House of "de GHier"
Declare to the ends of the earth
"I am redeemed by the blood of the Lamb!"
My Redeemer lives!!!
I do not support the concept of THE STATE OF THE NETHERLANDS.
My King is Yahushua Hamashiach I follow HIS Laws (instructions) Feast days and Dietary Laws.
I am an inhabitant / resident of HIS Kingdom.
Ik sta niet achter het concept van de STAAT DER NEDERLANDEN.
Mijn Koning is Yahushua Hamashiach ik houdt mij aan ZIJN Wetten (instructies) en Feestdagen en Voedselwetten.
Ik ben een bewoner / inwoner van ZIJN Koninkrijk.
Ik ben een minister van Koning Yahushua zoon van YHWH
Ik ben GEEN autonoom en ook geen Soeverein.
Yahushua en YHWH zijn Soeverein
1Timothy 6:
15 Which in his times he shall shew, who is the blessed and only Potentate (only ruler), the King of kings, and Lord of lords;
δυνάστης = dynastēs = Dynastie = dynasty = powerful
-
a prince, a potentate
-
a courtier, high officer, royal minister of great authority
Een dynastie is een opeenvolging van heersers die tot eenzelfde familie behoren. Het van oorsprong Griekse woord δυναστεία komt van δυνάστης, wat leider of gezagsdrager betekent. Dynastieën zijn typisch voor erfelijke monarchieën en feodale heren. Soms is er ook bij verkozen leiders sprake van dynastieën en bij uitbreiding wordt de term ook gebruikt voor families van politici, zakenlieden, bedrijfsleiders, hoge ambtenaren.
Source:
Daniel 4:
17 “ ‘The decision is announced by messengers, the holy ones declare the verdict, so that the living may know that the Most High is sovereign over all kingdoms on earth and gives them to anyone he wishes and sets over them the lowliest of people.'
25 You will be driven away from people and will live with the wild animals; you will eat grass like the ox and be drenched with the dew of heaven. Seven times will pass by for you until you acknowledge that the Most High is sovereign over all kingdoms on earth and gives them to anyone he wishes.
32 You will be driven away from people and will live with the wild animals; you will eat grass like the ox. Seven times will pass by for you until you acknowledge that the Most High is sovereign over all kingdoms on earth and gives them to anyone he wishes.”
Daniel 5:
21 He was driven away from people and given the mind of an animal; he lived with the wild donkeys and ate grass like the ox; and his body was drenched with the dew of heaven, until he acknowledged that the Most High God is sovereign over all kingdoms on earth and sets over them anyone he wishes.
Daniel 7:
14 He (Yahushua) was given authority, glory and sovereign power; all nations and peoples of every language worshiped Him. His dominion is an everlasting dominion that will not pass away, and His kingdom is one that will never be destroyed.
Matthew 28:
18 And Jesus came and spake unto them, saying, All power (Jurisdiction/authority) is given unto me in heaven and in earth.
Zoals je kunt lezen heeft Satan geen macht meer over de Hemel en de aarde. Toen Yahushua opstond uit de dood heeft hij die macht verloren aan Yahushua.
Als men beweert dat wij naar Koningen moeten luisteren en naar hun wetten moeten luisteren dan is dat een leugen.
Ook zijn ze (de aardse Koningen) NIET soeverein. In de Bijbel is alleen YHWH Soeverein en Yahushua
"Sovereign Lord" komt het alleen maar voor in de Bijbel. en dit hierboven zijn de enige teksten waar dit niet in voorkomt en wordt verwezen naar Yahushua
Sometimes this website is in DUTCH
just keep on scroling down untill the end of the webpage
because it is also in ENGLISH except for Dutch articles
Who knows what the truth is......
but we should all educate ourselves as much as we can and come to our own conclusions.
I sift through what I can and forward what I think should be considered.
The information will change from the places you found it first, just look it up with Ctrl + F.
The word of יהוה
is my religion
John 1:
1 In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
Deuteronomy 31:
24 And it came to pass, when Moses had made an end of writing the words of this תּוֹרָה / Towrah (law) in a book, until they were finished,
Romans 10:
9 That if thou shalt confess with thy mouth the Lord Jesus, and shalt believe in thine heart that God hath raised him from the dead, thou shalt be saved.
Matthew 10:
32 Whosoever therefore shall confess me before men, him will I confess also before my Father which is in heaven.
7 Purge me with hyssop, and I shall be clean: wash me, and I shall be whiter than snow.
16 Wash you, make you clean; put away the evil of your doings from before mine eyes; cease to do evil;
Word = מִלָה = millah
Psalm 116:
13 I will take the CUP (TESTAMENT) of יְשׁוּעָה (salvation / yeshuw`ah), and call upon the name of the יְהֹוָה (Yehovah).
Luke 13:
35 Behold, your house is left unto you desolate: and verily I say unto you, Ye shall not see me, until the time come when ye shall say, Blessed is he that cometh in the name of the Lord.
1 Corinthians 10:
21 Ye cannot drink the CUP (TESTAMENT) of יְהֹוָה and the cup of devils: ye cannot be partakers of the Lord's table, and of the table of devils.
Hebrew 12:
24 And to Jesus the mediator of the new covenant, and to the blood of sprinkling, that speaketh better things than that of Abel.
Exodus 24:
8 And Moses took the blood, and sprinkled it on the people, and said, Behold the blood of the covenant, which יְהֹוָה hath made with you concerning all these words.
1 Peter 1:
2 Elect according to the foreknowledge of God the Father, through sanctification of the Spirit, unto obedience and sprinkling of the blood of Jesus Christ: Grace unto you, and peace, be multiplied.
1 Corinthians 11:
25 After the same manner also he took the CUP, when he had supped, saying, This CUP is the new testament in my blood: this do ye, as oft as ye drink it, in remembrance of me.
26 For as often as ye eat this bread, and drink this cup, ye do shew the Lord's death till he come.
4. Circumcision
by HEART = Seal (new testament)
(Songs 8:6; Romans 2:29; 4:11-13; Ezekiel 44:7+9)
by FLESH = a Covenant (old testament)
(Genesis 17:10,12-14)
Romans 2:
29 But he is a Jew, which is one inwardly; and circumcision is that of the heart, in the spirit, and not in the letter; whose praise is not of men, but of God.
Isaiah 56:
1 Thus saith יְהוָ֗ה Keep ye judgment, and do justice: for my (salvation) יְשֽׁוּעָתִי is near to come, and my righteousness to be revealed.
56:1 כֹּה אָמַר יְהוָה שִׁמְרוּ מִשְׁפָּט וַעֲשׂוּ צְדָקָה כִּֽי־קְרֹובָה יְשֽׁוּעָתִי לָבֹוא וְצִדְקָתִי לְהִגָּלֹֽות׃
Isaiah 49:
8 Thus saith יְהוָ֗ה In an acceptable time have I heard thee, and in a day of salvation have I helped thee: and I will preserve thee, and give thee for a covenant of the people, to establish the earth, to cause to inherit the desolate heritages;
8 כֹּ֣ה אָמַ֣ר יְהוָ֗ה בְּעֵ֤ת רָצֹון֙ עֲנִיתִ֔יךָ וּבְיֹ֥ום יְשׁוּעָ֖ה עֲזַרְתִּ֑יךָ וְאֶצָּרְךָ֗ וְאֶתֶּנְךָ֙ לִבְרִ֣ית עָ֔ם לְהָקִ֣ים אֶ֔רֶץ לְהַנְחִ֖יל נְחָלֹ֥ות שֹׁמֵמֹֽות׃
Exodus 19:
5 Now therefore, if ye will obey MY VOICE indeed, and keep MY COVENANT, then ye shall be a peculiar treasure unto me above all people: FOR ALL THE EARTH IS MINE:
6 And ye shall be unto me A KINGDOM OF PRIESTS, and A HOLY NATION. These are the words which thou shalt speak unto THE CHILDREN OF ISRAEL.
Hebrew 8:
9 Not according to the covenant that I made with their fathers in the day when I took them by the hand to lead them out of the land of Egypt; because they continued not in my covenant, and I regarded them not, saith the Lord.
10 For this is the covenant that I will make with the house of Israel after those days, saith the Lord; I will put my laws into their mind, and write them in their hearts: and I will be to them a God, and they shall be to me a people:
Hebrew 10:
16 This is the covenant that I will make with them after those days, saith the Lord, I will put my laws into their hearts, and in their minds will I write them;
Psalm 20:
2 Send thee help from the sanctuary, and strengthen thee out of Zion;
5 We will rejoice in thy salvation, and in the name of our God we will set up our banners: יְהוָ֗ה fulfil all thy petitions.
6 Now know I that יְהוָ֗ה saveth his anointed; he will hear him from his holy heaven with the saving strength of his right hand.
Psalm 21:
1 The king shall joy in thy strength, O LORD; and in thy salvation how greatly shall he rejoice!
3 For thou preventest him with the blessings of goodness: thou settest a crown of pure gold on his head.
4 He asked life of thee, and thou gavest it him, even length of days for ever and ever.
5 His glory is great in thy salvation: honour and majesty hast thou laid upon him.
6 For thou hast made him most blessed for ever: thou hast made him exceeding glad with thy countenance.
Ps 20:2 the sanctuary, and comfort out of Zion;
5 We will rejoice in thy salvation (יְשׁוּעָה yešû‘â), and in the Name of our God (elôhîym)
6 Know the Lord (יְהוָֹה yhwh) saves (יָשַׁע yâša) anointed (מָשִׁיחַ mâšiyaḥ); he will hear him from his holy heaven with the salvation( יֵשַׁע êyša) strength (g̱eḇûrâ) of his right hand.
Ps 21:
1 me·leḵ; מֶ֑לֶךְ the king ū·ḇî·šū·‘ā·ṯə·ḵā, וּ֝בִישׁ֥וּעָתְךָ֗ and in Your salvation
3 thou settest a crown of pure gold on his head.
4 He asked life of thee, and thou gavest it him, even length of days יוֹם yôm forever ‘ō·w·lām עוֹלָ֥ם and ever wā·‘eḏ.וָעֶֽד׃ (Ancient of Days)
5 His glory is great in thy salvation יְשׁוּעָה yešû‘â: honour and majesty hast thou laid upon him.
6 For thou hast made him most blessed for ever: thou hast made him exceeding glad with אֶת־ thy countenance
2 Samuel 23:
2 The Spirit of the יְהוָ֗ה spake by me, and his word H4405 was in my tongue.
John 14:
26 But the Helper, the Holy Spirit, whom the Father will send in My name, He will teach you all things, and bring to your remembrance all that I said to you.
Nehemiah 9:
20 “You gave Your good Spirit to instruct them,
Your manna You did not withhold from their mouth,
And You gave them water for their thirst.
Matthew 10:
19 But when they hand you over, do not worry about how or what you are to say; for it will be given you in that hour what you are to say.
20 For it is not you who speak, but it is the Spirit of your Father who speaks in you.
Mark 13:
11 When they arrest you and hand you over, do not worry beforehand about what you are to say, but say whatever is given you in that hour; for it is not you who speak, but it is the Holy Spirit.
Luke 12:
12 for the Holy Spirit will teach you in that very hour what you ought to say.”
1 John 2:
27 As for you, the anointing which you received from Him abides in you, and you have no need for anyone to teach you; but as His anointing teaches you about all things, and is true and is not a lie, and just as it has taught you, you abide in Him.
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Reveals the things of God
1 Corinthians 2:
10 For to us God revealed them through the Spirit; for the Spirit searches all things, even the depths of God.
1 Corinthians 2:
13 which things we also speak, not in words taught by human wisdom, but in those taught by the Spirit, combining spiritual thoughts with spiritual words.
The Holy Spirit As Teacher » Given » To saints
Nehemiah 9:
20 “You gave Your good Spirit to instruct them,
Your manna You did not withhold from their mouth,
And You gave them water for their thirst.
1 Corinthians 2:
12-13 Now we have received, not the spirit of the world, but the Spirit who is from God, so that we may know the things freely given to us by God, which things we also speak, NOT in words taught by human wisdom, but in those taught by the Spirit, combining spiritual thoughts with spiritual words.
The written תּוֹרָה / Torah (“teaching”) provided the ancient Hebrew people with a code of religious and moral laws. The Torah of Moses is written as a legal binding document, not as a religious book.
Hebrew kings, like everyone else, had to obey the Ten Commandments and the other laws of the Torah. The writtenתּוֹרָה / Torah, not the whims of kings, was considered the law of the land.
יְהֹוָה (YHWH) is the origin of all rights / תּוֹרָה / Towrah. All legal order in every area is rooted in Him. All rights / תּוֹרָה / Towrah, whatever it may be, has its last and deepest ground in His will
They lied to us we are 1023 years AFTER Yahushua.
You can find the PROOF on this webpage.
and at this link
We are also in the year 5973 after creation.
Scroll down and you will find the PROOF.
My other website: http://thevulture.nl/page1.php
Paypal: https://www.paypal.me/MaritadeGier
Patreon: https://www.patreon.com/minister_marita
You Tube: https://www.youtube.com/user/cybpy
You tube: https://youtu.be/NzRtmk4t2Nc
My family Crest
LB= vader (Hillen Petersz de Gier)
RB= moeder (vermoedelijk) "van Benthem".
LO= Grootmoeder van vader
RO= Grootmoeder van moeder
St. Maartenskerk te Zaltbommel
J.505
Peter de Ghier (Heilwich)
J.536
Hillebrant de Ghier (Aleyd)
J.585
Dyderick de Ghier (Bertha de man)
J.622 - J.642
After Jesus Christ
Proof of the 1000 year lie
1 Tishri 5968
(9 september 2018)
1 Aviv 5971
(14 maart 2021)
De heraldiek is omstreeks j.100 ontstaan.
Wapenschilden zijn maar kort het exclusieve domein van de ridderstand geweest.
Al in de j.3e eeuw gingen ook steden of gilden en sommige burgers een wapen gebruiken.
Ook staten kregen een wapen. Daarbij werd meestal gebruik gemaakt van het wapen van de vorst.
Ann j.5 c en 5 op te 16e dach in de mert
Sterf Peter de Ghier bidt voer de ziel
Hertogelijk Gelders Rentmeester Zaltbommel
Hier leyt begraven Hillebrant de Ghier die sterf Anno j.536 den 8 octbr
Hertogelijk Gelders rent meester, burgemeester en schepen van Zaltbommel.
A° j.585 sterf Dirck de Ghier de 27 dach januari.
Gestandaardiseerde beschrijving van de inhoud van de pakbon bij het deponeren van archeologisch vondstmateriaal
versie 1.1.1, vastgesteld 19 juni 2015
Toelichting op hierarchische opbouw ABR code (niveau 1-5)
ABR code opmerking niveau 1 niveau 2 niveau 3 niveau 4 niveau 5 synoniem omschrijving van tot
MEVD vroeg middeleeuwen D VMED 900 - 1050 nChr. 900 1050
MEL late middeleeuwen LME 1050 - 1500 nChr. 1050 1500
MELA late middeleeuwen A LMA 1050 - 1250 nChr. 1050 1250
ABR code
niveau 5
synoniem
omschrijving
MEVD
vroeg middeleeuwen D
VMED
900 - 1050 nChr.
MEL
late middeleeuwen
LME
1050 - 1500 nChr.
MELA
late middeleeuwen A
LMA
1050 - 1250 nChr.
The Holy Spirit As Teacher » As the spirit of wisdom
Isaiah 11:
2 The Spirit of the Lord will rest on Him,
The spirit of wisdom and understanding,
The spirit of counsel and strength,
The spirit of knowledge and the fear of the Lord.
Isaiah 40:
13 Who has directed the Spirit of the LORD, Or as His counselor has informed Him?
14 With whom did He consult and who gave Him understanding? And who taught Him in the path of justice and taught Him knowledge And informed Him of the way of understanding?
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Directs in the way of Godliness
Isaiah 30:
21 Your ears will hear a word behind you, “This is the way, walk in it,” whenever you turn to the right or to the left.
Ezekiel 36:
27 I will put My Spirit within you and cause you to walk in My statutes, and you will be careful to observe My ordinances.
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Teaches saints to answer persecutors
Luke 12:
12 for the Holy Spirit will teach you in that very hour what you ought to say.”
Mark 13:
11 When they arrest you and hand you over, do not worry beforehand about what you are to say, but say whatever is given you in that hour; for it is not you who speak, but it is the Holy Spirit.
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Guides into all truth
John 14:
26 But the Helper, the Holy Spirit, whom the Father will send in My name, He will teach you all things, and bring to your remembrance all that I said to you.
John 16:
13 But when He, the Spirit of truth, comes, He will guide you into all the truth; for He will not speak on His own initiative, but whatever He hears, He will speak; and He will disclose to you what is to come.
The Holy Spirit As Teacher » Attend to the instruction of » Re 2:7
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Reveals the future
Acts 21:
11 And coming to us, he took Paul’s belt and bound his own feet and hands, and said, “This is what the Holy Spirit says: ‘In this way the Jews at Jerusalem will bind the man who owns this belt and deliver him into the hands of the Gentiles.’”
Luke 2:
26 And it had been revealed to him by the Holy Spirit that he would not see death before he had seen the Lord’s Christ.
The Holy Spirit As Teacher » Necessity for
1 Corinthians 2:
9 but just as it is written, "THINGS WHICH EYE HAS NOT SEEN AND EAR HAS NOT HEARD, AND which HAVE NOT ENTERED THE HEART OF MAN, ALL THAT GOD HAS PREPARED FOR THOSE WHO LOVE HIM."
10 For to us God revealed them through the Spirit; for the Spirit searches all things, even the depths of God.
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Enables ministers to teach
1 Corinthians 12:
8 For to one is given the word of wisdom through the Spirit, and to another the word of knowledge according to the same Spirit;
The Holy Spirit As Teacher » The natural man will not receive the things of
1 Corinthians 2:
14 But a natural man does not accept the things of the Spirit of God, for they are foolishness to him; and he cannot understand them, because they are spiritually appraised.
The Holy Spirit As Teacher » Given » In answer to prayer
Ephesians 1:
16-17 do not cease giving thanks for you, while making mention of you in my prayers; that the God of our Lord Jesus Christ, the Father of glory, may give to you a spirit of wisdom and of revelation in the knowledge of Him.
The Holy Spirit As Teacher » Promised
Proverbs 1:
23 “Turn to my reproof,
Behold, I will pour out my spirit on you;
I will make my words known to you.
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Brings the words of Christ to remembrance
John 14:
26 But the Helper, the Holy Spirit, whom the Father will send in My name, He will teach you all things, and bring to your remembrance all that I said to you.
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Directs the decisions of the church
Acts 15:
28 “For it seemed good to the Holy Spirit and to us to lay upon you no greater burden than these essentials:
The Holy Spirit As Teacher » As such he » Reveals the things of Christ
John 16:
14 He will glorify Me, for He will take of Mine and will disclose it to you.
ALL denomination's have LIES. JEWS MUSLIMS and CHRISTIANS...etc.....
Jeremiah 16:19 - O LORD, my strength, and my fortress, and my refuge in the day of affliction, the NATIONS shall come unto thee from the ends of the earth, and shall say, Surely our fathers have inherited lies, vanity, and things wherein there is no profit.
Yahushua is the SON of YAHWEH.
He is not A MAN.
Mark 3:
11 And unclean spirits, when they saw him (Yahushua) fell down before him and cried, saying, Thou art the Son of YHWH (God).
You need the old and the new testament.
You need to stand on 2 legs otherwise you will fall.
Revelation 12:
17 And the dragon was wroth with the woman, and went to make war with the remnant of her seed, which keep the commandments of God, and have the testimony of Jesus Christ.
Revelation 14:
12 Here is the patience of the saints: here are they that keep the commandments of God, and the faith of Jesus.
John 1:
45 Philip findeth Nathanael, and saith unto him, We have found him, of whom Moses in the law, and the prophets, did write, Jesus of Nazareth, a (step)son of Joseph.
John 1:
17 For the law was given by Moses, but grace and truth came by Jesus Christ.
We have to get out of the BABYLONIAN SYSTEM
=
CONTRACT LAWS
=
The beast system
=
The PERSON (James 2:9)
=
Your SSnumber (Burger Slaven Nummer)
=
THE MARK OF THE BEAST
Revelation 18:
4 And I heard another voice from heaven, saying, Come out of her, my people, that ye be not partakers of her sins, and that ye receive not of her plagues.
James 2:
9 But if ye have respect to persons ye commit sin and are convinced of the law as transgressors.
Revelation 12:
17 And the dragon was wroth with the woman, and went to make war with the remnant of her seed, which keep the commandments of God, and have the testimony of Jesus Christ.
Mark 13:
9 But take heed to yourselves: for they shall deliver you up to councils; and in the synagogues (Sanhedrin?) ye shall be beaten: and ye shall be brought before rulers and kings for my sake, for a testimony against them.
John 15:
20 Remember the word that I said unto you, The servant is not greater than his lord. If they have persecuted me, they will also persecute you; if they have kept my saying, they will keep yours also.
Galatians 2:
20 I am crucified with Christ: nevertheless I live; yet not I, but Christ liveth in me: and the life which I now live in the flesh I live by the faith of the Son of God, who loved me, and gave himself for me.
THE END OF THE WORLD AS WE KNOW IT... The Fall of the Cabal (7)
Part 7:
WITCHES & WARLOCKS
Hebrews 9:
Adam (930)
1- 930
TR. Eva (Heva)
Seth (912)
130-1042
TR. Azura
Enos (905)
235-1140
TR. Noam
Kaïnan/Kenan/Cainan (910)
325-1235
TR. Mualeleth
Maláleël/Mahalal-el (895)
395-1290
TR. Dinah
Jared/Jered (962)
460-1422
TR. Baraka
Enoch
622
TR. Edna (dr v Danel)
Mathusala/Methúsalach (969)
687-1656
TR. Edna (dr v Azrial)
1656 Flood/Vloed
Lamech (777
874-1651
TR. Ashmua
Noë/Noach (950)
1056-2006
TR. Naamah (dochter van Enoch)
Jafeth: Gomer/Zebulon
???
TR. Adataneses
(moeder = Naamah)
Gomer
Jakob / Israël
???
Yahushua HaMashiach (genaamd: iesus/Jezus/Jesus)
4949/0/4950
Ashkenaz (France, Germany)
???
Francii
i. 300
Willem de Ghier (Schepenen in Aalst)
1.280-1.337 (1.301)
Heynric die Gyer (Knaap)
i. 315 – 382
Her Peter (Ridder)
i. 329 – 400
TR. N.N.
ca i. 350
Peter Her Petersz
i. 390 – 420
TR. N.N.
ca i. 400
Hillen Petersz
i. 400 – 461
TR. (Heilwich?) (Peters) van den Poll
ca i. 420
Peter Hillebrantsz (Rentmeester)
i. 448 – 505
TR. Heilwich
ca i. 460 – 483
Peter Hillebrantsz de Ghier was rentmeester van Karel van Gelre
Source: http://thevulture.nl/page7.php
Karel van (Egmont) Gelre
Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_van_Gelre
Huis Egmont
Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/Huis_Egmont
Willem van Oranje trouwde met Anna van Egmont van Buren (geh. 1551–1558)
Hillebrant Petersz
i. 480 – 536
TR. Alit (Aleit, Aleyd)
ca i. 488 – 524
Dirk Hillebrantsz
i. 515 – 585
1e Huwelijk Bertha (de) Man (mijn voorouder)
ca i. 520 – 557
Dirk Hillebrantsz
i. 515 – 585
2de Huwelijk: aleid(is) (Aeltgen) Averijn (Auwrijn, Overrijn)
Hillebrant Dirksz
i. 545 – 618
TR. Lijsbeth (Claes) Corstiaans
ca i. 550 – 615
Peter (Pieter) Hillebrantsz
i. 590 – 642
TR. Anneken Adrijaen Cornelis (Geertruijd?)
ca i. 606 – 646
Claes Petersz
i. 637 – 683
TR. Hilleke Willemse (Stoffels de Rou)
ca i. 637 – 683
Petri (Petrus) Claeszn
i. 673 – 743
TR. Margriet Wouterse van Delwijnen
i. 679 – 741
Wouter (Walteri) Petersz
j. (Jezus) 708 – 781
TR. Anna Maria van Wachtendonck
j. 714 – 788*
Vader
Willem van Wachtendonck
Moeder
Arnolda de Cock
(van Delwijnen)
Peter (Wouters)
j (jezus) 754 – 821
(1754) 5703
Dorothea(e) (Theodorae) van Nes (Es)
i (iesus) 757 – 802
Nicolaas
j (jezus) 782 – 828
Agnes Baars
i (iesus) 792 – 835
Peter de Gier
(geboren Baars)
j (jezus) 822 – 865
Maria van Nes
i (iesus) 836 – 906
Hillebrand
j (jezus) 864 – 952
Maaike van IJzendoorn
i (iesus) 866 – 915
Petrus
j (jezus) 895 – 985
Maria Elisabeth van Loey
i (iesus) 891 – 945
Joseph Hildebrand (Sjef)
j (jezus) 926 – 1002
Hubertina Josepha (Tiny) Brands
i (iesus) 927 – 1010
Maria Rita Gertrud Petra dochter van
j (jezus) 968
(1968) - 5918
(march / april 5918)
or
(september / october 5918)
16 kislev 5918
Otto Pieck is gehuwd met Christina Auwrijn
Adriaan de Cocq van Delwijnen is gehuwd met Hillegonda van Auwrijn
Dirck Hillebrantsz de Ghier J.585 is gehuwd met Aleid Auwrijn J.564
Adriaen die Cock van Delwijnen, schepenen in Zuilichem, 1563 augustus 30. 1 charter
Source:
- http://www.bankvanzuilichem.nl/lijst.php?l=last
- http://www.gahetna.nl/archievenoverzicht/pdf/NL-HaNA_2.21.115.ead.pdf
Dirck Hubertszn. van Auwrijn en N.N.van Huesden
Het echtpaar kreeg twee dochters, Christina en Aleijdis.
- Christina was beleend te Brakel, in 1538, 1544 en 1556, alsmede
met twee waarden en het daarbij horend visrecht te Zuilichem, in 1538, 1544 en 1556. Zij overleed
voor 1580 en huwde, Otto Pieck, burgemeester van Zaltbommel, overleden na 1544 (zijn wapen: in
zilver, een kruis van keel). - Aleydis huwde Dirck Hillebrantsz. de Ghyer (zijn wapen: in azuur, drie
gieren van zilver, twee en één geplaatst). Zij werd op 22 oktober 1564 begraven in de St.Maartenskerk
te Zaltbommel, zo ook Dirc, op 27 januari 1585. Zie: collectie Van Hassel, map A/B, SAB.
Source:
32. 1.484 maart 10.
Arnt de Cock van Delwijnen heeft ten overstaan van de leenmannen Jan van Balveren en Gielis
Egbertss. ontvangen het hoge huis te Delwijnen met singels, grachten, boomgaard en 2 morgen land,
alsmede het leenheerschap over Jan die Cock van Kerckwick voor een tiend, die voordien van Cocke
Steyn was, over Engbert de Cock van de tiend in die Boeschoren, over Art van den Pol Hillenss. van 2
morgen land op die Vlyert, over Herberen Artss. van 1½ morgen te Delwijnen, over Art Art Ghijben soen
van 2 morgen in het Ammerzoyensche Broeck, alsmede 14 hond land onder Delwijnen op de Ringmeer
en een hofstad aldaar, afkomstig van Henrick Hol Lawrenss.
Uittreksel (1520), gemaakt op last van Hillegont van Auwrijn, weduwe van Adriaan de Cock van
Delwijnen, inv. nr. 32, fol. 3.
Source:
- Mac.Inv.nr.1171,fol.3.reg.nr.32,p.202
- http://www.gahetna.nl/archievenoverzicht/pdf/NL-HaNA_2.21.115.ead.pdf
- https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.21.115
My King is Yahushua Hamashiach
and NOT Willem Alexander
and their MAN MADE LAWS.
Scripture references:
Hosea 4: (KJV)
6 My people are destroyed for lack of knowledge: because thou hast rejected knowledge, I will also reject thee, that thou shalt be no priest to me: seeing thou hast forgotten the law of thy God, I will also forget thy children.
John 15: (KJV)
16 Ye have not chosen me, but I have chosen you, and ordained you, that ye should go and bring forth fruit, and that your fruit should remain: that whatsoever ye shall ask of the Father in my name, he may give it you.
2 Corinthians 3: (KJV)
6 Who also hath made us able ministers of the new testament (Covenant); not of the letter, but of the spirit: for the letter killeth, but the spirit giveth life.
1 Corinthians 7:
23 Ye are bought with a price; be not ye the servants (minister) of men.
24 Brethren, let every man, wherein he is called, therein abide with God.
Strong's H8334 - sharath שָׁרַת
minister (v) (62x), minister (n) (17x), serve (8x), servant (5x), service (3x), servitor (1x), waited (1x).
Matthew 18:
15 Moreover if thy brother shall trespass against thee, go and tell him his fault between thee and him alone: if he shall hear thee, thou hast gained thy brother.
16 But if he will not hear thee, then take with thee one or two more, that in the mouth of two or three witnesses every word may be established.
17 And if he shall neglect to hear them, tell it unto the church: but if he neglect to hear the church, let him be unto thee as an heathen man and a publican.
18 Verily I say unto you, Whatsoever ye shall bind on earth shall be bound in heaven: and whatsoever ye shall loose on earth shall be loosed in heaven.
19 Again I say unto you, That if two of you shall agree on earth as touching any thing that they shall ask, it shall be done for them of my Father which is in heaven.
20 For where two or three are gathered together in my name, there am I in the midst of them.
If thy brother shall trespass against thee (Matthew 18:15-20):
-
go and tell him his fault between thee and him alone
if he shall hear thee, thou hast gained thy brother.
-
then take with thee one or two more
that in the mouth of two or three witnesses every word may be established
-
tell it unto the church
but if he neglect to hear the church, let him be unto thee as an heathen man and a publican
Whatsoever ye shall bind on earth shall be bound in heaven: and whatsoever ye shall loose on earth shall be loosed in heaven.
That if two of you shall agree on earth as touching any thing that they shall ask, it shall be done for them of my Father which is in heaven.
For where two or three are gathered together in my name, there am I in the midst of them.
If you are doing it for the money
You cannot serve 2 gods.
Is it the money god Mammon or is it our maker YHWH /יְהֹוָה.
Matthew 6:
24 No man can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.
Luke 16:
13 No servant can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.
Acts 4:
26 The kings of the earth stood up, and the rulers were gathered together against the Lord/הויה/Yahuwua, and against his Christ/Yahushua
Psalm 118:
8 It is better to trust in the LORD/הויה than to put confidence in man.
9 It is better to trust in the LORD/הויה than to put confidence in princes.
Deuteronomium 4: (KJV)
1 Now therefore hearken, O Israel, unto the statutes and unto the judgments, which I teach you, for to do them, that ye may live, and go in and possess the land which the LORD God of your fathers giveth you.
2 Ye shall not add unto the word which I command you, neither shall ye diminish ought from it, that ye may keep the commandments of the LORD your God which I command you.
Deuteronomium 12: (KJV)
32 What thing soever I command you, observe to do it: thou shalt not add thereto, nor diminish from it.
Exodus 20: (KJV)
3 Thou shalt have no other gods before me.
4 Thou shalt not make unto thee any graven image, or any likeness of any thing that is in heaven above, or that is in the earth beneath, or that is in the water under the earth:
5 Thou shalt not bow down thyself to them, nor serve them: for I the LORD thy God am a jealous God, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation of them that hate me;
Leviticus 18: (KJV)
3 After the doings of the land of Egypt, wherein ye dwelt, shall ye not do: and after the doings of the land of Canaan, whither I bring you, shall ye not do: neither shall ye walk in their ordinances.
4 Ye shall do my judgments, and keep mine ordinances, to walk therein: I am the LORD your God.
Ezechiel 33: (KJV)
1 Again the word of the LORD came unto me, saying,
2 Son of man, speak to the children of thy people, and say unto them, When I bring the sword upon a land, if the people of the land take a man of their coasts, and set him for their watchman:
3 If when he seeth the sword come upon the land, he blow the trumpet, and warn the people;
4 Then whosoever heareth the sound of the trumpet, and taketh not warning; if the sword come, and take him away, his blood shall be upon his own head.
5 He heard the sound of the trumpet, and took not warning; his blood shall be upon him. But he that taketh warning shall deliver his soul.
6 But if the watchman see the sword come, and blow not the trumpet, and the people be not warned; if the sword come, and take any person from among them, he is taken away in his iniquity; but his blood will I require at the watchman's hand.
7 So thou, O son of man, I have set thee a watchman unto the house of Israel; therefore thou shalt hear the word at my mouth, and warn them from me.
8 When I say unto the wicked, O wicked man, thou shalt surely die; if thou dost not speak to warn the wicked from his way, that wicked man shall die in his iniquity; but his blood will I require at thine hand.
9 Nevertheless, if thou warn the wicked of his way to turn from it; if he do not turn from his way, he shall die in his iniquity; but thou hast delivered thy soul.
10 Therefore, O thou son of man, speak unto the house of Israel; Thus ye speak, saying, If our transgressions and our sins be upon us, and we pine away in them, how should we then live?
Deuteronomium 30: (KJV)
15 See, I have set before thee this day life and good, and death and evil;
16 In that I command thee this day to love the LORD thy God, to walk in his ways, and to keep his commandments and his statutes and his judgments, that thou mayest live and multiply: and the LORD thy God shall bless thee in the land whither thou goest to possess it.
17 But if thine heart turn away, so that thou wilt not hear, but shalt be drawn away, and worship other gods, and serve them;
18 I denounce unto you this day, that ye shall surely perish, and that ye shall not prolong your days upon the land, whither thou passest over Jordan to go to possess it.
19 I call heaven and earth to record this day against you, that I have set before you life and death, blessing and cursing: therefore choose life, that both thou and thy seed may live:
James 2: (KJV)
8 If ye fulfil the royal law according to the scripture, Thou shalt love thy neighbour as thyself, ye do well:
9 But if ye have respect to PERSONS, ye commit sin, and are convinced of the law as transgressors.
10 For whosoever shall keep the whole law, and yet offend in one point, he is guilty of all.
Devarim 16: (Deuteronomy):
Devarim (Deuteronomy):
1:17 לֹֽא־תַכִּירוּ פָנִים בַּמִּשְׁפָּט כַּקָּטֹן כַּגָּדֹל תִּשְׁמָעוּן לֹא תָגוּרוּ מִפְּנֵי־אִישׁ כִּי הַמִּשְׁפָּט לֵאלֹהִים הוּא וְהַדָּבָר אֲשֶׁר יִקְשֶׁה מִכֶּם תַּקְרִבוּן אֵלַי וּשְׁמַעְתִּֽיו׃
17 Ye shall not respect PERSONS in judgment; but ye shall hear the small as well as the great; ye shall not be afraid of the face of man; for the judgment is God's: and the cause that is too hard for you, bring it unto me, and I will hear it.
"Je zult geen PERSONEN in het gericht respecteren, maar gij zult zowel het kleine als het grote horen; gij zult niet bang zijn voor het aangezicht van de mens; want het oordeel is van God; en de oorzaak die te zwaar voor u is, breng het tot mij en ik zal het horen".
Acts 10: (KJV)
34 Then Peter opened his mouth, and said, Of a truth I perceive that God is no respecter of PERSONS:
35 But in every nation he that feareth him, and worketh righteousness, is accepted with him.
Romans 2: (KJV)
11 For there is no respect of PERSONS with God.
Matthew 22: (KJV)
16 And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the PERSON of men.
2Samuel 14: (KJV)
14 For we must needs die, and are as water spilt on the ground, which cannot be gathered up again; neither doth God respect any PERSON: yet doth he devise means, that his banished be not expelled from him.
Deuteronomium 1: (KJV)
17 Ye shall not respect PERSONS in judgment; but ye shall hear the small as well as the great; ye shall not be afraid of the face of man; for the judgment is God's (Judge/Elohim): and the cause that is too hard for you, bring it unto me, and I will hear it. (Moses)
Numbers 27:
5 Moses brought their (court) case before the LORD/הויה.
Job 32:
21 Let me not, I pray you, accept any man's person, neither let me give flattering titles unto man.
22 For I know not to give flattering titles; in so doing my maker would soon take me away.
Deuteronomium 10: (KJV)
11 And the LORD said unto me, Arise, take thy journey before the people, that they may go in and possess the land, which I sware unto their fathers to give unto them.
12 And now, Israel, what doth the LORD thy God require of thee, but to fear the LORD thy God, to walk in all his ways, and to love him, and to serve the LORD thy God with all thy heart and with all thy soul,
13 To keep the commandments of the LORD, and his statutes, which I command thee this day for thy good?
14 Behold, the heaven and the heaven of heavens is the LORD'S thy God, the earth also, with all that therein is.
15 Only the LORD had a delight in thy fathers to love them, and he chose their seed after them, even you above all people, as it is this day.
16 Circumcise therefore the foreskin of your heart, and be no more stiffnecked.
17 For the LORD your God is God of gods, and Lord of lords, a great God, a mighty, and a terrible, which regardeth not PERSONS, nor taketh reward: (Ye shall not respect PERSONS in judgment/Je zult geen personen in het gericht respecteren.)
18 He doth execute the judgment of the fatherless and widow (Single woman/moms), and loveth the stranger, in giving him food and raiment.
Joshua 8: (NET)
33 All the people, rulers, leaders, and judges were standing on either side of the ark, in front of the Levitical priests who carried the ark of the covenant of the LORD. Both resident foreigners and native Israelites were there. Half the people stood in front of Mount Gerizim and the other half in front of Mount Ebal, as Moses the LORD's servant had previously instructed to them to do for the formal blessing ceremony.
(KJV)
33 And all Israel, and their elders, and officers, and their judges, stood on this side the ark and on that side before the priests the Levites, which bare the ark of the covenant of the LORD, as well the stranger, as he that was born among them; half of them over against mount Gerizim, and half of them over against mount Ebal; as Moses the servant of the LORD had commanded before, that they should bless the people of Israel.
34 And afterward he read all the words of the law, the blessings and cursings, according to all that is written in the book of the law.
35 There was not a word of all that Moses commanded, which Joshua read not before all the congregation of Israel, with the women, and the little ones, and the strangers that were conversant among them.
Ezra 7: (KJV)
23 Whatsoever is commanded by the God of heaven, let it be diligently done for the house of the God of heaven: for why should there be wrath against the realm of the king and his sons?
24 Also we certify you, that touching any of the priests and Levites, singers, porters, Nethinims, or ministers of this house of God, it shall not be lawful to impose toll, tribute, or custom, upon them.
25 And thou, Ezra, after the wisdom of thy God, that is in thine hand, set magistrates and judges, which may judge all the people that are beyond the river, all such as know the laws of thy God; and teach ye them that know them not.
26 And whosoever will not do the law of thy God, and the law of the king(? zie hieronder voor de vertaling), let judgment be executed speedily upon him, whether it be unto death, or to banishment, or to confiscation of goods, or to imprisonment.
Isaiah 43:
15 I am the יְהֹוָה (LORD), your Holy One, the creator of Israel, your King.
Psalm 148:
11 Kings of the earth, and all people; princes, and all judges of the earth:
12 Both young men, and maidens; old men, and children:
13 Let them praise the name of the יְהֹוָה (LORD): for his name alone is excellent; his glory is above the earth and heaven.
14 He also exalteth the horn of his people, the praise of all his saints; even of the children of Israel, a people near unto him. Praise ye the יְהֹוָה (LORD).
(Ezr 7:26 (WLC/Hebreeuws)
וְכָל־דִּי־לָא לֶהֱוֵא עָבֵד דָּתָא דִֽי־אֱלָהָךְ וְדָתָא דִּי מַלְכָּא אָסְפַּרְנָא דִּינָה לֶהֱוֵא מִתְעֲבֵד מִנֵּהּ הֵן לְמֹות הֵן לשֶׂרשֶׂו הֵן־לַעֲנָשׁ נִכְסִין וְלֶאֱסוּרִֽין׃ פ
Ezra 7:26 (google translate)
And all that is not to be worshiped by the Lord, the Lord is your God, and the judge is the one who is going to be a slave to us, so that he may become a servant from us, and they will die for his inheritance, for they will be punished, and they will be imprisoned.
Ezra 7:26 (google vertalen)
En alles wat niet door de Heer dient te aanbidden, de Heer is uw God, en de rechter is degene die ons een slaaf zal zijn, zodat hij een dienstknecht van ons kan worden, en zij zullen voor zijn erfdeel sterven, want zij zullen gestraft worden en zij zullen gevangen worden.)
Romans 13:
1 Let every soul be subject unto the higher powers. For there is no power but of God: the powers that be are ordained of God.
2 Whosoever therefore resisteth the power, resisteth the ordinance of God: and they that resist shall receive to themselves damnation.
3 For rulers are not a terror to good works, but to the evil. Wilt thou then not be afraid of the power? do that which is good, and thou shalt have praise of the same:
4 For he is the minister of God to thee for good. But if thou do that which is evil, be afraid; for he beareth not the sword in vain: for he is the minister of God, a revenger to execute wrath upon him that doeth evil.
John 6:
45 It is written in the prophets, And they shall be all taught of God. Every man therefore that hath heard, and hath learned of the Father, cometh unto me.
Psalm 1:
1 Blessed is the man who walks not in the counsel of the wicked, nor stands in the way of sinners,
nor sits in the seat of scoffers;
2 but his delight is in the law of the LORD (יְהֹוָה), and on his law he meditates day and night.
3 He is like a tree planted by streams of water that yields its fruit in its season, and its leaf does not wither. In all that he does, he prospers.
Matthew 15:
9 in vain do they worship me, teaching as doctrines the commandments of men.’”
Leviticus 25:
55 For it is to me that the people of Israel are servants. They are my servants whom I brought out of the land of Egypt: I am the LORD your God.
Isaiah 45: (KJV)
5. I am the LORD (יְהֹוָה), and there is none else, there is no God beside me:
Isaiah 44:6 (KJV)
Thus says the LORD, the King of Israel and his Redeemer, the LORD of hosts: 'I am the first and I am the last, And there is no God besides Me.
Exodus 34: (KJV)
14. For thou shalt worship no other god: for the LORD, whose name is Jealous, is a jealous God:
Strong's H7065 - qana'
קָנָא
to envy, be jealous, be envious, be zealous
(Piel)
to be jealous of
to be envious of
to be zealous for
to excite to jealous anger
(Hiphil) to provoke to jealous anger, cause jealousy
adjective
1.
full of, characterized by, or due to zeal; ardently active, devoted, or diligent.
Synonyms: enthusiastic, eager, fervid, fervent, intense, passionate, warm.
Antonyms: apathetic; lackadaisical.
Luke 2:
51 And he went down with them, and came to Nazareth, and was subject unto them: but his mother kept all these sayings in her heart.
Luke 10:
17 And the seventy returned again with joy, saying, Lord, even the devils are subject unto us through thy name.
20 Notwithstanding in this rejoice not, that the spirits are subject unto you; but rather rejoice, because your names are written in heaven.
1 Corinthians 15:
28 And when all things shall be subdued unto him, then shall the Son also himself be subject unto him that put all things under him, that God may be all in all.
Ephesians 5:
24 Therefore as the church is subject unto Christ, so let the wives be to their own husbands in every thing.
1Peter 3:
22 Who is gone into heaven, and is on the right hand of God; angels and authorities and powers being made subject unto him.
Mark 15:
2 And Pilate asked him, Art thou the King of the Jews? And he answering said unto him, Thou sayest it.
3 And the chief priests accused him of many things: but he answered nothing.
Waar is het bewijs dat wij BURGERS kiezen? Owh die POEP verkiezingen die NEP zijn.
Wij zijn een Democratie? De volkssoevereiniteit is niet vastgelegd sinds 1814.
Bovendien is Nederland onder de macht van het Vaticaan sinds 1815.
Soeverein
This is how you make a Biblical ID for yourself. Fill in the green places with your own information.
First Name: A Minister of הוֹשׁוּעַ (Yahushua) מָשִׁיחַ (Ha-Mashiach), Marita
(Exodus 17:9, Isaiah 45:1, James 2:9, Deuteronomy 16:19, Revelation 18)
(Cestui Que Vie Act 1.666 -1.666 CHAPTER 11 18 and 19 Cha 2)
Last name/given/Surname: בַּת/bath/daughter (בֵּן/Ben/Son) of Sjef from the congregation/tribe/עֵדָה/`edah
of the children of Israel (Job 32:21-22, Isaiah 44:1-8, Exodus 17:1)
house of de Ghier (1 kings 12:19)
Nationality: עִבְרִי/`Ibriy/Hebrew (Exodus 9:1, Jonah 1:9, Romans 11)
Temple of the רוּחַ הַקֹּדֶשׁ (Holy Ghost/ Ruach Hakodesh) (1 Corinthians 6:19)
Received from יְהֹוָה (YeHoVaH) (Acts 5:32, 2 Corinthians 6:16)
my אֱלֹהִים (Elohiym/God/Judge) (Leviticus 11:44) Article 4 and 15 (UVRM)
Inhabitant of the land of: אֶרֶץ / Earth (Isaiah 24:17; 26:21, Psalm 33:13-14, Deuteronomy 10:14)
Domicile/sojourn: on the land of South Holland near Rotterdam
(Genesis 26:3, Exodus 12:48, Leviticus 19:33-37) Artikel 13 (UVRM)
Conceived: Allegedly (Nowhere in scriptures are birthdays mentioned except for kings and Job:
Genesis 40:20, Mark 6:21, Matthew 14:6, Job 1:4-5)
Born in: Eindhoven on a ship, South East of the province of North-Brabant
(Genesis 48:5, 1 Chronicles 3:1, Matthew 2:1)
Finished: Mavo 4 D-niveau in 1987
Hight: 160 cm (5' 3")
Hair: Brwn
Eyes: Grey/Blue
Seal:
Name: יְהֹוָה / יְהוֹשׁוּעַ (YHWH / Yahushua) (Luke 13:35)
Title: Wonderful, Counsellor, The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace.
KING OF KINGS AND LORD OF LORDS
(Isaiah 9:6, Exodus 20:11, Isaiah 43:15, Psalm 148:11-14, 1 Timothy 6:15, Revelation 19:16)
Territory: Heavens, Earth and Sea: (Global jurisdiction/Wereldwijde jurisdictie).(Exodus 19:5)
Source: Make a common law identification card provided by NSEA.US
English version
I am Hamashiach's minister (1 Timothy 4:6) and that I am the descendant of the sovereign יְהֹוָה
He (Lord יְהוֹשׁוּעַ /Yahushua Ha Mashiach) shall shew (prove), who is the blessed and only Potentate (Sovereign), the King of kings, and Lord of lords
For יְהֹוָה (LORD) my God (אֱלֹהִים) is God of gods, and Lord of lords, a great God, a mighty, and a terrible, which regardeth not persons, nor taketh reward: (Deuteronomy 10:17) It is the Royal Law (Torah) according to the scriptures that I shalt love my neighbour as myself and if I have respect to PERSONS I commit sin, and am convinced of the law as transgressors.
For whosoever shall keep the whole law, and yet offend in one point, he is guilty of all (James 2:8-9, Deuteronomy 16:19).
I am obeying the Voice of יְהֹוָה and keep His Covenant that is why I am a peculiar treasure above all people because all the earth is His and it is agreed by me that in my private capacity that I belong to a kingdom of priests a Holy Nation (Exodus 19:5-6).
יְהוֹשׁוּעַ gave me power against unclean spirits, to cast them out, and to heal all manner of sickness and all manner of disease to heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead, cast out devils I have it freely received and freely will give it (Matthew 10:1+8).
Strong's H8334 – sharath שָׁרַת
minister (v) (62x), minister (n) (17x), serve (8x), servant (5x), service (3x), servitor (1x), waited (1x).
I am chosen and ordained by יְהֹוָה (John 15:16) to be a minister (Servant) of the (new) renewed Covenant (2 Corinthians 3:6) in which the LAWS (Torah) of יְהֹוָה are written in my heart (Jeremiah 31:31-33) I am a servant/minister from the Most High God (Acts 16:17) and it shall not be lawful to impose tax, tribute, or custom on any of the servants (ministers) of this house of God. (Ezra 7:24) I am bought with a price; and I am not to be the servants (minister) of men. (1 Corinthians 7:23) The testimony is bound up and the תּוֹרָה (Torah/LAW) is sealed within me as his disciple (Isaiah 8:16).
My authority comes from the most high god יְהֹוָה (acts 16:17) and He is King of Kings and LORD of Lords, the LORD that is within this vessel that I speak from. I am being sanctified by the Holy Ghost. (Romans 15:16). I am baptized with the Holy Ghost (Acts 1:2). The Holy Ghost, whom ְיְהֹוָה has send in יְהוֹשׁוּעַ (Yahushua’s) name is my comforter and shall teach me all things in remembrance what יְהוֹשׁוּעַ said. (John 14:26).
My body is the temple of the Holy Ghost which is in me. (1Corinthians 6:19) He (יְהוֹשׁוּעַ) through the Holy Ghost had given commandments unto the apostles whom he had chosen: (Acts 1:2) I am His witness of these things; and so is also the Holy Ghost, whom God gives to them that obey him. (Acts 5:32) I received power, after that the Holy Ghost came upon me. (Acts 1:8)
(Isaiah 33:22, Leviticus 11:44)
My Creator (Genesis 1: 1), Maker (Isaiah 54: 5), LORD (יָהּ / El) (Exodus 15:2), Judge, Lawgiver and King (Isaiah 33:22, Tobit 3: 1-6, James 4:12, Psalm 7), Abba (Father) (Romans 8: 14-17), Husband (Isaiah 54: 5), Brother (Matthew 12:50) and God (אֱלֹהִים 'elohiym / judge) (Exodus 6: 1-7) is JWHW (יְהֹוָה) Exodus 6: 1-7). He is the God of the gods, Lord of Lords, a great Mighty and a Supreme God who does not respect PERSONS in judgment (Deuteronomy 10:17) who does the law of the widow (single parent / wife) and the stranger loves to give me bread and clothing (Deuteronomy 10:18) and I abide by HIS right system (Ezekiel 44: 23-24, Matthew 10: 1-42, Deuteronomy 12:32, 5: 27-33) Leviticus 26: 1-13).
My King and Brother (Matthew 12:50, Isaiah 43:15) Yahushua / Yeshua / Jesus is King of Kings (Revelation 19:16). His titles will be: Wonderful, Counsellor, The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace. (Isaiah 9:6). To him is given all power in heaven and on earth (Matt. 28: 18-20). Yahushua / Jesus is Who is the faithful Witness and the Firstborn from the dead and the Chief of the Kings of the earth. To Him who loved us, and washed us from our sins in His blood. And Who made us kings and priests unto God's His Father (Revelation 1: 5-6).
I am the sister and mother of Yahushua (Matthew 12:50) and I have been given the freedom to be servants of God and Yahushua (1Petrus 2:16, Matthew 10: 24-25, John 15:16, 13: 3- 17 {16]) and a servant is not greater than his lord (John 15:20) and He has sent us (John 20:21) and has sent us into service, and over all the power of the enemy; and no thing will damage us (Luke 10:19).
He gave us power against unclean spirits (demons), to cast them out, and to heal all manner of sickness and all manner of disease.
Heal the sick, cleanse the lepers, raise the dead, cast out devils: freely ye have received, freely give. (Matthew 10: 1 + 8)
I am a woman (אָדָם) with a body of flesh and blood / soul (Leviticus 17:11) (Genesis 9: 4-6), for God has made man in His image with the Holy Spirit am I His witness unto the uttermost part of the earth. (Acts 1: 8) I can judge everything and myself I will not be judged by anyone. (1 Corinthians 2:15) I have a natural (seeded) and spiritual (cheerful) body (1 Corinthians 15: 1-58 [44]) and He (Yahushua) our God His Father (YHWH) has made us kings and priests and we will rule as kings on the earth (Revelation 5:10), for behold from my God, from YHWH the heaven, and the heaven of heavens, and also from the earth, and with all that is in it is Sovereign. (Deuteronomy 10:14) We will be a priestly kingdom and a holy people (Exodus 19: 6). He has sealed the law among his disciples (Isaiah 8:16). This is the Covenant that YHWH made with the House of Israel and Judah that His law is given within me and written in my heart, He is my God (Judge שָׁפַט / Elohim אֱלֹהִים) and I belong to HIM (יְהֹוָה). (Jeremiah 31: 31-33) and Yahushua / Jesus gave me the Holy Spirit because I kept His rules and asked YHWH to receive them (Luke 11:13, Acts 5:32). Yahushua baptized me with the Holy Spirit and with fire in the name of Father (YHWH) Son (Yahushua) and the Holy Spirit (Luke 3:16, Matthew 28:19) this is a seal of God with which I am sealed until the day of redemption (Efeziers 4:30).
My body is the Temple of the Holy Spirit of יהוה that no one can violate, otherwise יהוה will violate the one (1 Corinthians 3: 16-17, 1 Corinthians 6: 19-20). This is the Holy Spirit (the comforter) who teaches me everything (John 14:26) Which יהוה has sent in Yahushua's name and He will teach me everything I need to know and do according to HIS WILL.
God / יהוה is Sovereign (I Chronicles 29: 11-12, I Samuel 2: 6-8, Psalms 50) and I am HIS servant / minister (Matthew 10: 24-25, John 15:16 + 20, John 13: 3- 17 {16]) of יהוה (YHWH) my God. Thus by the grace of God (YHWH / יהוה and God / ELOHIM), that makes me a Priest, King's Son and Princess and thus Sovereign.
We are the heirs of the sovereign God יְהֹוָה His Kingdom. (James 2: 5, Romans 8:17, Galatians 3:29)
This makes me Sire / Majesty 'Queen by the grace of God'. In this way I acknowledge that there is no government or authorities on this earth except God יְהֹוָה, HIS government and I realize that as a Queen I do not reign by the grace of the pope, church, entity, demons, fallen angels, entities or man, but in that from the King of kings Yahushua יהוה His son. (Matt. 3:17, Matthew 17: 5, Isaiah 33:22, Tobit 3: 1-6, Psalm 7, Revelation 1: 5).
For I am sure that neither death nor life, nor angels, nor authorities, nor powers, nor present, nor future, nor height, nor depth, nor any other creature will be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus, our Lord. (Romans 8: 38-39).
I understand that King William Alexander, according to the Constitution of 1815, has no more sovereignty but a Crown (human Kingship). According to the Dutch (human) Constitution, citizens have the right to live their own lives without the state interfering with their opinions, their beliefs or the choices they make.
Self-appointed Kings like Willem Alexander must act wisely and be instructed and the judges of the earth must be instructed (Psalms 2: 1-12) through Him יהוה the judge of the world (Psalm 9: 7, Tobit 3: 2) and must therefore obey His laws (Matt. 5: 16-19, Matthew 15: 9) and may not add and not diminish unto the word (Deut. 4: 1-10) and until the heavens and the earth pass away, there will not be a jot nor to pass a tittle of the law, until all is fulfilled (Matt. 5:18) and NOT the laws ordinances (STATUTES, rules of the people of this world (Matt. 15: 9, Mark 7: 7, Colossians 2:22, 1 Timothy 4: 1) when I use יהוה his legal system If there is no one listening to יהוה HIS Word then he will fight those who fight you, and He will save our children. (Isaiah 49: 14-26)
For יהוה my God shall fight for me. (Exodus 14:14, Deuteronomy 3:22 + 20:4)
Neither should anyone oppress one another; but thou shalt fear thy God (Leviticus 25:17, Proverbs 30:6).
In YHWH (יְהֹוָה) / ELOHIM (אֱלֹהִים) HIS legal systems take into account poor people (Deuteronomy 15: 7-18), widows and orphans (1 older family) (Exodus 22: 21-24) elderly, foreigners and sick people. In HIS law system every 7 years old debt is waived (Deuteronomy 15: 1-18).
One should not lie and steal (Exodus 22: 1-20) (10 choices: exodus 20), extorting and rampaging, blaspheming (Exodus 22: 25-27, Leviticus 25: 35-38), and false witness (Exodus 23: 1-13) and there is no acceptance of the PERSON by God that is a sin (James 2: 1 + 9, Romans 2:11, Deuteronomy 1:17, 10:17).
Ook mag niemand zijn naaste verdrukken (Leviticus 25:17) maar moet men God vrezen zodat Hij u niet bestaffe (Spreuken 30:6).
In YHWH (יְהֹוָה) / ELOHIM (אֱלֹהִים) ZIJN rechtssysteem wordt rekening gehouden met arme mensen (Deuteronomium 15:7-18), weduwen en wezen (1 ouder gezin) (Exodus 22:21-24) ouderen, vreemdelingen en zieke mensen. In ZIJN recht systeem wordt iedere 7 jaar daarin schulden kwijtgescholden (Deuteronomium 15:1-18).
Men mag niet liegen en stelen (Exodus 22:1-20) (10 geboden: exodus 20) , afpersen en woekeren, lasteren (Exodus 22:25-27, Leviticus 25:35-38), en vals getuigen (Exodus 23:1-13) en er is geen aanneming des PERSOON bij God want dat is een zonde (Jacobus 2:1 + 9, Romeinen 2:11, Deuteronomium 1:17; 10:17).
Deuteronomy 15:
7 If there be among you a poor man of one of thy brethren within any of thy gates in thy land which the LORD thy God giveth thee, thou shalt not harden thine heart, nor shut thine hand from thy poor brother:
8 But thou shalt open thine hand wide unto him, and shalt surely lend him sufficient for his need, in that which he wanteth.
9 Beware that there be not a thought in thy wicked heart, saying, The seventh year, the year of release, is at hand; and thine eye be evil against thy poor brother, and thou givest him nought; and he cry unto the LORD against thee, and it be sin unto thee.
10 Thou shalt surely give him, and thine heart shall not be grieved when thou givest unto him: because that for this thing the LORD thy God shall bless thee in all thy works, and in all that thou puttest thine hand unto.
11 For the poor shall never cease out of the land: therefore I command thee, saying, Thou shalt open thine hand wide unto thy brother, to thy poor, and to thy needy, in thy land.
12 And if thy brother, an Hebrew man, or an Hebrew woman, be sold unto thee, and serve thee six years; then in the seventh year thou shalt let him go free from thee.
13 And when thou sendest him out free from thee, thou shalt not let him go away empty:
14 Thou shalt furnish him liberally out of thy flock, and out of thy floor, and out of thy winepress: of that wherewith the LORD thy God hath blessed thee thou shalt give unto him.
15 And thou shalt remember that thou wast a bondman in the land of Egypt, and the LORD thy God redeemed thee: therefore I command thee this thing to day.
16 And it shall be, if he say unto thee, I will not go away from thee; because he loveth thee and thine house, because he is well with thee;
17 Then thou shalt take an aul, and thrust it through his ear unto the door, and he shall be thy servant for ever. And also unto thy maidservant thou shalt do likewise.
18 It shall not seem hard unto thee, when thou sendest him away free from thee; for he hath been worth a double hired servant to thee, in serving thee six years: and the LORD thy God shall bless thee in all that thou doest.
Wie is de bezitter van Hemel en aarde?
Genesis 14:
22 I have lift up mine hand unto the LORD, the most high God, the possessor of heaven and earth,
Wij zijn de dienaren van de God van hemel en aarde?
Ezra 5:
11 We are the servants of the God of heaven and earth,
Waar woont de God die de wereld en alle dingen daarin heeft gemaakt, ziende dat hij de Heer van hemel en aarde is, woont niet in met handen gemaakte tempels;
Acts 17:
24 God that made the world and all things therein, seeing that he is Lord of heaven and earth, dwelleth not in temples made with hands;
Waar woont God dan?
Isaiah 40:
22 It is He (YHWH) that sitteth upon the circle of the earth, and the inhabitants thereof are as grasshoppers; that stretcheth out the heavens as a curtain, and spreadeth them out as a tent to dwell in:
23 That bringeth the princes to nothing; he maketh the judges of the earth as vanity.
1 Corinthians 6:
19. What? know ye not that your body is the temple of the Holy Ghost which is in you, which ye have of God, and ye are not your own?
Acts 5:
32. And we are his witnesses of these things; and so is also the Holy Ghost, whom God hath given to them that obey him.
Name: YHWH
Title: Wonderful, Counsellor, The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace.
KING OF KINGS AND LORD OF LORDS
Territory: Heavens and Earth
Isaiah 9:
6. For unto us a child is born, unto us a son is given: and the government shall be upon his shoulder: and his name shall be called Wonderful, Counsellor, The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace.
7. Of the increase of his government and peace there shall be no end, upon the throne of David, and upon his kingdom, to order it, and to establish it with judgment and with justice from henceforth even for ever. The zeal (passionate, enthusiastic, eager) of the LORD of hosts will perform this.
Isaiah 33:
22 For the Lord is our judge, the Lord is our lawgiver, the Lord is our king; he will save us.
Tobit 3:
2 ‘You are righteous, O Lord,
and all your deeds are just;
all your ways are mercy and truth;
you judge the world.[a] (you render true and righteous judgement for ever)
3 And now, O Lord, remember me
and look favourably upon me.
Do not punish me for my sins
and for my unwitting offences
and those that my ancestors committed before you.
They sinned against you,
4 and disobeyed your commandments.
So you gave us over to plunder, exile, and death,
to become the talk, the byword, and an object of reproach,
among all the nations among whom you have dispersed us.
International Covenant on Civil and Political Rights
Article 18
1. Everyone shall have the right to freedom of thought, conscience and religion. This right shall include freedom to have or to adopt a religion or belief of his choice, and freedom, either individually or in community with others and in public or private, to manifest his religion or belief in worship, observance, practice and teaching.
2. No one shall be subject to coercion which would impair his freedom to have or to adopt a religion or belief of his choice.
3. Freedom to manifest one's religion or beliefs may be subject only to such limitations as are prescribed by law and are necessary to protect public safety, order, health, or morals or the fundamental rights and freedoms of others.
4. The States Parties to the present Covenant undertake to have respect for the liberty of parents and, when applicable, legal guardians to ensure the religious and moral education of their children in conformity with their own convictions.
Article 19
1. Everyone shall have the right to hold opinions without interference.
2. Everyone shall have the right to freedom of expression; this right shall include freedom to seek, receive and impart information and ideas of all kinds, regardless of frontiers, either orally, in writing or in print, in the form of art, or through any other media of his choice.
3. The exercise of the rights provided for in paragraph 2 of this article carries with it special duties and responsibilities. It may therefore be subject to certain restrictions, but these shall only be such as are provided by law and are necessary:
(a) For respect of the rights or reputations of others;
(b) For the protection of national security or of public order (ordre public), or of public health or morals.
Source: https://www.ohchr.org/en/professionalinterest/pages/ccpr.aspx
Jesaja 33:
22 Want de HEERE (YHWH) is onze Rechter, de HEERE (YHWH) is onze Wetgever, de HEERE (YHWH) is onze Koning. Hij zal ons behouden.
Martial Law = Krijgswet / staat van beleg
Tobit 3:
2. U bent rechter van de wereld.
DUTCH VERSION
Ik ben de minister van Hamashiach (1 Timotheüs 4:6) en dat ik de afstammeling ben van de soevereine יְהֹוָה.
Hij (Heer יְהוֹשׁוּעַ / Yahushua Ha Mashiach) zal het bewijs leveren, wie de gezegende en enige Potentaat (Soeverein), de Koning der koningen en Heer der heren is; (1 Timotheüs 6:15)
Voor יְהֹוָה (LORD) is mijn God (אֱלֹהִים) God van goden en Heer der heren, een grote God, een machtige en een verschrikkelijke, die geen rekening houdt met personen, noch een beloning ontvangt (Deuteronomium 10:17). Het is de Koninklijke Wet (Torah) volgens de Schriften die ik mijn naaste als mezelf zal liefhebben en als ik respect heb voor PERSONEN, bega ik de zonde en ben ik overtuigd van de wet als overtreders. Want zo wie de gehele wet houdt, en toch op één punt struikelt, die is schuldig aan allen (Jakobus 2: 8-9, Deuteronomium 16:19).
Ik gehoorzaam de Stem van יְהֹוָה en onderhoud Zijn Verbond en daarom ben ik een bijzondere schat boven alle mensen omdat de hele aarde de Zijne is en het is door mij overeengekomen dat ik in mijn privé-vermogen tot een koninkrijk van priesters een Heilige Natie behoor (Exodus 19: 5-6).
יְהוֹשׁוּעַ gaf me de macht om tegen onreine geesten, om ze uit te werpen, en om allerlei soorten ziekten en ziekten te genezen om de zieken te genezen, de melaatsen te reinigen, de doden op te wekken, duivels uit te drijven die ik om niet heb ontvangen en om niet zal geven (Mattheüs 10: 1 + 8).
Ik ben gekozen en verordend door יְהֹוָה (Johannes 15:16) om een prediker (dienaar) te zijn van het (nieuwe) vernieuwde verbond (2 Korinthiërs 3: 6) waarin de WETTEN (Thora) van יְהֹוָה in mijn hart zijn geschreven (Jeremia 31 : 31-33) Ik ben een dienaar / dienaar van de Allerhoogste God (Handelingen 16:17) en het zal niet geoorloofd zijn om belasting, eerbetoon of gewoonte op te leggen aan een van de dienaren (dienaren) van dit huis van God. (Ezra 7:24) Ik ben gekocht met een prijs; en ik moet niet de dienaren (prediker) van mensen zijn. (1 Korinthiërs 7:23) Het getuigenis is verbonden en de תּוֹרָה (Torah / WET) is in mij verzegeld als zijn discipel (Jesaja 8:16).
Mijn autoriteit komt van de allerhoogste god יְהֹוָה (Handelingen 16:17) en hij is de Koning der Koningen en de Heer der Heren, de Here die in dit vat (lichaam) is waaruit ik spreek. Ik word geheiligd door de Heilige Geest. (Romeinen 15:16). Ik ben gedoopt met de Heilige Geest (Handelingen 1: 2). De Heilige Geest, die יְיְהֹוָה in de naam van יְהוֹשׁוּעַ (Yahushua) heeft gestuurd, is mijn trooster en zal mij alle dingen in herinnering brengen, wat יְהוֹשׁוּעַ zei. (Johannes 14:26).
Mijn lichaam is de tempel van de Heilige Geest die in mij is. (1Korintiërs 6:19) Hij (יְהוֹשׁוּעַ) had door de Heilige Geest bevelen gegeven aan de apostelen die hij had uitverkoren: (Handelingen 1: 2) Ik ben zijn getuigen van deze dingen; en zo is ook de Heilige Geest, die God geeft aan hen die hem gehoorzamen. (Handelingen 5:32) Ik kreeg de macht, daarna kwam de Heilige Geest over mij. (Handelingen 1: 8)
Mijn Schepper (Genesis 1:1), Maker (Jesaja 54:5), Rechter en Wetgever en Koning (Jesaja 33:22, Tobit 3:1-6, Psalm 7), Abba (Vader) (Romeinen 8:14-17), Man (Jesaja 54:5), Broer (Mattheus 12:50) en God (אֱלֹהִים 'elohiym / rechter) (Exodus 6:1-7) is YWHW (יהוה) (Exodus 6:1-7) Hij is de God van de goden, Heer der heren, een grote, Machtige en een Allerhoogste God, Die geen PERSONEN in het gericht respecteert (Deuteronomium 10:17) Die het recht van den wees en van de weduwe (alleenstaande ouder/vrouw doet; en den vreemdeling liefheeft, dat Hij hem brood en kleding geve.(Deuteronomium 10:18) en ik houd mij aan ZIJN recht systeem (Ezechiel 44:23-24, Mattheus 10:1-42, Deuteronomium 12:32; 5:27-33, Leviticus 26:1-13).
Mijn Koning en broer (Mattheus 12:50) Yahushua/Yeshua/Jezus is Koning der Koningen (Openbaring 19:16). Zijn titels zullen Zijn: Wonderbare Raadgever, Machtige God, Vader der eeuwen, Vorst van Vrede (Jesaja 9:5). Aan hem is gegeven alle macht in de hemel en op aarde (Mattheus 28: 18-20). Yahushua/Jezus is het Die de getrouwe Getuige is en de Eerstgeborene uit de doden en de Overste der Koningen der aarde. Aan Hem die ons heeft liefgehad, en ons van onze zonden gewassen heeft in Zijn bloed. En Die ons gemaakt heeft tot koningen en priesters tot God Zijn Vader (Openbaring 1:5-6).
Ik ben de zus en moeder van Yahushua (Mattheus 12:50) en ik heb de vrijheid gekregen om dienstknecht van God en Yahushua te zijn (1Petrus 2:16, Mattheus 10:24-25, Johannes 15:16; 13:3-17 {16]) en een dienstknecht/minister is niet meerder dan zijn heer (Johannes 15:20) en Hij heeft ons gezonden (Johannes 20:21) en heeft ons gegeven de macht, om op en schorpioenen te treden, en over alle kracht des vijands; en geen ding zal ons enigszins beschadigen (Lukas 10:19).
Hij heeft ons opgedragen om zieken te genezen, melaatsen te reinigen, om doden op te wekken de duivelen (demonen) uit te werpen. Het Woord zegt: "Gij hebt het om niet ontvangen, geeft het om niet." (Mattheus 10:1+8)
De Geest (h7307 רוּחַ ruwach) van God (h410 אֵל 'el) heeft mij gemaakt (h6213 עָשָׂה `asah),
en de adem (5397 נְשָׁמָה nĕshamah) van de Almachtige (h7706 שַׁדַּי Shadday) heeft mij leven gegeven (h2421 חָיָה chayah).
Ik ben een mens (אָדָם) met een lichaam van vlees en bloed/ziel (Leviticus 17:11) (Genesis 9:4-6), want God heeft den mens naar Zijn beeld gemaakt met de Heilige Geest ben ik Zijn getuige tot aan het uiterste der aarde (Handelingen 1:8) ik kan alles beoordelen en zelf wordt ik door niemand beoordeeld. (1 Korinte 2:15) Ik heb een natuurlijk (gezaaid) en geestelijk (opgewekt) lichaam (1 Korinthe 15:1-58 [44]) en Hij (Yahushua) heeft ons gemaakt tot onze God Zijn Vader koningen en priesters en wij zullen als koningen heersen op de aarde (Openbaring 5:10), want ziet van YHWH mijn God, van Hem is de hemel, en de hemel der hemelen en ook de aarde, en al wat daarin is Soeverein. (Deuteronomium 10:14) Wij zullen een priesterlijk koninkrijk en een heilig volk zijn (Exodus 19:6). Hij heeft de wet verzegeld onder zijn leerlingen (Jesaja 8:16). Dit is het Verbond dat YHWH heeft gemaakt met het Huis van Israel en Judah dat Zijn wet in mijn binnenste gegeven is en in mijn hart geschreven, Hij is mijn God (Rechter שָׁפַט/Elohim אֱלֹהִים) en ik behoor HEM (יְהֹוָה) toe. (Jeremia 31:31-33) en Yahushua/Jezus heeft mij de Heilige Geest gegeven omdat ik mij aan YHWH Zijn regels houdt en gevraagd heb die te ontvangen (Lukas 11:13, handelingen 5:32).Yahushua heeft mij gedoopt met de Heilige Geest en met vuur in de naam van (Vader) YHWH) Zoon (Yahushua) en de Heilige Geest (Lukas 3:16, Matthew 28:19) dit is een zegel van God waarmee ik verzegeld ben tot de dag der verlossing (Efeziers 4:30).
Mijn lichaam is de Tempel van de Heilige Geest van יהוה die NIEMAND mag schenden, anders zal יהוה degene schenden (1 Korinthe 3:16-17, 1 Korinthe 6:19-20). Dit is de Heilige Geest (de trooster) die mij alles leert (Johannes 14:26) Welke יהוה gezonden heeft in Yahushua's naam en Die zal mij alles leren wat ik behoor te weten en te doen naar ZIJN WIL.
God/יהוה is Soeverein (I Kronieken 29:11-12; I Samuel 2:6-8; Psalmen 50) en ik ben ZIJN dienstknecht (Mattheus 10:24-25, Johannes 15:16 + 20, Johannes 13:3-17 {16]) van יהוה (YHWH) mijn God (dus bij de gratie Gods (YHWH / יהוה en God / ELOHIM). Dat maakt mij een Priester, Koningskind en Prinses en dus Soeverein. (BEWIJS)
Wij zijn de erfgenamen van de soevereine God יְהֹוָה. (Jakobus 2:5, Romeinen 8:17, Galaten 3:29)
Dit maakt mij Sire/Majesteit ‘Koningin bij de gratie Gods'. Daarmee erken ik dat er geen regering of overheid op deze aarde is dan God יְהֹוָה, ZIJN regering en besef ik dat ik als Koningin niet regeer bij de gratie van paus, kerk, entiteit, demonen, gevallen engelen, entiteiten of mens, maar bij die van de Koning der koningen Yahushua יהוה zijn zoon. (Mattheus 3:17, Mattheus 17:5, Jesaja 33:22, Tobit 3:1-6, Psalm 7, Openbaring 1:5).
Want ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere. (Romeinen 8:38-39).
Ik heb begrepen dat Koning Willem Alexander volgens de Grondwet van 1815 niet meer soevereiniteit heeft maar een Kroon (menselijke Koningschap). Volgens de Nederlandse (menselijke) Grondwet hebben burgers het recht hebben hun eigen leven te leiden zonder dat de staat zich met hun mening, hun geloof of de keuzes die ze maken bemoeit.
Zelf benoemde Koningen zoals Willem Alexander moeten verstandiglijk handelen en de rechters van de aarde moeten zich laten tuchtigen (Psalmen 2:1-12) door Hem יהוה de rechter van de wereld (Psalm 9:7, Tobit 3:2) en moeten zich dus aan Hem zijn wetten houden (Mattheus 5:16-19, Mattheus 15:9) en mogen daar niet aan toe of af doen (Deuteronomium 4:1-10) en totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet een jota noch een tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied (Mattheus 5:18) en NIET de wetten verordeningen (STATUTEN, regels van de mensen van deze wereld (Mattheus 15:9, Markus 7:7, Kolossensen 2:22, 1 Timotheüs 4:1) wanneer ik יהוה zijn rechtssysteem gebruik. Als er niet geluisterd wordt naar יהוה ZIJN Woord dan zal hij zelf met u Twisten. (Jesaja 49:14-26)
Ook mag niemand zijn naaste verdrukken (Leviticus 25:17) maar moet men God vrezen zodat Hij u niet bestaffe (Spreuken 30:6).
In YHWH (יְהֹוָה) / ELOHIM (אֱלֹהִים) ZIJN rechtssysteem wordt rekening gehouden met arme mensen (Deuteronomium 15:7-18), weduwen en wezen (1 ouder gezin) (Exodus 22:21-24) ouderen, vreemdelingen en zieke mensen. In ZIJN recht systeem wordt iedere 7 jaar daarin schulden kwijtgescholden (Deuteronomium 15:1-18).
Men mag niet liegen en stelen (Exodus 22:1-20) (10 geboden: exodus 20) , afpersen en woekeren, lasteren (Exodus 22:25-27, Leviticus 25:35-38), en vals getuigen (Exodus 23:1-13) en er is geen aanneming des PERSOON bij God want dat is een zonde (Jacobus 2:1 + 9, Romeinen 2:11, Deuteronomium 1:17; 10:17).
De regeringen op deze aarde houden zich niet aan יְהֹוָה Zijn Rechtssysteem.
Dus hebben GEEN RECHT van spreken.
Revelation 12:
5 And she brought forth a man child, who was to rule all nations with a rod (a staff, a royal sceptre) of iron: and her child was caught up unto God, and to his throne.
Revelation 9:
21 Neither repented they of their murders, nor of their sorceries, nor of their fornication, nor of their thefts.
Revelation 5:
1 And I saw in the right hand of him that sat on the throne a book written within and on the backside, sealed with seven seals.
5 And one of the elders saith unto me, Weep not: behold, the Lion of the tribe of Juda, the Root of David, hath prevailed to open the book, and to loose the seven seals thereof.
Exodus 22:
22 Ye shall not afflict any widow, or fatherless child.
23 If thou afflict them in any wise, and they cry at all unto me, I will surely hear their cry;
24 And my wrath shall wax hot, and I will kill you with the sword; and your wives shall be widows, and your children fatherless.
25 If thou lend money to any of my people that is poor by thee, thou shalt not be to him as an usurer, neither shalt thou lay upon him usury.
Deuteronomy 27:
Isaiah 9:
6 For unto us a child is born, unto us a son is given: and the government (Imperium = absolute power) shall be upon his shoulder: and his name shall be called Wonderful, Counsellor, The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace.
7 Of the increase of his government and peace there shall be no end, upon the throne of David, and upon his kingdom, to order it, and to establish it with judgment and with justice from henceforth even for ever. The zeal of the LORD of hosts will perform this.
Isaiah 22:
21 And I will clothe him with thy robe, and strengthen him with thy girdle, and I will commit thy government into his hand: and he shall be a father to the inhabitants of Jerusalem, and to the house of Judah.
2Peter 2:
10 But chiefly them that walk after the flesh in the lust of uncleanness, and despise government. Presumptuous are they, selfwilled, they are not afraid to speak evil of dignities.
Sire/ Majesteit:
Isaiah 56:
6 Also the sons of the stranger, that join themselves to the LORD, to serve him, and to love the name of the LORD, to be his servants, every one that keepeth the sabbath from polluting it, and taketh hold of my covenant;
7 Even them will I bring to my holy mountain, and make them joyful in my house of prayer: their burnt offerings and their sacrifices shall be accepted upon mine altar; for mine house shall be called an house of prayer for all people.
Nederlandse wet gebaseerd op de bijbel?
Zie onderaan:
2Kings 23:
5 And he put down the idolatrous priests, whom the kings of Judah had ordained to burn incense in the high places in the cities of Judah, and in the places round about Jerusalem; them also that burned incense UNTO BAAL, to the sun, and to the moon, and to the PLANETS, and to all the host of heaven.
James 2:
5 Hearken, my beloved brethren, Hath not God chosen the poor of this world rich in faith, and heirs of the kingdom which he hath promised to them that love him?
6 But ye have despised the poor. Do not rich men oppress you, and draw you before the judgment seats?
7 Do not they blaspheme that worthy name by the which ye are called?
8 If ye fulfil the royal law according to the scripture, Thou shalt love thy neighbour as thyself, ye do well:
9 But if ye have respect to persons, ye commit sin, and are convinced of the law as transgressors.
10 For whosoever shall keep the whole law, and yet offend in one point, he is guilty of all.
11 For he that said, Do not commit adultery, said also, Do not kill. Now if thou commit no adultery, yet if thou kill, thou art become a transgressor of the law.
Isaiah 1:
And the destruction of the transgressors and of the sinners shall be together, and they that forsake the LORD (YHWH) shall be CONSUMED.
Ezekiel 44:
23 And they shall teach my people the difference between the holy and profane, and cause them to discern between the unclean and the clean.
24 And in controversy they shall stand in judgment; and they shall judge it according to MY JUDGMENTS: and they shall keep MY LAWS and MY STATUTES in all mine assemblies; and they shall hallow MY SABBATHS.
25 And they shall come at NO DEAD PERSON to defile themselves: but for father, or for mother, or for son, or for daughter, for brother, or for sister that hath had no husband, they may defile themselves.
Exodus 19:
5 Now therefore, if ye will obey MY VOICE indeed, and keep MY COVENANT, then ye shall be a peculiar treasure unto me above all people: FOR ALL THE EARTH IS MINE:
6 And ye shall be unto me A KINGDOM OF PRIESTS, and AN HOLY NATION. These are the words which thou shalt speak unto THE CHILDREN OF ISRAEL.
Genesis 26:
5 Because that Abraham obeyed MY VOICE, and kept MY CHARGE, MY COMMANDMENTS, MY STATUTES, and MY LAWS.
Matthew 18: (KJV)
6 But whoso shall offend one of these little ones which believe in me, it were better for him that a millstone were hanged about his neck, and that he were drowned in the depth of the sea.
Deuteronomy 4:
2 Ye shall not add unto the word which I command you, neither shall ye diminish ought from it, that ye may keep the commandments of the LORD your God which I command you.
3 Your eyes have seen what the LORD (YHWH) did because of Baalpeor: for all the men that followed Baalpeor, the LORD (YHWH) thy God hath destroyed them from among you.
Jesus command against swearing oaths:
Matthew 5:
33 Again, ye have heard that it hath been said by them of old time, Thou shalt not forswear thyself, but shalt perform unto the Lord thine oaths:
34 But I say unto you, Swear not at all; neither by heaven; for it is God's throne:
35 Nor by the earth; for it is his footstool: neither by Jerusalem; for it is the city of the great King.
36 Neither shalt thou swear by thy head, because thou canst not make one hair white or black.
37 But let your communication be, Yea, yea; Nay, nay: for whatsoever is more than these cometh of evil.
MENSELIJKE WETTEN
Staten-Generaal (Nederland) = Volksvertegenwoordiging sinds 1814
Wetgevende macht = Staatsmacht = Trias politica (driemachtenleer)
Source: file:///D:/Downloads/Preek%202017%2003%2012%20Breukelen.pdf
(Preek Breukelen d.d. 12 maart 2017, 2e van de 40 dagen (reminiscere) Exodus 24:12-18 & Matteüs 17:1-9)
Wetgevende macht
De wetgevende macht is een grootheid uit het staatsrecht. Deze staatsmacht bepaalt de inhoud van de wetten en het recht in een land.
Er zijn in een staatsbestel formeel drie verschillende machten:
- de wetgevende macht
- de uitvoerende macht
- de rechterlijke macht
In een democratie worden deze machten gescheiden, volgens het principe van de Trias politica. Dat betekent dat niet één persoon of één orgaan deze machten tegelijk kan uitoefenen. Ook wordt in een democratie de wetgevende macht door het volk in vrije verkiezingen gekozen. In een dictatuur zijn de drie machten veelal in handen van één persoon of één orgaan. Deze scheiding der machten is bedacht door de Fransman Montesquieu.
De wetgevende macht in een land maakt de wet. De wet bestaat uit regels waar iedereen zich in dit land aan dient te houden. Zo is er in Nederland het Wetboek van Strafrecht. Verder zijn er nog bestuurlijke wetten.
In de meeste westerse democratieën worden de wetten gemaakt in het parlement, al dan niet op voordracht van de regering.
In Nederland moeten alle wetten door een meerderheid in de Eerste en Tweede Kamer aangenomen worden, wijzigingen in de Grondwet door een meerderheid van ten minste twee derde.
In België geldt hetzelfde voor de wetten waarvoor de federale staat bevoegd is: Kamer en Senaat moeten de wet goedkeuren. Een grondwetswijziging moet met een 2/3e meerderheid gestemd worden; sommige wetten vereisen een "gekwalificeerde" meerderheid, dus een meerderheid in elke taalgroep. Wetten waarvoor het Vlaams gewest of de Vlaamse gemeenschap bevoegd zijn, moeten alleen een meerderheid in het Vlaams parlement halen.
Naast de wetgevende macht zijn er formeel nog de twee machten: namelijk de rechterlijke macht en de uitvoerende macht. Daarnaast is er ook feitelijk nog sprake van macht door de media en de ambtenaren. De controlerende macht, de politie en justitie controleren of mensen zich aan de door de wetgevende macht gestelde wetten houden. De rechterlijke macht spreekt recht aan de hand van de wet. Wanneer iemand zich niet aan de wet houdt, wordt hij aangeklaagd. Een rechter bepaalt of de persoon de wet overtreden heeft en bepaalt, indien nodig, de straf.
In Nederland vormen de Eerste Kamer der Staten-Generaal (Eerste kamer) en de Tweede Kamer der Staten-Generaal (Tweede kamer) en de regering samen de wetgevende macht. De uitvoerende macht wordt gevormd door de koning en zijn ministers met hun ambtenaren. Toch is er geen strikte scheiding tussen wetgevende en uitvoerende macht. De rechterlijke macht is wel onafhankelijk.
Staatsmacht
Staatsmacht is de macht die een staat kan uitoefenen over zijn staatsvolk en zijn staatsgebied.
Staatsmacht is volgens de driemachtenleer te onderscheiden in een wetgevende macht (Vader/יְהֹוָה), een uitvoerende macht (Zoon/יְהוֹשׁוּעַ) en een rechtsprekende macht (Heilige Geest/רוח הקדוש). Daarnaast hebben staten de macht om verdragen te sluiten met andere staten.
De wetgevende en rechtsprekende macht wordt uitgeoefend door het uitvaardigen van akten zoals wetten en vonnissen. De uitvoerende macht wordt fysiek uitgeoefend met als uiterste verschijningsvorm het uitoefenen van geweld door politie en leger.
Kenmerk van staatsmacht is het oorspronkelijke karakter. Staatsmacht komt van het niveau van de staat zelf en is niet door een andere (hogere of lagere) overheid aan de staat toegekend. De staat kan staatsmacht overdragen aan overheidslichamen die zelf geen staat zijn. Zo hebben Franse departementen hun macht te danken aan de Franse staat en heeft de Europese Unie zijn macht te danken aan de 28 lidstaten.
In een democratische staat geldt het staatsvolk als de legitimatiebron van de staatsmacht. Het volk geldt dan als de soeverein en heeft meestal zichzelf ooit via een grondwetgevende vergadering een grondwet gegeven om de staatsmacht van de staat in te stellen en te reguleren. Als de staatsmacht door een grondwet is ingesteld, dan spreekt men in het Frans van pouvoir constitué, de door de grondwet ingestelde macht.
De trias politica, driemachtenleer of scheiding der macht(en) is een theorie van de staatsinrichting waarin de staat opgedeeld is in drie organen die elkaars functioneren bewaken. De oorspronkelijke verdeling, voorgesteld door John Locke, is die in wetgevende, uitvoerende en federatieve macht, waarvan de laatste de landsverdediging beoogt. De tegenwoordig meer gebruikelijke verdeling kent een wetgevende macht die wetten opstelt, een uitvoerende macht die het dagelijks bestuur van de staat uitoefent en een rechterlijke macht die deze uitvoering toetst aan de wet. Deze verdeling gaat terug op het werk van de Franse verlichtingsfilosoof Charles de Montesquieu, die met deze staatsinrichting een alternatief formuleerde voor het Franse absolutisme.
Trias politica
De trias politica (de scheiding der machten) is een belangrijk principe van de democratische staatsorganisatie. Het gaat terug op het oud-Griekse concept inzake de maatschappelijke organisatie, en vooral inzake de verdeling van de uitoefening van macht.
In de vroege middeleeuwen (na de val van het Romeinse Rijk) werd Noordwest-Europa tijdens de Grote Volksverhuizing overstroomd door voornamelijk Germaanse stammen. De Germanen hadden een tribale organisatie van hun samenleving, waarbij zowat elk dorp een dorpshoofd had. In het tribale systeem werden beslissingen genomen door het dorpshoofd en een raad van dorpswijzen. Die beslissingen waren zowel wetgevend, uitvoerend als rechterlijk. Dat tribale systeem evolueerde vrij vlug tot het feodale systeem waarbij de edellieden alle macht uitoefenden; macht die zij zich in eerste plaats toe-eigenden maar die later in hun adelbrieven werd vastgelegd. In tegenstelling tot de Griekse en Romeinse formele rechtstraditie hadden de Germanen een gewoonterecht.[bron?]
Vrij snel in deze evolutie werd de rechtspraak (op enkele belangrijke onderwerpen na) door de edelen overgedragen aan vertrouwelingen. Met de ontwikkeling van de steden in Europa ontstonden ook zogenaamde "vrijheden", gebieden die niet aan de macht van de heren onderworpen waren. Steden kregen eigen besturen, vaardigden regels uit en er ontwikkelde zich rechtspraak.
In Engeland kregen de Edelen via het Magna Carta inspraak in het wetgevende deel van de macht en kreeg ze toezicht op de uitgaven van het koninkrijk. De koning werd vooral de uitvoerende macht toebedeeld, maar bleef een belangrijke speler in het uitvaardigen van wetten. Juist door het gewoonterecht was de wetgevende macht omgeven met een flou artistique.
In de Lage Landen ontwikkelden zich de Staten-Generaal, die eigenlijk een uitvoerend orgaan waren, maar die gerust de voorloper van het parlement in continentaal Europa genoemd kunnen worden.
Tot aan de Verlichting werd er eigenlijk nooit over de wijze waarop macht werd uitgeoefend gefilosofeerd. Bij de verlichtingsfilosofen was het vooral Charles Montesquieu die zich liet inspireren door de Staten-Generaal in de Nederlanden en de consulaire periode in het Romeinse Rijk. Na de Franse Revolutie van 1789 drong het concept van Montesquieu door, men installeerde een driemanschap dat de uitvoerende macht (defensie, openbare orde en belastingen) verzekerde en een decretale raad die allerlei beschikkingen trof en te boek stelde. Toen Napoléon Bonaparte aan de macht kwam eigende hij zich de uitvoerende macht toe (vooral defensie), en liet hij al die losse wetgeving bundelen in de Code Napoléon, verder hield hij de senaat bezig om boekhouder te spelen. Hij maakte van zijn staatsbestel een soort piramide van dorpen, steden, prefecturen en departementen met daarnaast een gelijke piramide van de rechterlijke macht.
Nadat de Amerikaanse staten hun onafhankelijkheid hadden bevochten in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en de kruitdampen van de Burgeroorlog waren vervlogen, stelde men ook in Europa vast dat er in de VS een getrapt systeem van drie machten was ontstaan:
- de wetgevende macht, met op het federale niveau een tweekamerparlement, een gekozen volksvertegenwoordiging en een senaat van vertegenwoordigers van staten, en ook in veruit de meeste staten is er een tweekamerparlement;
- de uitvoerende macht, bestaande uit een president met een kabinet van ministers en staatssecretarissen op het federale niveau, en gouverneurs op het vlak van de staten;
- de rechterlijke macht, die piramidaal georganiseerd is met aan de top een grondwettelijk hof.
Na de napoleontische periode begint in Europa de periode van de vorming van de zogenaamde natiestaten. In dat proces voltrekken zich gelijktijdig twee fenomenen:
- de burgerij (de kapitaalkrachtige industriëlen) neemt definitief de macht over van de verarmde adelstand en dringt gelijktijdig de clerus uit het staatsapparaat, de rationele benadering van het uitoefenen van macht leidt onvermijdelijk tot de zogenaamde instrumentalisering: het staatsapparaat wordt een hiërarchie van klerken, het wispelturige gewoonterecht wordt vervangen door een formeel geacteerde wetgeving (het statutair recht).
- de verdringing van de clerus heeft ook een secularisering tot gevolg: het parlement (dus de mens) wordt de bron van het recht, Gods rol is in deze materie uitgespeeld.
De scheiding van kerk en staat en de scheiding der machten worden de twee filosofische pijlers van de moderne staatorganisatie.
De meeste natiestaten kiezen voor dezelfde verdeling van de macht: de drie piramiden van de macht worden nationaal vertegenwoordigd door:
- de wetgevende macht met tweekamerparlement;
- de uitvoerende macht met een koning (waarbij de eerste minister meestal de macht uitoefent) of een gekozen president;
- de rechterlijke macht met aan de top een grondwettelijk hof.
Die drie piramiden dupliceren deze structuur naar verschillende lagere overheden: in Nederland en België zijn dat de provincies en lager de gemeenten of andere lokale eenheden (na de federalisering van België is daar een niveau aan toegevoegd: de gewesten en gemeenschappen tussen de nationale en provinciale overheden).
Het staatsgezag vindt sindsdien zijn beslag bij de verschillende organen die hiertoe gemachtigd zijn. Men wilde voorkomen dat de ene macht inwerkte op de andere en voerde daarom de scheiding der machten in waarbij de rechterlijke macht ook conflicten, enerzijds tussen de wetgevende en uitvoerende macht, en anderzijds tussen de verschillende echelons arbitreert.
Hiermee bedoelt men een verdeling van de macht volgens Montesquieu in wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht, die nooit bij één en dezelfde persoon of instantie mogen berusten.
- De wetgevende macht.
- In Nederland zijn dat de regering en de Staten-Generaal (Eerste en Tweede Kamer) (Art. 81 GW).
- In België is dit het federale parlement (de Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Senaat) voor de nationale beleidsdomeinen.
- De uitvoerende macht
- In Nederland de regering (waar de koning deel van uitmaakt)
- In België de koning en de regering (ministers)
- De rechterlijke macht: de rechters
De machten hebben ieder hun eigen bevoegdheden en zelfstandigheid. Bovendien is er geen macht die hiërarchisch duidelijk boven de andere machten staat. Al deze machten afzonderlijk hebben ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de burger verantwoordelijkheden door middel van ingebouwde controlemechanismen.
De uitvoerende macht is verantwoording schuldig aan de wetgevende macht, de wetgevende macht is vervolgens verantwoording verschuldigd aan de burgers. De burgers hebben invloed op de wetgevende macht door middel van verkiezingen.
De rechterlijke macht controleert vervolgens de uitvoering van wetten en regelgeving, en arbitreert bij conflicten tussen de machten. De rechterlijke macht zelf zou volgens de grondprincipes van de Trias kunnen worden gecontroleerd door middel van openbaarheid van zittingen, openbaarheid van uitspraken, goed klachtrecht en zicht op belangenverstrengeling (nevenfunctieregisters), maar in de praktijk wordt de rechterlijke macht gecontroleerd door de uitvoerende macht die rechterlijke macht organiseert, de nodige infrastructuur en middelen ter beschikking stelt.
De wetgevende macht heeft ook een gerechtelijk wapen in de zin dat zij middels onderzoekscommissies toezicht kan uitoefenen op de uitvoering van de andere macht(en).
Ook de ambtenarij, media en externe adviseurs worden soms als macht onderkend, dit wordt wel omschreven als schaduwmacht.
Tegenover de horizontale scheiding der machten staat ook een verticale scheiding, dit is de bevoegdheidsverdeling tussen de verschillende overheden op nationaal, regionaal en lokaal niveau.
Deze verticale scheiding vloeit niet direct voort uit de theorie van Montesquieu, maar volgt deze wel.
Zij houdt in dat de spreiding van bevoegdheden over de hogere en lagere overheden (zie decentralisatie) ook volgens de regels van de trias politica geschiedt. De regelende bevoegdheid van de overheid is bijvoorbeeld overgedragen aan provincies, waterschappen en gemeentes omdat niet alles door de centrale overheid tot in detail geregeld kan worden. In het verleden werd de autonomie van de verschillende bestuurslagen vooropgesteld. Dit noemt men de driekringenleer. Tegenwoordig is de scheiding van de horizontale bestuurslagen minder streng en is er dikwijls sprake van samenwerking.[1]
De theorie van verdeling van bevoegdheden tussen de hogere en lagere overheden heet subsidiariteit, waarbij de verantwoordelijkheid inzake regelgeving uitvoering op het meest geschikte niveau komt te liggen. Zo heeft het geen zin om een gemeente verantwoordelijkheid te geven over een autosnelweg op zijn grondgebied, zoals het niet nuttig is de nationale overheid te laten beslissen over een doodlopend straatje in een lokaal woonerf.
In theorie is het systeem van de trias politica een van de basisprincipes van de westerse democratie. In de praktijk is een aantal fundamentele beginselen als openbaarheid van uitspraken en verbod op vermenging van functies, hoewel vastgelegd in de Nederlandse Grondwet en in verdragen als het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en het EU-verdrag al dan niet terecht, minder van toepassing geworden. Zo zijn er rechters die tevens volksvertegenwoordiger zijn (zie hieronder). Met de uitspraak in de zaak B&P versus het Verenigd Koninkrijk[2] heeft Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de openbaarheid van uitspraken als absoluut principe verlaten.
Belgie
De huidige organisatie van de horizontale en verticale machtenscheiding is uiteengezet in dit schema. De federale wetgevende macht maakt de wetten en controleert de uitvoerende macht. Ze wordt uitgeoefend door het parlement. Het parlement bestaat uit twee kamers, de Senaat en de Kamer van volksvertegenwoordigers. Het parlement oefent ook enkele rechterlijke bevoegdheden uit zoals het opheffen van de Parlementaire onschendbaarheid en het instellen van parlementaire onderzoekscommissies. Het parlement wordt in zijn controlerende functie bijgestaan door het Rekenhof. Tevens is de Kamer betrokken bij de benoemingen of de voordracht van kandidaten voor sommige functies (raadsheer bij de Raad van State en rechter bij het Grondwettelijk Hof).
De federale uitvoerende macht bestuurt het land. Ze zorgt ervoor dat de wetten in concrete gevallen worden toegepast en nageleefd. De uitvoerende macht wordt uitgeoefend door de regering van ministers en staatssecretarissen die worden benoemd door de Koning. De uitvoerende macht heeft echter ook wetgevend initiatiefrecht, het kan wetgeving voorbereiden die dan door het parlement besproken, aangepast en gestemd wordt, vooral toepasselijk voor moeilijke technische materies, en wordt dikwijls door de wetgevende macht belast met regelgevende taken om de wet uit te voeren. De Koning kondigt de gestemde wetten af.
De rechterlijke macht controleert/adviseert over de wetgeving en mogelijke tegenstrijdigheden met de Grondwet, arbitreert in conflicten tussen de verschillende machten (zowel hortizontaal als verticaal), doet uitspraak over geschillen en beoordeelt wetsovertredingen en misdrijven, ze wordt uitgeoefend door verschillende Hoven en Rechtbanken. Ze controleert ook de wettelijkheid van de daden van de uitvoerende macht. De scheiding der machten geldt ook op het niveau van de gemeenschappen en de gewesten. Ze hebben elk een aparte wetgevende en uitvoerende macht. De rechterlijke macht wordt echter voor de federale overheid, de gemeenschappen en de gewesten door dezelfde instanties uitgeoefend.
Ter bescherming van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht, is er sinds 2002 de Hoge Raad voor de Justitie, die kandidaten voor een benoeming in de magistratuur objectief selecteren en instaat voor een optimale opleiding van de magistraten.
De scheiding der machten, die toch een basisprincipe is van de Belgische rechtsstaat, is echter niet uitdrukkelijk bevestigd in de Belgische grondwet van 1831. Men moet het als het ware afleiden uit de "geest" van de Belgische grondwet, aldus Hendrik Vuye, voormalig hoogleraar grondwettelijk recht aan de Universiteit Hasselt en thans hoogleraar constitutioneel recht aan de Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix (FUNDP).[3] In feite is er meer sprake van een samenwerking tussen de verschillende Machten dan van een scheiding, zoals men kan zien in een aantal artikels uit de grondwet:
- art. 36: de federale wetgevende macht wordt gezamenlijk uitgeoefend door de Kamer van volksvertegenwoordigers, de Senaat (wetgevende macht) en de Koning (wetgevende macht, art. 36 G.W. en uitvoerende macht; art. 37 G.W.)
- art. 151 §4: de Koning (uitvoerende macht) benoemt de rechters (rechterlijke macht)
- art. 40, lid 1: vonnissen en arresten (rechterlijke macht) worden ten uitvoer gelegd in de naam des Konings (uitvoerende macht).
Men kan zelfs spreken van een mogelijke vermenging der machten:
- Magistraten (rechterlijke macht) worden gedetacheerd naar ministeriële kabinetten (= uitvoerende macht) of naar werkgroepen opgericht door de uitvoerende macht (hoewel die activiteiten dan vooral te maken hebben met modernisering van de werking van de rechterlijke macht)
Nederland
De kiesgerechtigden kiezen de leden van parlement tijdens de verkiezingen voor de Tweede Kamer. De uitvoerende macht, de regering, is verantwoording schuldig aan de wetgevende macht, door middel van ministeriële verantwoordelijkheid. De rechterlijke macht (Raad van State, rechtbanken, gerechtshoven en Hoge Raad) controleert de toepassing van wetten en regelgeving.
De trias politica is in Nederland niet volledig aanwezig. Dat Nederland de machtenscheiding volgens Montesquieu niet strikt heeft toegepast blijkt onder andere uit de procedure van formele wetgeving. Een formele wet komt niet tot stand door het parlement alleen, ook de instemming van de uitvoerende macht is hiervoor vereist (zie artikel 81 Grondwet[4]). Bovendien heeft de regering als uitvoerende macht een zelfstandige bevoegdheid tot materiële wet- en regelgeving met behulp van Algemene Maatregelen van Bestuur (zie artikel 89 Grondwet). Men noemt dit de omkering van de triasleer: formele wetgever geeft slechts heel algemeen de beleidsrichting aan in een kader of raamwet, terwijl de eigenlijke normstelling plaatsvindt door de regering in de vorm van een gedelegeerde Algemene Maatregel van Bestuur. Dit heeft te maken met de verzorgingsstaat waar snel overheidsoptreden op het juiste overheidsniveau van groot belang is.
Een belangrijk handvat waarmee het parlement invloed kan uitoefenen op de regering is de (ongeschreven) vertrouwensregel. Dit wil zeggen dat als het parlement geen vertrouwen meer heeft in de regering het parlement de mogelijkheid heeft een motie van wantrouwenin te dienen en zo de regering te dwingen om op te stappen als de motie wordt aangenomen. Verder bestaat deze vertrouwensregel ook tussen de regering en de Eerste Kamer.
In Nederland is het principe van de openbaarheid van uitspraken leidend. In zaken minderjarigen betreffende kan de privacy (8.1 EVRM) conform bovengenoemde uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) boven de openbaarheid gesteld.
Verder kan er kritiek uitgeoefend worden op de scheiding van machten binnen instituties in Nederland. Een voorbeeld is de functie van de Nederlandse Raad van State, die zowel in de wetgevende macht als rechtsprekende macht ingedeeld kan worden. Na een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zag de Nederlandse staat zich gedwongen om binnen de Raad van State een Afdeling bestuursrechtspraak in het leven te roepen aangezien de Raad van State zich bezighield met rechtspraak én advies gaf bij de totstandkoming van wetten. Luxemburg werd in deze uitspraak (Procola-arrest) op de vingers getikt omdat het eenzelfde indeling had voor zijn Raad van State.
De niet-gouvernementele invloeden
Bij de oprichting van de Verenigde Naties (1945) kreeg het (abstract lijkende) begrip NGO (niet-gouvernementele organisatie) een tastbaardere betekenis door de vermelding ervan in het handvest (Hoofdstuk 10, Artikel 71). Daarin werd gesteld dat niet-gouvernementele organisaties ook gesprekspartner kunnen zijn van de VN. Wereldwijd is vervolgens op lokaal, landelijk en ook mondiaal niveau te bezien dat deze zogenaamde NGO's een telkens grotere betekenis hebben gekregen in maatschappelijke ontwikkelingen en politieke besluitvormingen.
Gewoonterecht
Gewoonterecht is recht dat gebaseerd is op gewoonten. Een belangrijk kenmerk van gewoonterecht is dat het van generatie op generatie mondeling wordt doorgegeven. Daarom wordt gewoonterecht ook wel ongeschreven recht en costumier recht genoemd. Synoniemen die stammen uit het Middelnederlands zijn costume of costuijme en usantie. Aangezien gewoonterecht ontstaat vanuit de samenleving is het de tegenhanger van wettenrecht, dat door de wetgever aan de samenleving wordt opgelegd. Het gewoonterecht is eeuwenlang de dominante rechtsbron geweest in West-Europa, maar is vrijwel geheel verdrongen door het wettenrecht.
Democratische rechtsstaat
Nederland is een democratische rechtsstaat. Democratisch, omdat de burgers kiezen wie het land regeert. Een rechtsstaat, omdat iedereen zich aan het Nederlandse recht moet houden: burgers, organisaties en overheid.
(Bron:https://www.rechtspraak.nl/Uw-Situatie/Onderwerpen/Rechtspraak-in-Nederland/Democratische-rechtsstaat)
democratie: Fr.: la démocratie: politiek - staatsvorm waarbij (letterlijk) het volk regeert, in de praktijk door middel van een volksvertegenwoordiging (parlement). (bron: https://www.juridischwoordenboek.be/?zoek=democratie)
Waar is het bewijs dat wij BURGERS kiezen? Owh die POEP verkiezingen die NEP zijn.
Wij zijn een Democratie? De volkssoevereiniteit is niet vastgelegd sinds 1814.
Bovendien is Nederland onder de macht van het Vaticaan sinds 1815.
Zie iets verder op deze pagina voor bewijzen.
Artikel 42 lid 1 Grondwet
Hoofdstuk 2. Regering
Wat betekent minister:
Een minister is een persoon die deelneemt aan de regering van een land, en die over het algemeen ook leiding geeft aan een ministerie. Het woord minister is overgenomen uit het Latijn, waar het woord 'minister' dienaar betekent. Oorspronkelijk werd het vooral gebruikt om huisdienaren aan te duiden.
Wat is een wet:
Wetten zijn geschreven rechtsregels. Elke wet is onderdeel van het recht, maar het recht is breder dan enkel wetten. Ook de rechtspraak (jurisprudentie), de rechtsleer, gewoonten zijn rechtsbronnen. De aankondiging van een wet wordt soms een edict genoemd.
Wat is een edict:
Een edict (Latijn: edicere, verkondigen) is een aankondiging van een wet. Meestal geschiedt dit bij een monarchie. De paus en enkele andere hoogwaardigheidsbekleders (koningen of gouverneurs) zijn de enigen die vaak een edict uitvaardigen.
hoogwaardigheidsbekleder m
- iemand die een hoog ambt bekleedt of anderszins een hoge positie in de Kerk of maatschappij bezit
- De koning, de kardinaal, de bisschop, de ministers en vele andere hoogwaardigheidsbekleders woonden de plechtigheid bij.
prominent (vooraanstaand)
Wat betekent jurisprudentie:
Jurisprudentie, letterlijk rechtsopvatting, is het geheel van uitspraken die door (Nederlandse) rechters zijn gedaan. Jurisprudentie is dus een verzamelterm. Het gaat om uitspraken, arresten en vonnissen die gedaan zijn door rechters van rechtbanken, het gerechtshof en de Hoge Raad.
Source:
- http://www.edwardbruheim.nl/nl/blog/2009/10/12/de_benoeming_van_een_rechter.htm
- http://www.edwardbruheim.nl/nl/blog/2009/10/15/de_eed_of_belofte_van_een_rechter.htm
Wat betekent rechtsopvatting:
Een rechtsovertuiging, rechtsopvatting of opinio (mening) iuris (recht) (sive necessitatis/of urgentie) is een term om een algemeen heersende opvatting in het recht aan te duiden. Zij is met name van belang in het gewoonterecht.
De term opinio juris (juridisch advies) wordt met name in het internationaal recht gebruikt, en duidt dan aan dat de overtuiging dat een bepaalde gedraging volgens het volkenrecht verplicht is.
Indien alle relevante staten eenzelfde opinio juris hebben over een bepaald onderwerp én indien zij ook daarnaar handelen (staten-praktijk), dan is er sprake van gewoonterecht.
Wat betekent volkenrecht:
volkenrecht: volkenrecht - rechtsgebied uit gewoonterecht en diverse verdragen waarin universele beginselen van recht zijn gecodificeerd; vooral m.b.t. de staat in zijn juridische betrekkingen tot andere staten en publiekrechtelijke internationale organisaties, die gericht zijn op de samenwerking tussen volkeren en het behoud van vrede. Bijv. de Verenigde Naties. soevereiniteit internationaal privaatrecht (IPR) / aanwijzend recht internationale verdragen privaatrecht / burgerlijk recht / civiel recht
Art. 1 UVRM, Art. 1 BUPO
Wat betekent Soevereiniteit:
soevereiniteit: Eng.: sovereignty of the state: diplomatiek recht - ~ wordt bepaald doordat de regels van de staat (van YHWH) intern de hoogste regels zijn en de staat (YHWH) extern niet aan andere organisaties of landen is gebonden. Bijv. Nederland hoeft aan de VS geen verantwoording af te leggen over haar drugsbeleid, net zo min dat de VS aan Nederland verantwoording hoeft af te leggen over haar vuurwapenbeleid. supranationale organisatie directe werking van een verdragsbepaling
volkssoevereiniteit: Eng.: people's sovereignty: staatsrecht - doctrine die de wil van het volk als bron van het staatsgezag beschouwt.
Soevereiniteit
Ik hoef mij aan geen enkel land verantwoording af te leggen over het beleid dat ik voer.
Heerlijkheid/Lordship
accrochement van een heerlijkheid: rechtsgeschiedenis - heerlijkheidsgevolg, absoluut recht dat voortvloeit uit het bezit van de ambachtsheerlijkheid.
heerlijkheid: rechtswetenschap - geheel van heerlijke rechten; recht tot het voeren van een heerlijkheidsaanduiding als toevoegsel van de geslachtsnaam. (Fockema)
heerlijkheid: rechtsgeschiedenis - middeleeuwen: (lett.) gebied van een heer; overheidsgezag of rechtsgebied met lagere rechtspraak, onder het gezag van een schout, baljuw of drost; gebied waarover het gezag betrekking had.
Source: http://home.planet.nl/~dumon002/woordenboek/l.html
Mark 10:
42 But Jesus called them to him, and saith unto them, Ye know that they which are accounted to rule over the Gentiles exercise lordship over them; and their great ones exercise authority upon them.
43 But so shall it not be among you: but whosoever will be great among you, shall be your minister:
Luke 22:
25 And he said unto them, The kings of the Gentiles exercise lordship over them; and they that exercise authority upon them are called benefactors.
I am NOT a Gentile/Ik ben GEEN heiden.
Wat is een ambachtsheerlijkheid:
Een ambachtsheerlijkheid of lage heerlijkheid was een heerlijkheid van een ambachtsheer. In Holland en Zeeland was de term zeer gebruikelijk
It is under the supervision of the Holy See the “Vatican” since 1815.
They changed it into this https://www.government.nl/latest/news/2013/11/20/200-years-the-kingdom-of-the-netherlands after I told a lawyer about it.
Relations between the Netherlands and Vatican City, the residence of the Pope, are good. Politically and culturally speaking, the Vatican is not unimportant for the Netherlands. Relations are based on efforts to promote world peace.
News item | 20-11-2013 | 10:23
Political relations
In 2015, the Netherlands and the Holy See celebrate 200 years of diplomatic relations.
The Holy See is recognised as a major player in international diplomacy. The Vatican can be instrumental in persuading countries to act on matters of importance to the Netherlands. These include certain aspects of sexual and reproductive health and rights and human rights as well as issues relating to poverty reduction, raw materials, energy and climate.
In the recent past, contacts between the Netherlands and the Vatican regularly revolved around questions such as abortion, assisted suicide and new marriage legislation: subjects on which the Netherlands and the Vatican hold conflicting views.
The Netherlands is represented to the Holy See by an ambassador. In The Hague, the diplomatic interests of the Holy See are looked after by a papal nuncio.
Cultural relations
There is a great deal of interest in the Vatican’s art treasures. Dutch museums and archives regularly apply for the loan of works of art for exhibitions.
Bilateral treaties
Up-to-date information on bilateral treaties can be found in the Ministry of Foreign Affairs Treaty Database.
As with the 1815 Regulations from the Congress of Vienna, the Vienna Convention on Diplomatic Relations divides
diplomatic missions into three classifications, the first of which includes ambassadors or nuncios. 260 Like the 1815 Regulations, the 1961 Vienna Convention also specifies that precedence (given in the respective classes) is based on the order in which representatives assumed their posts and presented their credentials. 261 However, as with the 1815
Regulations, the 1961 Convention does not discriminate or interfere with "any practice accepted by the receiving State regarding the precedence of the representative of the Holy See. 262 The consequence of these practices, which spanned almost 200 years, is that notwithstanding its status as a unique person in international law, the Holy See deals with virtually all other sovereign States in the world today as a co-equal. Although it holds Observer rather than State member status at the United Nations, the Holy See is respected by the international community of sovereign States and treated as a subject of international law having the capacity to engage in diplomatic relations and to enter into binding agreements with one, several, or many States under international law. It is unequivocal that the sovereign States of the world acknowledge no impediment in the Holy See's unique status that would deprive it of the ability to exercise fully its membership in the community of sovereigns who are subjects of the law of nations.
Source:
1815
Pius VII
1815 Scheiding van kerk en staat. Nederland, Engeland en de Verenigde Staten
Source:
- https://www.rug.nl/research/portal/files/2531226/06_h6.pdf
- https://nl.qaz.wiki/wiki/Concordat_of_1801
Source:
News item | 20-11-2013 | 10:23
The Kingdom of the Netherlands is 200 years old. Celebrations marking the bicentenary will be held from 2013 to 2015.
From November 2013 to September 2015 the National Committee for the Bicentenary of the Kingdom will be arranging events and festivities that involve as many people and organisations as possible. The celebrations marking the bicentenary are for everyone, both in the European and Caribbean parts of the Kingdom.
The foundation for the democratic legal order was laid in 1813, and it evolved slowly but surely from there. In 1848 freedom of assembly and association and the freedom of education were added to the fundamental rights enshrined in the Dutch Constitution, and freedom of the press was expanded. However, slavery was not abolished in the Antilles and Suriname until 1863.
Since 1815 the Kingdom has become much smaller. Belgium, Luxembourg, Indonesia, Suriname and New Guinea have gone their own way. For a long time, three countries remained: the Netherlands, the Netherlands Antilles and Aruba. Since the constitutional changes of 2010, there are now four countries in the Kingdom (the Netherlands, Curaçao, Aruba and St Maarten) and three special municipalities of the Netherlands (Bonaire, St Eustatius and Saba).
Several other events will also be commemorated in the Caribbean part of the Kingdom in the period 2013-2015, such as the abolition of slavery 150 years ago (1863), the 75th anniversary of the first parliament of the Netherlands Antilles on Curaçao (1938) and the 60th anniversary of the Charter for the Kingdom of the Netherlands (1954). The theme running through all these historical events is the development of the democratic legal order.
Volkssoevereiniteit is het principe dat het volk (als geheel) het hoogste gezag van de staat vormt.
De uitoefening van staatsmacht wordt bij dit principe gelegitimeerd doordat alle macht die regering, parlement en rechters hebben, geacht wordt vooraf (via een grondwet) te zijn toegekend door het volk. In een staat met volkssoevereiniteit wordt het volk dan ook geacht zichzelf een grondwet te hebben gegeven (het volk als grondwetgever).
In veel landen is het principe van volkssoevereiniteit in de grondwet vastgelegd. In Duitsland stelt de preambule van de Duitse grondwet dat het Duitse volk zichzelf via zijn grondwetgevende macht een grondwet heeft gegeven. Artikel 20, tweede lid, van de Duitse grondwet bepaalt dat de staatsmacht vanuit het volk komt ('Alle Staatsgewalt geht vom Volke aus'). In Frankrijk bepaalt artikel 3 van de grondwet dat de nationale soevereiniteit aan het volk toebehoort.
Een tegenhanger van volkssoevereiniteit is godssoevereiniteit. Bij dit principe wordt de macht van de staat gelegitimeerd door God.
Volkssoevereiniteit
In Nederland is het principe van volkssoevereiniteit niet vastgelegd. De Nederlandse koning regeert volgens de afkondigingsformulieren van Nederlandse wetten 'bij de gratie Gods'. Omdat Nederland sinds de stichting in 1815 vreedzaam is geëvolueerd tot een democratische rechtsstaat lijkt er weinig behoefte te zijn om het volkssoevereiniteitsprincipe alsnog in de grondwet te verankeren.
In de 'Acte van Staatsregeling' (1798) van de Bataafse Republiek was het principe van volkssoevereiniteit wel opgenomen: "De oppermagt berust in de gezamenlijke leden der Maatschappij, Burgers genoemd." (art. 2)
Gewoonterecht
Gewoonterecht is recht dat gebaseerd is op gewoonten. Een belangrijk kenmerk van gewoonterecht is dat het van generatie op generatie mondeling wordt doorgegeven. Daarom wordt gewoonterecht ook wel ongeschreven recht en costumier recht genoemd. Synoniemen die stammen uit het Middelnederlands zijn costume of costuijme en usantie. Aangezien gewoonterecht ontstaat vanuit de samenleving is het de tegenhanger van wettenrecht, dat door de wetgever aan de samenleving wordt opgelegd. Het gewoonterecht is eeuwenlang de dominante rechtsbron geweest in West-Europa, maar is vrijwel geheel verdrongen door het wettenrecht.
In algemene zin is een gewoonte een gebruikelijke wijze van doen van een individu of een groep mensen. Niet iedere gewoonte leidt tot gewoonterecht. Om als grondslag voor gewoonterecht in aanmerking te komen moet een gewoonte aan een aantal voorwaarden voldoen [1] :
- het moet een maatschappelijke gewoonte zijn. De gewoonte mag niet beperkt zijn tot enkele individuen, maar moet worden gedeeld door de samenleving in haar geheel, of in ieder geval door een grote maatschappelijke groep.
- er moet sprake zijn van keuzevrijheid, het moet mogelijk zijn van de gewoonte af te wijken.
- de gewoonte moet betrekking hebben op rechtshandelingen.
- de gewoonte moet door de samenleving worden ervaren als bindend. De overtuiging moet bestaan dat de gewoonte rechtens noodzakelijk is. In juridische termen: er moet sprake zijn van opinio juris sive necessitatis.
- de gewoonte moet bekrachtigd zijn door de persoon of groep die gezag uitoefent over de andere leden van de samenleving. Volgens de middeleeuwse doctrine is aan deze voorwaarde voldaan als de gewoonte in twee vonnissen als rechtsgrond is aanvaard.[2]
Typerend voor gewoonterecht zijn de soepelheid en de snelheid waarmee een gewoonte en daarmee het gewoonterecht ontstaat, erkend wordt, verandert en soms ook verdwijnt. Als gevolg van deze eigenschappen is het gewoonterecht erg plaatselijk en daarmee een bron van rechtsongelijkheid. Bovendien is het gewoonterecht niet alomvattend, het biedt geen houvast voor geheel nieuwe zaken.
Gewoonterecht kan betrekking hebben op diverse gebieden, zoals rechten en plichten van het huwelijk, erfenissen, opvolging, relaties tussen mensen in het algemeen, eigendom en gebruik van onroerende goederen, maten en gewichten, heerlijke rechten, rechten en privileges op burgerlijk en strafrechtelijk gebied, benoemingen en juridische procedures. Voorbeelden van gewoonterecht dat gold in de Lage Landen zijn het recht van naasting en het devolutierecht.
West-Europa
Vroege middeleeuwen
Aan het begin van de vroege middeleeuwen was het gewoonterecht de enige rechtsbron van de Germanen, die woonden in het noorden van Europa. Er bestond geen eenvormig Germaans recht, elke stam kende zijn eigen ongeschreven rechtsgewoonten. In de zuidelijke gebieden, die door de Romeinen bezet waren, gold het geschreven Romeins recht. Na de ineenstorting van het West-Romeinse Rijk werd het gehele grondgebied van dat rijk door Germanen in bezit genomen. Het Romeins recht werd op den duur uit vrijwel het gehele gebied verdrongen door het versnipperde Germaanse gewoonterecht.[3]
Hoge middeleeuwen
Als gevolg van bovenstaande ontwikkelingen bestond in de hoge middeleeuwen in West-Europa een gewoonterechtscultuur met een sterk gewestelijk karakter. Er bestonden duizenden gewoonterechtsgebieden. Veel costumen die van kracht waren in dat tijdvak stammen uit het Germaans recht. Daarnaast waren ook talrijke nieuwe gewoonterechtsregels ontstaan, gedeeltelijk afgeleid van het Romeins recht. De meeste nieuwe regels ontstonden in de periode van de 10e tot de 12e eeuw, als gevolg van de opkomst van het hofstelsel.[4][5]
In de 12e eeuw werd in de opkomende universiteiten het Romeins recht herontdekt en gemoderniseerd. Al snel won dit recht in het noorden van Italië terrein op het gewoonterecht. Het Romeins recht was schriftelijk vastgelegd, overal gelijk en samenhangend. Voor de in belang toenemende handel was het Romeins recht daarom aantrekkelijker dan het gewoonterecht, dat per streek verschilde en lacunes vertoonde. Langzaamaan breidde het gebied met Romeins recht zich uit over geheel Zuid-Europa. De grens tussen de gebieden met gewoonterecht en Romeins recht kwam uiteindelijk te liggen in het midden van Frankrijk, ter hoogte van de rivier de Loire. De provincies ten noorden van de grens werden in Frankrijk aangeduid met de term pays de droit coutumier (gewoonterechtsgebieden), de provincies ten zuiden ervan met pays de droit écrit (landen met ius commune).
In de West-Europese landen bleef het gewoonterecht van kracht. Omdat gewoonterecht ongeschreven is en plaatselijk erg verschillend kan zijn, was dat recht vaak moeilijk te bewijzen. Aanvankelijk werd geen onderscheid gemaakt tussen het bewijs van de geldigheid van de rechtsregel en het bewijs van de betwiste feiten. In de 10e tot de 12e eeuw onderwierpen de rechters de beklaagden in geval van een geschil aan een godsoordeel. Ze waren ervan overtuigd dat iedereen die onschuldig was door God geholpen zou worden de proef te doorstaan. Vanaf de 13e eeuw werd het bewijsstelsel rationeler, de rechters trachtten de waarheid te achterhalen door getuigen te horen en bewijsstukken te bestuderen. Daarbij werd voortaan onderscheid gemaakt tussen de rechtsregel en de feiten. Als een gewoonterechtsregel werd betwist, werd een afzonderlijk onderzoek ingesteld naar de geldigheid van de costume, de zogeheten turbe.[6]
Late middeleeuwen
Tijdens de late middeleeuwen probeerden verscheidene landsheren een einde te maken aan de rechtsverscheidenheid door het regionale gewoonterecht te codificeren en vervolgens te uniformeren en te centraliseren. De eerste poging tot deze zogeheten homologatie werd in 1454 ondernomen door de Franse koning Karel VII. Aanvankelijk verliep het beschrijven van het gewoonterecht zeer traag. In 1497 werd de procedure van optekening gewijzigd, waarna in enkele decennia de costumen van ongeveer 600 gewoonterechtsgebieden werden beschreven. De opzet de costumen te homologeren slaagde niet. Wel vond in de tweede helft van de 16e eeuw een ingrijpende hervorming van de costumen plaats. Als gevolg van deze ingreep verwierf het rechtsboek Coutume de Paris, gecodificeerd in 1510, een overheersende positie in die gewoonterechtsprovincies.[2][7]
In het Heilige Roomse Rijk nam de invloed van het wettenrecht in dit tijdvak sterk toe. Deze ontwikkeling, die zich afspeelde in twee fasen, staat bekend als de receptie van het Romeins recht. In de eerste fase groeide vooral het belang van het canoniek recht, onder invloed van kloosters en kerkelijke rechtbanken. De instelling in j.495 van het Rijkskamergerecht door keizer Maximiliaan I wordt gezien als het begin van de tweede fase van de receptie, waarin met name de invloed van het Romeins recht zich sterk uitbreidde. Het Rijkskamergerecht was de hoogste beroepsinstantie, onder andere op het gebied van burgerlijk recht. Oordeelden de lagere instanties nog op grond van gewoonterecht, de rechters van het Rijkskamergerecht pasten in beroepszaken het ius commune toe, zoals het Romeins-canonieke recht ook genoemd wordt. Daardoor ontstond een dualistisch rechtssysteem, met het Romeins-canoniek recht als subsidiair recht. Uiteindelijk leidde de receptie tot massale overgang naar het ius commune, hoewel het gewoonterecht in sommige Duitse landen van enige betekenis bleef.[8]
Het dualistisch rechtssysteem van het Heilige Roomse Rijk vond in veel West-Europese landen ingang, onder andere in de Lage Landen en in Schotland. In Noord-Frankrijk en de Lage Landen nam de invloed van het Romeins-canoniek recht wel voortdurend toe, maar het gewoonterecht bleef daar de voornaamste rechtsbron, vooral op het gebied van burgerlijk recht.
Nieuwe tijd
In de nieuwe tijd poogde Keizer Karel V naar het Franse voorbeeld het gewoonterecht te homologeren. Hij verplichtte in j.531 alle plaatselijke overheden in de Lage Landen hun gewoonterecht op schrift te stellen. Bij het optekenen van de costumen werd in twijfelgevallen soms een turbe afgenomen. De beschreven lokale costumen werden vervolgens getoetst door de betreffende gewestelijke rechtsorganen en ten slotte gereviseerd door de Geheime Raad te Brussel, de hoofdstad van de gezamenlijke Nederlanden. De aldus gehomologeerde costumen werden door de vorst bekrachtigd en afgekondigd. Het bevel werd moeizaam opgevolgd en zowel Karels zoon koning Filips II als de latere aartshertogen Albrecht en Isabella zagen zich meermalen gedwongen de opdracht te herhalen. Uiteindelijk werden van 832 gewoonterechtsgebieden de costumen opgetekend, voornamelijk in de zuidelijke gewesten. Slechts 96 costumen konden de toets der kritiek doorstaan en werden gehomologeerd.[9]
Als gevolg van de Tachtigjarige Oorlog ontsnapten de Noordelijke Nederlanden grotendeels aan de druk tot homologatie van de costumen. Na de stichting van de Republiek der Verenigde Nederlanden in j.588 herleefde het gewoonterecht er in al zijn gewestelijke en lokale verscheidenheid. Er bestonden in de republiek ruim 100 min of meer verschillende gewoonterechtsgebieden. Omdat de costumen zeer versnipperd waren, was het veld er vrij voor een grotere invloed van het Romeins recht. In het belangrijke gewest Holland werd door enkele rechtsgeleerden, onder wie Hugo de Groot, het bestaande dualistisch rechtssysteem verder ontwikkeld. Dit resulteerde in een synthese van Romeins recht en Hollands gewoonterecht, met een sterke nadruk op het Romeins recht. Het Rooms-Hollands recht dat zo ontstond heeft in de republiek een belangrijke rol gespeeld en werd ook van kracht in de koloniën.[7][10]
In de Zuidelijke Nederlanden werd het recht gewestelijk vorm gegeven, wat leidde tot het ontstaan van Vlaemsch recht, Brabandts recht, enzovoorts. Hierbij werd voortgebouwd op de lokale costumen die in opdracht van Karel V waren beschreven. In enkele gewesten, zoals Namen en Luxemburg, werden alle lokale costumen afgeschaft en werd één provinciaal gewoonterecht gedecreteerd. In andere, zoals Henegouwen en Artesië, bestond één provinciaal gewoonterecht boven de lokale costumen. In Vlaanderen en Brabantbleef echter een grote diversiteit aan costumen bestaan. Het Vlaams recht kende opgetekende costumen van 227 gewoonterechtsgebieden waarvan er 37 gehomologeerd waren. Voor Brabants recht waren deze cijfers respectievelijk 124 en 8. In sommige gewoonterechtsgebieden hadden de costumen het karakter van een echt wetboek, de costume van Antwerpen bijvoorbeeld (niet gehomologeerd) telde 3832 artikelen. De meeste waren echter veel bescheidener van opzet. Een gevolg van het vastleggen van het gewoonterecht was dat de rechtszekerheid weliswaar toenam, maar dat de rechtsregels niet langer evolueerden, waardoor het gewoonterecht een zeer conservatief karakter kreeg.[9]
Moderne tijd
In de moderne tijd werd het versnipperde en onvolledige gewoonterecht in de landen van het West-Europese vasteland afgeschaft. Na de val van het ancien régime voerde elk land een voor het gehele land geldende wetgeving in, voornamelijk gebaseerd op Romeins recht. Het zo ontstane rechtssysteem, met de wet als belangrijkste rechtsbron, wordt Continentaal recht genoemd.
Engeland
In Engeland verliep de ontwikkeling geheel anders. Na de slag bij Hastings slaagden de Engelse koningen er in hun machtspositie te bestendigen door de gewesten tot een eenheid om te vormen. Een belangrijk element daarin was homologatie van de lokale costumen (local customs), een proces dat in Engeland wel slaagde. In opdracht van de koninklijke hofraad (curia regis) creëerden rechters in de loop der eeuwen met succes een gemeenschappelijk rechtsstelsel voor geheel Engeland, het Common law-systeem. Dit stelsel, dat is gebaseerd op gewoonterecht (customary law) en algemene rechtsbeginselen, kent ook aanvullend wettenrecht (statute law). De belangrijkste rechtsbron in het Common law-systeem is de rechtspraak (case law) en daarmee domineert de casuïstiek de gerechtelijke procedure. Bij de vorming van het Verenigd Koninkrijk werd dit rechtssysteem van kracht voor het gehele grondgebied.
Huidige situatie
In een aantal landen komt gewoonterecht nog steeds voor, met name in ontwikkelingslanden. Ook in de Scandinavische landen is gewoonterecht nog steeds een belangrijke rechtsbron. Het Common law-systeem van het Verenigd Koninkrijk is door de andere Angelsaksische landen overgenomen, veelal vermengd met elementen uit het Continentaal recht. Het Rooms-Hollands recht wordt nog steeds toegepast door de rechtbanken van Zuid-Afrika (en de buurlanden Lesotho, Swaziland en Namibië), Zimbabwe, Guyana, Indonesië en Sri Lanka, zij het dat het Common law-systeem er grote invloed op uitoefent.
Een hedendaagse vorm van gewoonterecht vindt men in het internationaal recht, waar gewoonterecht behoort tot de hoofdbronnen van het recht, samen met het verdrag. Gewoonterechtelijke regels worden daarbij gevormd doordat staten en andere volkenrechtelijke verbanden zich in de praktijk naar die regel gedragen vanuit een gemeenschappelijke rechtsovertuiging. In het internationaal recht wordt deze overtuiging opinio juris genoemd.
NWO
PIZZA GATE
Nederlandse wet gebaseerd op de bijbel?
Dit argument hoor ik vaker, en het wordt vaak gebruikt om de verbondenheid van onze normen met het Christendom te illustreren.
Uiteraard zijn veel van onze wetten beinvloed door de normen van de katholieke en later andere kerken beinvloed (denk maar aan het niet verlenen van stemrecht aan vrouwen toen stemrecht werd ingevoerd), maar om het wetsysteem aan de bijbel op te hangen lijkt me te ver gaan.
Ten eerste is het systeem een systeem dat gebaseerd is op wetgeving, uitvoering en toetsing door mensen, niet door God, zoals de bijbel stelt (Matt. 7:1 Do not judge or you too shall be judged).
Ten tweede is dat systeem bij mijn weten gebaseert op het Romeinse recht, en bestond het al voordat de Romeinen het Christendom leerden kennen (voordat wie dan ook het christendom leerde kennen, overigens).
Dan blijft de inhoud. Hoe vergelijk je die? Ik heb de vrijheid genomen de tien geboden (die vaak, ook door christenen, worden aangehaald als de basis voor de bijbelse wetten, ondanks het feit dat Jeus, als ik me goed herinner, de hele meuk door 1 regel vervangen heeft) naast nederlandse (grond)wet te leggen...
1. Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben.
Grondwet zegt:
Art. 6 . - 1. Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
Het eerste gebod zie ik niet terug in de nederlandse wet, en ik kan me ook niet herinneren dat een exclusieviteitsbeginsel van een god of persoon ooit aan de basis van onze wet heeft gelegen. Sterker nog, het eerste gebod wordt tegengesproken in de grondwet.
2. Gij zult geen gesneden beeld maken noch enige gestalte van wat boven in de hemel, noch van wat beneden op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is.
Ik kan zo gauw alleen dit vinden:
Art. 10 . - 1. Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer.
En ik meen me te herinneren dat -portretrecht?- er in bepaalde gevallen grenzen zijn gesteld aan het maken van beelden van mensen of wellicht in bepaalde gevalle ndieren of prive-bezit, maar ik ben in het hele Nederlandse recht nooit iets tegengekomen wat betreft het verbieden van afbeeldingen van alles wat je maar kunt bedenken....
Het tweede gebod zie ik helemaal niet terug in de nederlandse wet, het tegengestelde ervan wordt slechts op basis van een privacy-beginsel eigszins aan banden gelegd. Dat privacy-beginsel vindt ik dan weer niet terug in de bijbel...
3. Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de Here, uw God, ben een naijverig God, die de ongerechtigheid der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde en aan het vierde geslacht van hen die Mij haten, en die barmhartigheid doe aan duizenden van hen die Mij liefhebben en mijn geboden onderhouden.
Het eerste deel mag wel degelijk volgens het Nederlandse recht, zie hierboven, volgens artikel 6 grondwet.
De overerfelijkheid van de zonde tot in de vierde generatie? Op basis van godsdienst mag dat niet omdat het ins strijd is met artikel 1 van de grondwet, en sowieso is het volgens het Nederlands recht bij mijn weten nooit zo geweest dat een kind voor de zonden van zijn vader terechtstond!
Het doen van barmhartigheid aan hen die God liefhebben? Als ik roep dat ik van Nederland houd heb ik geen recht op een extraatje, en als ik me aan de wet houd ook niet...
Ook het derde gebod is tegenstrijdig aan het Nederlands recht...
4. Gij zult de naam van de Here, uw God, niet ijdel gebruiken, want de Here zal niet onschuldig houden wie zijn naam ijdel gebruikt.
Artikel 7 anyone?
Art. 7 . - 1. Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
- 2. De wet stelt regels omtrent radio en televisie. Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisieuitzending.
- 3. Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
Dat geldt niet alleen voor God, de grondwet garandeert mijn recht om ongestraft mijn ongezouten mening mbt de regering, het land of het staatshoofd te ventileren. Daarbij worden welliswaar regels gesteld betreffende belediging van personen, het staatshoofd of ambtenaren, maar de naam van Beatrix, JP of de agent bij mij op de hoek mag ik vrijelijk en ijdel gebruiken. En de wet houdt mij onschuldig.
Dus ook gebod 4 wordt in de Nederlandse wet tegengesproken...
5. Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land dat de Here, uw God, u geven zal.
Volgens de Nederlandse wet hebben mijn ouders ouderlijk gezag over mij, maar in principe slechts tot mijn achttiende. Daarna kunnen ze nog financieel verantwoordelijk zijn voor mij tot mijn 27ste. Of ik ze nou respecteer of het enorme eikels vindt. Ze kunnen hun kinderen beter eren, want zoals de zaken er nu voor staan zullen ze die kinderen te vriend willen houden als hun wettelijke pensioen tegenvalt.
Daarnaast is in Nederland de beste manier om lang te leven eengoede gezondheidszorg, en die mag niet worden toegekend op basis van respect dat iemand voor zijn ouders heeft...
Ten slotte is er geen enkele wet die bepaalt dat de staat of iemand anders grond of andere bezittingen ter beschikking moet stellen, laat staan in rechte overdragen aan iemand die zijn ouders eert.
Ook gebod 5, hoewel het nobel klinkt, vindt geen wereslag in de Nederlandse wet - met dien verstande dat de ouders dezelfde rechten hebben als de kinderen op basis van de wet.
6. Gij zult niet doodslaan.
Yup. Die staat in de wet! Uitgebreid zelfs. Gebod 6 en de Nederlandse wet zijn in overeenstemming.
7. Gij zult niet echtbreken.
Oh, jawel hoor. Hele wetten worden er besteed aan het regelen van echtscheidingen, en de wat meer basale betekenis, vreemdgaan dus, is bij wet niet strafbaar!
Gebod zeven zie ik niet terug...
8. Gij zult niet stelen.
Net als gebod 6: een perfect match...
9. Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste.
Dead on. Meineed is strafbaar, en niet alleen tegen je naaste.
10. Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn rund, noch zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is.
Hier is de Nederlandse wet toch niet zo streng in: je mag zelfs een bod doen op al wat van je buurman is, en zo niet alleen je begeerte laten blijken, maar zelfs de mogelijkheid scheppen het te verwerven. Het begeren van iets is bij mijn weten nooit strafbaar geweest, en is het nog steeds niet - volgens de Nederlandse wet.
Zelfs de wens koesteren dat iemand sterft is niet strafbaar, zolang je maar geen actie onderneemt om die wens werkelijkheid te laten worden.
Gebod tien is dus in tegenspraak met het Nederlands recht.
Conclusie:
Slechts drie geboden komen terug in de Nederlandse wet: je mag niet doden, stelen of meineed plegen. Mocht dit in wetgevende staten buiten de judeo-christelijke traditie wel?
In het oude Sparta, waar Draco zijn strenge wetten op schrift stelde, werd diefstal zwaar bestraft, en moord ook.
Het plegen van meineed was in de Romeinse republiek als strafbaar, er werd bij goden gezworen!
Meineed lijkt wel een godsdienstige, maar geen christelijke basis te hebben, en het niet stelen, niet moorden is niet bepaald origineel te noemen.
Het is dan ook weinig aannemelijk dat het feit dat die dingen niet mogen volgens het Nederlands recht toevallig niet mogen omdat de bijbel het zegt; het lijkt waarcshijnlijker dat deze zaken ook bij wet verboden waren geweest als Jezus nooit meer dan een timmerman was geweest.
Concluderend stel ik dus dat, hoewel bepaalde Nederlandse wetten gebaseerd zijn of waren op regels en normen uit de bijbel, of uitgevaardigd dor de katholike of een andere christelijke kerkelijke instantie, het Nerderlandse rechtstelsel en de inhoud van de Nederlandse wet als geheel zeker niet gebaseerd zijn op de bijbel.
Bron:
NOS NIEUWS • KONINGSHUIS • 10-11-2018, 06:46
De protestanten hebben bij koning Willem-Alexander een streepje voor
ANP
-
Piet van Asseldonk
redacteur Koninklijk Huis
In het weekend zijn publieke optredens van de koning eerder uitzondering dan regel. Een blik op zijn agenda leert dat. Toch is hij vanavond in Dordrecht aanwezig bij de start van de manifestatie Ode aan de Synode.
Als koning van alle Nederlanders bezoekt Willem-Alexander bijeenkomsten en gebedshuizen van allerlei in Nederland actieve kerkgenootschappen, maar vaak en nadrukkelijk is hij te gast bij de protestantse geloofsgemeenschap van ons land. Zo woonde hij een jaar geleden in Utrecht de landelijke viering van 500 jaar Reformatie bij. Een paar maanden daarvoor nog bezocht de koning in het Duitse Wittenberg de kerk waar de grondlegger van het protestantisme, Maarten Luther, in 1517 zijn kerkhervorming begon.
De protestantse 'voorkeur' van Willem-Alexander is niet zo verwonderlijk. De koning is lid van de PKN (Protestantse Kerk Nederland) en de opkomst van het protestantisme in onze gewesten staat via de Tachtigjarige Oorlog, met de Oranjes in een hoofdrol, aan de wieg van Nederland als onafhankelijk land.
Dit jaar herdenken wij dat de Tachtigjarige Oorlog 450 (i.568 +80 = i.648) jaar geleden begon. De Synode van Dordrecht, die 400 jaar geleden van start ging, was de historische protestantse kerkvergadering die zowel voor het kerkelijke als politieke leven van ons land van grote betekenis is geweest. Niet in de laatste plaats omdat deze synode de opdracht gaf om de eerste officiële Nederlandse vertaling van de Bijbel te laten maken, de Statenvertaling.
Uit deze Statenbijbel die zijn stempel heeft gedrukt op de Nederlandse taal zal koning Willem-Alexander vanavond "een bij de gelegenheid passende passage voorlezen".
Belijdenis des geloofs
De taal van de Bijbel is Willem-Alexander niet vreemd. In 1997 werd hij op 29-jarige leeftijd via een publieke "belijdenis des geloofs" officieel lid van de Nederlandse Hervormde Kerk. Die fuseerde in 2004 met de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Evangelisch-Lutherse Kerk in het Koninkrijk der Nederlanden tot de PKN.
In de jaren voor zijn belijdenis was de koning lid van een bijbelkring. Geen wonder dan ook dat hij een paar jaar geleden het eerste exemplaar in ontvangst nam van de Bijbel in Gewone Taal en vorig jaar nog een exemplaar van de Bijbel in het Sranantongo, een in Suriname veel gesproken taal, kreeg aangeboden.
Een trouwe kerkganger is Willem-Alexander niet. Meermaals heeft hij gezegd "overtuigd gelovig, maar niet zo kerkelijk" te zijn. Dat hoeft ook niet, want in 1815 werd de grondwettelijke bepaling dat "de koning de Hervormde Godsdienst belijdt" geschrapt.
Dat heeft niet verhinderd dat alle Nederlandse koningen tot nu toe protestant waren en de vermoedelijke troonopvolger Amalia protestants gedoopt is. Eenkennig in kerkelijke zaken is Willem-Alexander evenmin. Hij is getrouwd met een katholiek gebleven vrouw en steeds meer leden van de Oranjefamilie bekeerden zich in de voorbije decennia tot de Rooms-Katholieke Kerk.
Als staatshoofd van een land dat godsdienstvrijheid hoog in het vaandel voert moet de koning uiteraard alle gelovigen en kerken aandacht geven. Dat, volgens het CBS, voor het eerst in de geschiedenis de helft van de Nederlanders niet religieus meer is, doet daar niets aan af.
Tijdens zijn koningschap bracht Willem-Alexander dan ook, om maar een enkel voorbeeld te noemen, een staatsbezoek aan het Vaticaan (een primeur) en bezocht hij synagogen en moskeeën. Maar de protestantse wortels van de koning en zijn familie blijven een rol spelen.
Source:
26 sep 2017
Op dinsdag 31 oktober vindt in de Utrechtse Domkerk in de Nationale Viering '500 jaar reformatie' plaats. Koning Willem-Alexander is hierbij aanwezig.
Het mythische beeld van Maarten Luther die op 31 oktober 1517 zijn 95 stellingen spijkerde aan de deur van de slotkerk te Wittenberg wordt vaak gezien als het begin van de reformatie: een vernieuwingsproces dat kerk en wereld heeft veranderd en leidde tot de geboorte van het protestantisme. De Nationale Viering in de Domkerk sluit aan bij het wereldwijde jubileum.
In de viering staat de Protestantse Kerk in Nederland, samen met gasten van andere kerkgenootschappen en religies, stil bij de betekenis van de reformatie en het protestantisme voor Nederland.
Ds. René de Reuver, algemeen secretaris van de Protestantse Kerk, gaat samen met ds. Mirjam Kollenstaart voor in deze viering. De Reuver: “De gang van het evangelie door Nederland is de rode draad in de liturgie. Willibrord bracht het evangelie naar Nederland. Luther actualiseerde dit evangelie. Al eeuwenlang klinkt dit evangelie in ons land. Wij vertrouwen erop dat het evangelie voor eeuwig zijn weg in Nederland blijft vinden.”
Om deze gang van het evangelie door Nederland te symboliseren is aan de officiële genodigden van deze viering gevraagd of zij iemand mee willen nemen die voor hen gestalte geeft aan het doorgeven van het geloof van generatie op generatie.
Aan de viering werken mee:
- Voorganger: Ds. Mirjam Kollenstaart-Muis
- Preek: Ds. René de Reuver
- Gebed: Ds. Mirjam Kollenstaart-Muis, ds. René de Reuver, mgr. Van den Hende
- Declamatie: Ds. Elsbeth Gruteke
- Orgel: Sietze de Vries
- Trompet: Diederik Hijlkema
- Mondharmonica: Hermine Deurloo
- Koor: Sonante Vocale
- Orkest: Orchestra ‘Van Wassenaer’
- Koor: Voices of Worship
De viering is live te volgen via visie.eo.nl (31 oktober 19.00 uur). Een compilatie wordt uitgezonden op zondag 5 november om 9.16 uur op NPO2.
Beeld: RVD / Frank van Beek
Source:
Synode van Dordrecht
Synode van Dordrecht. De Arminianen zitten als aangeklaagde partij aan de tafel in het midden. Afbeelding is van de bovenzaal van het voorhuis van de Kloveniersdoelen, de plaats waar de zittingen werden gehouden.
De Synode van Dordrecht (ook wel de Synode van Dordt genoemd) was een door de Nederduits Gereformeerde Kerk belegde kerkvergadering die van 13 november i.618 tot 29 mei i.619 duurde en uit 180 zittingen bestond. De synode kwam in opdracht van de Staten-Generaal in Dordrecht, de oudste stad van Holland, bijeen om te proberen een eind te maken aan de godsdienstige controverse in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden tussen remonstranten (Arminianen) en contraremonstranten (Gomaristen), een conflict dat zich in voorafgaande jaren tot een splijtzwam in de Nederlandse maatschappij en politiek had ontwikkeld. De remonstranten en contraremonstranten waren het vooral oneens over de predestinatieleer, maar ook over de betekenis van de belijdenis en de kerkorde.
De afgevaardigden aan de synode waren 37 predikanten, 19 ouderlingen, 5 professoren in de theologie van universiteiten uit de Republiek, 18 commissarissen-politiek van de Staten uit de diverse gewesten en 25 waarnemers van buiten de Republiek (uit Engeland, Duitsland en Zwitserland). Allen hadden stemrecht. Veruit de meeste afgevaardigden hingen de leer van de contraremonstranten aan. De aanwezige remonstranten waren geen volwaardige deelnemers, maar gedaagden. De zittingen vonden plaats in een bovenzaal van de Kloveniersdoelen. Er werd bijna iedere dag vergaderd. De voertaal was Latijn.
De remonstrantse standpunten werden door de synode verworpen. De volgens de synode juiste leer werd verwoord in de Dordtse Leerregels. Enkele honderden remonstrantse predikanten werden uit de Republiek verbannen. Johan van Oldenbarnevelt, de tot dan machtigste politicus van de Republiek en sympathiserend met de remonstranten, werd twee maanden vooraf aan de synode gearresteerd en vlak voor het einde ervan onthoofd. De rechtsgeleerde Hugo de Groot werd op dezelfde dag gearresteerd en kreeg een levenslange gevangenisstraf, maar wist uiteindelijk in een boekenkist te ontsnappen.
Als een van de belangrijkste besluiten van de synode wordt het verstrekken van een opdracht beschouwd om een zo getrouw mogelijke vertaling van de Bijbel uit te geven. Dit resulteerde in de uitgave van de Statenbijbel. De uitkomst van de synode leidde direct tot de oprichting van de Remonstrantse Broederschap. De Synode van Dordrecht was de eerste internationale protestantse kerkvergadering en de enige gedurende het ancien régime.
Inhoud
- 1 Achtergrond
- 2 Doel van de synode
- 3 Gang van zaken
- 4 Dordtse Leerregels
- 5 Nasleep voor de remonstrantse deelnemers aan de synode
- 6 Dordtse Kerkorde
- 7 Officiële Nederlandse Bijbelvertaling
- 8 Alibi voor een politieke afrekening
- 9 Kritische editie
- 10 Buitenlandse afgevaardigden
- 11 Voetnoten
- 12 Externe links
Achtergrond
In 1604 vond aan de universiteit van Leiden een heftig debat plaats tussen de hoogleraren in theologie Jacobus Arminius (1560-1609) en Franciscus Gomarus (1563-1641). Volgens Arminius zou God alle ware gelovigen in genade aanvaarden. Gomarus daarentegen verkondigde dat die toelating door God was voorbeschikt. Hij stelde dat het geloof het gevolg was van Gods genade. Als dat andersom was, dan zou volgens Gomarus God afhankelijk worden van het menselijke handelen, iets dat hij voor onmogelijk hield. Arminius vond daarnaast dat Gods Woord (de Bijbel) van groter belang was dan de catechismus en de teksten over de belijdenis. Alle mensen die naar Gods Woord luisterden, zouden van Arminius toegelaten kunnen worden tot de protestantse kerk. Gomarus wilde geen ruimte geven aan alle gelovigen. Volgens Gomarus was dat een paapse opvatting. De volgelingen van Arminius werden arminianen genoemd en die van Gomarus gomaristen. Doordat de gomaristen voortdurend verkondigden dat de arminianen terug wilden naar een 'paapse traditie' koos veel protestants kerkvolk de kant van de contraremonstranten.
De besluiten van de synode waren nauw gerelateerd aan de politieke intriges die zich het Twaalfjarig bestand, een pauze in de Tachtigjarige Oorlog hadden voorgedaan. De remonstranten waren een groot voorstander van de wapenstilstand. Zij wilden de oorlog het liefst met diplomatiek overleg beëindigen. Maurits wilde de oorlog echter op het slagveld beslissen. De contraremonstranten waren eveneens die mening toegedaan en vooral om die reden steunde de stadhouder deze stroming.
Na de dood van Arminius hadden zijn volgelingen bezwaren tegen de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de leer van Johannes Calvijn, Theodorus Beza, en hun volgelingen ingebracht. Deze bezwaren werden uiteengezet in een document dat de Remonstrantie van 1610 wordt genoemd. Daarin werd gepleit voor tolerantie voor de verschillende godsdienstige opvattingen. Vanwege deze remonstrantie zijn de Arminianen bekend komen te staan als remonstranten. Zij onderwezen dat de uitverkiezing plaatsvindt op basis van een voorzienbaar geloof, de mogelijkheid tot vergeven van de zonden van de gehele wereld (universele verzoening), een niet onwederstandelijke genade en de mogelijkheid deze genade te kunnen verliezen. Hun tegenstanders binnen de calvinistische kerk, de Gomaristen, kwamen als contrast tegen de remonstranten later bekend te staan als contraremonstranten.
De remonstrantse Arminianen werden gezien als bereid om compromissen met Spanje te sluiten. De contraremonstrantse Gomaristen waren daar niet toe bereid. In hun ogen en ook in die van Maurits van Oranje en zijn aanhangers werd het Arminianisme als een vorm van politiek verraad beschouwd; in 1617-8 werd er in de Republiek een pamflettenoorlog over deze kwestie gevoerd; François van Aerssen drukte hierin het standpunt uit dat de Arminianen voor koning Filips IV van Spanje werkten.[1]
De contraremonstanten wensten vervolgens hun eigen kerken, waar de remonstranten niet welkom waren. Dat leidde tot grote onrust in de Republiek, waardoor een burgeroorlog dreigde. Op 23 juli 1617 bezocht Maurits in 's-Gravenhage de Kloosterkerk die sinds kort in contraremonstrantse handen was. Daarmee was de toon gezet. Landsadvocaat Van Oldenbarnevelt gaf op 4 augustus 1617 via zijn 'Scherpe Resolutie' de lokale overheden de mogelijkheid om eigen legers te formeren om verdere onrust tegen te gaan. De Staten deden vervolgens een dringend beroep op de Staten-Generaal om een nationale synode bijeen te roepen om opnieuw een eenheid in de Republiek te bewerkstelligen. Ook Maurits kwam in actie. Hij beschouwde de stadslegers als een gevaar voor zijn eigen positie en installeerde contraremonstrantse bestuurders in steden waar de remonstranten de macht hadden. Op die manier kon hij de eigen legertjes laten opheffen.
Met de planning voor een Nationale Synode werd in maart 1618 aangevangen door de Hollandse raadpensionaris Adriaan Pauw.[2] Voor die tijd was er al een debat geweest over de vraag of er nu een nationale synode moest komen, zoals de contraremonstranten wensten, of dat een provinciale synode, alleen voor het graafschap Holland, zou volstaan. Dit was het standpunt van de remonstranten. Deze beslissing werd in 1617 uitgewerkt, met externe input van de Engelse ambassadeur Dudley Carleton.[3] Uiteindelijk werd ervoor gekozen om een nationale synode te houden. Als vergaderruimte werd gekozen voor de bovenzaal van de Kloveniersdoelen omdat die zaal makkelijker te verwarmen was dan een groot kerkgebouw.
Reeds eerder waren er in Dordrecht provinciale synodes bijeengekomen. Ook had men er in 1578 een Nationale Synode georganiseerd. Om die reden wordt de bijeenkomst van 1618-1619 soms de tweede Synode van Dordrecht genoemd. Alvorens met de eerste zitting van de synode te beginnen, vond er op 13 november 1618 een kerkdienst plaats in de Grote Kerk te Dordrecht.
Doel van de synode
Protestantisme
in Nederland
Het voornaamste doel van de Synode van Dordrecht was tot een uitspraak te komen in het voortslepende geschil tussen de remonstranten en contraremonstranten, een geschil dat zich toespitste op de predestinatieleer, en het vastleggen van geloofsbelijdenissen.[4][5] Zo werd de Nederlandse Geloofsbelijdenis geautoriseerd en licht gewijzigd.
Er wordt wel beweerd dat de uitkomst van de synode al vaststond nog voor zij was begonnen. Volgens Frederick Calder "werd veroordeling [van de Remonstrantse doctrines] al bepaald nog voor de nationale synode was bijeengekomen."[6] Aan de andere kant gaven de theologische formuleringen van de Dordtse Synode, afgezien van de veroordeling van de Arminianen, geen steun aan alle eisen van de Gomaristen. De meer extreme standpunten van Nederlandse calvinisten werden in gedetailleerde debatten gemodereerd.[7]
Gang van zaken
Voorzitter van de synode was dominee Johannes Bogerman uit Leeuwarden. Bogerman was een tegenstander van de remonstranten en een orangist. De remonstranten werden niet als gelijkwaardige partij, maar als beklaagden opgeroepen.
Simon Episcopius (1583-1643) was de woordvoerder van de 14 remonstranten, die vóór de synode waren opgeroepen. Bij de opening van de synode vroeg Episcopius om te mogen spreken.
"Episcopius [...] drong er op aan dat hem werd toegestaan te mogen beginnen met een weerlegging van de calvinistische leerstellingen, in het bijzonder die van de reprobatieleer (voorbeschikking voor de hel), in de hoop dat door het uiteenzetten van zijn bezwaren tegen deze doctrine ten overstaan van de gehele synode, hij een zodanig vooroordeel tegen de andere artikelen van het systeem kon bewerkstelligen dat hij de populaire stem aan zijn kant kon krijgen. De synode herinnerde hem er echter zeer terecht aan [...] dat de remonstranten er van werden beschuldigd om afgevallen te zijn van het gereformeerde geloof, zij waren eerst gebonden om zichzelf te rechtvaardigen, door het geven van bewijs uit de Bijbel dat hun opinies ondersteunde. De Arminianen wilden zich echter niet aan deze procedurele beslissing onderwerpen, omdat dit hun hele betoogschema vernietigde [...] zij werden dus gedwongen om zich terug te trekken. Na hun vertrek ging de synode zonder hen door."[8]
Op 14 januari 1619 werden de remonstranten uitgesloten van de beraadslagingen van de synode, die vervolgens de contraremonstranten gelijk gaf. Tweehonderd Remonstrantse predikanten werden uit het ambt gezet, waarop deze in Antwerpen de "Remonstrantse Broederschap" oprichtten.[4][5]
Dordtse Leerregels
Zie Dordtse Leerregels voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De Gereformeerden verwierpen de vrije wil van de mens, en legden hun opvattingen over de predestinatie vast in de Dordtse Leerregels, waarin de standpunten tegen de remonstranten worden weergegeven in vijf punten. Internationaal wordt er wel gesproken over de vijf punten van het calvinisme (Five points of Calvinism), waarbij men doelt op de vijf punten die behandeld worden in de Dordtse Leerregels.
De Dordtse Leerregels vormen een van de drie belijdenisgeschriften van de Nederlandse Hervormde en Gereformeerde kerken in Nederland, de Drie Formulieren van Enigheid. De andere twee zijn de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Heidelbergse Catechismus. Tijdens diezelfde synode is de Dordtse Kerkorde vastgesteld.
Nasleep voor de remonstrantse deelnemers aan de synode
De dertien remonstrantse predikanten, waaronder Episcopius, werden in afwachting van nadere instructies opgedragen om in Dordrecht te blijven. Op 20 mei 1619 werden de remonstrantse predikanten, die eerder bij de synode aanwezig waren geweest, door de lekencommissarissen van de synode opgeroepen en kregen zij de opdracht zich te onthouden van domineesachtige activiteiten zoals preken, vermanen, het toedienen van de sacramenten en het bezoeken van de zieken. Bovendien kreeg Episcopius het bevel om geen brieven of boeken te schrijven waarin hij de leerstellingen van de remonstranten zou aanprijzen. De remonstrantse predikanten stemden ermee in zich te onthouden van domineefuncties in de staatskerken, maar zeiden dat het hun plicht was om hun doctrines uiteen te zetten, daar waar mensen zich maar zouden verzamelen om deze aan te horen.[9]
Op 5 juli werden zij daarop naar de vergadering van de Staten-Generaal geroepen, waar hun werd verzocht om de Acte van Cessatie te ondertekenen, die de opdracht aan hen om af te zien van het domineeschap legaliseerde. Toen zij weigerden te ondertekenen, werden zij als "verstoorders van de openbare vrede" veroordeeld. Hen werd opgedragen de Republiek te verlaten.[10][11]
Dordtse Kerkorde
Zie Dordtse Kerkorde voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Ook werd de Dordtse Kerkorde aangenomen, die nog steeds de basis vormt van het kerkrecht in veel gereformeerde kerken. In de Handelingen of Acta van de synode van Dordrecht staat welke besluiten er zijn genomen.
Officiële Nederlandse Bijbelvertaling
Zie Statenvertaling voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Van 19 november 1618 tot 27 november 1618 heeft de Synode van Dordrecht in zeven zittingen gesproken over de mogelijkheid van een officiële vertaling (de Statenvertaling) van de Bijbel uit de oorspronkelijke talen in het Nederlands. In deze vergaderingen kwamen drie belangrijke vragen aan de orde:
- Bestaat er een noodzaak van een nieuwe vertaling van de Bijbel? Deze vraag werd positief beantwoord.
- Hoe een zo getrouw mogelijke vertaling in zo kort mogelijke tijd tot stand te laten komen? Maatregel: de synode heeft concrete richtlijnen voor het vertaalwerk opgesteld.
- Door wie op welke wijze moest het vertaalwerk worden uitgevoerd? Maatregel: de synode heeft vertalers aangesteld en ook aangegeven dat er systematisch correctiewerk moest worden ingepland.
Deze Statenvertaling zou in 1637, na bijna 20 jaar gereedkomen. De synode benoemde de eerste vertalers en verzocht de Staten-Generaal om dit omvangrijke project te financieren. De Statenbijbel zou een blijvende invloed hebben op het standaard Nederlands, dat in die tijd net een bredere acceptatie verkreeg en een literaire traditie ontwikkelde. De Statenbijbel zou in de protestantse kerken tot diep in de twintigste eeuw de standaardvertaling van de Bijbel blijven. In sommige zusterkerken van de Nederlandse Hervormde Kerk, de rechtsopvolger van de oorspronkelijke Nederduitse Gereformeerde Kerk, en sommige, kleinere afgesplitste kerkgenootschappen is de Statenbijbel nog steeds in gebruik.
Alibi voor een politieke afrekening
De synode veroordeelde de religieuze doctrine van het Arminianisme als ketterij. Hierop volgde de politieke veroordeling van de staatsman Johan van Oldenbarnevelt, die de beschermer van de remonstranten was geweest. Voor de misdaad van algemene verstoring van de staat van de natie, zowel van Kerk als Staat (verraad), werd hij op 13 mei 1619 onthoofd. Als gevolg van de nederlaag van de remonstranten werd onder andere aan de jurist Hugo de Groot een levenslange gevangenisstraf opgelegd; hij wist echter met de hulp van zijn vrouw en zijn dienstmeisje in een boekenkist uit Slot Loevestein te ontsnappen. Zowel Van Oldenbarnevelt als De Groot hadden sinds 29 augustus 1618 in hechtenis gezeten.
Synode van Dordrecht. De Arminianen zitten als aangeklaagde partij aan de tafel in het midden. Afbeelding is van de bovenzaal van het voorhuis van de Kloveniersdoelen, de plaats waar de zittingen werden gehouden.
Source:
Statenvertaling title page
Het koningshuis moet protestant blijven anders zijn de Ridder regels niet meer aan de orde en de eerste kamer zou dan ook niet meer kunnen bestaan.
Mijn familie zijn geen ridders meer omdat ze Katholiek zijn gebleven in i. 814
Ridderschap (instituut)
De zeven gewestelijke ridderschappen werden in 1795 (Franse bezetting [Napoleon] van de Nederlanden) opgeheven, maar koning Willem I stelde ze in i.814 opnieuw in als openbaar lichaam. Deze werden in i. 850 bij het in werking treden van de door Thorbecke opgestelde provinciewet opgeheven. Een aantal ridderschappen is echter als particuliere organisatie blijven bestaan.
Source:
De adel komt daar uit. En dus ook het zogenaamde Koningshuis.
Wat ook allemaal een illusie is.
31 maart 2001
Koninklijk Huis
blijft protestants
Van onze redacteuren
DEN HAAG – Het Nederlandse Koninklijk Huis blijft protestants. Eventuele kinderen van prins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta zullen hervormd gedoopt worden. Máxima verdiept zich in het protestantisme. Het paar zal begin volgend jaar in het huwelijk treden.
Prins Willem-Alexander gaf gisteren duidelijkheid over hoe hij en zijn rooms-katholieke vrouw hun eventuele kinderen godsdienstig zullen opvoeden. „Zij zullen gedoopt worden in de Hervormde Kerk. De Oranjes worden niet rooms-katholiek.” Of hun huwelijksdienst een protestants dan wel een oecumenisch karakter krijgt, staat nog niet vast. De goedkeuringswet zal daarover duidelijkheid geven.
Koningin Beatrix maakte de verloving gisteravond tijdens een toespraak via radio en televisie bekend. Ze sprak lovend over Máxima. Haar zoon en de Argentijnse waren zich er volgens de Koningin van bewust „dat veel mensen in ons land begrijpelijke aarzelingen voelen over hun liefde. Die gevoelens hebben zij zorgvuldig meegewogen bij het nemen van hun beslissing.” Ze vroeg Máxima nu rust en tijd te gunnen om Nederland beter te leren kennen.
Omstreden
De regering zal het parlement goedkeuring voor het huwelijk vragen. De prins heeft in de afgelopen tijd, waarin het omstreden verleden van Maxima's vader centraal stond, geen moment overwogen de troon op te geven voor de vrouw van zijn keuze. Een dergelijke vraag is volgens hem niet aan de orde geweest.
Jorge Zorreguieta zal het huwelijk van zijn dochter niet bijwonen. Hij heeft dat besluit genomen na gesprekken met minister van Staat Van der Stoel. De regering had daarop aangedrongen, omdat zijn aanwezigheid een goede entree van zijn dochter in de Nederlandse samenleving in de weg zou staan. De moeder van Máxima komt ook niet naar de bruiloft. Of haar broers en zusje aanwezig zullen zijn, is nog niet zeker.
Máxima nam gisteren tijdens een persbijeenkomst afstand van het verleden van haar vader. „Over mijn vaders deelname aan die toenmalige regering wil ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik spijt heb dat hij zijn best gedaan heeft voor de landbouw in een verkeerd regime. Hij had de beste intenties en ik geloof in hem. We weten allemaal, hoe fout dat regime was. Als Argentijnse heb ik daar veel spijt van.”
Wat er tijdens het regime-Videla in Argentinië is gebeurd noemde ze „vreselijk. Ik verwerp sinds lang de Videla-dictatuur, de verdwijningen, de martelingen, de moorden en alle verschrikkelijke feiten uit die tijd. Daardoor heb ik begrip voor de grote zorgen die Nederlanders hebben over een moeilijke periode in mijn land.”
Máxima zei vanwege haar achtergrond als Argentijnse geleerd te hebben hoe belangrijk het is „om waarden als democratie, rechtvaardigheid, mensenrechten en vrijheid te omarmen. In dat opzicht heb ik grote bewondering voor Nederland en de manier waarop het deze waarden uitdraagt.”
Goed gevoel
Premier Kok zei een goed gevoel te hebben over de afloop van de kwestie-Zorreguieta. De reacties van de politieke partijen waren overwegend positief. Vooral de afwezigheid van de vader bij het huwelijk heeft hun instemming.
De Tweede Kamer is tevreden over de manier waarop de regering het huwelijk van kroonprins Willem-Alexander heeft aangekondigd.
Dr. ir. J. van der Graaf, studiesecretaris van de Gereformeerde Bond in de Nederlandse Hervormde Kerk, viel op dat Máxima afstand nam van het regime-Videla. „Tegelijkertijd zei ze er spijt van te hebben dat haar vader zijn best heeft gedaan voor landbouw in een verkeerd regime. Dat begrijp ik niet helemaal.”
Source:
Ridderschap (instituut)
De Ridderschap was in de Republiek der Verenigde Nederlanden het college waarin de edelen van een gewest verenigd waren. De zeven gewestelijke ridderschappen werden in 1795 (Franse bezetting van de Nederlanden) opgeheven, maar koning Willem I stelde ze in 1814 opnieuw in als openbaar lichaam. Deze werden in 1850 bij het in werking treden van de door Thorbecke opgestelde provinciewet opgeheven. Een aantal ridderschappen is echter als particuliere organisatie blijven bestaan. Een ridderschap moet niet worden verward met een ridderorde.
In de Republiek der Verenigde Nederlanden kenden alle zeven gewesten een eigen ridderschap. Het lidmaatschap van een of meerdere van deze ridderschappen was voor edellieden een prestigieuze zaak. Men moest uiteraard van adel zijn maar ook grondbezit, met name het bezit van een riddermatig goed zoals een borg, ridderhofstad of havezate was voldoende voorwaarde voor lidmaatschap.
In de Staten bracht de ridderschap "de eerste stem" uit. Dat betekende dat in bijvoorbeeld de Staten van Holland de edelen bij monde van hun voorzitter, de landsadvocaat, tevens raadpensionaris, één enkele stem uitbrachten terwijl de 18 Hollandse steden ieder ook één stem hadden.
In Friesland bracht de ridderschap geen stem uit terwijl de elf steden en dertig grietenijen wel stemgerechtigd waren. Het bezit van een state of stins bracht hier dan ook geen lidmaatschap van een ridderschap.
Tijdens de Republiek moesten leden van de ridderschap de gereformeerde religie belijden. katholieke en doopsgezinde edelen werden uitgesloten van alle openbare functies. Aan een vrouw met een rol in het bestuur werd nog niet gedacht.
De ridderschappen hebben tot 1795 in deze vorm bestaan. De Bataafse republiek maakte, geïnspireerd als zij was door de egalitaire beginselen van de Franse Revolutie, een einde aan de voorrechten van de adel. Tegen die tijd waren de ridderschappen - waarin door het ontbreken van een landsheer die ingezetenen in de adelstand verhief en concentratie van steeds meer ridderhofsteden in dezelfde hand, steeds minder edelen zitting hadden - vrijwel uitgestorven.
De patriot Joan Derk van der Capellen tot den Pol wilde in de late 18e eeuw ook een stem in de ridderschap van Gelderland verwerven door een stemgevende havezate, Appeltern, met stem en al in een huurkoop van een tante over te nemen. In tegenstelling tot de stadhouder Willem V erkenden de Staten een dergelijke aanspraak niet.
Rijke burgers die een nieuwe borg met gracht lieten aanleggen visten eveneens achter het net. De edelen wilden hun ridderschappen exclusief houden. Echter het bezit van grond waarop ooit een ridderhofstede stond, gaf soms wel degelijk recht op lidmaatschap van de ridderschap.
Gelderland
Gelre en Gelderland zijn een lappendeken van feodale gebieden en territoria geweest. Zo waren er tot aan de regering van keizer Karel V (dit is een leugen) Karel van Gelre was de laatste feodale heerser in de Nederlanden. Dit kwam omdat het huidige koningshuis aan de macht kwam via het VATICAAN. vier kwartieren met de Ridderschap van Veluwe, de Ridderschap van Nijmegen, de Ridderschap van Roermond en de Ridderschap van Zutphen. De Gelderse baanderheren die het derde lid van de Statenvergadering waren, vormden een eigen college. In Gelderland beschikte de ridderschap na 1584 over één lid met één stem in de Statenvergadering.
In het graafschap Zutphen was het lidmaatschap van de ridderschap verbonden aan het bezit van een havezate of riddermatig goed. Een stemgevende havezate moest verdedigbaar zijn en een bepaalde omvang hebben. In de praktijk betekende dat dat er een slotgracht moest zijn. Na de afzwering van Philips II werden alleen nog gereformeerde havezate bezitters toegelaten. De ridderschap vormde samen met de steden (hoofdstad Zutphen en de kleine steden Doesburg, Doetinchem, Lochem en Groenlo) het bestuur van wat men de Staten van het kwartier Zutphen noemde.
De heerlijkheid Borculo kende, voordat het in 1616 Gelders werd, een eigen ridderschap. De Ridderschap van Borculo stond de landsheer, de heer van Borculo, bij in het besturen en was een college dat rechtszaken in hoger beroep behandelde. De ten zuiden van de Achterhoek gelegen heerlijkheid, later graafschap, Bergh heeft ook een eigen ridderschap gehad. De Borculose ridders werd de toegang tot de Zutphense ridderschap ontzegd.
In Spaans en Oostenrijks Gelre bestond tussen 1543 en 1795 een ridderschap. De edelen moesten over een "huis met voorhof" of over jachtrechten beschikken en uiteraard katholiek zijn. Lange tijd hebben de baanderheren ook hier een college met een derde stem in de Staten gevormd.
De verovering door Frankrijk in 1795 maakte een einde aan Oostenrijks Gelre dat rond Roermond lag. Desondanks werd nog op 29 maart 1800 een lid in de nu machteloze en overbodige ridderschap opgenomen.
Source:
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Ridderschap_(instituut)
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_van_Gelre
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_van_Oranje
Willem van Oranje
Hij begon zijn loopbaan in dienst van de Rooms-Duitse keizer Karel V. Meningsverschillen met Karels opvolger Filips leidden uiteindelijk tot de Tachtigjarige Oorlog.
Source:
De Eerste Kamer is in 1815 ontstaan. Aanvankelijk werden de leden benoemd door de Koning. Sinds 1848 kiezen de leden van Provinciale Staten de Eerste Kamerleden.
In 1917 werden de vereisten voor het lidmaatschap van Tweede en Eerste Kamer gelijk en in 1922 werd ook bij de Eerste Kamerverkiezingen het stelsel van evenredige vertegenwoordiging ingevoerd.
De discussies over staatrechtelijke vernieuwing in de jaren zestig en zeventig leidden niet tot een wezenlijke verandering in de positie van de Eerste Kamer.
Alleen wordt vanaf 1983 de Eerste Kamer niet langer voor zes jaar (met vernieuwing van de helft om de drie jaar), maar voor vier jaar in haar geheel gekozen, waardoor zij soms een actueler beeld van de politieke voorkeur van de kiezers geeft dan de Tweede Kamer.
Geschiedenis Eerste Kamer
Ontstaansgeschiedenis
Sinds 1815 kent Nederland een tweekamerstelsel. In dat jaar werd namelijk de sinds 1814 bestaande Staten-Generaal gesplitst in een Eerste en Tweede Kamer.
De Eerste Kamer werd vooral in het leven geroepen op verzoek van de Belgische leden van de commissie die de wijziging van de Grondwet moest voorbereiden. Die Grondwetswijziging was nodig na de vereniging van Noord- en Zuid-Nederland. Die vereniging vond plaats nadat een einde was gekomen aan de overheersing door het Frankrijk van Napoleon.
De zuidelijke leden wilden dat hun adel een vaste plaats in het parlement kreeg. Hoewel de noorderlingen niet enthousiast waren, besloten zij de Belgen hun zin te geven. Bovendien was Koning Willem I niet afkerig van een Eerste Kamer, mits hij maar kon bepalen wie daarin zitting zouden krijgen.
Op verzoek van de Noord-Nederlanders werd het lidmaatschap van de Eerste Kamer niet beperkt tot de adel - in Noord-Nederland was niet veel adel - zoals de Belgen hadden gewild. De Koning zou zijn Eerste Kamerleden kiezen "uit hen die door diensten aan den Staat bewezen, door hunne geboorte of gegoedheid onder de aanzienlijksten van de lande behoren".
Bijkomend argument voor de instelling van de Eerste Kamer was de wens om de gekozen Tweede Kamer (die het recht van initiatief had) in toom te houden. Of zoals het in de Grondwetscommissie werd gesteld: "Ten einde alle overijling in de raadplegingen te voorkomen, in moeielijke tijden aan de driften heilzame palen te stellen, (en) den troon te omringen door een bolwerk waartegen alle partijen afstuiten."
De grote invloed van de Koning op de Eerste Kamer leidde ertoe dat juist de Belgen haar als "Ménagerie du roi" (dierentuin van de Koning) zouden beschouwen. Vooral door zuidelijke Tweede Kamerleden ingediende initiatiefvoorstellen strandden in de Eerste Kamer.
1848
Noch in 1830 toen België zich afscheidde, noch bij de Grondwetsherziening van 1840 werd de Eerste Kamer opgeheven. De antirevolutionair Groen van Prinsterer noemde de Eerste Kamer in 1840 "een mislukte copie naar Engelsch model".
Na 1840 zouden vooral de liberalen het bestaan van de Eerste Kamer ter discussie gaan stellen. Thorbecke noemde de Eerste Kamer "zonder grond en doel".
In 1848, na de democratische hervormingen met als resultaat onder meer directe verkiezing van de Tweede Kamer, het recht van amendement en de vrijheid van vergadering, bleef de Eerste Kamer echter gehandhaafd. Wel zou de Eerste Kamer voortaan gekozen worden. Niet rechtstreeks, zoals de Grondwetscommissie had gewild, maar indirect, door de leden van Provinciale Staten.
De handhaving werd in 1848 door minister Donker Curtius gemotiveerd met de stelling dat de taak van de Eerste Kamer lag "niet in het stichten van het goede, maar in het voorkomen van het kwade".
De Eerste Kamer moest waken tegen de "waan van de dag" en al te radicale voorstellen van de - sinds 1848 immers rechtstreeks gekozen - Tweede Kamer kunnen tegenhouden.
Naast de indirecte verkiezing was ook de groep burgers waaruit de Eerste Kamerleden konden worden gekozen verschillend ten opzichte van de Tweede Kamer. Eerste Kamerleden werden namelijk gekozen uit de hoogstaangeslagenen in de directe belastingen en daarmee werd de Eerste Kamer alleen voor de allerrijksten toegankelijk.
1887
In 1887 was de Eerste Kamer lang niet meer zo omstreden als in 1848. De liberalen die in 1848 nog kritisch waren geweest ten aanzien van handhaving van de Eerste Kamer, waren bij de Grondwetsherziening in 1887 tamelijk positief over haar rol na 1848.
De Eerste Kamer had wel (zeker tot 1870) regelmatig wetsvoorstellen verworpen en zelfs enkele ministers tot aftreden gedwongen, maar wezenlijke hervormingen waren niet tegengehouden.
Het voornaamste punt van kritiek van de liberalen was in 1887 de eenzijdige, op inkomen gebaseerde, samenstelling. Bij de Grondwetsherziening in dat jaar stelden zij daarom voor de vereisten voor het lidmaatschap van Tweede en Eerste Kamer gelijk te stellen.
De regering wees dat echter af. Zij vreesde dat Eerste en Tweede Kamer teveel op elkaar zouden gaan lijken en dat de behandeling van wetsvoorstellen in beide Kamers daardoor niet veel zou verschillen.
Een compromis werd gevonden in de bepaling dat de kring van burgers die lid mochten worden van de Eerste Kamer werd uitgebreid. Personen die een bepaald hoog ambt hadden bekleed mochten voortaan ook worden gekozen.
Zo konden onder meer hoogleraren, officieren, rechters, oud-ministers en oud-Tweede Kamerleden die niet tot de hoogste inkomensgroep behoorden Eerste Kamerlid worden.
1917 en 1922
In 1917 werd het algemeen mannenkiesrecht ingevoerd en werd aan vrouwen het passieve kiesrecht verleend; ook zij konden voortaan dus worden verkozen. Voor het eerst zou dat in 1920 gebeuren. Ook de overige beperkingen die aan het lidmaatschap van de Eerste Kamer waren gesteld, werden opgeheven.
In 1922 werd bij de Grondwetsherziening een voorstel behandeld om ook voor de Eerste Kamer het stelsel van evenredige vertegenwoordiging in te voeren. De Eerste Kamer zou niet langer per provincie worden gekozen, maar de stemmen van alle Statenleden zouden voortaan bij elkaar worden geteld.
Om te zorgen dat sprake was van evenredigheid werd al naar gelang het inwonertal van de provincie aan een stem van een Statenlid een hogere of lagere stemwaarde toegekend.
De Tweede Kamer verwierp bij de behandeling van de Grondwetsherziening het amendement-Marchant om de Eerste Kamer af te schaffen en aanvaardde het door de regering voorgestelde kiesstelsel.
In de Eerste Kamer stuitte dit voorstel echter op fel verzet. Er werd bezwaar gemaakt tegen het loslaten van de directe band met de provincies. Bovendien vonden veel leden dat Tweede en Eerste Kamer te veel op elkaar zouden gaan lijken. De Eerste Kamer verwierp het regeringsvoorstel.
De regering kwam nu met een nieuw, beperkter voorstel dat alleen de evenredige vertegenwoordiging invoerde voor de Eerste Kamer en de zittingsduur op zes jaar stelde. De rest van de bepalingen over het kiesrecht zouden later in de Kieswet worden geregeld.
Dit tweede voorstel werd wel aanvaard, waarna in 1922 de nieuwe Grondwet van kracht werd.
In het voorstel tot wijziging van de Kieswet, waarin de Grondwetswijziging werd uitgewerkt, werd bepaald dat er vier groepen van provincies zouden komen. Om de drie jaar zouden twee daarvan de helft van de leden kiezen, die daarna zes jaar lid bleven.
Hoewel er geen groot enthousiasme voor dit voorstel bestond, werd het toch aanvaard. Verwerping ervan zou tot handhaving van het verouderde meerderheidsstelsel hebben geleid. In 1923 werd het nieuwe kiesstelsel ingevoerd.
1983
In de jaren zestig en zeventig werd volop gediscussieerd over staatskundige vernieuwing. Het kabinet-De Jong stelde in 1967 de Staatscommissie-Cals/Donner in.
Deze commissie bracht in 1971 eindrapport uit. Het kabinet-Den Uyl kwam daarna in 1974 met een nota over de Grondwetsherziening.
Slechts een minderheid van de Staatscommissie had zich uitgesproken voor afschaffing van de Eerste Kamer en het kabinet wilde daar evenmin toe besluiten. Wel stelde het voor de Eerste Kamer voortaan rechtstreeks te verkiezen, aan de Eerste Kamer het budgetrecht te ontnemen en de zittingsduur op vier jaar te bepalen.
Zowel de rechtstreekse verkiezing als het ontnemen van het budgetrecht stuitten bij een Tweede Kamermeerderheid op grote bezwaren.
Tijdens de behandeling van de nota in de Tweede Kamer werd een motie-De Kwaadsteniet aangenomen, waarin aantasting van de positie van de Eerste Kamer werd afgewezen. Een motie-K.G. de Vries, waarin afschaffing van de Eerste Kamer werd voorgesteld, werd verworpen.
De Grondwetsherziening, die in 1983 werd afgerond, had als resultaat dat de zittingsduur en de wijze van verkiezing van de Eerste Kamer werden gewijzigd. De zittingsduur werd vier in plaats van zes jaar en alle provincies zouden voortaan tegelijkertijd de Eerste Kamerleden kiezen. De verkiezingen door groepen provincies vervielen daarmee.
Source:
Geschiedenis kiesstelsel Eerste Kamer
Sinds 1983 worden de 75 leden van de Eerste Kamer iedere vier jaar gekozen via 'getrapte verkiezingen'. Burgers kiezen de leden van de Provinciale Staten en zij kiezen op hun beurt de leden van de Eerste Kamer. De gedachte is dat Eerste Kamerleden daardoor wat verder af staan van de dagelijkse politiek en zich wat onafhankelijker kunnen opstellen.
De wijze van verkiezen is sinds 1850 onveranderd, maar er zijn wel wijzigingen in het kiesstelsel geweest. De termijn van Eerste Kamerleden is bijvoorbeeld een aantal keren veranderd. De laatste wijziging in de procedure voor de Eerste Kamerverkiezing dateert uit 2010.
Inhoud
5.
Wijziging 2010
Sinds een wijziging van de Kieswet in 2010 kunnen partijen geen lijstverbindingen meer aangaan. Om met een voorkeurstem te worden gekozen, is sinds de wijziging van de Kieswet in 2010 de gehele kiesdeler nodig. Daarvoor was slechts een halve kiesdeler nodig. Dat betekende toen dat bijvoorbeeld in de Staten van die provincie twee stemmen voldoende waren om iemand met voorkeurstemmen in de Eerste Kamer te brengen.
Eilandraden
Na de ontmanteling van de Nederlandse Antillen als apart land binnen het Koninkrijk der Nederlanden in 2010 werden Bonaire, Sint-Eustatius en Saba bijzondere openbare lichamen van Nederland. Door een grondwetswijziging in 2017 kunnen aparte colleges op deze drie eilanden meedoen aan de verkiezing van de Eerste Kamerleden.
Source:
De scheiding tussen kerk en staat
30 MEI 2019, ANNE GOOREN
De scheiding tussen kerk en staat. Daar heb je vast al eens van gehoord. Veel landen kennen een bepaalde scheiding tussen kerk en staat. Nederland ook. Maar waarom zijn er dan christelijke politieke partijen, zoals de ChristenUnie en de SGP? Dan zijn kerk en staat in de politiek toch niet gescheiden?
Hoe was dat vroeger?
Laten we eerst kijken naar hoe het er vroeger aan toe ging. Toen was er in Nederland nog geen sprake van een scheiding tussen kerk en staat. Koning Willem I wilde graag dat er één nationale, protestantse kerk zou zijn. Deze religie kreeg daardoor extra privileges en mensen die niet tot deze religie behoorden, voornamelijk katholieken, hadden juist minder vrijheden. Hierdoor waren de macht van de koning en de kerk met elkaar verweven.
In 1848 werd de Nederlandse Grondwet van Thorbecke ingevoerd. Daarin stond, in artikel 165, dat aan alle kerken gelijke bescherming moest worden gegeven door de staat. Er mochten geen privileges meer worden gegeven aan één specifieke religie: alle religies moesten voor de staat gelijk zijn. Doordat de staat geen voorrang meer gaf aan een religie, was er meer gelijkheid tussen de verschillende religies.
Tegenwoordig staat er in de Nederlandse Grondwet in artikel 6 dat iedereen het recht heeft om diens godsdienst of levensovertuiging vrij te belijden. Iedereen mag dus zelf kiezen op welke manier hij of zij vorm geeft aan zijn of haar godsdienst of levensovertuiging, zo lang een persoon de wet niet overtreed.
Met de scheiding tussen kerk en staat wordt in Nederland vooral bedoeld dat er een scheiding is tussen de macht van de religieuze instituties en de macht van de staat. Dit betekent ten eerste dat er geen religie is die een speciale behandeling van de overheid krijgt. Voor alle religies geldt dat zij zich aan de wet moeten houden. In Nederland is er geen religie die boven de wet staat. Ten tweede betekent dit dat de overheid geen macht heeft over religieuze kwesties van een persoon. De staat mag niemand dwingen om te bekeren. Iedereen heeft de vrijheid van godsdienst. Mensen zijn ook vrij om niet gelovig te zijn.
Hoe is het in Frankrijk?
In Frankrijk gaat de scheiding tussen kerk en staat nog een stap verder. De Franse staat wil neutraal ten opzichte van religies staan. Daarom zijn uitingen van religieuze overtuiging in het publieke domein verboden. Daarmee wordt bedoeld dat hoofddoeken, kruisjes, keppeltjes en andere religieuze symbolen in overheidsgebouwen en op scholen verboden zijn. Scholen met een religieuze inslag ontvangen geen overheidssubsidies. Kortom: godsdienst is in Frankrijk strikt een privé aangelegenheid. Politici in Frankrijk mogen openlijk gelovig zijn, maar voor religieuze uitspraken is in de politiek geen plaats. De argumenten die zij geven, moeten dus altijd seculier van aard zijn.
Iedereen mag in Frankrijk gelovig zijn, maar de religieuze overtuigingen moeten soms thuis worden gelaten om zo de neutraliteit van de staat te bevorderen. Bijvoorbeeld op school, in overheidsgebouwen en in het politieke debat. In Nederland hoeft dit niet. Er is in de politiek ruimte voor een religieus geluid. Dit heeft te maken met het doel van de scheiding tussen kerk en staat. In Frankrijk is neutraliteit het belangrijkste doel. Door alle religies uit het openbare domein te bannen, kan de staat zo neutraal mogelijk ten opzichte van religies staan. In Nederland wordt de nadruk gelegd op vrijheid van godsdienst en gelijkheid tussen godsdiensten. De scheiding tussen kerk en staat aangebracht om ervoor te zorgen dat er meer gelijkheid is tussen de verschillende religies. Zo worden religieuze minderheden niet onderdrukt door de religie van de staat.
Hoe zit het met religieuze politieke partijen?
In Nederland houdt de scheiding tussen kerk en staat in dat de staat geen religie mag voortrekken of afdwingen. Maar iedereen is vrij om een politieke partij op te richten. Een politieke partij op religieuze grondslag mag in Nederland dus wel bestaan, net zoals een politieke partij op basis van een andere ideologie, zoals bijvoorbeeld het communisme, mag bestaan. Beide partijen zijn voor de staat gelijk en hebben dezelfde rechten en plichten. In Nederland mag iedereen in het politieke debat een uitgangspunt kiezen: op basis van religie of anderszins. Religieuze politieke partijen zijn in Nederland dus geen schending van de scheiding tussen kerk en staat, maar passen binnen het systeem.
Source:
- https://www.netinnederland.nl/informatie/nieuws/2019/scheiding-tussen-kerk-en-staat.html#:~:text=In%20Nederland%20wordt%20de%20nadruk,de%20religie%20van%20de%20staat.
- https://en.wikipedia.org/wiki/Foreign_relations_of_the_Holy_See
- https://www.worldsupporter.org/nl/chapter/38539-samenvatting-internationaal-en-europees-recht-een-verkenning-van-grondslagen-en
Create Your Own Website With JouwWeb