and his judgments and his statutes;

 

For all his judgments were before me, and I did not put away his statutes from me.

 

The statutes of the LORD are right, rejoicing the heart: the commandment of the LORD is pure, enlightening the eyes.

 

But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant in thy mouth?

 

If they break my statutes, and keep not my commandments;

 

That they might observe his statutes, and keep his laws. Praise ye the LORD.

 

O that my ways were directed to keep thy statutes!

 

I will keep thy statutes: O forsake me not utterly.

 

Blessed art thou, O LORD: teach me thy statutes.

 

I will delight myself in thy statutes: I will not forget thy word.

 

Princes also did sit and speak against me: but thy servant did meditate in thy statutes.

 

I have declared my ways, and thou heardest me: teach me thy statutes.

 

HE. Teach me, O LORD, the way of thy statutes; and I shall keep it unto the end.

 

My hands also will I lift up unto thy commandments, which I have loved; and I will meditate in thy statutes.

 

Thy statutes have been my songs in the house of my pilgrimage.

 

The earth, O LORD, is full of thy mercy: teach me thy statutes.

 

Thou art good, and doest good; teach me thy statutes.

 

It is good for me that I have been afflicted; that I might learn thy statutes.

 

Let my heart be sound in thy statutes; that I be not ashamed.

 

For I am become like a bottle in the smoke; yet do I not forget thy statutes.

 

I have inclined mine heart to perform thy statutes always, even unto the end.

 

Hold thou me up, and I shall be safe: and I will have respect unto thy statutes continually.

 

Thou hast trodden down all them that err from thy statutes: for their deceit is falsehood.
 
Deal with thy servant according unto thy mercy, and teach me thy statutes.

 

Make thy face to shine upon thy servant; and teach me thy statutes.

 

KOPH. I cried with my whole heart; hear me, O LORD: I will keep thy statutes.

 

Salvation is far from the wicked: for they seek not thy statutes.

 

My lips shall utter praise, when thou hast taught me thy statutes.

 

He sheweth his word unto Jacob, his statutes and his judgments unto Israel.

 

They are not humbled even unto this day, neither have they feared, nor walked in my law, nor in my statutes, that I set before you and before your fathers.

 

Because ye have burned incense, and because ye have sinned against the LORD, and have not obeyed the voice of the LORD, nor walked in his law, nor in his statutes, nor in his testimonies; therefore this evil is happened unto you, as at this day.

 

And she hath changed my judgments into wickedness more than the nations, and my statutes more than the countries that are round about her: for they have refused my judgments and my statutes, they have not walked in them.

 

Therefore thus saith the Lord GOD; Because ye multiplied more than the nations that are round about you, and have not walked in my statutes, neither have kept my judgments, neither have done according to the judgments of the nations that are round about you;

 

And ye shall know that I am the LORD: for ye have not walked in my statutes, neither executed my judgments, but have done after the manners of the heathen that are round about you.

 

That they may walk in my statutes, and keep mine ordinances, and do them: and they shall be my people, and I will be their God.

 

Hath walked in my statutes, and hath kept my judgments, to deal truly; he is just, he shall surely live, saith the Lord GOD.

 

That hath taken off his hand from the poor, that hath not received usury nor increase, hath executed my judgments, hath walked in my statutes; he shall not die for the iniquity of his father, he shall surely live.

 

Yet say ye, Why? doth not the son bear the iniquity of the father? When the son hath done that which is lawful and right, and hath kept all my statutes, and hath done them, he shall surely live.

 

But if the wicked will turn from all his sins that he hath committed, and keep all my statutes, and do that which is lawful and right, he shall surely live, he shall not die.

 

And I gave them my statutes, and shewed them my judgments, which if a man do, he shall even live in them.

 

But the house of Israel rebelled against me in the wilderness: they walked not in my statutes, and they despised my judgments, which if a man do, he shall even live in them; and my sabbaths they greatly polluted: then I said, I would pour out my fury upon them in the wilderness, to consume them.

 

Because they despised my judgments, and walked not in my statutes, but polluted my sabbaths: for their heart went after their idols.

 

But I said unto their children in the wilderness, Walk ye not in the statutes of your fathers, neither observe their judgments, nor defile yourselves with their idols:

 

I am the LORD your God; walk in my statutes, and keep my judgments, and do them;

 

Notwithstanding the children rebelled against me: they walked not in my statutes, neither kept my judgments to do them, which if a man do, he shall even live in them; they polluted my sabbaths: then I said, I would pour out my fury upon them, to accomplish my anger against them in the wilderness.

 

Because they had not executed my judgments, but had despised my statutes, and had polluted my sabbaths, and their eyes were after their fathers' idols.

 

Wherefore I gave them also statutes that were not good, and judgments whereby they should not live;

 

If the wicked restore the pledge, give again that he had robbed, walk in the statutes of life, without committing iniquity; he shall surely live, he shall not die.

 

And I will put my spirit within you, and cause you to walk in my statutes, and ye shall keep my judgments, and do them.

 

And David my servant shall be king over them; and they all shall have one shepherd: they shall also walk in my judgments, and observe my statutes, and do them.

 

And in controversy they shall stand in judgment; and they shall judge it according to my judgments: and they shall keep my laws and my statutes in all mine assemblies; and they shall hallow my sabbaths.

 

For the statutes of Omri are kept, and all the works of the house of Ahab, and ye walk in their counsels; that I should make thee a desolation, and the inhabitants thereof an hissing: therefore ye shall bear the reproach of my people.

 

But my words and my statutes, which I commanded my servants the prophets, did they not take hold of your fathers? and they returned and said, Like as the LORD of hosts thought to do unto us, according to our ways, and according to our doings, so hath he dealt with us.

 

Malachi 4:

4 Remember ye the law of Moses my servant, which I commanded unto him in Horeb for all Israel, with the statutes and judgments.
'

Horeb

Exodus 3:
1 Now Moses kept the flock of Jethro his father in law, the priest of Midian: and he led the flock to the backside of the desert, and came to the mountain of God, even to Horeb. (Mount Horeb Saudi-Arabië = Jabal al-Lawz)

 

Exodus 17:

6 Behold, I will stand before thee there upon the rock in Horeb; and thou shalt smite the rock, and there shall come water out of it, that the people may drink. And Moses did so in the sight of the elders of Israel.
 

 

And the children of Israel stripped themselves of their ornaments by the mount Horeb.

 

(There are eleven days' journey from Horeb by the way of mount Seir unto Kadeshbarnea.)

 

The LORD our God spake unto us in Horeb, saying, Ye have dwelt long enough in this mount:

 

And when we departed from Horeb, we went through all that great and terrible wilderness, which ye saw by the way of the mountain of the Amorites, as the LORD our God commanded us; and we came to Kadeshbarnea.

 

Deuteronomy 4:

10 Specially the day that thou stoodest before the LORD thy God in Horeb, when the LORD said unto me, Gather me the people together, and I will make them hear my words, that they may learn to fear me all the days that they shall live upon the earth, and that they may teach their children.
 

 

Deuteronomy 4:
15 Take ye therefore good heed unto yourselves; for ye saw no manner of similitude on the day that the LORD spake unto you in Horeb out of the midst of the fire:

 

Deuteronomy 5:

The (LORD) YHWH our God (Judge/Elohim) made a covenant with us in Horeb.

 

Also in Horeb ye provoked the LORD to wrath, so that the LORD was angry with you to have destroyed you.

 

According to all that thou desiredst of the LORD thy God in Horeb in the day of the assembly, saying, Let me not hear again the voice of the LORD my God, neither let me see this great fire any more, that I die not.

 

These are the words of the covenant, which the LORD commanded Moses to make with the children of Israel in the land of Moab, beside the covenant which he made with them in Horeb.

 

There was nothing in the ark save the two tables of stone, which Moses put there at Horeb, when the LORD made a covenant with the children of Israel, when they came out of the land of Egypt.

 

And he arose, and did eat and drink, and went in the strength of that meat forty days and forty nights unto Horeb the mount of God.

 

There was nothing in the ark save the two tables which Moses put therein at Horeb, when the LORD made a covenant with the children of Israel, when they came out of Egypt.
 
2 Corinthians 3:
Forasmuch as ye are manifestly declared to be the epistle of Christ ministered by us, written not with ink, but with the Spirit of the living God; not in tables of stone, but in fleshy tables of the heart.
 
6 Who also hath made us able ministers of the new testament; not of the letter, but of the spirit: for the letter killeth, but the spirit giveth life.
7 But if the ministration of death, written and engraven in stones, was glorious, so that the children of Israel could not stedfastly behold the face of Moses for the glory of his countenance; which glory was to be done away:
8 How shall not the ministration of the spirit be rather glorious?
9 For if the ministration of condemnation be glory, much more doth the ministration of righteousness exceed in glory.
10 For even that which was made glorious had no glory in this respect, by reason of the glory that excelleth.
11 For if that which is done away was glorious, much more that which remaineth is glorious.
12 Seeing then that we have such hope, we use great plainness of speech:
13 And not as Moses, which put a veil over his face, that the children of Israel could not stedfastly look to the end of that which is abolished:
14 But their minds were blinded: for until this day remaineth the same vail untaken away in the reading of the old testament; which vail is done away in Christ.
15 But even unto this day, when Moses is read, the vail is upon their heart.
16 Nevertheless when it shall turn to the Lord, the vail shall be taken away.
17 Now the Lord is that Spirit: and where the Spirit of the Lord is, there is liberty.
18 But we all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, even as by the Spirit of the Lord.

 

Psalm 106:

19 They made a calf in Horeb, and worshipped the molten image.

 

Remember ye the law of Moses my servant, which I commanded unto him in Horeb for all Israel, with the statutes and judgments.
 

The Exodus Route

The Red Sea Crossing Site 
And The Location Of Mount Sinai

golden calf altar saudi arabia

In the Book Of 
Galatians, Chapter 4, Verse 25, 
the Apostle Paul states that Mount Sinai is in...

 

In the Book Of Exodus, back during the time of Moses, the land of Midian is where Moses fled after killing a slave-driver. And, after departing Egypt, the Israelites journeyed to the land of Midian. And, it was in the land of Midian that the Israelites encamped at the foot of Mount Sinai.

 

 

So, just where IS the land of Midian?

  
The Bible locates the land of Midian in the northwestern corner of what is, today... 

At a location below (south of) what is now the southern portion of the country of Jordan, which in Moses' day was identified as the land of Edom. The Bible places Midian east of the Gulf of Aqaba (east of the Red Sea) on the Arabian peninsula.

 

How did Mount Sinai come to be misidentified 
at its present location?

The most prominent source for the misidentification of today's supposed location of Mount Sinai is Helena, the mother of the Roman Emperor, Constantine. Early in the Fourth Century, CE, after Constantine decreed Christianity to be accepted as a "Tolerated" religion within the Roman Empire, his mother went gadding-about the Holy Land region selecting physical and geographic locations of notable Biblical events.

 

Much to her shame and ignominy, Helena did not have a clue as to any of the authentic Biblical sites. And, for the location of Mount Sinai, it is apparent she certainly did not bother consulting the Books Of Exodus and Galatians in the Christian Holy Scriptures. Rather than seek dependable and accurate information from the source-manual of Christianity (The Bible), Helena depended upon information from whomsoever was at hand, in a land nearly devoid of both Christians and Jews, 300 years after the time of Christ Jesus, as she noted the locations of various and dubious shrines purporting to have been constructed at authentic Biblical locations.

 

 

Adding to Helena's confusion, 
there were competing, duplicate shrines from which to choose.

 

For the most significant locations of important Biblical events, Helena's choices were so very wrong as to be scandalous.

Not only did she misidentify the location of Calvary by more than a mile, but she also misidentified the location of Mount Sinai by more than 100 miles.

 

It is clearly indicated in The Book Of Exodus that the Israelites completely departed the lands controlled by Egypt and sojourned onward to the land of Midian (outside Egyptian dominion) before receiving the Ten Commandments. Today's Sinai peninsula was within the borders and control of ancient Egypt, and in order to completely depart from Egypt, the Israelites had to depart, completely, from the Sinai peninsula also. It is notphysically possible for the Israelites to both encamp at the mountain falsely called Sinai in Egypt, and to completely depart from Egypt at the same time.

 

The Bible does not suggest that the Israelites crossed the Red Sea twice. And to get to Midian, while completely departing Egypt, the Israelites first had to journey eastward across the Sinai peninsula and cross the Red Sea near the mid-point of the Gulf Of Aqaba. The Israelites had, first, requested to be allowed to leave Egypt, whereas, after the ten plagues, Pharaoh ordered the Israelites to leave Egypt, completely and entirely.



The MAIN reason that today's, supposed, location of Mount Sinai, on the Egyptian Sinai peninsula, can not possibly be correct is that today's, supposed, location is within what was ancient Egypt, and not within what was ancient Midian.

 

In the northwestern corner of today's Saudi Arabia, sits a mountain that perfectly fits the Biblical description of Mount Sinai. And if Constantine's mother would have availed herself of the information in the Bible, Helena would have been enabled to pick a location for Mount Sinai that was, at least, within ancient Midian. There IS a mountain within what once was ancient Midian that today's Saudi Arabians call "Jebel al Lawz", the mountain of The Law (or, the mountain of The Tablets, upon which The Ten Commandments were written). The Saudis enthusiastically acknowledge that "Jebel al Lawz" is definitely the location of the Biblical Mount Sinai.

 

Furthermore, the physical description of the mountain and the area surrounding it conform to the Biblical description perfectly. That mountain, in today's northwestern Saudi Arabia, is a non-volcanic mountain which has a blackened top. The mountain appears to have been burnt with fire all over its topmost 25%, which perfectly fits the Biblical description. And, the area immediately surrounding the mountain has enough level plains to provide space for the encampment of up to two million people, a number of people in agreement with the Bible, the potential number of sojourners from out of Egypt. Plus, the mountain in Saudi Arabia has archaeological artifacts conforming to Biblical descriptions; e.g. twelve impressively large, obviously man-made, stone pillars, extremely ancient petroglyphs, etc.

 

The supposed, misidentified Mount Sinai, in Egypt's Sinai peninsula, possesses absolutely NONE of these features. The mountain falsely called Sinai, in Egypt, is not in ancient Midian; it does not have a blackened top; it does not have enough level plains surrounding it to permit the encampment of two thousand people, much less two million; and it does not reveal any 3,500-years-old archaeological artifacts of any kind whatsoever.

 

Source: http://antipas.net/15faq.htm



The REAL, genuine, authentic Mount Sinai 
is in northwestern Saudi Arabia, 
the land of ancient Midian, 
NOT in Egypt's Sinai peninsula!

Jabal al-Lawz

Jabal is an Arabic surname or male given name, which means "mountain". Alternative spellings include Jabel, Jebal, and Jebel.

Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Jabal_(name)

 

Jabal al-Lawz (Arabic: جَبَل ٱللَّوْز‎), also known as Gebelel-Lawz, is a mountain located in northwest Saudi Arabia, near the Jordanian border, above the Gulf of Aqaba at 2,580 metres (8,460 feet) above sea level. The name means 'mountain of almonds'.

 

Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Jabal_al-Lawz

Mount Sinai and Jabal al lawz

Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Jabal_(name)

Job 40:20
Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?

Ps 104:26
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.

Jes 27:1
Te dien dage zal de HEERE met Zijn hard, en groot, en sterk zwaard bezoeken den Leviathan, de langwemelende slang, ja, den Leviathan, de kromme slomme slang; en Hij zal den draak, die in de zee is, doden.

 

Mystery Giant Skeleton Satellite Images

Source: https://youtu.be/si-ez9mAcPI

 

Jesaja 14:
16 Die u zien zullen, zullen u aanschouwen, zij zullen op u letten, en zeggen: Is dat die man, die de aarde beroerde, die de koninkrijken deed beven? (Satan is gewoon een mens van vlees en bloed)


Leviathan Giant bible serpent


Geupload op 3 okt 2010
Leviathan Giant bible serpent - (Book of job). Google Map 28.5634N, 35.2808E  
1 Canst thou draw out leviathan with an hook? or his tongue with a cord which thou lettest down?
2 Canst thou put an hook into his nose? or bore his jaw through with a thorn?
3 Will he make many supplications unto thee? will he speak soft words unto thee?
Will he make a covenant with thee? wilt thou take him for a servant for ever?
5 Wilt thou play with him as with a bird? or wilt thou bind him for thy maidens?
6 Shall the companions make a banquet of him? shall they part him among the merchants?
7 Canst thou fill his skin with barbed irons? or his head with fish spears?
8 Lay thine hand upon him, remember the battle, do no more.
9 Behold, the hope of him is in vain: shall not one be cast down even at the sight of him?
10 None is so fierce that dare stir him up: who then is able to stand before me?
11 Who hath prevented me, that I should repay him? whatsoever is under the whole heaven is mine.
12 I will not conceal his parts, nor his power, nor his comely proportion.
13 Who can discover the face of his garment? or who can come to him with his double bridle?
14 Who can open the doors of his face? his teeth are terrible round about.
15 His scales are his pride, shut up together as with a close seal.
16 One is so near to another, that no air can come between them.
17 They are joined one to another, they stick together, that they cannot be sundered.
18 By his neesings a light doth shine, and his eyes are like the eyelids of the morning.
19 Out of his mouth go burning lamps, and sparks of fire leap out.
20 Out of his nostrils goeth smoke, as out of a seething pot or caldron.
21 His breath kindleth coals, and a flame goeth out of his mouth.
22 In his neck remaineth strength, and sorrow is turned into joy before him.
23 The flakes of his flesh are joined together: they are firm in themselves; they cannot be moved.
24 His heart is as firm as a stone; yea, as hard as a piece of the nether millstone.
25 When he raiseth up himself, the mighty are afraid: by reason of breakings they purify themselves.
26 The sword of him that layeth at him cannot hold: the spear, the dart, nor the habergeon.
27 He esteemeth iron as straw, and brass as rotten wood.
28 The arrow cannot make him flee: slingstones are turned with him into stubble.
29 Darts are counted as stubble: he laugheth at the shaking of a spear.
30 Sharp stones are under him: he spreadeth sharp pointed things upon the mire.
31 He maketh the deep to boil like a pot: he maketh the sea like a pot of ointment.
32 He maketh a path to shine after him; one would think the deep to be hoary.
33 Upon earth there is not his like, who is made without fear.
34 He beholdeth all high things: he is a king over all the children of pride.

Job 40:
20 Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
21 Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
22 Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
23 Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
24 Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
25 Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
26 Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd? (Mijn interpretatie=Hakenkruis)
27 Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
28 Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?


Job 41:

1 Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
Elkeen zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
10 Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
11 Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedenden en ruimen ketel.
12 Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
13 In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelve de droefheid van vreugde op.
14 De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
15 Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
16 Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
17 Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
18 Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
19 De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
20 De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
21 Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
22 Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij. (mijn mening=apotheker dit woord bestond niet in de tijd dat dit geschreven is)
23 Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
24 Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
25 Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
 


Andere vertaling:

Job 40:

De Leviathan

20 Kunt u de Leviathan met een vishaak trekken, of zijn tong met een touw neerdrukken?
21 Kunt u een riet door zijn neus steken, of met een doorn zijn kaak doorboren?
      22 Kan hij u talrijke smeekbeden doen? Kan hij zachte dingen tegen u spreken?
23 Kan hij een verbond met u sluiten? Kunt u hem aannemen als een eeuwige slaaf? 
24 Kunt u met hem spelen als met een vogeltje? Of hem vastbinden voor uw meisjes?
25 Kunnen de handelaars hem verkopen? Kunnen zij hem verdelen onder de kooplieden?
26 Kunt u zijn huid volsteken met speren, of zijn kop met een visharpoen?
27 Leg uw hand maar eens op hem; denk aan de strijd, doe het niet meer.
28 Zie, de hoop hem te overmeesteren, zal een leugen blijken; reeds bij zijn aanblik wordt men neergeworpen.



Job 41:

Niemand is zo onverschrokken dat hij hem wakker maakt; wie is dan degene die staande kan blijven voor Mijn aangezicht?
Wie treedt Mij tegemoet, zodat Ik het hem zou vergelden? Wat onder heel de hemel is, is van Mij.
Ik zal niet zwijgen over zijn ledematen, over zijn geweldige kracht, en over de fraaiheid van zijn gestalte.
Wie zou de bovenkant van zijn gewaad durven opslaan? Wie durft zijn dubbele pantser te benaderen?
Wie kan de deuren van zijn gezicht openen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
Zeer machtig zijn zijn sterke schilden, elk gesloten als met een nauwsluitend zegel.
Het ene zit zo dicht op het andere, dat de wind er niet tussen kan komen.
Zij kleven aan elkaar, zij grijpen in elkaar en kunnen niet gescheiden worden.
Zijn niesen laat een licht schijnen, en zijn ogen zijn als de oogleden van de dageraad.
10 Uit zijn bek komen fakkels, vurige vonken ontsnappen eruit.
11 Uit zijn neusgaten komt rook, zoals bij een kokende ketel en een smeulend riet.
12 Zijn adem zet kolen in brand, uit zijn bek komt een vlam.
13 In zijn nek woont kracht; verschrikking springt voor hem uit.
14 De stukken van zijn vlees kleven samen; het is aan hem vastgegoten, onbeweeglijk.
15 Zijn hart is hard als een steen, ja, hard als de onderste molensteen.
16 Als hij zich verheft, zijn de sterken bevreesd; als hij doorbreekt, raken zij buiten zichzelf.
17 Treft iemand hem met het zwaard, dat houdt geen stand; geen speer, lans of pijl.
18 Hij beschouwt ijzer als stro, en brons als verrot hout.
19 Een pijl jaagt hem niet op de vlucht; slingerstenen worden voor hem veranderd in stoppels.
20 Knuppels worden door hem beschouwd als stoppels, hij lacht om het trillen van de werpspies.
21 Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich als een dorsslede uit op de modder.
22 Hij laat de diepte koken als een pot; hij maakt de zee als een ziedende mengketel.
23 Achter zich verlicht hij het pad; men houdt de watervloed voor zilverwit haar.
24 Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder angst te zijn.
25 Hij kijkt neer op alles wat hoog is, hij is koning over alle trotse jonge dieren.

 

Ezechiël 29:

Profetie tegen Egypte

In het tiende jaar, in de tiende maand, op den twaalfden der maand, geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
Mensenkind! zet uw aangezicht tegen Faraö, den koning van Egypte, en profeteer tegen hem, en tegen het ganse Egypte.
Spreek en zeg: Zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik wil aan u, o Faraö, koning van Egypte! dien groten zeedraak, die in het midden zijner rivieren ligt; die daar zegt: Mijn rivier is de mijne, en ik heb die voor mij gemaakt.
Maar Ik zal haken in uw kaken doen, en den vis uwer rivieren aan uw schubben doen kleven; en Ik zal u uit het midden uwer rivieren optrekken, en al de vis uwer rivieren zal aan uw schubben kleven.
En Ik zal u verlaten in de woestijn, u en al den vis uwer rivieren; op het open veld zult gij vallen; gij zult niet verzameld noch vergaderd worden; aan het gedierte der aarde en aan het gevogelte des hemels heb Ik u ter spijze gegeven.
En al de inwoners van Egypte zullen weten, dat Ik de HEERE ben, omdat zij den huize Israëls een rietstaf geweest zijn.
Als zij u bij uw hand grepen, zo werdt gij gebroken, en spleet hun alle zijden; en als zij op u leunden, zo werdt gij verbroken, en liet alle lenden op zichzelven staan.
Daarom zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zal het zwaard over u brengen, en Ik zal uit u mens en beest uitroeien.
En Egypteland zal worden tot een wildernis en woestheid, en zij zullen weten, dat Ik de HEERE ben; omdat hij zegt: De rivier is mijn, en ik heb die gemaakt.
10 Daarom, zie, Ik wil aan u en aan uw rivier; en Ik zal Egypteland stellen tot woeste wilde eenzaamheden, van den toren van Syene af, tot aan de landpale van Morenland.
11 Geen mensenvoet zal door hetzelve doorgaan, en geen beestenvoet zal door hetzelve doorgaan, en het zal veertig jaren onbewoond zijn.
12 Want Ik zal Egypteland stellen tot een verwoesting in het midden der verwoeste landen, en zijn steden zullen een woestheid zijn in het midden der verwoeste steden, veertig jaren; en Ik zal de Egyptenaars verstrooien onder de heidenen, en zal hen verspreiden in de landen.
13 Maar zo zegt de Heere HEERE: Ten einde van veertig jaren zal Ik de Egyptenaars vergaderen uit de volken, waarhenen zij verstrooid zijn geworden.
14 En Ik zal de gevangenis der Egyptenaren wenden, en hen wederbrengen in het land Pathros, in het land huns koophandels; en aldaar zullen zij een nederig koninkrijk zijn.
15 En het zal nederiger zijn dan de andere koninkrijken, en zich niet meer verheffen boven de heidenen; want Ik zal hen verminderen, dat zij niet zullen heersen over de heidenen.
16 En het zal den huize Israëls niet meer zijn tot een vertrouwen, dat der ongerechtigheid doet gedenken, wanneer zij naar henlieden omzien; maar zij zullen weten, dat Ik de Heere HEERE ben.
17 Voorts gebeurde het in het zeven en twintigste jaar, in de eerste maand, op den eersten der maand, dat het woord des HEEREN tot mij geschiedde, zeggende:
18 Mensenkind! Nebukadrézar, de koning van Babel, heeft zijn heir een groten dienst doen dienen tegen Tyrus; alle hoofden zijn kaal geworden, en alle zijden zijn uitgeplukt; en noch hij, noch zijn heir heeft loon gehad vanwege Tyrus, voor den dienst, dien hij tegen haar gediend heeft.
19 Daarom, zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zal Nebukadrézar, den koning van Babel, Egypteland geven; en hij zal deszelfs menigte wegvoeren, en deszelfs buit buiten, en deszelfs roof roven, en het zal het loon zijn voor zijn heir.
20 Tot zijn arbeidsloon, omdat hij tegen haar gediend heeft, heb Ik hem Egypteland gegeven, omdat zij voor Mij gewrocht hebben, spreekt de Heere HEERE.
21 Te dien dage zal Ik den hoorn van het huis Israëls doen uitspruiten, en u opening des monds geven in het midden van hen; en zij zullen weten, dat Ik de HEERE ben.

 

IS THIS DAJJALS FACE HIDDEN IN 100 ISRAEL SHEKEL (DAHBOO77 )

Source: https://youtu.be/C3UcDYhA0-8

 

DAJJAL/Anti Christ Is in Israel. HiS UgLy FACE iS ON THE NEW 100 SHEKEL BILL!

 

Source: https://youtu.be/zgIZE00v5nI

 

Statuten

 

Statuten zijn grondregels, bepalingen die ten grondslag liggen aan bepaalde rechtspersonen, zoals de naamloze vennootschap, besloten vennootschap, vereniging en stichting, die in de notarieel verleden akte van oprichting zijn vervat (art. 2:27 (Vereniging), 2:66 (NV), 2:177 (BV) en 2:286 (Stichting) Burgerlijk Wetboek).

De statuten moeten met de oprichtingsakte ter kennisneming door derden worden ingeschreven in het handelsregister, terwijl een authentiek afschrift van deze akte van oprichting daar moet worden gedeponeerd. (art. 2:69 en 2:180 Burgerlijk Wetboek).

 

Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/Statuten

 

Elke organisatie heeft interne regels. Bij rechtspersonen zijn die regels in eerste instantie opgenomen in de statuten (en verder vaak nog in bijvoorbeeld een personeelshandboek of huisreglement).

In dit artikel bekijken we wat statuten precies zijn, welke algemene verplichtingen eruit volgen en wat statuten voor elke individuele rechtsvorm betekenen.

Het is belangrijk om te beseffen dat dit artikel niet volledig is: er zijn dermate veel mogelijkheden met statuten (en uitzonderingen daarop), dat daar een boek over geschreven zou kunnen worden. Heeft u een specifiek probleem met betrekking tot de statuten, dan is het aan te bevelen om contact op te nemen met een jurist voor advies op maat.

 

Algemeen: Statuten

De statuten van een rechtspersoon worden reeds bij het oprichten van de rechtspersoon gemaakt. Ze worden op dat moment ook bij de Kamer van Koophandel neergelegd. Eventuele wijzigingen (indien mogelijk), moeten ook bij de KvK worden ingediend, omdat er anders geen beroep tegenover derden op mogelijk is.

De regels in de statuten gelden in beginsel altijd in de onderlinge verhoudingen binnen de rechtspersoon, tenzij dat naar redelijkheid en billijkheid niet aanvaardbaar zou zijn in een bepaalde situatie. Een besluit van een orgaan van de rechtspersoon (bijvoorbeeld het bestuur) dat in strijd is met de statuten is nietig (ongeldig).

De statuten kunnen tevens regels bevatten voor de ontbinding van de rechtspersoon, maar kunnen ook op zichzelf reden voor ontbinding zijn, bijvoorbeeld indien ze in strijd zijn met de wet.

Statuten bij de bv

Waarschijnlijk worden verreweg de meeste statuten gebruikt in bv‘s. Bij een bv moeten de statuten in de akte van oprichting worden opgenomen. De statuten moeten verplicht bevatten:

  • Naam van de bv (inclusief toevoeging ‘B.V.’ of ‘Besloten Vennootschap met beperkte aansprakelijkheid’);
  • Zetel (moet in Nederland liggen);
  • Doel van de vennootschap (bijvoorbeeld ‘het uitoefenen van het juweliersbedrijf’);
  • Het nominale bedrag van de aandelen en het maatschappelijk kapitaal (indien dat er is).

Verder kunnen de statuten nog veel zaken rondom de aandelen van de bv regelen, waaronder verbintenissen tussen aandeelhouders, eisen aan het aandeelhouderschap en de regels rondom het overdragen van aandelen.

Ook de bevoegdheden van het bestuur en van de algemene vergadering van aandeelhouders kunnen worden uitgebreid of ingeperkt in de statuten.

Statuten voor de vereniging

Verenigingen worden verreweg in de meeste situaties door de statuten geregeerd. Hoewel de wet een aantal dwingendrechtelijke wetsbepalingen heeft, is in een groot deel van die bepalingen (gedeeltelijke) afwijking in de statuten mogelijk.

De statuten van de formele vereniging, moeten in de akte van oprichting worden opgenomen. Een aantal dingen moeten verplicht in de statuten worden opgenomen:

  • Naam van de vereniging (Bijvoorbeeld: ‘Voetbalvereniging Concordia’) en gemeente waar de vereniging ‘haar zetel heeft’ (‘Amsterdam’);
  • Het doel van de vereniging (‘Voetbal spelen op amateurniveau’)
  • De verplichtingen die de leden hebben of de manier waarop die verplichtingen worden vastgesteld;
  • De manier van het bijeenroepen voor de algemene vergadering;
  • De manier waarop het bestuur wordt benoemd of ontslagen;
  • Als de vereniging ontbonden zou worden, waar een eventueel batig saldo naartoe moet of de manier waarop dat tegen die tijd wordt beslist.

De bestuurders van de vereniging moeten ervoor zorg dragen dat de statuten met notariële akte worden ingeschreven in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel. Laten zij dat na, dan zijn ze hoofdelijk aansprakelijk.

In de statuten kunnen behalve bovenstaande (verplichte) zaken, ook andere dingen geregeld worden. Denk aan:

  • Het toelaten van een lid tot de vereniging (wordt er niets bepaald, dan beslist het bestuur, al kan de algemene vergadering een negatieve beslissing terugdraaien);
  • Het regelen van wanneer de vereniging het lidmaatschap van een lid kan opzeggen;
  • Het verbinden van verbintenissen aan het lidmaatschap;
  • Het vaststellen van de groep personen die tot bestuurslid kunnen worden benoemd;
  • De mogelijkheid van het uitbrengen van meer stemmen op de algemene vergadering toebedelen aan bepaalde leden.

Statuten voor de stichting

Bij de stichting zijn statuten ook van groot belang. Ook de stichting wordt opgericht bij de notaris en in de notariële akte, moeten de statuten mede worden opgenomen. Er moet minimaal in de statuten staan:

  • De naam van de stichting, waarbij ‘stichting’ in de naam moet zitten (bijvoorbeeld ‘Stichting Red de zangvogel’);
  • Het doel van de stichting (‘Het verhogen van het aantal zangvogels in Nederland’);
  • De manier waarop bestuurders worden benoemd en ontslagen (vaak door het bestuur zelf);
  • De gemeente waar de stichting gezeteld is (‘Amsterdam’);
  • Indien de stichting wordt ontbonden, waar het overschot (geld) naartoe gaat.

Ook bij de stichting zijn de bestuurders, net als bij de vereniging, hoofdelijk aansprakelijk wanneer ze de akte van oprichting inclusief statuten niet in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel inschrijven.

De statuten kunnen ook nog andere dingen regelen. Denk daarbij aan:

  • Het toekennen van vertegenwoordigingsbevoegdheid aan één of meer bestuurders (in plaats van aan het gehele bestuur samen) of aan een ander dan een bestuurder;
  • Het mogelijk maken dat de statuten gewijzigd worden. Dit moet dus al direct in de eerste versie van de statuten worden opgenomen. Wordt dat niet gedaan, dan is wijziging niet mogelijk zonder een gang naar de rechter.

Aangezien een stichting geen aandeelhouders heeft (die normaal gesproken over het ontslag van het bestuur gaan) en vaak de bestuurders zelf in hun vervanging voorzien, kunnen er problemen optreden. Daarom heeft de wet (onder meer) geregeld dat de bestuurder die handelt in strijd met de statuten, door de rechtbank kan worden ontslagen.

Statuten voor overige rechtsvormen

Overige rechtsvormen van rechtspersonen kennen ook statuten. Het gaat dan om de nv, de coöperatie en de onderlinge waarborgmaatschappij. Rechtsvormen die geen rechtspersoonlijkheid hebben (zoals de eenmanszaak en vof), hebben géén statuten.

Het gebruik van de coöperatie en de onderlinge waarborgmaatschappij is niet wijdverbreid, reden waarom we de statuten van deze twee rechtsvormen hier niet behandelen. Heeft u toch vragen met betrekking tot de statuten ervan, dan is het aan te bevelen om contact met een jurist op te nemen voor een advies op maat.

De nv is een rechtsvorm die voornamelijk voor grote ondernemingen wordt gebruikt. Het verdient daarbij aanbeveling om per situatie te bekijken welke bevoegdheden en verplichtingen uit de statuten volgen. Over het algemeen kan wel worden gezegd, dat de regels vergelijkbaar zijn met die van de bv.

Statuten – Conclusie

Statuten zijn erg belangrijk binnen een rechtspersoon. Om de juridische situatie in een specifiek geval rondom de werkzaamheid van een rechtspersoon correct te kunnen beoordelen, is het daarom vaak van belang om de statuten door te lezen en deze naast de wet te leggen. Pas met zowel wet als statuten in de hand, kan er een goede inschatting worden gemaakt.

Het vennootschapsrecht is complex, dat is goed te zien aan de wettelijke regelingen en de hoeveelheid uitzonderingen die gemaakt kunnen worden in de statuten. Komt u er zelf niet helemaal uit, dan kan een goede jurist een oplossing voor uw probleem bieden of u simpelweg van een betrouwbaar advies met betrekking tot de statuten voorzien.

 

Source: http://www.wetrecht.nl/statuten/

 

Statuten

De besloten vennootschapnaamloze vennootschapcoöperatie  onderlinge waarborgmaatschappij, vereniging en stichting dienen in de notariële akte waarbij zij worden opgericht statuten te bevatten. De statuten vermelden bij rechtspersonen met in aandelen vermeld kapitaal het bedrag van het maatschappelijk kapitaal en het soort, aantal en het bedrag van de aandelen. Voorts bevatten de statuten bepalingen over bestuur, aandeelhoudersvergadering, een eventuele raad van commissarissen, ontbinding en vereffening

In statuten kan worden verwezen naar een reglement, bijvoorbeeld een door de aandeelhoudersvergadering vastgesteld bestuursreglement.

Een besluit van een orgaan van een rechtspersoon dat in strijd is met haar statuten is nietig (hetzelfde geldt bij strijdigheid van besluiten in strijd met de wet of de redelijkheid en billijkheid), 2:14 BW.

Besluiten in strijd met een reglement, of met wettelijke of statutaire bepalingen die het tot stand komen van besluiten regelen zijn niet nietig, maar vernietigbaar (2:15 BW).

 

Source: https://www.amsadvocaten.nl/woordenboek/ondernemingsrecht/statuten/

 

 

Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden

Naar navigatie springenNaar zoeken springen

Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
CiteertitelStatuut voor het Koninkrijk der NederlandenTitelWet van 28 October 1954, houdende aanvaarding van een statuut voor het Koninkrijk der NederlandenAfkortingStatuutSoort regelingRijkswetToepassingsgebied Koninkrijk der NederlandenRechtsgebiedstaatsrecht (Koninkrijksrecht)StatusgeldendGrondslaggeenGoedkeuring en inwerkingtredingIngediend op24 juni 1954Ondertekend op28 oktober 1954Gepubliceerd op29 december 1954Gepubliceerd inStb. 1954, 503In werking getreden op29 december 1954[1]GeschiedenisWijzigingenExterne lijstLees onlineStatuut voor het Koninkrijk der NederlandenPortaal    Mens & maatschappijNederlandse politiek
 
Statuut voor het Koninkrijk der NederlandenNederlandse GrondwetNederlandse regering Hoge Colleges van Staat Hoge Raad der NederlandenDecentrale overheden
Portaal    Politiek
Portaal    Nederland

Het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden is een overeenkomst tussen de landen van het Koninkrijk der Nederlanden. Het regelt de verhoudingen tussen die landen.

Wijziging gebeurt bij Rijkswet; anders dan bij wijziging van de Grondwet zijn er niet een eerste en tweede lezing. Wel moet het door de Staten-Generaal aangenomen voorstel van Rijkswet door de overzeese landen bij landsverordening worden aanvaard, voordat de Koning de Rijkswet kan bekrachtigen. De goedkeuring van zo'n aanvaardingslandsverordening geschiedt in twee lezingen, waarbij de tweede lezing achterwege blijft als het in de eerste lezing met een tweederdemeerderheid wordt goedgekeurd.

De laatste wijziging van het Statuut werd van kracht op 17 november 2017, in het kader van de staatkundige hervormingen binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

Geschiedenis

De Tweede Wereldoorlog zorgde voor een andere kijk op het Koninkrijk en het kolonialisme zoals dat tot 1939 had gefunctioneerd. Suriname en het Gebiedsdeel Curaçao (vanaf 1948 officieel 'de Nederlandse Antillen') waren in die tijd de enige stukjes onbezet 'Nederland'. Bijzonder was dat meer dan de helft van de geallieerde vliegtuigbrandstof uit de raffinaderijen van Curaçao en Aruba kwam. Koningin Wilhelmina kondigde via Radio Oranje in 1942 al meer zelfstandigheid aan voor de overzeese delen. Voor Nederlands-Indië bleek dat niet genoeg. In 1945 werd eenzijdig de onafhankelijkheid uitgeroepen. In 1949 werd uiteindelijk door Nederland de soevereiniteit overgedragen aan de Republiek Indonesië.

In 1948 waren intussen de onderhandelingen begonnen met Suriname en de Nederlandse Antillen. Het 'Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden', ofwel kortweg het Statuut, was in 1954 voltooid. Het juridisch ontwerp voor de regeling wordt toegeschreven aan Wim van der Grinten, toenmalige staatssecretaris belast met publiekrechtelijk bedrijfsorganisatie.[2][3] Betrokken bij de totstandkoming van het statuut waren de ministers Willem Kernkamp, Leendert Donker en Louis Beel namens Nederland, Archibald Currie namens Suriname en Moises Frumencio da Costa Gomez namens de Nederlandse Antillen.[4] De acte van bevestiging werd op 15 december 1954 in de Ridderzaal plechtig ondertekend door koningin Juliana en op 29 december 1954 officieel afgekondigd. De verjaardag van het Statuut wordt elk jaar op 15 december op Koninkrijksdag gevierd.

In het statuut was het uitgangspunt de gelijkwaardigheid van Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen (Nederlands-Nieuw-Guinea niet). De gebieden Nederlands-Nieuw-Guinea, Suriname en de Nederlandse Antillen kregen in grote mate een eigen bestuur wat lokale zaken betrof. De gezamenlijke aangelegenheden van het Koninkrijk werden in gezamenlijk overleg beslist. Dit statuut bleef bestaan, ook na de overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië.

De eerste aanpassing aan het statuut kwam in 1975. Het kabinet-Den Uyl was aan de macht en besloten werd dat "het eigenlijk niet meer kon om nog kolonies te hebben". Met ingang van 1975 werden Nederland en de Nederlandse Antillen afzonderlijke landen binnen het koninkrijk. Nieuw-Guinea was al weg, Suriname werd geheel onafhankelijk (en kreeg daarbij van Nederland 3,5 miljard gulden). Ieder land behield een gouverneur ter vertegenwoordiging van de Koning (behalve Nederland, want daar zetelde de Koning zelf). Ieder land kreeg een geheel eigen regering en alle landen behalve Nederland stuurden een gevolmachtigd minister naar Nederland als vertegenwoordiger van de eigen regering voor overleg aangaande de zaken van het Koninkrijk (wijzigingen aan het Statuut, aan de Grondwet voor zover het de zaken van het Koninkrijk aanging en de rijkswetten).

De volgende aanpassingen kwamen kort na elkaar in 1985. Aruba wilde zijn vleugels spreiden en het nest verlaten. Als overgangsregeling kreeg Aruba een "status aparte"—het werd een apart land binnen het Koninkrijk (zodat het statuut weer voor drie landen gold) en in de tekst van het nieuwe statuut was opgenomen dat dit was ter voorbereiding van een onafhankelijk Aruba.

In 1994 en 1998 volgden ook aanpassingen. Naast enige zaken van technische aard was de opmerkelijkste aanpassing het verdwijnen van de tekst over de uiteindelijke onafhankelijkheid van Aruba.

In 2010 werd het Statuut gewijzigd in verband met de staatkundige hervormingen binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

In 2017 werd het Statuut verder aangepast in verband met de staatkundige hervormingen. Omdat in de op dezelfde datum gewijzigde Grondwet een wettelijke basis was opgenomen voor de instelling en opheffing van andere territoriale openbare lichamen dan provincies en gemeenten in Caribisch Nederland, kon het hierover in het Statuut sinds 2010 opgenomen artikel vereenvoudigd worden.

Uitgangspunten

De uitgangspunten van het Statuut zijn één gezamenlijke Nederlandse nationaliteit voor alle inwoners van het Koninkrijk, één staatshoofd (de wettige opvolgers van koningin Juliana), één gemeenschappelijk buitenlands beleid en één gezamenlijke defensie. Samenwerking op meer terreinen was en is mogelijk, maar de landen van het Koninkrijk zijn ieder tot op grote hoogte autonoom bij het regelen van de eigen interne aangelegenheden.

Het Statuut

De eerste regel van het statuut luidt:

"Wet van 28 October 1954, houdende aanvaarding van een statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden"

Preambule

 
Het autonomiemonument in Willemstad, Curaçao, onthuld op 19 oktober 1955 door koningin Juliana ter herdenking van de invoering van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden. Het stelt een nest met zes vogels voor (de zes eilanden) en is ontworpen door Jacob Fresco. Het randschrift luidt 'Steunend op eigen kracht doch met de wil elkander bij te staan'.

Na de titelregel volgt een preambule, die sinds 10 oktober 2010 de volgende tekst heeft:

"Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten,constaterende dat Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen in 1954 uit vrije wil hebben verklaard in het Koninkrijk der Nederlanden een nieuwe rechtsorde te aanvaarden, waarin zij de eigen belangen zelfstandig behartigen en op voet van gelijkwaardigheid de gemeenschappelijke belangen verzorgen en wederkerig bijstand verlenen, en hebben besloten in gemeen overleg het Statuut voor het Koninkrijk vast te stellen;constaterende dat de statutaire band met Suriname is beëindigd met ingang van 25 november 1975 door wijziging van het Statuut bij rijkswet van 22 november 1975, Stb. 617, PbNA 233;constaterende dat Aruba uit vrije wil heeft verklaard deze rechtsorde als land te aanvaarden met ingang van 1 januari 1986 voor een periode van tien jaar en met ingang van 1 januari 1996 voor onbepaalde tijd;overwegende dat Curaçao en Sint Maarten elk uit vrije wil hebben verklaard deze rechtsorde als land te aanvaarden;hebben besloten in gemeen overleg het Statuut voor het Koninkrijk als volgt nader vast te stellen."

65-Jarig jubileum

In december 2019 werd het 65-jarig bestaan van het Statuut gevierd met een congres in Hotel Des Indes en een feestelijke bijeenkomst op Paleis Kneuterdijk te Den Haag.[3][5]

Zie ook

 

 

Source:

 

15 december 1954 Koningin Juliana STATUUT voor het Koninkrijk der Nederlanden

Create Your Own Website With JouwWeb