King
'
Torah / Instructions / Law
For a Human KING
SHOULD CHRISTIANS Obey the Laws of the Land they live in?
Moeten Christenen de wetten van het land gehoorzamen
waarin zij wonen?
no / NEE
Why not / Waarom niet?
1 Samuel 8:
2 Now the name of his firstborn was Joel; and the name of his second, Abiah: they were judges in Beersheba.
3 And his sons walked not in his ways, but turned aside after lucre, and took bribes, and perverted judgment.
4 Then all the elders of Israel gathered themselves together, and came to Samuel unto Ramah,
5 And said unto him, Behold, thou art old, and thy sons walk not in thy ways: now make us a king to judge us like all the nations.
6 But the thing displeased Samuel, when they said, Give us a king to judge us. And Samuel prayed unto יְהֹוָה
7 And YeHoVaH said unto Samuel, Hearken unto the voice of the people in all that they say unto thee: for they have not rejected thee, but they have rejected me, that I should not reign over them.
8 According to all the works which they have done since the day that I brought them up out of Egypt even unto this day, wherewith they have forsaken me, and served other gods, so do they also unto thee.
9 Now therefore hearken unto their voice: howbeit yet protest solemnly unto them, and shew them the manner of the king that shall reign over them.
- He will take your sons, and appoint them for himself, for his chariots, and to be his horsemen; and some shall run before his chariots.
- 12 And he will appoint him captains over thousands, and captains over fifties; and will set them to ear his ground, and to reap his harvest, and to make his instruments of war, and instruments of his chariots.
- 13 And he will take your daughters to be confectionaries, and to be cooks, and to be bakers.
- 14 And he will take your fields, and your vineyards, and your oliveyards, even the best of them, and give them to his servants.
- 15 And he will take the tenth of your seed, and of your vineyards, and give to his officers, and to his servants.
- 16 And he will take your menservants, and your maidservants, and your goodliest young men, and your asses, and put them to his work.
- 17 He will take the tenth of your sheep: and ye shall be his servants.
The King Confirmed
1 Samuel 12:
12 And when ye saw that Nahash the king of the children of Ammon came against you, ye said unto me, Nay; but a king shall reign over us: when יְהֹוָה your God was your king.
13 Now therefore behold the king whom ye have chosen, and whom ye have desired! and, behold יְהֹוָה hath set a king over you.
14 If ye will fear יְהֹוָה and serve him, and obey his voice, and not rebel against the commandment of יְהֹוָה then shall both ye and also the king that reigneth over you continue following יְהֹוָה your God:
15 But if ye will not obey the voice of יְהֹוָה but rebel against the commandment of יְהֹוָה then shall the hand of יְהֹוָה be against you, as it was against your fathers.
18 So Samuel called unto יְהֹוָה; and יְהֹוָה sent thunder and rain that day: and all the people greatly feared יְהֹוָה and Samuel.
19 And all the people said unto Samuel, Pray for thy servants unto יְהֹוָה thy God, that we die not: for we have added unto all our sins this evil, to ask us a king.
Zechariah 14:
9. And Jehovah will be king over all the earth in that day Jehovah will be one and his name will be one.
14:9 וְהָיָה יְהוָה לְמֶלֶךְ עַל־כָּל־הָאָרֶץ בַּיּוֹם הַהוּא יִהְיֶה יְהוָה אֶחָד וּשְׁמוֹ אֶחָד׃
16. And it shall come to pass, that every one that is left of all the nations which came against Jerusalem shall even go up from year to year to worship the King, the LORD of hosts, and to keep the feast of tabernacles.
This is what a KING should do:
Administration of Justice
15 And out of his mouth goeth a sharp sword, that with it he should smite the nations: and he shall rule them with a rod of iron: and he treadeth the winepress of the fierceness and wrath of Almighty God.
16 And he hath on his vesture and on his thigh a name written, KING OF KINGS, AND LORD OF LORDS. ('Hoogste Heer en koning' / Koning der koningen en Here der Heren.)
Daniel 4:
17 This matter is by the decree of the watchers, and the demand by the word of the holy ones: to the intent that the living may know that the most High ruleth in the kingdom of men, and giveth it to whomsoever he will, and setteth up over it the basest of men.
25 That they shall drive thee from men, and thy dwelling shall be with the beasts of the field, and they shall make thee to eat grass as oxen, and they shall wet thee with the dew of heaven, and seven times shall pass over thee, till thou know that the most High ruleth in the kingdom of men, and giveth it to whomsoever he will.
32 And they shall drive thee from men, and thy dwelling shall be with the beasts of the field: they shall make thee to eat grass as oxen, and seven times shall pass over thee, until thou know that the most High ruleth in the kingdom of men, and giveth it to whomsoever he will.
Daniel 5:
21 And he was driven from the sons of men; and his heart was made like the beasts, and his dwelling was with the wild asses: they fed him with grass like oxen, and his body was wet with the dew of heaven; till he knew that the most high God ruled in the kingdom of men, and that he appointeth over it whomsoever he will.
23 But hast lifted up thyself against the Lord of heaven; and they have brought the vessels of his house before thee, and thou, and thy lords, thy wives, and thy concubines, have drunk wine in them; and thou hast praised the gods of silver, and gold, of brass, iron, wood, and stone, which see not, nor hear, nor know: and the God in whose hand thy breath is, and whose are all thy ways, hast thou not glorified:
24 Then was the part of the hand sent from him; and this writing was written.
25 And this is the writing that was written, MENE, MENE, TEKEL, UPHARSIN.
26 This is the interpretation of the thing: MENE; God hath numbered thy kingdom, and finished it.
27 TEKEL; Thou art weighed in the balances, and art found wanting.
28 PERES; Thy kingdom is divided, and given to the Medes and Persians.
29 Then commanded Belshazzar, and they clothed Daniel with scarlet, and put a chain of gold about his neck, and made a proclamation concerning him, that he should be the third ruler in the kingdom.
30 In that night was Belshazzar the king of the Chaldeans slain.
31 And Darius the Median took the kingdom, being about threescore and two years old.
Nehemiah 9:
34 Our kings, leaders, priests, and ancestors did NOT obey your תּוֹרָה (Torah/Law) or listen to the warnings in your commands and laws.
35 Even while they had their own kingdom, they did not serve you, though you showered your goodness on them. You gave them a large, fertile land, but they refused to turn from their wickedness.
36 “So now today we are slaves in the land of plenty that you gave our ancestors for their enjoyment! We are slaves here in this good land.
37 The lush produce of this land piles up in the hands of the kings whom you have set over us because of our sins. They have power over us and our livestock. We serve them at their pleasure, and we are in great misery.”
Proverbs 8:
16 By me princes rule, and nobles, even all the judges of the earth.
17 I love them that love me; and those that seek me early shall find me.
Nehemiah 9:
34 Neither have our kings, our princes, our priests, nor our fathers kept thy law, nor hearkened unto thy commandments and thy testimonies, wherewith thou didst testify against them.
35 For they have not served thee in their kingdom, and in thy great goodness that thou gavest them, and in the large and fat land which thou gavest before them, neither turned they from their wicked works.
36 Behold, we are servants this day, and for the land that thou gavest unto our fathers to eat the fruit thereof and the good thereof, behold, we are servants in it:
37 And it yieldeth much increase unto the kings whom thou hast set over us because of our sins: also they have dominion over our bodies, and over our cattle, at their pleasure, and we are in great distress.
38 And because of all this we make a sure covenant, and write it; and our princes, Levites, and priests, seal unto it.
29 They clave to their brethren, their nobles, and entered into (אָלָה שְׁבוּעָה = eed zweren/Oath swearing) a curse, and into an oath, to walk in God's law, which was given by Moses the servant of God, and to observe and do all the commandments of YeHoVaH our Lord, and his judgments and his statutes;
30 And that we would not give our daughters unto the people of the land, nor take their daughters for our sons:
31 And if the people of the land bring ware or any victuals on the sabbath day to sell, that we would not buy it of them on the sabbath, or on the holy day: and that we would leave the seventh year, and the exaction of every debt. (Every seven years we will let our fields rest, and we will cancel all debts. CEV)
32 Also we made ordinances for us, to charge ourselves yearly with the third part of a shekel for the service of the house of our God;
33 For the shewbread, and for the continual meat offering, and for the continual burnt offering, of the sabbaths, of the new moons, for the set feasts, and for the holy things, and for the sin offerings to make an atonement for Israel, and for all the work of the house of our God.
34 And we cast the lots among the priests, the Levites, and the people, for the wood offering, to bring it into the house of our God, after the houses of our fathers, at times appointed year by year, to burn upon the altar of YeHoVaH our God, as it is written in the law:
35 And to bring the firstfruits of our ground, and the firstfruits of all fruit of all trees, year by year, unto the house of YeHoVaH
36 Also the firstborn of our sons, and of our cattle, as it is written in the law, and the firstlings of our herds and of our flocks, to bring to the house of our God, unto the priests that minister in the house of our God:
37 And that we should bring the firstfruits of our dough, and our offerings, and the fruit of all manner of trees, of wine and of oil, unto the priests, to the chambers of the house of our God; and the tithes of our ground unto the Levites, that the same Levites might have the tithes in all the cities of our tillage.
38 And the priest the son of Aaron shall be with the Levites, when the Levites take tithes: and the Levites shall bring up the tithe of the tithes unto the house of our God, to the chambers, into the treasure house.
39 For the children of Israel and the children of Levi shall bring the offering of the corn, of the new wine, and the oil, unto the chambers, where are the vessels of the sanctuary, and the priests that minister, and the porters, and the singers: and we will not forsake the house of our God.
Matthew 11:
27 All things are delivered unto me of my Father: and no man knoweth the Son, but the Father; neither knoweth any man the Father, save the Son, and he to whomsoever the Son will reveal him.
Matthew 20:
25 But Jesus called them unto him, and said, Ye know that the princes of the Gentiles (Nations, foreign nations not worshipping the true God, pagans, gentiles) exercise dominion over them, and they that are great exercise authority upon them.
26 But it shall not be so among you: but whosoever will be great among you, let him be your minister (dienaar);
27 And whosoever will be chief among you, let him be your servant (bediende):
28 Even as the Son of man came not to be ministered unto, but to minister, and to give his life a ransom for many.
(Zoals de Mensenzoon niet is gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn ziel te geven als losprijs voor velen)
The KJV translates Strong's G1484 in the following manner: Gentiles (93x), nation (64x), heathen (5x), people (2x)
-
a tribe, nation, people group
-
in the OT, foreign nations not worshipping the true God, pagans, Gentiles
Revelation 11:
15 And the seventh angel sounded; and there were great voices in heaven, saying, The kingdoms of this world are become the kingdoms of our יְהֹוָה and of His Christ; and he shall reign for ever and ever.
6 This Ezra went up from Babylon; and he was a ready scribe in the law of Moses, which יְהֹוָה God of Israel had given: and the king granted him all his request, according to the hand of יְהֹוָה his God upon him.
21 And I, even I Artaxerxes the king, do make a decree to all the treasurers which are beyond the river, that whatsoever Ezra the priest, the scribe of the law of the God of heaven, shall require of you, it be done speedily,
23 Whatsoever is commanded by the God of heaven, let it be diligently done for the house of the God of heaven: for why should there be wrath against the realm of the king and his sons?
2 Chronicles 30:
12 Also in Judah the hand of God was to give them one heart to do the commandment of the king and of the princes, by the word of יְהֹוָה
2 Kings 23:
25 And like unto him (King Josiah) was there no king before him, that turned to יְהֹוָה with all his heart, and with all his soul, and with all his might, according to all the law of Moses; neither after him arose there any like him.
Psalm 148:
11 Gij koningen der aarde, en alle volken, gij vorsten, en alle rechters der aarde!
12 Jongelingen en ook maagden; gij ouden met de jongen!
13 Dat zij den Naam des HEEREN loven; want Zijn Naam alleen is hoog verheven; Zijn majesteit is over de aarde en den hemel.
14 En Hij heeft den hoorn Zijns volks verhoogd, den roem al Zijner gunstgenoten, der kinderen Israëls, des volks, dat nabij Hem is. Hallelujah!
Deuteronomium 17: (Statenvertaling)
14 Wanneer gij zult gekomen zijn in het land, dat u de HEERE, uw God, geeft, en gij dat erfelijk zult bezitten en daarin wonen, en gij zeggen zult: Ik zal een koning over mij stellen, als al de volken, die rondom mij zijn;
15 Zo zult gij ganselijk tot koning over u stellen, dien de HEERE, uw God, verkiezen zal; uit het midden uwer broederen zult gij een koning over u stellen; gij zult niet vermogen over u te zetten een vreemden man, die uw broeder niet zij.
16 Maar hij zal voor zich de paarden niet vermenigvuldigen, en het volk niet doen wederkeren naar Egypte, om paarden te vermenigvuldigen; terwijl de HEERE ulieden gezegd heeft: Gij zult voortaan niet wederkeren door dezen weg.
17 Ook zal hij voor zich de vrouwen niet vermenigvuldigen, opdat zijn hart niet afwijke; hij zal ook voor zich geen zilver en goud zeer vermenigvuldigen.
18 Voorts zal het geschieden, als hij op den stoel zijns koninkrijks zal zitten, zo zal hij zich een dubbel van deze wet afschrijven in een boek, uit hetgeen voor het aangezicht der Levietische priesteren is;
19 En het zal bij hem zijn, en hij zal daarin lezen al de dagen zijns levens; opdat hij den HEERE, zijn God, lere vrezen, om te bewaren al de woorden dezer wet en deze inzettingen, om die te doen;
20 Dat zijn hart zich niet verheffe boven zijn broederen, en dat hij niet afwijke van het gebod, ter rechter hand of ter linkerhand; opdat hij de dagen verlenge in zijn koninkrijk, hij en zijn zonen, in het midden van Israël.
14 He cried aloud, and said thus, Hew down the tree, and cut off his branches, shake off his leaves, and scatter his fruit: let the beasts get away from under it, and the fowls from his branches:
15 Nevertheless leave the stump of his roots in the earth, even with a band of iron and brass, in the tender grass of the field; and let it be wet with the dew of heaven, and let his portion be with the beasts in the grass of the earth:
16 Let his heart be changed from man's, and let a beast's heart be given unto him; and let seven times pass over him.
23 And whereas the king saw a watcher and an holy one coming down from heaven, and saying, Hew the tree down, and destroy it; yet leave the stump of the roots thereof in the earth, even with a band of iron and brass, in the tender grass of the field; and let it be wet with the dew of heaven, and let his portion be with the beasts of the field, till seven times pass over him;
Daniel 5:
21 And he was driven from the sons of men; and his heart was made like the beasts, H2423 and his dwelling was with the wild asses: they fed him with grass like oxen, and his body was wet with the dew of heaven; till he knew that the most high God ruled in the kingdom of men, and that he appointeth over it whomsoever he will.
Daniel 7:
Daniel 7:
16 I came near unto one of them that stood by, and asked him the truth of all this. So he told me, and made me know the interpretation of the things.
17 These great beasts, which are four, are four kings, which shall arise out of the earth.
18 But the saints of the most High shall take the kingdom, and possess the kingdom for ever, even for ever and ever.
20 And of the ten horns that were in his head, and of the other which came up, and before whom three fell; even of that horn that had eyes, and a mouth that spake very great things, whose look was more stout than his fellows.
22 Until the Ancient of days came, and judgment was given to the saints of the most High; and the time came that the saints possessed the kingdom.
23 Thus he said, The fourth beast shall be the fourth kingdom upon earth, which shall be diverse from all kingdoms, and shall devour the whole earth, and shall tread it down, and break it in pieces.
24 And the ten horns out of this kingdom are ten kings that shall arise: and another shall rise after them; and he shall be diverse from the first, and he shall subdue three kings.
25 And he shall speak great words against the most High, and shall wear out (to harass constantly) the saints of the most High, and think to change times and laws: and they shall be given into his hand until a time and times and the dividing of time.
26 But the judgment shall sit, and they shall take away his dominion, to consume and to destroy it unto the end.
27 And the kingdom and dominion, and the greatness of the kingdom under the whole heaven, shall be given to the people of the saints of the most High, whose kingdom is an everlasting kingdom, and all dominions shall serve and obey him.
28 Hitherto is the end of the matter. As for me Daniel, my cogitations much troubled me, and my countenance changed in me: but I kept the matter in my heart.
4 And I prayed unto YeHoVaH my God, and made my confession, and said, O YeHoVaH, the great and dreadful God, keeping the covenant and mercy to them that love him, and to them that keep his commandments;
5 We have sinned, and have committed iniquity, and have done wickedly, and have rebelled, even by departing from thy precepts and from thy judgments:
6 Neither have we hearkened unto thy servants the prophets, which spake in thy name to our kings, our princes, and our fathers, and to all the people of the land.
7 O YeHoVaH, righteousness belongeth unto thee, but unto us confusion of faces, as at this day; to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, and unto all Israel, that are near, and that are far off, through all the countries whither thou hast driven them, because of their trespass that they have trespassed against thee.
8 O YeHoVaH, to us belongeth confusion of face, to our kings, to our princes, and to our fathers, because we have sinned against thee.
9 To YeHoVaH our God belong mercies and forgivenesses, though we have rebelled against him;
10 Neither have we obeyed the voice of YeHoVaH our God, to walk in his laws, which he set before us by his servants the prophets.
11 Yea, all Israel have transgressed thy law, even by departing, that they might not obey thy voice; therefore the curse is poured upon us, and the oath that is written in the law of Moses the servant of God, because we have sinned against him.
12 And he hath confirmed his words, which he spake against us, and against our judges that judged us, by bringing upon us a great evil: for under the whole heaven hath not been done as hath been done upon Jerusalem.
13 As it is written in the law of Moses, all this evil is come upon us: yet made we not our prayer before YeHoVaH our God, that we might turn from our iniquities, and understand thy truth.
14 Therefore hath YeHoVaH watched upon the evil, and brought it upon us: for YeHoVaH our God is righteous in all his works which he doeth: for we obeyed not his voice.
15 And now, O YeHoVaH our God, that hast brought thy people forth out of the land of Egypt with a mighty hand, and hast gotten thee renown, as at this day; we have sinned, we have done wickedly.
16 O YeHoVaH, according to all thy righteousness, I beseech thee, let thine anger and thy fury be turned away from thy city Jerusalem, thy holy mountain: because for our sins, and for the iniquities of our fathers, Jerusalem and thy people are become a reproach to all that are about us.
17 Now therefore, O our God, hear the prayer of thy servant, and his supplications, and cause thy face to shine upon thy sanctuary that is desolate, for YeHoVaH's sake.
18 O my God, incline thine ear, and hear; open thine eyes, and behold our desolations, and the city which is called by thy name: for we do not present our supplications before thee for our righteousnesses, but for thy great mercies.
19 O YeHoVaH, hear; O YeHoVaH, forgive; O YeHoVaH, hearken and do; defer not, for thine own sake, O my God: for thy city and thy people are called by thy name.
20 And whiles I was speaking, and praying, and confessing my sin and the sin of my people Israel, and presenting my supplication before YeHoVaH my God for the holy mountain of my God;
22 And he informed me, and talked with me, and said, O Daniel, I am now come forth to give thee skill and understanding.
23 At the beginning of thy supplications the commandment came forth, and I am come to shew thee; for thou artgreatly beloved: therefore understand the matter, and consider the vision.
Exodus 18:
1 When Jethro, the priest of Midian, Moses' father in law, heard of all that God had done for Moses, and for Israel his people, and that YeHoVaH had brought Israel out of Egypt;
13 And it came to pass on the morrow, that Moses sat to judge the people: and the people stood by Moses from the morning unto the evening.
14 And when Moses' father in law saw all that he did to the people, he said, What is this thing that thou doest to the people? why sittest thou thyself alone, and all the people stand by thee from morning unto even?
15 And Moses said unto his father in law, Because the people come unto me to enquire (ask for information from someone) of God:
16 When they have a matter, they come unto me; and I judge between one and another, and I do make them know the statutes of God, and his laws.
17 And Moses' father in law said unto him, The thing that thou doest is not good.
18 Thou wilt surely wear away, both thou, and this people that is with thee: for this thing is too heavy for thee; thou art not able to perform it thyself alone.
19 Hearken now unto my voice, I will give thee counsel, and God shall be with thee: Be thou for the people to God-ward, that thou mayest bring the causes unto God:
20 And thou shalt teach them ordinances and laws, and shalt shew them the way wherein they must walk, and the work that they must do.
21 Moreover thou shalt provide out of all the people able men, such as fear God, men of truth, hating covetousness; and place such over them, to be rulers of thousands, and rulers of hundreds, rulers of fifties, and rulers of tens:
22 And let them judge the people at all seasons: and it shall be, that every great matter they shall bring unto thee, but every small matter they shall judge: so shall it be easier for thyself, and they shall bear the burden with thee.
23 If thou shalt do this thing, and God command thee so, then thou shalt be able to endure, and all this people shall also go to their place in peace.
24 So Moses hearkened to the voice of his father in law, and did all that he had said.
25 And Moses chose able men out of all Israel, and made them heads over the people, rulers of thousands, rulers of hundreds, rulers of fifties, and rulers of tens.
26 And they judged the people at all seasons: the hard causes they brought unto Moses, but every small matter they judged themselves.
27 And Moses let his father in law depart; and he went his way into his own land.
Ezra 7:
1 Now after these things, in the reign of Artaxerxes king of Persia, Ezra the son of Seraiah, the son of Azariah, the son of Hilkiah,
2 The son of Shallum, the son of Zadok, the son of Ahitub,
3 The son of Amariah, the son of Azariah, the son of Meraioth,
4 The son of Zerahiah, the son of Uzzi, the son of Bukki,
5 The son of Abishua, the son of Phinehas, the son of Eleazar, the son of Aaron the chief priest:
6 This Ezra went up from Babylon; and he was a ready scribe in the law of Moses, which YeHoVaH God of Israel had given: and the king granted him all his request, according to the hand of YeHoVaH his God upon him.
7 And there went up some of the children of Israel, and of the priests, and the Levites, and the singers, and the porters, and the Nethinims, unto Jerusalem, in the seventh year of Artaxerxes the king.
8 And he came to Jerusalem in the fifth month, which was in the seventh year of the king.
9 For upon the first day of the first month began he to go up from Babylon, and on the first day of the fifth month came he to Jerusalem, according to the good hand of his God upon him.
10 For Ezra had prepared his heart to seek the law of YeHoVaH, and to do it, and to teach in Israel statutes and judgments.
11 Now this is the copy of the letter that the king Artaxerxes gave unto Ezra the priest, the scribe, even a scribe of the words of the commandments of YeHoVaH, and of his statutes to Israel.
12 Artaxerxes, king of kings, unto Ezra the priest, a scribe of the law of the God of heaven, perfect peace, and at such a time.
13 I make a decree, that all they of the people of Israel, and of his priests and Levites, in my realm, which are minded of their own freewill to go up to Jerusalem, go with thee.
14 Forasmuch as thou art sent of the king, and of his seven counsellors, to enquire concerning Judah and Jerusalem, according to the law of thy God which is in thine hand;
15 And to carry the silver and gold, which the king and his counsellors have freely offered unto the God of Israel, whose habitation is in Jerusalem,
16 And all the silver and gold that thou canst find in all the province of Babylon, with the freewill offering of the people, and of the priests, offering willingly for the house of their God which is in Jerusalem:
17 That thou mayest buy speedily with this money bullocks, rams, lambs, with their meat offerings and their drink offerings, and offer them upon the altar of the house of your God which is in Jerusalem.
18 And whatsoever shall seem good to thee, and to thy brethren, to do with the rest of the silver and the gold, that do after the will of your God.
19 The vessels also that are given thee for the service of the house of thy God, those deliver thou before the God of Jerusalem.
20 And whatsoever more shall be needful for the house of thy God, which thou shalt have occasion to bestow, bestow it out of the king's treasure house.
21 And I, even I Artaxerxes the king, do make a decree to all the treasurers which are beyond the river, that whatsoever Ezra the priest, the scribe of the law of the God of heaven, shall require of you, it be done speedily,
22 Unto an hundred talents of silver, and to an hundred measures of wheat, and to an hundred baths of wine, and to an hundred baths of oil, and salt without prescribing how much.
23 Whatsoever is commanded by the God of heaven, let it be diligently done for the house of the God of heaven: for why should there be wrath against the realm of the king and his sons?
24 Also we certify you, that touching any of the priests and Levites, singers, porters, Nethinims, or ministers of this house of God, it shall not be lawful to impose toll, tribute, or custom, upon them.
25 And thou, Ezra, after the wisdom of thy God, that is in thine hand, set magistrates and judges, which may judge all the people that are beyond the river, all such as know the laws of thy God; and teach ye them that know them not.
26 And whosoever will not do the law of thy God, and the law of the king, let judgment be executed speedily upon him, whether it be unto death, or to banishment, or to confiscation of goods, or to imprisonment.
27 Blessed be YeHoVaH God of our fathers, which hath put such a thing as this in the king's heart, to beautify the house of YeHoVaH which is in Jerusalem:
28 And hath extended mercy unto me before the king, and his counsellors, and before all the king's mighty princes. And I was strengthened as the hand of YeHoVaH my God was upon me, and I gathered together out of Israel chief men to go up with me.
The Statutes of the United Kingdom of Great Britain and Ireland, 13 and 14 Victoria, 1850 (Classic Reprint):
https://books.google.nl/books?id=06ZFAAAAcAAJ&printsec=frontcover&hl=nl&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false
https://play.google.com/books/reader?id=06ZFAAAAcAAJ&hl=nl&pg=GBS.PP1
Zephaniah 1:
8 And it shall come to pass in the day of YeHoVaH'S sacrifice, that I will punish the princes, and the king's children, and all such as are clothed with strange apparel.
Acts 4:
26 The kings of the earth stood up, and the rulers were gathered together against the יְהֹוָה and against His Christ.
Handelingen 4:
26 De koningen van de aarde zijn aangetreden en de heersers spannen samen tegen de Heer en zijn gezalfde.
Psalm 118:
8 It is better to trust in the יְהֹוָה than to put confidence in man.
9 It is better to trust in the יְהֹוָה than to put confidence in princes (Kings, Presidens, Heads of Government, rulers).
Psalmen 118:
8 Het is beter tot den יְהֹוָה toevlucht te nemen, dan op den mens te vertrouwen.
9 Het is beter tot den יְהֹוָה toevlucht te nemen, dan op prinsen (Koningen, Presidenten, regeringsleiders) te vertrouwen.
Psalm 148:
11. Kings of the earth, and all people; princes, and all judges of the earth:
12. Both young men, and maidens; old men, and children:
13. Let them praise the name of the LORD: for his name alone is excellent; his glory is above the earth and heaven.
Beëdiging en inhuldiging van Koning Willem-Alexander
in de Nieuwe Kerk (2013)
Vanaf 16 minuten tot 17:30 minuten:
- Ik zweer aan de volkeren van het koninkrijk dat ik het statuut voor het Koninkrijk en de grondwet steeds zal onderhouden en handhaven.
- Ik zweer dat ik de onafhankelijkheid en het grondgebied van het koninkrijk met al mijn vermogen zal verdedigen en bewaren. Dat ik de vrijheid en de rechten van alle Nederlanders en alle ingezetenen zal beschermen en tot in stand houding en bevordering van de welvaart alle middelen zal aanwenden welke de wetten mij ter beschikking stellen zoals een goed en getrouw koning schuldig is te doen.
Zo waarlijk helpen mij God almachtig.
- Wij ontvangen en huldigen in naam van de volkeren van het koninkrijk en krachtens het Statuut voor het koninkrijk en de grondwet u als koning.
- Wij zweren of beloven dat wij u onschendbaarheid en de rechten van uw koningschap zullen handhaven.
- Wij zweren of beloven alles te zullen doen wat goede en getrouwe Statengeneraal, Staten van Aruba, Staten van Curaçao en Staten van St. Maarten schuldig zijn te doen.
Zo waarlijk helpen ons God al machtig dat beloven wij.
- Koningschap is een Ambt.
Het Statuut voor het Koninkrijk en de Grondwet zijn ons gemeenschappelijk fundament. (15:20 minuten)
Source:
Grondgebied:
- het gebied waarover een instantie of overheid het beheer heeft
Source:
https://www.woordenboeken.nu/betekenis/nl/grondgebied
Elk land heeft bewapende mensen in dienst. Vaak heeft dit veel voordelen, omdat bijvoorbeeld dieven zo gestraft worden.
Met land, staat of natie wordt het volgende bedoeld:
- Een organisatie
- Het gebied waar deze organisatie over heerst.
Kenmerken die een organisatie moet hebben om een land te zijn
Ten eerste moet het bewapende mensen in dienst hebben, zoals al eerder in dit artikel gezegd.
Het zichzelf land noemen
Soms is het zo dat een organisatie eerst zichzelf land moet noemen voordat je kan zeggen dat het ook echt een land is. Dit is altijd zo als deze organisatie zijn grondgebied (het gebied waarop de organisatie de baas is) binnen de officiële grenzen van een ander land heeft. Als een organisatie zichzelf land wil noemen, terwijl die zijn grondgebied binnen een ander land heeft, kan die dat doen door middel van een onafhankelijkheidsverklaring. Dit is een papier geschreven aan de bazen van het land binnen wiens grondgebied het dus is. Deze bazen hoeven op dit papier geen handtekening te zetten want de stichters van het nieuwe land willen enkel laten weten dat zij hun organisatie land noemen.
De macht hebben
Een organisatie moet ook echt de macht hebben over een gebied om een van alle landen ter wereld te zijn. Als een land een deel van zijn grondgebied kwijtraakt aan een nieuw land, betekent dat dat dit deel ook echt veroverd is.
Vaticaanstad is eigenlijk niet zo machtig. Italië kan Vaticaanstad makkelijk veroveren. Italië vindt het echter niet zo erg dat Vaticaanstad er is en Italië dus niet heel Rome in zijn macht heeft.
Elk land moet erkend worden door andere landen. Dit betekent dat zij ermee akkoord zijn dat het land bestaat.
Source:
https://wikikids.nl/Land_(staat)
Instantie of overheid:
De overheid is het hoogste bevoegd gezag op een bepaald territorium of grondgebied.
Zo spreekt men van nationale ("landelijke" of "rijks-" in Nederland - "federale" in België), provinciale, gemeentelijke of gewestelijke overheid. Meestal wordt ook de rechterlijke macht tot de overheid gerekend. Soms heeft de term overheid geen betrekking op een territoriaal gezag, maar op een inhoudelijke autoriteit, bijvoorbeeld een burgerlijke, kerkelijke of militaire overheid.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Overheid
Instantie:
- (juridisch) aanleg: in laatste of hoogste instantie bij de hoogste rechter; in eerste instantie hebben we te maken met de chef om te beginnen
- openbaar lichaam, overheidsorgaan
Source:
https://www.vandale.nl/gratis-woordenboek/nederlands/betekenis/instantie
Overheid:
- Ambtenarenapparaat 2) Autoriteit 3) Autoriteit, autoriteiten 4) Autoriteiten 5) Bestuur 6) De gezagdragers 7) Gezag 8) Hogerhand 9) Macht 10) Magistraat 11) Magistratuur 12) Openbaar gezag 13) Regering 14) Rijk 15) Rijksbestuur 16) Staat
- Het hoogste gezag op een bepaald terrein, landelijk, in een provincie of gemeente. Ook wel het geheel aan diensten en organisaties dat dat gezag ter beschikking heeft, dan wel de werkgever van al die diensten. Zie ook Het Rijk.
Source:
https://www.encyclo.nl/begrip/overheid
- informatierecht (algemeen) - gebruik van nieuwe technologiën door de overheid om overheidsdiensten en overheidsinformatie makkelijker toegankelijk te maken, deelname van burgers aan het politieke proces te vergroten en de eigen bedrijfsvoering te verbeteren.
- bestuursrecht - onrechtmatig en inbreukmakend handelen of nalaten van de overheid; bij de vraag of er sprake is van een onrechtmatige daad toetst de rechter het besluit van het overheidsorgaan om te handelen (of na te laten) op de vraag of het overheidsorgaan alle belangen in aanmerking heeft genomen en of het overheidsorgaan in redelijkheid had kunnen komen tot het litigieuze besluit. Bij de toetsing gaat het ook om de vraag of het overheidshandelen valt binnen de beleids- of beoordelingsvrijheid van die overheid of dat bestuursorgaan. Die vrijheid vloeit voort uit de wettelijke regeling waarop de bestuursbevoegdheid berust of uit de aard van de overheidstaak zelf. (SER)
- staatsrecht - het Rijk, de provincies, gemeenten en waterschappen. De laatste drie zijn de lagere overheden.
- bestuursrecht - handeling die door een overheidsorgaan wordt gedaan.
- staatsrecht - rechtspersoon dat krachtens publiekrecht is ingesteld; persoon of college met enig openbaar gezag bekleed. Bijv. burgemeester.
- staatsrecht - organisatie behorend tot het openbaar gezag.
- rechtswetenschap (economie) - het centrale overlegplatform van de gezamenlijke sectorwerkgevers en werknemers bij de overheid. De ~ heeft diverse taken. Zo voert de Raad overleg met de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en adviseert hij het kabinet en de Tweede Kamer - desgevraagd of uit eigen beweging - over aangelegenheden die het overheidspersoneelsbeleid betreffen. Ook doet de ~ aanbevelingen aan de overheidssectoren. Voorts is de ~ verantwoordelijk voor de aard en de inhoud van de pensioenvoorziening van het overheidspersoneel.
- staatsrecht - het Rijk, overige publiekrechtelijke lichamen en de sociale fondsen.
Source:
https://www.juridischwoordenboek.nl/zoek/overheid
Grondgebied van het koninkrijk:
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vi7kdpb5hnzl/artikel_1_grondgebied
Waaruit bestaat het Koninkrijk der Nederlanden?
Het Koninkrijk der Nederlanden bestaat uit 4 landen: Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten.
Het Koninkrijk der Nederlanden bestaat uit 4 landen: Nederland. Aruba, Curaçao en Sint Maarten.
Bonaire, Sint Eustasius, Saba hebben een aparte status binnen Nederland. Zij heten Caribisch Nederland. Met de landen Aruba, Curaçao en Sint Maarten vormen ze het Caribisch deel van het Koninkrijk.
Caribisch deel van het Koninkrijk
Het Caribisch deel van het Koninkrijk bestaat uit:
- de landen Aruba, Curaçao en Sint Maarten;
- de 3 openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba.
Koning Willem-Alexander is het staatshoofd van het Koninkrijk en van de afzonderlijke landen die samen het Koninkrijk vormen.
Samenwerking
Het ministerie van Binnenlandse zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) coördineert de samenwerking tussen:
- Nederland en de andere landen binnen het Koninkrijk ( Aruba, Curaçao en Sint Maarten);
- De Rijksoverheid en de openbare lichamen (Bonaire, Sint-Eustatius en Saba).
Op het gebied van:
- Goed bestuur;
- Gezonde overheidsfinanciën en economische ontwikkeling;
- Veilige samenleving.
Voor de openbare lichamen coördineert het ministerie van BZK de samenwerking ook op het gebied van:
- Bestrijding van armoede;
Caribisch Nederland
De 3 openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba samen heten Caribisch Nederland.
Vlag Aruba
Aruba
Hoofdstad: Oranjestad
Oppervlakte: 180 km²
Inwoners: 112,309 (2019)
Bevolkingsdichtheid: 631/km²
Talen: Nederlands, Papiamento
Volkslied: Aruba Dushi Tera
Munteenheid: Arubaanse florin
Speciale feestdagen:
- 25 januari: Betico Dag
- 24 februari 2020: Carnavalsmaandag
- 18 maart: Dag van het volkslied en de vlag
Vlag Curaçao
Curaçao
Hoofdstad: Willemstad
Oppervlakte: 444 km²
Inwoners: 158.665 (2019)
Bevolkingsdichtheid: 317/km²
Talen: Nederlands, Papiaments, Engels
Volkslied: Himno di Kòrsou
Munteenheid: Antilliaanse gulden
Speciale feestdagen:
- 24 februari 2020: Carnavalsmaandag
- 2 juli: Dag van het volkslied en de vlag
- 10 oktober: Dia di outonomia
Vlag Sint Maarten
Sint Maarten
Het noordelijke deel van het eiland heet Collectivité de Saint-Martin en hoort bij Frankrijk.
Hoofdstad: Philipsburg
Oppervlakte: 34 km²
Inwoners: 41.486 (2016)
Bevolkingsdichtheid: 1.220/km²
Talen: Nederlands, Engels
Volkslied: O Sweet Saint Martin’s Land
Munteenheid: Antilliaanse gulden
Speciale Feestdagen:
- 30 april: Carnival Day
- 1 juli: Emancipation Day
- 14 oktober: Constitution Day
- 11 november: Maarten’s Day
Vlag Bonaire
Bonaire
Hoofdstad: Kralendijk
Oppervlakte: 288 km²
Inwoners: 20.104 (2019)
Bevolkingsdichtheid: 60/km²
Talen: Nederlands, Papiaments
Volkslied: Tera di Solo y Suave Biento
Munteenheid: Amerikaanse dollar
Speciale feestdagen:
- 30 april 2020: Dia di Rincón
- 6 september: Dia di Boneiru, Dia di Himno i Bandera
- 15 december: Koninkrijksdag
Vlag Sint-Eustatius
Sint-Eustatius ‘Statia’
Hoofdstad: Oranjestad
Oppervlakte: 21 km²
Inwoners: 3.138 (2019)
Bevolkingsdichtheid: 191/km²
Talen: Nederlands, Engels
Volkslied: Golden Rock
Munteenheid: Amerikaanse dollar
Speciale feestdagen:
- 16 november: Statia Day
- 15 december: Koninkrijksdag
Vlag Saba
Saba
Hoofdstad: The Bottom
Oppervlakte: 13 km²
Inwoners: 1.915 (2019)
Bevolkingsdichtheid: 152/km²
Talen: Nederlands, Engels
Volkslied: Saba you rise from the ocean
Munteenheid: Amerikaanse dollar
Speciale feestdagen:
- Eerste vrijdag van december: Saba Day
- 15 december: Koninkrijksdag
Source:
Constitutionele monarchie:
Sinds 1814 is Nederland een constitutionele monarchie. Dat betekent dat de positie van de Koning is vastgelegd in de constitutie, oftewel de Grondwet.
De Koning is het staatshoofd en vormt samen met de ministers de regering. In een constitutionele monarchie valt het staatshoofd onder de ministeriële verantwoordelijkheid. Het Nederlandse parlement wordt in de Grondwet de Staten-Generaal genoemd. De Koning is volgens de Grondwet voorzitter van de Raad van State. Dit is een louter ceremoniële en symbolische functie. De dagelijkse leiding ligt in handen van de vice-president. Koning Willem-Alexander is sinds 30 april 2013 staatshoofd van het Koninkrijk der Nederlanden.
Source:
https://www.koninklijkhuis.nl/onderwerpen/themas/monarchie
Koninkrijk der Nederlanden:
Het Koninkrijk der Nederlanden is een soevereine staat waarbinnen vier landen worden onderscheiden: Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Deze landen zijn gelijkwaardige onderdelen van het koninkrijk, maar met verschillende staatkundige posities: de Caribische landen zijn autonoom door het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, sinds 1954 het leidende document voor het koninkrijk, maar ze beslissen ook mee over door het Statuut benoemde koninkrijksaangelegenheden, voor zover die aangelegenheden deze drie gebieden raken.
Het koninkrijk wordt bestuurd door de instellingen die in het Statuut worden genoemd en in de Grondwet voor het Koninkrijk der Nederlanden zijn geregeld. Voor het bestuur over Nederland gelden de bepalingen van de Grondwet. De Grondwet is ouder dan het Statuut en was tot 1954 het leidende document van het koninkrijk. Nog steeds is het echter (volgens artikel 5 van het Statuut) het document dat de in het Statuut genoemde instellingen van het koninkrijk constitueert en regelt behoudens aanvullingen in het Statuut voor Koninkrijksaangelegenheden die Aruba, Sint Maarten of Curaçao raken of worden geacht te raken.
Daarom treedt Nederland, de jurisdictie waar de Grondwet de staatsinrichting bepaalt, als enige van de vier landen, naar binnen en naar buiten op in de hoedanigheid van het Koninkrijk der Nederlanden. Deze unieke regeling maakt dat er wel wordt gesproken over een verband met federale trekken.[4][5] Aruba, Curaçao en Sint Maarten kennen elk een eigen Staatsregeling. Het zwaartepunt in de verhoudingen berust zowel feitelijk als juridisch bij Nederland of beter gezegd de grondwettelijke instellingen.[6] Het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van 28 oktober 1954 bevat de hoogste staatsregeling van het koninkrijk.[7]
Van 1954 tot 1975 was ook Suriname een autonoom land binnen het koninkrijk. De Nederlandse Antillen waren een autonoom land van 1954 tot hun opheffing in 2010.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninkrijk_der_Nederlanden
Land:
1) Aarde 2) Akker 3) Bezit van een boer 4) Bodem 5) Bouwland 6) Engelse achternaam 7) Enk 8) Gebied 9) Gewest 10) Grond 11) Grondgebied 12) Het droge deel van de aarde 13) Kust 14) Landmassa 15) Landschap 16) Lap grond 17) Moederland 18) Mogendheid 19) Natie 20) Platteland 21) Rijk 22) Staat 23) Streek
Source:
https://www.encyclo.nl/begrip/land
Koningschap:
- 1) Koninkrijk 2) Monarchie 3) Regeringsvorm 4) Troon
Source:
https://www.encyclo.nl/begrip/koningschap
Constitutie:
- staatsrecht - grondwet; manier waarop de staat is ingericht.
- de inrichting van een staat op basis van een grondwet of van wetten en gebruiken
- toestand van je lichaam en geest
- Een constitutieis de staatsinrichting van een staat. Deze kan (gedeeltelijk) in een grondwet zijn vastgelegd maar in het Verenigd Koninkrijk is dat nooit gebeurd en bestaat de constitutie uit honderden wetten en gebruiken. Bij het begrip constitutie gaat het evenzeer om de gebruiken, de bevoegdheden en de jurisprudentie als om de geschreven regels.
Zie:
- Constitutie als grondwet;
- Constitutie als begrip in de Rooms-Katholieke Kerk: apostolische constitutie;
- Constitutie als gezondheidstoestandvan een lichaam van mens of dier.
Een constitutief vereiste of constitutieve eis van een rechtshandeling is iets waar aan voldaan moet zijn voor het tot stand komen van de rechtshandeling, niet te verwarren met een verplichting die uit die rechtshandeling voortvloeit.
- Constitutie is het complex van eigenschappen van lichamelijke en geestelijke aard welke de manier bepalen waarop het organisme functioneert en op allerlei invloeden reageert. Een aantal van deze eigenschappen is erfelijk, andere zijn verworven.
Source:
https://www.juridischwoordenboek.nl/zoek/constitutie
https://www.woorden.org/woord/constitutie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Constitutie
https://www.menselijklichaam.nl/algemeen/constitutie
Monarchie:
Een monarchie is een regeringsvorm waarbij de macht slechts bij één persoon ligt. De tegenhanger van de monarchie is de republiek.
Er zijn twee vormen van monarchie. De constitutionele monarchie heeft de rol van het staatshoofd vastgelegd in de grondwet. In de praktijk komt het er dan op neer dat de macht bij het parlement ligt en niet bij het staatshoofd. Hoe dit precies wordt ingevuld verschilt per land. In een absolute monarchie heeft het staatshoofd onbeperkte regeringsmacht. Tot een van de weinige absolute monarchieën die nog bestaan behoort Brunei.
De functie van het staatshoofd in een monarchie wordt bijna altijd erfelijk bepaald. In Maleisië en Vaticaanstad kiezen afgevaardigden van de deelrepublieken het staatshoofd.
Source:
https://www.ensie.nl/redactie-ensie/monarchie
Ambt:
- 1) Ambacht 2) Bediening 3) Beroep 4) Betrekking 5) Dienst 6) Dienstbetrekking 7) Emplooi 8) Functie 9) Heerlijkheid 10) Lading 11) Maatschappelijke werkkring 12) Meerdere 13) Officie 14) Officium 15) Openbaar beroep 16) Openbare betrekking 17) Openbare functie 18) Overheidsdienst 19) Plaats 20) Positie
Source:
https://www.encyclo.nl/begrip/ambt
Inderdaad, de inhuldiging in de Nieuwe Kerk in Amsterdam lijkt een tafereel uit een ander universum. De koning en zijn kroning zijn een erfenis uit een wereld die vergeven is van symbolen van trouw, macht, eer en bovenal christelijk geloof.
Kroon, scepter, rijksappel, rijksbanier en rijkszwaard
Tijdens de inhuldiging in de Nieuwe Kerk nemen de zogeheten regalia een belangrijke plek in. Behalve de rechten van een vorst zijn regalia ook de symbolen of uiterlijke tekenen van de soevereine macht en de waardigheid van de vorst.
In Nederland gebruiken we bij de inhuldiging vijf symbolen: de kroon, een scepter, een rijksappel, een rijksbanier en een rijkszwaard. De eerste drie zijn uitgestald op en naast roodfluwelen kussens op een tafel die we de credenstafel noemen.
De standaard en het zwaard worden met de stoet van Willem-Alexander en Máxima naar binnen gedragen en aan weerszijden van het inhuldigingspodium gelegd. Op de credenstafel liggen naast de regalia ook bijzondere edities van het Statuut van het Koninkrijk en de Nederlandse Grondwet. Koning Willem-Alexander zweert tijdens de inhuldiging trouw aan zowel het Statuut als aan de Grondwet.
Source:
Statuut:
- Statuutkan verwijzen naar:
- een formele status of hoedanigheid
- een regel of voorschrift
vandaar, in het meervoud, de regels van een vereniging enzovoort, zie statuten
- Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
- Autonomiestatuut (estatuto de autonomía) van een Spaanse autonome gemeenschap
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Statuut
Statute:
A statute is a formal written enactment of a legislative authority that governs the legal entities of a city, state, or country by way of consent. Typically, statutes command or prohibit something, or declare policy. Statutes are rules made by legislative bodies; they are distinguished from case law or precedent, which is decided by courts, and regulations issued by government agencies.
Vertaling:
Statuut:
Een statuut is een formele schriftelijke vaststelling van een wetgevende autoriteit die de juridische entiteiten van een stad, staat of land regelt bij wijze van toestemming. Meestal bevelen statuten iets of verbieden ze, of verklaren ze beleid. Statuten zijn regels opgesteld door wetgevende organen; ze onderscheiden zich van jurisprudentie of precedent, waarover de rechtbank beslist, en voorschriften van overheidsinstanties.
Source:
https://en.wikipedia.org/wiki/Statute
- voorschrift dat de basis vormt: de statuten van een vereniging het reglement
Source:
https://www.vandale.nl/gratis-woordenboek/nederlands/betekenis/statuut
- Het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden is een overeenkomst tussen de landen van het Koninkrijk der Nederlanden. Het regelt de verhoudingen tussen die landen.
“Wijziging gebeurt bij Rijkswet; anders dan bij wijziging van de Grondwet zijn er niet een eerste en tweede lezing. Wel moet het door de Staten-Generaal aangenomen voorstel van Rijkswet door de overzeese landen bij landsverordening worden aanvaard, voordat de Koning de Rijkswet kan bekrachtigen. De goedkeuring van zo'n aanvaardingslandsverordening geschiedt in twee lezingen, waarbij de tweede lezing achterwege blijft als het in de eerste lezing met een tweederdemeerderheid wordt goedgekeurd.
De laatste wijziging van het Statuut werd van kracht op 17 november 2017, in het kader van de staatkundige hervormingen binnen het Koninkrijk der Nederlanden.”
Citeertitel
Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
Titel
Wet van 28 October 1954, houdende aanvaarding van een statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
Afkorting
Statuut
Soort regeling
Toepassingsgebied
Rechtsgebied
staatsrecht (Koninkrijksrecht)
Status
geldend
Grondslag
geen
Goedkeuring en inwerkingtreding
Ingediend op
24 juni 1954
Ondertekend op
28 oktober 1954
Gepubliceerd op
29 december 1954
Gepubliceerd in
Stb. 1954, 503
In werking getreden op
29 december 1954[1]
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Statuut_voor_het_Koninkrijk_der_Nederlanden
Staatsrecht:
Het staatsrecht, grondwettelijk recht of constitutioneel recht is het recht inzake de staat als organisatorisch verband. Het heeft betrekking op de organen van de staat, op de instelling ervan, hun bevoegdheden, hun verhouding tot elkaar en die tot de burgers.
Het staatsrecht is een onderdeel van het publiekrecht.
In zekere zin zou men kunnen zeggen dat het bestuursrecht of administratief recht ondergeschikt is aan het staatsrecht, omdat het bestuursrecht beschrijft hoe organen de bevoegdheden die hen krachtens staatsrecht zijn toebedeeld kunnen gebruiken. Meer verdedigbaar is de opvatting dat het bestuursrecht beperkter is in de zin dat het betrekking heeft op het recht betreffende de uitvoerende macht.
- Specifieke bronnen van het Nederlandse staatsrecht:
- Het statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van 1954
- De grondwetvan het (Verenigd) Koninkrijk der Nederlanden van 1814/1815
- Specifieke bronnen van het Belgische staatsrecht:
- De Belgische grondwet van 1831
- Algemene bronnen van het staatsrecht:
- Organieke wetten en besluiten
- Gewoonterecht, bijvoorbeeld de vertrouwensregel
- Verdragen
- Rechtsleer
- Algemene rechtsbeginselen
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Staatsrecht
Wetgevende macht:
De wetgevende macht is een grootheid uit het staatsrecht. Deze staatsmacht bepaalt de inhoud van de wetten en het recht in een land. De wetgevende macht in een land maakt de wet. De wet bestaat uit regels waar iedereen zich in dit land aan dient te houden. In de meeste westerse democratieën worden de wetten gemaakt in het parlement, al dan niet op voordracht van de regering.
Scheiding der machten:
Er zijn in een staatsbestel formeel drie verschillende machten:
- de wetgevende macht ((Vader / יְהֹוָה)
- de uitvoerende macht (Zoon / יְהוֹשׁוּעַ)
- de rechterlijke macht (Heilige Geest / רוח הקדוש)
In een democratie worden deze machten gescheiden, volgens het principe van de Trias politica. Dat betekent dat niet één persoon of één orgaan deze machten tegelijk kan uitoefenen. Ook wordt in een democratie de wetgevende macht door het volk in vrije verkiezingen gekozen.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wetgevende_macht
https://nl.wikipedia.org/wiki/Uitvoerende_macht
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rechterlijke_macht
Scheiding der machten:
"Staatsmacht is volgens de driemachtenleer te onderscheiden in een wetgevende macht (Vader/יְהֹוָה), een uitvoerende macht (Zoon/יְהוֹשׁוּעַ) en een rechtsprekende macht (Heilige Geest/רוח הקדוש). Daarnaast hebben staten de macht om verdragen te sluiten met andere staten."
De scheiding der machten
De scheiding der machten wordt ook wel trias politica genoemd. Dat betekent dat de wetgevende, de uitvoerende en de rechtsprekende macht in een land bij verschillende instellingen moeten liggen.
De trias politica is bedacht door de Franse filosoof Charles baron de Montesquieu (1689-1775). Montesquieu was heel belangrijk voor de ontwikkeling van de rechtsstaat. Hij vond de vrijheid van de inwoners van een staat erg belangrijk, en hij zag in dat personen of organisaties met veel macht vaak misbruik maken van hun macht. Daarom kwam hij met het idee om de macht te verdelen. Het gevaar van machtsmisbruik is dan minder groot.
Scheiding der machten in Nederland
Vaak is de scheiding der machten niet zo strikt geregeld, ook in Nederland niet. Het gaat tegenwoordig vooral om de spreiding van wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht. Zij kunnen elkaar dan controleren en verbeteren.
Hoe is het in Nederland in de praktijk geregeld?
- De wetgevende macht bestaat uit het parlement en de regering. Het parlement bestaat uit de Eerste Kamer en de Tweede Kamer. De meeste wetsvoorstellen komen van de regering. Het parlement moet vervolgens instemmen met het wetsvoorstel, anders kan het geen wet worden. De Tweede Kamer kan zelf ook met wetsvoorstellen komen, maar dat gebeurt niet zo vaak. Om te kunnen regeren, heeft de regering de steun nodig van een meerderheid van de leden van de Tweede Kamer (en Eerste Kamer). Partijen die de regering steunen nemen dan meestal de wetsvoorstellen van de regering aan. De andere partijen in het parlement vormen de oppositie. Zij zijn vaak kritischer op de regering.
- De uitvoerende macht bestaat uit de regering. De regering geeft namelijk leiding aan de ministeries en hun ambtenaren, die zich bezighouden met de uitvoering van wetten. De uitvoerende macht moet rekening houden met de wetgevende macht. De uitvoerende macht mag alleen zaken uitvoeren die in de wet staan. Het parlement controleert de regering. Als de regering haar werk niet goed doet, dan kan het parlement de regering ten val brengen. Dat betekent dat de regering moet opstappen. Er komen dan meestal nieuwe verkiezingen. Dit is de vertrouwensregel tussen de regering en het parlement.
- De rechterlijke macht in Nederland bestaat uit de rechters en het Openbaar Ministerie. De rechters spreken recht op basis van wetten, verdragen, gewoonten en eerdere rechterlijke uitspraken (jurisprudentie). In een rechtsstaat kan een rechter ook een uitspraak doen die nadelig is voor de overheid. Rechters in Nederland mogen landelijke wetten niet toetsen aan de grondwet. De reden is dat rechters niet door het volk worden gekozen. Rechters mogen daarom ook niet bepalen of wetsvoorstellen een wet mogen worden. Rechters horen niet bij de wetgevende macht. Het Openbaar Ministerie (OM) vervolgt verdachten van een strafbaar feit. Het OM valt onder de verantwoordelijkheid van de minister van Veiligheid en Justitie. De minister geeft in grote lijnen aan hoe het OM moet werken. Dat geeft de minister (iemand die tot de uitvoerende macht hoort) een beetje invloed. Als het OM grote fouten maakt, dan is de minister daarvoor politiek verantwoordelijk.
Source:
- Grondrechten zijn aanspraken en vrijheden die de burger heeft tegenover de overheid.
- Grondrechten zijn fundamentele rechten van de mens. Grondrechten worden ook wel mensenrechten genoemd. In Nederland zijn grondrechten vastgelegd in de Grondwet. Voorbeelden van grondrechten zijn de vrijheid van meningsuiting, recht op privacy, kiesrecht en recht op gelijke behandeling.
Source:
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vkugbqvdq7wh/hoofdstuk_1_grondrechten
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/grondwet-en-statuut/grondwet
https://www.amsadvocaten.nl/woordenboek/algemeen/grondrecht/
Aanspraken:
- Aanspraken hebben, maken op, iets eisen iets te bezitten of te verkrijgen
Source:
https://www.vandale.nl/gratis-woordenboek/nederlands/betekenis/aanspraken
Aanspraak:
- vorderingsrecht, vermeend recht, claim. Bijv. ~ maken op een bepaalde tegemoetkoming.
Source:
https://www.juridischwoordenboek.nl/zoek/aanspraak
Vorderingsrecht:
- goederenrecht (vermogensrecht) - vorderingsrechten toebehorend aan twee of meer deelgenoten in een gemeenschap.
- verbintenissenrecht - recht van een rechthebbende op een doen of nalaten van een bepaalde persoon of groep. Bijv. rekening houden bij een bepaalde bank; recht om een bepaalde schuld te innen of schadevergoeding of genoegdoening anderszins van een ander te eisen.
- goederenrecht (vermogensrecht) - tegenover iedereen te handhaven recht. Bijv. een pandhouder heeft een ~ op de zaken die aan hem zijn verpand.
Source:
https://www.juridischwoordenboek.nl/zoek/vorderingsrecht
Ik maak aanspraak op een stuk territorium / land/ grond /huis / vervoer (auto) / inkomen om te verbouwen en op te kunnen wonen om van mijn dagelijkse behoeften te kunnen voorzien.
Vrijheid:
- 1) Autonomie 2) Boot 3) Liberteit 4) Licentia 5) Onafhankelijkheid 6) Onbelemmerdheid 7) Ongebondenheid 8) Ongedwongenheid 9) Privilege 10) Schip 11) Speelruimte 12) Toestand van vrij te zijn 13) Vaartuig 14) Zeilboot 15) Zeilschip
Source:
https://www.encyclo.nl/begrip/vrijheid
Autonomie:
- Autonomie is de zelfbeschikking van het individu of van een natie zonder overheersing door een andere entiteit.
- De term is afgeleid van het Grieksαυτονομία: autonomía 'onafhankelijkheid' (< αυτόνομος autonomos 'geregeerd door eigen wetten' < αυτος autos 'zelf' + νόμος nomos 'wet'). Het concept komt voor in politiek, technisch, filosofisch, geneeskundig, moreel en psychologisch verband, en verwijst naar de capaciteit van een rationeel individu of bestuur om eigen verantwoorde beslissingen te nemen.
- Synoniemenvan autonomie zijn (politiek) zelfbestuur of (individueel) (zedelijke) zelfstandigheid. Het tegenovergestelde van morele zelfstandigheid werd door de Duitse filosoof Immanuel Kant heteronomie genoemd: een gebrek aan wilsvrijheid dat individuele ontplooiing in de weg staat.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Autonomie
Zelfbeschikking:
- De mogelijkheid om over zichzelf en het eigen lichaam en leven te beslissen
- De daad waarbij een volk zijn staatsvorm en bestuur kiest. Een belangrijk onderdeel hiervan is het recht op afscheiding. Het moet worden onderscheiden van autonomie, wat slechts zelfbestuur over de eigen, interne aangelegenheden inhoudt. Het volkenrecht is onduidelijk over de vraag wanneer het zelfbeschikkingsrecht geldt.
- Zelfbeschikking is het recht op eigen keuzen en zelfstandigheid, zowel voor het individu als voor een collectief, bijv. een volk.
- In het eerste artikel van beide VN-verdragen van 1966 is het recht op zelfbeschikking van volken opgenomen. Het individuele recht op zelfbeschikking kan gezien worden als een element van de persoonlijke vrijheid, en daarmee als een grondslag van de mensenrechten. Het collectieve recht op zelfbeschikking wordt in de internationale verdragen weliswaar toegekend aan volken, maar er bestaat geen criterium op grond waarvan een bepaalde groep zich als 'volk' internationaal-rechtelijk zelfbeschikking kan verwerven, bijv. door zich af te splitsen van een staat.
Source:
https://www.woorden.org/woord/zelfbeschikking
https://www.cultureelwoordenboek.nl/internationale-politiek/zelfbeschikking
https://www.ensie.nl/amnesty-international/zelfbeschikking
Overheid:
- De overheid is het hoogste bevoegd gezag op een bepaald territorium of grondgebied. Zo spreekt men van nationale, provinciale, gemeentelijke of gewestelijke overheid. Meestal wordt ook de rechterlijke macht tot de overheid gerekend.
- Soms heeft de term overheid geen betrekking op een territoriaal gezag, maar op een inhoudelijke autoriteit, bijvoorbeeld een burgerlijke, kerkelijke of militaire overheid.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Overheid
Territorium / Grondgebied:
Een territorium is een bepaald grondgebied dat bij iets of iemand hoort, of waarin iets of iemand de baas is. Het territorium van Nederland is bijvoorbeeld al het grondgebied dat bij het land Nederland hoort.
Source:
https://wikikids.nl/Territorium
Rijksoverheid:
“Werken bij de Rijksoverheid. Verleng jij dan de paspoorten op het gemeentehuis? Ga je aan de slag met wetten en beleid op een van de ministeries in Den Haag? Of bij een van de provincies in Nederland? Overheid en Rijksoverheid zijn niet hetzelfde. Lees alles over de verschillen en de diverse organisaties die bij de Rijksoverheid horen.
De Rijksoverheid is de verzamelnaam voor de 12 ministeries, vele uitvoerende diensten, inspecties en de Hoge Colleges van Staat.
Overheid en Rijksoverheid:
De overheid en de Rijksoverheid zijn niet hetzelfde. Een overheid is het hoogste bevoegd gezag op een bepaald territorium of grondgebied. Zo bestaat de totale overheid uit de Rijksoverheid, provincies, gemeenten en waterschappen. Deze overheden nemen op tal van terreinen maatregelen, vaardigen wetten uit en zien toe op de naleving ervan. In totaal maken meer dan 1.600 organisaties en instanties deel uit van de overheid, waaronder 12 ministeries, 12 provincies en zo’n 400 gemeenten.
De Rijksoverheid is onderdeel van de overheid, en bestaat onder andere uit onze 12 ministeries in Den Haag, de uitvoerende diensten die onder deze ministeries vallen en de Hoge Colleges van Staat. In totaal werken er bij de Rijksoverheid zo’n 100.000 rijksambtenaren, verspreid door heel Nederland.
Lokaal: gemeenten
Een gemeente voert uitsluitend taken uit die van direct belang zijn voor haar inwoners, zoals het ophalen van huisvuil, het verstrekken van paspoorten en het maken van bestemmingsplannen. Over veel zaken mogen gemeenten zelfstandig beslissen. Denk aan het bouwen van een theater, het aanleggen van een fietspad of het bouwen van woningen. Daarnaast voert de gemeente een aantal landelijke wetten uit. Zo moet elke gemeente paspoorten en identiteitskaarten uitgeven aan haar inwoners.
Regionaal: provincies en waterschappen
De provincies en waterschappen regelen het beleid op regionaal niveau. De 12 provincies zijn onder andere verantwoordelijk voor de inrichting van het landelijk gebied, een bereikbare regio en het regionaal economisch beleid. De waterschappen hebben van oudsher de taak om namens de bewoners van een bepaald gebied de waterhuishouding te regelen. Zo regelen ze de waterstand en zijn ze verantwoordelijk voor de waterkeringen, inclusief het beheren en onderhouden van de dijken.
Landelijk: Rijksoverheid
De Rijksoverheid is de verzamelnaam voor de 12 ministeries, vele uitvoerende diensten, inspecties en Hoge Colleges van Staat. De ministeries zijn te vinden in Den Haag; de uitvoeringsorganisaties zitten verspreid door het hele land. De organisaties van de Rijksoverheid maken landelijk beleid, zorgen ervoor dat dit wordt uitgevoerd en houden toezicht op de naleving ervan.
Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Ministerie van Buitenlandse Zaken
Ministerie van Economische Zaken en Klimaat
Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat
Ministerie van Justitie en Veiligheid
Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Ministeries:
Een ministerie is een organisatie van de Rijksoverheid waar het beleid van de regering wordt uitgevoerd. Ieder ministerie heeft hierbij zijn eigen werkgebied, bijvoorbeeld het onderwijs of de volksgezondheid.
Rijksdiensten:
Onder de verantwoordelijkheid van de ministeries vallen veel ambtelijke organisaties en uitvoerende diensten. Ook heeft de Rijksoverheid verschillende inspecties en zelfstandige bestuursorganen.
Hoge Colleges van Staat:
De Hoge Colleges van Staat controleren en adviseren de Rijksoverheid. In de Grondwet is vastgelegd dat de colleges onafhankelijk en zelfstandig zijn.
Source:
https://www.werkenvoornederland.nl/over-de-rijksoverheid/wat-is-de-rijksoverheid
https://www.rijksoverheid.nl/ministeries
Ministerie:
- Een ministerie of departement is een afdeling van een overheid waar het beleid van de regering wordt uitgevoerd. Aan een ministerie wordt leiding gegeven door een minister.
In België werden de ministeries van de federale overheid herdoopt tot Federale overheidsdienst (FOD). Voor de regionale regeringen werd de naam ministerie behouden. In beide gevallen heet de politiek verantwoordelijke van een ministerie nog steeds een minister.
Een kabinetschef neemt de dagelijkse leiding van het kabinet op zich, het geheel van de naaste medewerkers van de minister, onafhankelijk van de administratie die het ministerie uitmaakt.
In Nederland wordt de minister doorgaans bijgestaan door een staatssecretaris en soms ook door een minister zonder portefeuille. Ministers en staatssecretarissen zijn politiek verantwoordelijk. De hoogste ambtenaar van een ministerie heet de secretaris-generaal, met daaronder verschillende directeuren-generaal. Tot de jaren 60 van de 20e eeuw werd de term ministerie in Nederland ook wel gebruikt als synoniem voor kabinet, vaak in combinatie met de naam van de formateur of minister-president: "Het eerste ministerie-Thorbecke trad aan in 1853".
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ministerie
Minister:
- Een minister is een persoon die politiek verantwoordelijk is voor een beleidsterrein van een land.
Het woord minister is overgenomen uit het Latijn, waar het woord 'minister' dienaar betekent. Oorspronkelijk werd het vooral gebruikt om huisdienaren aan te duiden. In het christelijke Latijn duidde het de dienaren van God aan, oftewel de priesters, diakens, enz.
Sinds de 10e eeuw werd het woord gebruikt om dienaren, meer bepaald de raadgevers, van de koning aan te duiden. In de loop van de eeuwen verwierven de ministers langzamerhand meer uitvoerende macht, en zo verkreeg het begrip zijn huidige betekenis.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Minister
Regalia
De regalia of rijksinsigniën symboliseren de macht en waardigheid van de koning. Koning Willem II liet deze in 1840 door verschillende edelsmeden vervaardigen.
De regalia of rijksinsigniën zijn heraldische tekenen van de rang van de Koning en het Koninkrijk der Nederlanden: kroon, scepter, rijksappel, rijkszwaard en rijksbanier.
Beeld: Ben Grishaaver (Universiteit Leiden)
De kroon:
De kroon symboliseert de soevereiniteit van het Koninkrijk der Nederlanden. De kroon verbeeldt ook de waardigheid van het staatshoofd. Omdat er in Nederland geen kroning maar een inhuldiging is, draagt de Koning(in) de kroon nooit op zijn of haar hoofd.
Overige regalia:
Naast de kroon bestaan de andere regalia uit:
- de scepter: het symbool voor het gezag van de koning;
Genesis 49:
10 The scepter will not depart from Judah, nor the ruler's staff from between his feet,[fn] until he to whom it belongs[fn] shall come and the obedience of the nations shall be his.
- de rijksappel: symbool voor het grondgebied van de koning;
Globus cruciger
Latin for "cross-bearing orb"
John 19:
17 And he bearing his cross went forth into a place called the place of a skull, which is called in the Hebrew Golgotha:
18 Where they crucified him, and two other with him, on either side one, and Jesus in the midst.
19 And Pilate wrote a title, and put it on the cross. And the writing was Jesus Of Nazareth The King Of The Jews.
20 This title then read many of the Jews: for the place where Jesus was crucified was nigh to the city: and it was written in Hebrew, and Greek, and Latin.
21 Then said the chief priests of the Jews to Pilate, Write not, The King of the Jews; but that he said, I am King of the Jews.
22 Pilate answered, What I have written I have written.
- het rijkszwaard: symbool voor de macht van de koning;
Ephians 6:
17 And take the helmet of salvation, and the sword of the Spirit, which is the word of God;
Hebrews 4:
12 For the word of God is living and powerful, and sharper than any two-edged sword, piercing even to the division of soul and spirit, and of joints and marrow, and is a discerner of the thoughts and intents of the heart.
- de rijksstandaard of -banier met het Nederlandse wapen.
Psalm 60:
4 Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth. Selah.
Bij een inhuldiging liggen de regalia op de zogeheten credenstafel. Op de tafel ligt tevens een exemplaar van de Nederlandse Grondwet en een exemplaar van het statuut.
Source:
https://www.koninklijkhuis.nl/onderwerpen/koninklijk-huis/inhuldiging/regalia
Inhuldiging:
- Een inhuldiging is een plechtige ceremonie waarmee personen in hun ambt bevestigd worden. In het geval van het begin van een ambtstermijn van hoogwaardigheidsbekleders wordt ook van inauguratie Het meest gangbare gebruik is in de context van een formele investituur waarbij een individu een positie aanneemt. Dit kunnen staatshoofden, regeringsleiders, pausen en hoogleraren zijn.
Tijdens een inauguratie wordt er bij het officieel aanvaarden van de functie een inaugurele rede uitgesproken. Vaak omvat de ceremonie ook een eedaflegging. Hierbij zweert de gehuldigde getrouwheid gedurende zijn ambtstermijn aan de regels die eraan verbonden zijn. In het geval van een kroning, maar ook bij de inhuldiging in de Nederlandse Staten-Generaal, wordt de eedaflegging gevolgd door een eed of belofte van trouw aan de gehuldigde door de verzamelde volksvertegenwoordigers.
Inhuldigingen (met name die van hoogwaardigheidsbekleders) zijn over het algemeen onderhavig aan een vast protocol waarop de gebeurtenissen plaats dienen te vinden. Soms, zoals bij vorsten, zijn deze zelfs bij wet vastgelegd. De inhuldiging maakt dan deel uit van het gehele ceremonieel, waartoe verder ook de kroning of het overhandigen van pontificalia behoort.
Studentenverenigingen spreken ook wel over inauguratie bij het officieel toelaten van nieuwe leden. Dit is vooral een gebruik binnen het Aller Heiligen Convent.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Inhuldiging
Crowning Queen Beatrix 1980
Trouw:
Regalia:
De regalia (de kroon, de rijksappel en de scepter) liggen op de credenstafel in De Nieuwe Kerk waar koning Willem-Alexander wordt ingehuldigd. Beeld anp
Kroon
In Nederland kennen we geen kroning maar een inhuldiging. Toch werd in 1815 besloten om bij de inhuldiging een kroon te gebruiken om de waardigheid van de nieuwe vorst Willem I te verbeelden. De kroon van 1815 is niet het exemplaar dat vandaag op de credenstafel ligt. Vlak na de Franse tijd was Nederland praktisch bankroet en werd dit exemplaar zo goedkoop mogelijk gemaakt. Het was gemaakt van koper en ingelegd met namaakstenen. Opvolger Willem II liet voor 600 gulden een mooiere kroon maken die straks op de tafel ligt. Deze kroon is van zwaar verguld zilver en heeft een rand van gekleurde stenen en parels in goud. De voering is van rood fluweel.
Rijksappel
De Nederlandse rijksappel, geleverd door de Haagse juwelier H.A. de Meijer en Zoon, speelt een kleine rol omdat deze nooit door de koning in de hand wordt genomen. Bij de inhuldiging en eedaflegging was vanaf de inhuldiging van koning Willem I een rijksappel aanwezig.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rijksappel
Scepter en rijkszwaard
Het rijkszwaard symboliseert de macht van de koning. Commandant der strijdkrachten Tom Middendorp heeft de eer om het zwaard in de stoet de Nieuwe Kerk binnen te brengen. De banier en het zwaar worden tijdens de ceremonie aan weerszijden van het inhuldigingpodium opgesteld.
Koningsmantel
De koningsmantel van Nederland is een rode fluwelen mantel die gedragen wordt door de koning der Nederlanden bij zijn inhuldiging. De mantel is afgezet en gevoerd met wit hermelijn en er zijn 83 met gouddraad geborduurde Nederlandse leeuwen op aangebracht.
Rijksbanier
Op de rijksbanier (ook wel rijksstandaard genoemd) is het rijkswapen, tevens koninklijk wapen, afgebeeld, met gekroonde leeuwen als schildhouders. De ondergrond is van witte moirézijde, afgezet met blauwe en goudkleurige franje. De banier, gedragen door inspecteur-generaal der krijgsmacht Ton van Ede, wordt vooraan in de stoet van het Koninklijke Paleis naar de Nieuwe Kerk gebracht.
Koninklijke statiezetels
Met het oog op de inhuldiging zijn de stoelen opgeknapt. De oorspronkelijke geborduurde bekleding was niet meer geschikt voor gebruik en is ondertussen vervangen door een goudkleurige Italiaanse zijden damast. Hierop komt nog het rijkswapen dat van dezelfde stof is gemaakt als de bekleding van de stoelen van Beatrix en Claus.
Source:
https://www.trouw.nl/nieuws/regalia~b41a8941/
De Volkskrant:
OPINIE
'De Grondwet zegt niets over eed aan de Koning'
Als Kamerleden trouw aan de Koning willen zweren of beloven, doen ze dat maar in een een-op-een gesprek. De Grondwet verplicht hen er niet toe, zegt hoogleraar staatsrecht Wim Voermans.
OPINIE - Wim Voermans 16 februari 2013, 9:12
Op 30 april van dit jaar wordt Willem-Alexander beëdigd en ingehuldigd als koning. Dat gebeurt, na de troonsafstand in het Paleis op de Dam, traditiegetrouw in de Nieuwe Kerk. Zonder twijfel wordt het een luisterrijke gebeurtenis vol traditie, rituelen en symbolen.
Bij één onderdeel van de geplande plechtigheid kun je echter wel wat vraagtekens plaatsen. Vanaf 14.00 uur voorziet het programma in het publiekelijk uitspreken van een eed of belofte van trouw aan de nieuwe koning door alle 225 leden van het Nederlandse parlement. Daarna doen ook de gedelegeerden van de Staten van Aruba, Curaçao en Sint Maarten dat. Al wordt het woord 'eed van trouw' in de regels angstvallig vermeden alle Kamerleden stellen zich via zweren of beloven tijdens die sessie toch onder een soort persoonlijke loyaliteitsverplichting.
Dat steeds wordt benadrukt dat het maar om een 'plechtige verklaring' gaat, doet daar niets aan af. Op 30 april moet ieder Kamerlid de volgende zin uitspreken: 'Wij zweren (beloven) dat wij Uw onschendbaarheid en de rechten van Uw Koningschap zullen handhaven.' Een rare vertoning, waarmee de oude eed, die in 1983 uit de Grondwet werd geschrapt, langs een achterdeur via een vergeten wetje uit 1992 weer is teruggebracht. In een grote meute hoofdelijk trouw zweren aan de Koning door te verklaren de rechten van het koningschap te zullen handhaven is vreemd en past niet in de huidige verhoudingen. Het doet nogal middeleeuws aan en bovendien staat die eed op gespannen voet met de letterlijke tekst van onze Nederlandse Grondwet.
Het is ook gek dat Tweede Kamerleden in korte tijd nu voor de tweede keer trouw moeten zweren aan de Koning. Ook bij de aanvaarding van hun ambt moesten de Tweede Kamerleden dat een paar maanden geleden al doen. Voor de Eerste Kamerleden is het iets langer geleden. Vanwaar toch die nadruk op dat zweren en beloven van trouw aan het Koningsambt?
De Nederlandse Grondwet kent uitzonderlijk veel regels over de 'Koning'. Zowat een zevende deel van het hele document is eraan gewijd; er zijn meer grondwettelijke bepalingen over het koningschap dan over de Staten-Generaal of de gemeenten en de provincies. In die grondwettelijke regels is de procedure van troonopvolging gedetailleerd uitgewerkt.
Niets
Het koningschap gaat over op de troonopvolger door overlijden van de zittende koning of door afstand van het koningschap (abdicatie). Van die tweede situatie is nu sprake. Als koningin Beatrix op 30 april de acte van afstand (abdicatie) tekent is kroonprins Willem-Alexander koning. De Grondwet bepaalt dan dat die kersverse koning zo spoedig mogelijk wordt beëdigd en ingehuldigd in Amsterdam (artikel 32 Grondwet). Die beëdiging houdt volgens de tekst van de Grondwet in dat alleen hij, de Koning, trouw aan de Grondwet zweert of belooft en een getrouwe vervulling van zijn ambt. Dat is het. De Grondwet zegt niets over eden of beloften van trouw van leden van volksvertegenwoordigers aan de Koning.
Dat deed de oude Grondwet uit 1972 nog wel. Daarin was een artikel 54 opgenomen dat parlementariërs onder meer opdroeg te zweren of te beloven de rechten van het koningschap te handhaven. Die bepaling is bij de grondwetsherziening van 1983 geschrapt om de zelfstandige positie van leden van de Staten-Generaal in het staatsbestel te benadrukken. Ook om die reden verlangt artikel 60 van de Grondwet dat leden van het Nederlandse parlement bij de aanvaarding van hun ambt alleen maar een eed (belofte) van trouw aan de Grondwet hoeven af te leggen en een tot getrouwe vervulling van hun ambt.
Via een achterdeur is er in 1992 toch weer een eed van trouw aan de Koning in gefietst die moet worden uitgesproken bij gelegenheid van de ambtsaanvaarding voor Kamerleden, ministers en staatssecretarissen. De Wet beëdiging ministers en leden Staten-Generaal uit 1992 verlangt dat Kamerleden na een zuiveringseed eerst trouw zweren aan de Koning en daarna pas aan het Statuut voor het Koninkrijk en de Grondwet.
De reden om de eed aan de Koning in deze wet te introduceren is op zijn minst vergezocht: het zou moeten op grond van artikel 47 van het Statuut van het Koninkrijk. Die vergt een eed aan de Koning bij aanvaarding van lidmaatschap van de vertegenwoordigende lichamen van de landen. Die verplichting is ten eerste vreemd omdat sinds 1814 leden van het Nederlandse parlement bij de aanvaarding van hun ambt tot aan 1992 nooit trouw hebben hoeven zweren aan de Koning, met uitzondering dan van die eed bij de inhuldiging. Ten tweede omdat je je kunt afvragen waarom in de relatie tussen Nederlandse Kamerleden en hun verplichtingen onder de Grondwet ineens het Statuut - dat handelt over onze relaties met Aruba, Curaçao en Sint Maarten - als de hoogste regeling zou moeten gelden. In de rechtswetenschap wordt het erop gehouden dat de regels van de Grondwet hier voorrang hebben.
Kromme redenering
Met eenzelfde kromme redenering is in 1992 de inhuldigingseed voor Kamerleden bij de troonsopvolging weer in het leven geroepen. Want al zegt de Grondwet dat alleen de Koning trouw moet zweren aan de Grondwet, in de wet die dat uitwerkt, herleeft ineens die oude in 1983 bewust geschrapte eed weer. De tekst van de Grondwet geeft eigenlijk geen basis voor die wet. Een wonderlijke gang van zaken. Waar we in 1983 geen eden van trouw meer aan de Koning hadden, hebben we er sinds de kabinetten Lubbers nu ineens twee voor terug gekregen. Alle twee via gewrongen en wankele constructies.
De Kamerleden Sadet Karabulut en Farshad Bashir hebben al aangegeven moeite te hebben met het uitspreken van de 'verklaring' op 30 april. Gelijk hebben ze. In 1983 is er een herziene Grondwet in werking getreden die, op principiële gronden, een eind maakt aan het zweren van persoonlijke eden van parlementariërs aan de Koning. Dat past niet bij moderne volksvertegenwoordigers, dat past ook niet bij modern koningschap. Gemeenteraadsleden zweren ook geen eed van trouw aan een nieuw benoemde burgemeester in hun gemeente en leden van provinciale staten hoeven bij hun ambtsaanvaarding toch geen eed van trouw af te leggen aan de minister-president?
Zo'n eed - zelfs al heeft die weinig juridische waarde - beperkt linksom of rechtsom de handelingsvrijheid van volksvertegenwoordigers. Mag je na zo'n eed nu nog wel of niet kritiek hebben op de persoon van de Koning, dan wel op de monarchie? Moreel zal iedereen zich toch een beetje gebonden voelen. En dat past niet in de huidige verhoudingen. Volksvertegenwoordigers doen hun werk zonder last, zegt artikel 67 van de Grondwet. Een eed van trouw aan de Koning is - hoe je het ook wendt of keert - een soort persoonlijke verbintenis, een last. Eentje waartoe de Grondwet eigenlijk niet verplicht en een waar een heel verkeerd signaal van uitgaat: 225 leden van de Staten-Generaal die braaf als schoolkinderen een verklaring van trouw voorlezen.
Wellicht wil deze zelfbewuste Tweede Kamer, die zelfstandig de formatie van 2012 tot een goed einde bracht, nog eens kijken naar de inhuldigingswet van 1992, die eigenlijk elke basis in de Grondwet ontbeert. En voor wie trouw aan de Koning wil zweren of beloven, die kan dat ook tijdens de receptie een-op-een in gesprek met de koning doen.
Wim Voermans is hoogleraar staatsrecht aan de Universiteit van Leiden
Zo'n eed beperkt toch de bewegingsvrijheid van het Kamerlid
Source:
“ZO WAARLIJK HELPE MIJ GOD ALMACHTIG”
5 augustus 2009
Professionele “rechtspraktijkers” zullen zich wanneer zij in de rechtszaal voor de zoveelste maal door een getuige of deskundige de eedsformule horen uitspreken de betekenis daarvan wellicht nauwelijks realiseren. Misschien dat een flauwe glimlach hun gelaat opfleurt wanneer zij daarbij van de kant van rechter en getuige de gebruikelijke miscommunicatie aanhoren.
Dat gaat ongeveer zo:
Rechter: “Wilt U als getuige de eed of de belofte afleggen dat U de waarheid en niets dan de waarheid zult spreken?“
Getuige: “Tja, ik weet niet. Wat is het verschil?“
Rechter: “Voor het gevolg maakt het niet uit. In beide gevallen staat U onder ede en bent U verplicht de waarheid te spreken. Of U de eed of de belofte aflegt moet U zelf weten. Meestal legt iemand die in God gelooft de eed af en wie dat niet doet de belofte.”
Getuige: “Doet U dan maar de eed”.
Rechter: “Wilt U dan de twee voorste vingers van Uw rechterhand opsteken en mij nazeggen: zo waarlijk helpe mij God Almachtig.”
En dan zegt de getuige bijvoorbeeld: “zo ware helpe mij God. Allemachtig”.
Hier gaat een wereld achter schuil.
De tekst “Zo waarlijk helpe mij God Almachtig” wordt in de rechtszaal gebezigd op grond van de “Wet vorm van de eed“ uit 1911. In de Wet vorm van de eed wordt nog wel een alternatief opengelaten want er staat : “tenzij hij aan zijn godsdienstige gezindheid de plicht ontleent de eed, de belofte op andere wijze te doen”. Daar wordt weinig gebruik van gemaakt. Getuigen zullen er ook meestal niet van op de hoogte zijn.
Wij kennen in Nederland nog andere eden zoals de ambtseed. De ambtenaar zweert of belooft bij zijn ambtsaanvaarding zijn ambt goed te zullen vervullen. Leden van de Eerste en Tweede Kamer zweren of beloven dat zij ten behoeve van hun verkiezing geen geschenken hebben gegeven of beloften hebben gedaan ( de zuiveringseed) en dat zij de grondwet in ere zullen houden.
Ook hier bepalen de gegadigden zelf of zij de eed – of de belofte afleggen. Maar alternatieve eedsteksten zijn hier niet geregeld.
Wat is daarvan nu het gevolg?
Het politiekorps Kennermerland had de afgelopen jaren een aantal moslim-politie-agenten de gelegenheid gegeven bij hun ambtsaanvaarding de eed op islamitische wijze te bevestigen. Zij legden dan de eed af “In de naam van Allah, de Barmhartige Erbarmer, en hij is mijn getuige dat ik dit beloof”, waarbij de rechterhand op de koran wordt gelegd.
Dit leidde tot kamervragen van SGP en PVV (bien étonnés de se trouver ensemble?) die wilden weten of een eed op Allah wel kon (met voor de SGP wellicht als achterliggende gedachte dat zo’n eed de superioriteit van het christelijke geloof ondermijnde terwijl de partij van Wilders “van nature “ al helemaal niets van islamitische eedsafleggingen moet hebben).
De Minister van Binnenlandse Zaken heeft inmiddels laten weten dat die islamitische eed niet mag. De “politierechtspositie” laat geen afwijkende formuleringen toe. “Een andere wijze van bekrachtiging van de eed is in strijd met de regelgeving en keur ik daarom niet goed”, aldus de Minister categorisch.
De “Wet Vorm van de eed” is dus wel op eedsafleggingen in gerechtelijke procedures van toepassing maar niet bij ambtsaanvaardingen.
Dit was ook door de Raad van State al in 2002 al eens beslist nadat de voorzitter van Provinciale Staten van Noord Holland had geweigerd een lid van die Staten in afwijking van de voorgeschreven tekst (“Zo waarlijk helpe mij God Almachtig”) de tekst “Zo waarlijk helpe mij God” te laten uitspreken.
Tja.
Het standpunt van de Minister is misschien wetstechnisch gezien juist maar lijkt mij toch hoogst ongelukkig en bovendien fnuikend voor de integratie van allochtonen die hier te lande nu juist tot regeringsdoelstelling is verheven.
De betekenis van de eed is toch dat iemand een bepaalde, van overheidswege van hem gevraagde, verklaring kracht bijzet door daarbij zijn band met “iets hogers” in het geding te brengen. Zijn of haar persoonlijk geloof in dat hogere is daarbij nu juist bij uitstek in het geding. En dus ook de formulering daarvan.
Wie belooft de waarheid te zullen spreken en dan zegt: “Zo waarlijk helpe mij God Almachtig” geeft daarmee aan dat die God – op wie hij gezworen heeft en in wie hij kennelijk gelooft – op het waarheidsgehalte toeziet. Een garantie dat hij de waarheid zal spreken biedt dat niet, een morele aanspraak des te meer. En voor ( het zweren van) een behoorlijke ambtsvervulling geldt dat al niet anders.
Als het inderdaad zo is dat de huidige wet een andere vorm van eedsaflegging dan degene die typisch op de christelijke godsdienst is gericht niet toelaat dan wordt het hoog tijd die wet te wijzigen. Maar er is geen aanwijzing dat iemand dat wil.
Het argument dat er geen sprake is van ongelijke behandeling van verschillende godsdienstige overtuigingen omdat men om de functie met het oog waarop de eed moet worden afgelegd ook kan bereiken door de belofte af te leggen ( aldus de Raad van State in 2002) is mager. De anders-dan-christelijk gelovige wordt immers de mogelijkheid ontnomen die functie-aanvaarding op zijn manier zo oprecht mogelijk in te luiden.
G.Overdiep, eertijds president van de rechtbank in Groningen noemde ons eedsgebaar in 1985 “een door een zee van modern recht omspoeld eilandje, waarvan niemand zich meer bewust is, dat het de top is van de hoogste berg van een voor ons voor eeuwig verzonken wereld van mystiek” ( zie het zeer lezenswaardige pamflet “Ons Eedsgebaar“; 1985). Uit de voorgeschiedenis van de eed zoals hij die in dit pamflet schetst volgt trouwens onmiskenbaar dat de eedsvorm zelf ( het opsteken van de twee voorste vingers van de rechterhand) met name op basis van het christelijk geloof betekenis heeft hoewel de interpretatie toch kan verschillen ( heilige drie-eenheid, als je de duim erbij rekent, reken je strikt de twee vingers dan gaat het om de verbeelding van het mysterie van de beide Naturen van Christus).
Wanneer wij hier te lande niet bereid zijn de “niet christelijke eed “ op gelijkwaardige wijze mogelijk te maken dan kunnen wij dat mystieke gebaar beter helemaal afschaffen en vervangen door in de wet als algemene verplichting vast te leggen dat bij bepaalde gelegenheden de waarheid moet worden gesproken. Het strafrechtelijk gevolg van liegen blijft dan bestaan. De morele persoonlijke aanspraak, samenhangend met de geloofsovertuiging van de betrokkene, zullen wij dan moeten missen.
Misschien is er nog een andere mogelijkheid waarbij de bijzondere persoonlijke band van de betrokken eedsaflegger in het geding kan worden gebracht . En zelfs zonder onderscheid van godsdienst. Zo zouden wij de eed bijvoorbeeld kunnen doen zweren op de moeder van de betrokkene of op haar nagedachtenis. Iedereen heeft immers een bijzondere persoonlijke band met zijn of haar moeder ( vaders komen minder in aanmerking want zijn niet altijd bekend).
Dat laat zich illustreren door “de andere zijde van de eed”, de vervloeking. Hoe vaak niet gebeurt het dat een ruzie ontstaat omdat de een de moeder van de ander beledigt. In de strafrechtszaal passeren dergelijke conflicten dagelijks de revue.
Jongen zegt in een disco tegen een meisje: “hé, kankerhoer”.
Meisje: “Een kankerhoer, dat is je moeder”.
Dat wordt dan geheid meppen. Aan moeders mag niet worden gekomen. Maar omgekeerd levert dat dan toch juist een prachtige, uniforme overal te gebruiken eedstekst op:
“Dat zweer ik op (de nagedachtenis van) mijn moeder”.
Reken maar dat dat het aantal meineden zal doen verminderen.
Source:
https://www.mr-online.nl/zo-waarlijk-helpe-mij-god-almachtig/
Ingezetene:
Een ingezetene is in het algemeen een ander woord voor een inwoner van een bepaald land of een bepaalde stad. In de Nederlandse sociale zekerheidswetten heeft dit begrip een meer speciale uitgewerkte juridische betekenis, vooral bij wetten die betrekking hebben op de volksverzekeringen. In de wettelijke omschrijving staat natuurlijk persoon die in Nederland woont, wat dan wordt uitgewerkt in een Algemene maatregel van bestuur en in rechtspraak. Daarbij gaat het natuurlijk om randgevallen: bewoners van booreilanden, zeelieden en internationale chauffeurs; maar ook gaat het om vreemdelingen die zich in Nederland vestigen en pas vanaf een bepaald moment als ingezetene worden aangemerkt.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ingezetene
Natuurlijk persoon
Een natuurlijk persoon is een mens in juridische zin, als iemand die drager van rechten en verplichtingen kan zijn.[1]
De natuurlijke persoon is de tegenhanger van de rechtspersoon, een organisatie of abstracte entiteit die zelfstandig in het rechtsverkeer kan optreden. Het begrip rechtssubject omvat beide: zowel de natuurlijke als rechtspersonen.
Volgens artikel 6 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens hebben alle mensen het recht om als (natuurlijk) persoon erkend te worden; staten mogen dus geen onderscheid maken tussen mensen die ze wel of niet als persoon erkennen.
Begin en einde
Het zijn van een natuurlijk persoon vangt algemeen aan indien de persoon levend en levensvatbaar geboren is. Hier wordt evenwel in het Belgisch recht soms van afgeweken indien dit het ongeboren kind tot voordeel strekt (bv. een schenking). In het strafrecht worden andere criteria gehanteerd, waardoor kindermoord een misdrijf uitmaakt (want kindermoord kan gepleegd worden terwijl de bevalling nog aan de gang is).
Het zijn van een natuurlijk persoon eindigt met het overlijden. Vroeger eindigde die ook met de burgerlijke dood.
Het overlijdenscriterium dat thans gehanteerd wordt, is de hersendood. De natuurlijke persoonlijkheid houdt pas op te bestaan wanneer alle levensfuncties volledig en onomkeerbaar uitgevallen zijn en de betrokkene geen teken van leven meer geeft. Iemand die zich jarenlang in een comateuze toestand bevindt, kan zijn natuurlijke persoonlijkheid gedurende al die jaren behouden. Een klinisch dode patiënt daarentegen, die verkeert in een vegetatieve staat en die in leven gehouden wordt met mechanische en chemische middelen, behoudt zijn natuurlijke persoonlijkheid niet.
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Natuurlijk_persoon
Burgerlijke dood
De burgerlijke dood (Latijn: civiliter mortuus) was een straf waarbij men door de overheid als dood werd beschouwd. Men was niet langer een rechtssubject en werd rechtsonbekwaam. Juridisch gezien bestond de persoon niet meer en werd zijn natuurlijke persoonlijkheid ontnomen. De burgerlijke dood had dezelfde juridische gevolgen als een "werkelijke" dood: het vermogen van die persoon werd verdeeld over zijn erfgenamen, zijn eventuele huwelijk werd ontbonden en hij kon geen rechtshandelingen meer stellen (zoals bv. contracten sluiten). Een persoon die burgerlijk dood was verklaard kon ook niet getuigen. Iemand die burgerlijk dood was verklaard kon bovendien gewoon worden vermoord zonder dat de dader gestraft werd. Dit had tot gevolg dat iemand die burgerlijk dood was verklaard daarna vaak ook in het echt niet lang meer te leven had, bijvoorbeeld als men wraak wilde nemen.
Geschiedenis
De straf heeft wereldwijd bestaan, in Europa van de middeleeuwen tot en met de 19de eeuw. Het ging meestal om een bijkomende straf aan iemand die werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf of de doodstraf (ook voordat de doodstraf werd uitgevoerd).
Oudheid
In het Oude Griekenland was de burgerlijke dood een mogelijke straf. Bij de Romeinen was het de zwaarste vorm van capitis deminutio (verminderde capaciteit). De jurist Gaius schreef in zijn Instituten dat de verminderde capaciteit maximaal was wanneer iemand tegelijk zijn burgerschap en zijn vrijheid verloor.[1] Dat was het geval voor wie veroordeeld werd tot de dood of tot bepaalde vormen van slavernij, bijvoorbeeld ad bestias (tot de wilde dieren) of ad metalla (tot de mijnen).
Middeleeuwen
In de middeleeuwen konden eeuwig verbannen misdadigers vogelvrij worden verklaard. Ook wie intrad in een klooster, stierf naar canoniek recht voor de wereld. Van zodra geestelijken de kloostergeloften hadden afgelegd, konden ze normaal niet meer erven van hun familie, maar hun familie wel nog van hen. Deze regels evolueerden door de tijd heen en kenden uitzonderingen voor bepaalde ordes, zoals de jezuïeten. Ook opsluiting in een leprozerij kon in de middeleeuwen de burgerlijke dood tot gevolg hebben.
Frankrijk
In Frankrijk bestond de straf ten tijde van het ancien régime. Maar ook daarna was de burgerlijke dood (Frans: la mort civile) opgenomen in de Napoleontische Code Civil en Code Pénal.[2] De burgerlijke dood bestond in Frankrijk nog tot 31 mei 1854.
Nederland
Na 1814 is de burgerlijke dood in Nederland nooit meer als straf opgelegd. In Nederland kreeg het verbod een plaats in het Burgerlijk Wetboek als art. 4. In het Nieuw Burgerlijk Wetboek wordt de burgerlijke dood niet genoemd.[3]
België
In de Belgische Grondwet van 1831 werd de burgerlijke dood in art. 13 uitgesloten als straf. Bij het opstellen van de Belgische Grondwet in 1831 werd gestipuleerd dat die straf werd afgeschaft en nooit meer ingevoerd mocht worden (artikel 18), vanwege de mensonwaardigheid ervan. Er werd niet voorzien in overgangsmaatregelen voor nog levende veroordeelden en hun (gewezen) gezinsleden. Dit werd overgelaten aan de rechters.
Elders
Chili schafte deze straf in 1943 af.
In het islamitisch recht zijn de gevolgen van apostasie (ridda) vergelijkbaar met de burgerlijke dood. Huwelijksbanden, ouderlijk gezag, erfrechten en dergelijke worden geannuleerd.
Zie ook
Literatuur
- Art. Mort civile in: Encyclopédie ou dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers, vol. 10, 1765, p. 727-729
Source:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Burgerlijke_dood
Wanneer moet ik mij in de Basisregistratie Personen (BRP) laten inschrijven als ingezetene?
Komt u langer dan 4 maanden in Nederland wonen, dan moet u zich als ingezetene laten inschrijven in de Basisregistratie Personen (BRP).
Inschrijven als u in Nederland komt wonen
U moet zich inschrijven bij de gemeente:
- op uw vaste woonadres;
- op een briefadres, als u geen vast woonadres heeft. Bijvoorbeeld omdat u binnenvaartschipper bent, of in een instelling verblijft (gevangenis, psychiatrische instelling, blijf-van-mijn-lijf-huis).
U bent verplicht dit binnen 5 dagen na uw aankomst in Nederland te doen. Heeft u een partner en/of kinderen die ook naar Nederland zijn gekomen? Dan moeten zij meekomen naar de gemeente. Bij uw inschrijving krijgt u een burgerservicenummer (BSN). Dit nummer heeft u in veel gevallen nodig voor contact met de overheid. Bijvoorbeeld voor zorg of belastingen.
Uitzonderingen inschrijven in de BRP
U kunt u zich niet altijd (direct) laten inschrijven in de BRP:
- U moet rechtmatig in Nederland verblijven. U moet eerst een verblijfsvergunning aanvragen.
- Uw identiteit moet eerst worden vastgesteld. Hiervoor is mogelijk extra onderzoek of meer informatie van u nodig.
Opname en wijziging gegevens in BRP
Sommige gegevens van ingezetenen worden automatisch opgenomen of veranderd in de BRP. Bijvoorbeeld als u trouwt in Nederland. Dan geeft de ambtenaar van de burgerlijke stand dit door aan de gemeente. Of bij de geboorteaangifte van uw kind in Nederland. Uw kind wordt dan automatisch ingeschreven in de BRP. Dit kan alleen als de (biologische) moeder op de geboortedag van het kind als ingezetene in de BRP staat. Er zijn ook gegevens die u zelf moet doorgeven. Bijvoorbeeld als u verhuist.
U woont niet of korter dan 4 maanden in Nederland
Woont u niet of korter dan 4 maanden in Nederland? Dan kunt u zich laten inschrijven als niet-ingezetene in de BRP met uw adres in het buitenland. Dit heet ook wel de Registratie niet-ingezetenen (RNI). U krijgt dan een BSN. Dit nummer heeft u in de meeste gevallen nodig voor contact met de overheid.
Inschrijving bij verhuizing binnen Nederland
Verhuist u binnen Nederland naar een andere gemeente? Dan moet u zich laten inschrijven bij de gemeente waar u gaat wonen. De gemeente die u verlaat, zorgt voor de uitschrijving. Een verhuizing binnen dezelfde gemeente moet u ook doorgeven. Dat kan soms digitaal.
Uw gegevens in de BRP kloppen niet
Zijn uw persoonsgegevens in de BRP niet juist of onvolledig? Dan kunt u om een wijziging vragen. U gaat daarvoor met bewijsstukken en uw identiteitsbewijs naar uw gemeente. Bewijsstukken zijn de papieren die bewijzen dat uw gegevens niet kloppen. Bijvoorbeeld uw geboorteakte of een huwelijksakte.
Documenten
-
Wie mogen mijn gegevens in de Basisregistratie Personen (BRP) inzien?
Naast een aantal soorten organisaties, zoals de Belastingdienst, mag uzelf uw persoonsgegevens in de Basisregistratie Personen ...
Vraag en antwoord
-
Wanneer moet ik mij uit de Basisregistratie Personen (BRP) laten uitschrijven?
U moet zich laten uitschrijven uit de Basisregistratie Personen (BRP) als u in een jaar tijd langer dan 8 maanden in het ...
Vraag en antwoord
-
Registratie Niet-Ingezetenen: Veelgestelde vragen
Deze publicatie geeft antwoord op veel gestelde vragen over de registratie van niet-ingezetenen.
Publicatie | 01-04-2016
Source:
Wanneer moet ik mij uit de Basisregistratie Personen (BRP) laten uitschrijven?
U moet zich laten uitschrijven uit de Basisregistratie Personen (BRP) als u in een jaar tijd langer dan 8 maanden in het buitenland verblijft. Deze periode hoeft niet aaneengesloten te zijn. Ook als u uw huis in Nederland aanhoudt, moet u zich laten uitschrijven uit de BRP.
Uitschrijven bij de gemeente
U moet zich laten uitschrijven bij de gemeente waar u woont. Dit doet u vanaf 5 dagen voor uw vertrek (en niet eerder). Zaterdag, zondag en de feestdagen tellen mee in de termijn van 5 dagen.
Uitschrijven moet u persoonlijk doen. De gemeente geeft op uw verzoek een bewijs van uitschrijving. U gebruikt dit bewijs bijvoorbeeld bij uw inschrijving in het buitenland.
Na uitschrijving uit de BRP als ingezetene verhuist het overzicht met uw persoonsgegevens (persoonslijst) naar het niet-ingezetene-deel van de BRP. Dit heet ook wel de Registratie niet-ingezetenen (RNI). Dat is de registratie van personen die niet meer of korter dan 4 maanden in Nederland wonen.
Bewijs van uitschrijving aanvragen als u in het buitenland woont
Woont u in het buitenland en heeft u geen bewijs van uitschrijving? Dan kunt u een internationaal uittreksel uit de BRP aanvragen. In dit uittreksel staat onder andere dat u niet-ingezetene bent en het moment van vertrek uit Nederland.
U vraagt dit internationale uittreksel aan bij een van de gemeenten met een loket voor niet-ingezetenen. Dit zijn de zogenoemde RNI-gemeenten:
- Alkmaar
- Almelo
- Amsterdam
- Breda
- Den Haag
- Doetinchem
- Eindhoven
- Goes
- Groningen
- Heerlen
- Leeuwarden
- Leiden
- Nijmegen
- Rotterdam
- Terneuzen
- Utrecht
- Venlo
- Westland
- Zwolle
Het internationaal uittreksel is er in het Nederlands, Spaans, Italiaans, Turks, Frans, Duits en Engels.
Overheidsorganisaties krijgen adreswijziging via BRP
Vanuit de BRP krijgen overheidsorganisaties, zoals de Belastingdienst, en andere organisaties, zoals pensioenfondsen, informatie over uw nieuwe adres in het buitenland.
Verandert uw adres in het buitenland? Dan kunt u uw nieuwe adres doorgeven aan één van de bovenstaande RNI-gemeenten. Deze gemeente verwerkt de wijziging in de BRP en de wijziging wordt doorgegeven aan (overheids)organisaties.
Source:
Registratie Niet-Ingezetenen: Veelgestelde vragen
Deze publicatie geeft antwoord op veel gestelde vragen over de registratie van niet-ingezetenen.
Download 'Registratie Niet-Ingezetenen: Veelgestelde vragen'
PDF document | 3 pagina's | 430 kB
Een niet-ingezetene is iemand die niet in Nederland woont, maar wel een relatie heeft met de Nederlandse overheid. Bijvoorbeeld grensarbeiders, buitenlandse studenten en personen in het buitenland die pensioen ontvangen van de Nederlands overheid.
Source:
https://www.denederlandsegrondwet.nl/id/vi7ocbikfmze/artikel_1_grondgebied
https://rechtennieuws.nl/3654/gedragscode-openbaar-ministerie/
- Willem Alexander: Welke God dien jij?
- Rechter welke Koning dien jij?
- Welke rechten worden er gebruikt? Die van God of de Mens?
- Welke/wat/waar/wie heeft welke juristdictie?
Deuteronomy 17:
3. And hath gone and served other gods, and worshipped them, either the sun, or moon, or any of the host of heaven, which I have not commanded;
4. And it be told thee, and thou hast heard of it, and enquired diligently, and, behold, it be true, and the thing certain, that such abomination is wrought in Israel:
5. Then shalt thou bring forth that man or that woman, which have committed that wicked thing, unto thy gates, even that man or that woman, and shalt stone them with stones, till they die.
6. At the mouth of two witnesses, or three witnesses, shall he that is worthy of death be put to death; but at the mouth of one witness he shall not be put to death.
7. The hands of the witnesses shall be first upon him to put him to death, and afterward the hands of all the people. So thou shalt put the evil away from among you.
8. If there arise a matter too hard for thee in judgment, between blood and blood, between plea and plea, and between stroke and stroke, being matters of controversy within thy gates: then shalt thou arise, and get thee up into the place which the LORD thy God shall choose;
9. And thou shalt come unto the priests the Levites, and unto the judge that shall be in those days, and enquire; and they shall shew thee the sentence of judgment:
10. And thou shalt do according to the sentence, which they of that place which the LORD shall choose shall shew thee; and thou shalt observe to do according to all that they inform thee:
11. According to the sentence of the law which they shall teach thee, and according to the judgment which they shall tell thee, thou shalt do: thou shalt not decline from the sentence which they shall shew thee, to the right hand, nor to the left.
12. And the man that will do presumptuously, and will not hearken unto the priest that standeth to minister there before the LORD thy God, or unto the judge, even that man shall die: and thou shalt put away the evil from Israel.
13. And all the people shall hear, and fear, and do no more presumptuously.
Create Your Own Website With JouwWeb