FEAST OF WEEKS - SHAVUOT (PENTECOST)

Waarschuwing: 

Ik ben nog steeds niet zeker van alle juiste datums van de feestdagen, het is en blijft een zoekwerk voor mij en anderen.

M.a.w. er kunnen fouten in staan

 

Shavuot: Prophecy Revealed in Pentecost

Source:

https://youtu.be/kqAmn_hRkdY

WEKENFEEST / FEAST OF WEEKS

SHAVUOT

(PINKSTEREN / PENTECOST)

חג השבועות = Shavuot = Pinksteren
Bikkurim (Hebrew: ביכורים‎, lit. "First-fruits")

Dit feest begint bij zonsopgang (sunrise) op Zondag 31 mei 2020 X 50d

This feast starts at sunrise on Sunday May 31, 2020 X 50d

(Waarschuwing: ik ben nog niet zeker van alle dagen, het is nieuw voor mij. M.a.w. er kunnen fouten in staan)

  • X = Sabbat Heilige samenkomst en geen dienstwerk (Sabbat begint de avond ervoor bij zonsondergang)
  • * = Feest dagen tellen
  • ^ = 50 dagen tellen naar pinksteren
  • # = Extra feestdagen door mensen ingevoerd
  • # = is voor mensen buiten Israel (Extra feestdagen door mensen ingevoerd en gevierd door Yeshua)
  • 0 = Je mag alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft

 

Chag HaShavuot (Feast of Weeks)

Yom HaBikkurim (Day of wheat bread offering)

When Messiah baptized his disciples with fire (Pentecost)

Miqra Qodesh (High Sabbath)

sundown May 30 to sundown 31, 2020 (I use sunrise)

 

 

CELEBRATING THE HIGH FEASTS

Deuteronomy 16:

9 Seven weeks shalt thou number unto thee: begin to number the seven weeks from such time as thou beginnest to put the sickle to the corn.

10 And thou shalt keep the feast of weeks unto the Lord thy God with a tribute of a freewill offering of thine hand, which thou shalt give unto the Lord thy God, according as the Lord thy God hath blessed thee:

11 And thou shalt rejoice before the Lord thy God, thou, and thy son, and thy daughter, and thy manservant, and thy maidservant, and the Levite that is within thy gates, and the stranger, and the fatherless, and the widow, that are among you, in the place which the Lord thy God hath chosen to place his name there.

12 And thou shalt remember that thou wast a bondman in Egypt: and thou shalt observe and do these statutes.

 

Leviticus 23:

15 And ye shall count unto you from the morrow after the sabbath, from the day that ye brought the sheaf of the wave offering; seven sabbaths shall be complete:

16 Even unto the morrow after the seventh sabbath shall ye number fifty days; and ye shall offer a new meat offering unto the Lord.

17 Ye shall bring out of your habitations two wave loaves of two tenth deals; they shall be of fine flour; they shall be baken with leaven; they are the firstfruits unto the Lord.

18 And ye shall offer with the bread seven lambs without blemish of the first year, and one young bullock, and two rams: they shall be for a burnt offering unto the Lord, with their meat offering, and their drink offerings, even an offering made by fire, of sweet savour unto the Lord.

19 Then ye shall sacrifice one kid of the goats for a sin offering, and two lambs of the first year for a sacrifice of peace offerings.

20 And the priest shall wave them with the bread of the firstfruits for a wave offering before the Lord, with the two lambs: they shall be holy to the Lord for the priest.

21 And ye shall proclaim on the selfsame day, that it may be an holy convocation unto you: ye shall do no servile work therein: it shall be a statute for ever in all your dwellings throughout your generations.

22 And when ye reap the harvest of your land, thou shalt not make clean riddance of the corners of thy field when thou reapest, neither shalt thou gather any gleaning of thy harvest: thou shalt leave them unto the poor, and to the stranger: I am the Lord your God.

 

Numbers 10:

1 And the Lord spake unto Moses, saying,

2 Make thee two trumpets of silver; of a whole piece shalt thou make them: that thou mayest use them for the calling of the assembly, and for the journeying of the camps.

3 And when they shall blow with them, all the assembly shall assemble themselves to thee at the door of the tabernacle of the congregation.

4 And if they blow but with one trumpet, then the princes, which are heads of the thousands of Israel, shall gather themselves unto thee.

5 When ye blow an alarm, then the camps that lie on the east parts shall go forward.

6 When ye blow an alarm the second time, then the camps that lie on the south side shall take their journey: they shall blow an alarm for their journeys.

7 But when the congregation is to be gathered together, ye shall blow, but ye shall not sound an alarm.

8 And the sons of Aaron, the priests, shall blow with the trumpets; and they shall be to you for an ordinance for ever throughout your generations.

9 And if ye go to war in your land against the enemy that oppresseth you, then ye shall blow an alarm with the trumpets; and ye shall be remembered before the Lord your God, and ye shall be saved from your enemies.

10 Also in the day of your gladness, and in your solemn days, and in the beginnings of your months, ye shall blow with the trumpets over your burnt offerings, and over the sacrifices of your peace offerings; that they may be to you for a memorial before your God: I am the Lord your God.

 

Shavuot- The Feast of Weeks or The Festival of First Fruits.
The 50th day of counting the Omer (Pentecost)- the day after 7 Sabbaths from the Bikkurim commemorating the gift of the Torah on Mt. Sinai and the gift of the Holy Spirit on Mt. Moriah

 

This below are the Jewish rules (forbidden) but if it is not in the bible then it does not apply to us, because YHWH's instructions (Torah, laws) apply and not those of man.

 

 

The Omercounting (or Sefirat Ha'omer, Hebrew: ספירת העומר) is the verbal count accompanied by the recitation of a 49-day blessing between Passover and Shavuot (Feast of Weeks). The days are solemnly counted in commemoration of the Omer ceremony held in the Temple of Jerusalem.

During the Omercounting, Jews are subject to various restrictions, including a ban on getting married, listening to music, shaving, or making large new purchases. Because 33rd day of the Omertelling (Lag BaOmer) is a holiday, were several commandments do not apply on that day.

 

Acts 2:

1 And when the day of Pentecost was fully come, they were all with one accord in one place.

2 And suddenly there came a sound from heaven as of a rushing mighty wind, and it filled all the house where they were sitting.

3 And there appeared unto them cloven tongues like as of fire, and it sat upon each of them.

4 And they were all filled with the Holy Ghost, and began to speak with other tongues, as the Spirit gave them utterance.

5 And there were dwelling at Jerusalem Jews, devout men, out of every nation under heaven.

6 Now when this was noised abroad, the multitude came together, and were confounded, because that every man heard them speak in his own language.

7 And they were all amazed and marvelled, saying one to another, Behold, are not all these which speak Galilaeans?

8 And how hear we every man in our own tongue, wherein we were born?

9 Parthians, and Medes, and Elamites, and the dwellers in Mesopotamia, and in Judaea, and Cappadocia, in Pontus, and Asia,

10 Phrygia, and Pamphylia, in Egypt, and in the parts of Libya about Cyrene, and strangers of Rome, Jews and proselytes,

11 Cretes and Arabians, we do hear them speak in our tongues the wonderful works of God.

12 And they were all amazed, and were in doubt, saying one to another, What meaneth this?

13 Others mocking said, These men are full of new wine.

14 But Peter, standing up with the eleven, lifted up his voice, and said unto them, Ye men of Judaea, and all ye that dwell at Jerusalem, be this known unto you, and hearken to my words:

15 For these are not drunken, as ye suppose, seeing it is but the third hour of the day.

16 But this is that which was spoken by the prophet Joel;

17 And it shall come to pass in the last days, saith God, I will pour out of my Spirit upon all flesh: and your sons and your daughters shall prophesy, and your young men shall see visions, and your old men shall dream dreams:

18 And on my servants and on my handmaidens I will pour out in those days of my Spirit; and they shall prophesy:

19 And I will shew wonders in heaven above, and signs in the earth beneath; blood, and fire, and vapour of smoke:

20 The sun shall be turned into darkness, and the moon into blood, before the great and notable day of the Lord come:

21 And it shall come to pass, that whosoever shall call on the name of the Lord shall be saved.

22 Ye men of Israel, hear these words; Jesus of Nazareth, a man approved of God among you by miracles and wonders and signs, which God did by him in the midst of you, as ye yourselves also know:

23 Him, being delivered by the determinate counsel and foreknowledge of God, ye have taken, and by wicked hands have crucified and slain:

24 Whom God hath raised up, having loosed the pains of death: because it was not possible that he should be holden of it.

25 For David speaketh concerning him, I foresaw the Lord always before my face, for he is on my right hand, that I should not be moved:

26 Therefore did my heart rejoice, and my tongue was glad; moreover also my flesh shall rest in hope:

27 Because thou wilt not leave my soul in hell, neither wilt thou suffer thine Holy One to see corruption.

28 Thou hast made known to me the ways of life; thou shalt make me full of joy with thy countenance.

29 Men and brethren, let me freely speak unto you of the patriarch David, that he is both dead and buried, and his sepulchre is with us unto this day.

30 Therefore being a prophet, and knowing that God had sworn with an oath to him, that of the fruit of his loins, according to the flesh, he would raise up Christ to sit on his throne;

31 He seeing this before spake of the resurrection of Christ, that his soul was not left in hell, neither his flesh did see corruption.

32 This Jesus hath God raised up, whereof we all are witnesses.

33 Therefore being by the right hand of God exalted, and having received of the Father the promise of the Holy Ghost, he hath shed forth this, which ye now see and hear.

34 For David is not ascended into the heavens: but he saith himself, The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand,

35 Until I make thy foes thy footstool.

36 Therefore let all the house of Israel know assuredly, that God hath made the same Jesus, whom ye have crucified, both Lord and Christ.

37 Now when they heard this, they were pricked in their heart, and said unto Peter and to the rest of the apostles, Men and brethren, what shall we do?

38 Then Peter said unto them, Repent, and be baptized every one of you in the name of Jesus Christ for the remission of sins, and ye shall receive the gift of the Holy Ghost.

39 For the promise is unto you, and to your children, and to all that are afar off, even as many as the Lord our God shall call.

40 And with many other words did he testify and exhort, saying, Save yourselves from this untoward generation.

41 Then they that gladly received his word were baptized: and the same day there were added unto them about three thousand souls.

42 And they continued stedfastly in the apostles' doctrine and fellowship, and in breaking of bread, and in prayers.

43 And fear came upon every soul: and many wonders and signs were done by the apostles.

44 And all that believed were together, and had all things common;

45 And sold their possessions and goods, and parted them to all men, as every man had need.

46 And they, continuing daily with one accord in the temple, and breaking bread from house to house, did eat their meat with gladness and singleness of heart,

47 Praising God, and having favour with all the people. And the Lord added to the church daily such as should be saved.

 

Exodus 23:

16 And the feast of harvest, the firstfruits of thy labours, which thou hast sown in the field: and the feast of ingathering, which is in the end of the year, when thou hast gathered in thy labours out of the field.

 

Feast of Weeks (Hebrew Shavuot) or Feast of the Harvest  or first fruit (Ex. 23:16) is a time that God instituted for his people Israel.

 

The feast was held seven full weeks after the feast of ingathering. The Feast of Weeks was later called Pentecost.

Pentecost comes from the Greek pentecoste, fiftieth (day).

 

The Feast of Weeks was held in the 3rd month of the religious calendar, on the 50th day of the day of the first fruits feast/festival, the Feast of the First Sheaf/ingathering, in the 1st month.

 

Leviticus 23:

15 And ye shall count unto you from the morrow after the sabbath, from the day that ye brought the sheaf of the wave offering; seven sabbaths shall be complete:

16 Even unto the morrow after the seventh sabbath shall ye number fifty days; and ye shall offer a new meat offering unto the Lord.

 

Exodus 34:

22 And thou shalt observe the feast of weeks, of the firstfruits of wheat harvest, and the feast of ingathering at the year's end.

23 Thrice in the year shall all your men children appear before the Lord GOD, the God of Israel.

24 For I will cast out the nations before thee, and enlarge thy borders: neither shall any man desire thy land, when thou shalt go up to appear before the LORD thy God thrice in the year.

 

Exodus 23:

16 And the feast of harvest, the firstfruits of thy labours, which thou hast sown in the field: and the feast of ingathering, which is in the end of the year, when thou hast gathered in thy labours out of the field.

19 The first of the firstfruits of thy land thou shalt bring into the house of the Lord thy God. Thou shalt not seethe a kid in his mother's milk.

 

Leviticus 23:

17 Ye shall bring out of your habitations two wave loaves of two tenth deals; they shall be of fine flour; they shall be baken with leaven; they are the firstfruits unto the Lord.

 

Wave loaves were wheat breads. Bloody animal sacrifices were to be offered with the bread. These additional offerings included a burnt offering, a sin offering, and a thank offering (Lev. 23: 18-19).

 

Leviticus 23:

18 And ye shall offer with the bread seven lambs without blemish of the first year, and one young bullock, and two rams: they shall be for a burnt offering unto the Lord, with their meat offering, and their drink offerings, even an offering made by fire, of sweet savour unto the Lord.

19 Then ye shall sacrifice one kid of the goats for a sin offering, and two lambs of the first year for a sacrifice of peace offerings.

 

The wave offering, that which the priest moved before God, was the bread of the firstfruits, the sin offering (the goat), and the peace offering (two lambs)

 

Leviticus 23:

20 And the priest shall wave them with the bread of the firstfruits for a wave offering before the Lord, with the two lambs: they shall be holy to the Lord for the priest.

 

Het vieren der hoge feesten

 

Wekenfeest/Pinksteren/Shavuot: (23e tot 50 dagen)


Deuteronomium 16:

Zeven weken zult gij u tellen; van dat men met de sikkel begint in het staande koren, zult gij de zeven weken beginnen te tellen.

10 Daarna zult gij den HEERE, uw God, het feest der weken houdenhet zal een vrijwillige schatting uwer hand zijn, dat gij geven zult, naardat u de HEERE, uw God, zal gezegend hebben.

11 En gij zult vrolijk zijn voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, die in uw poorten is, en de vreemdeling (Aliëns/Nephelims/gevallen engelen/naties), en de wees, en de weduwe, die in het midden van u zijn; in de plaats, die de HEERE, uw God, zal verkiezen, om Zijnen Naam aldaar te doen wonen.

12 En gij zult gedenken, dat gij een dienstknecht geweest zijt in Egypte; en gij zult deze inzettingen houden en doen.

Leviticus 23:

15 Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;

16 Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw spijsoffer den HEERE offeren.

17 Gijlieden zult uit uw woningen twee beweegbroden brengen, zij zullen van twee tienden meelbloem zijn, gedesemd zullen zij gebakken worden; het zijn de eerstelingen den HEERE.

18 Gij zult ook met het brood zeven volkomen eenjarige lammeren, en een var, het jong van een rund, en twee rammen offeren; zij zullen den HEERE een brandoffer zijn, met hun spijsoffer en hun drankofferen, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.

19 Ook zult gij een geitenbok ten zondoffer, en twee eenjarige lammeren ten dankoffer bereiden.

20 Dan zal de priester dezelve met het brood der eerstelingen ten beweegoffer, voor het aangezicht des HEEREN, met de twee lammeren bewegen; zij zullen den HEERE een heilig ding zijn, voor den priester.

21 En gij zult op dienzelfden dag uitroepen, dat gij een heilige samenroeping zult hebben; geen dienstwerk zult gij doen; het is een eeuwige inzetting in al uw woningen voor uw geslachten.

22 Als gij nu den oogst uws lands zult inoogsten, gij zult, in uw inoogsten, den hoek des velds niet ganselijk afmaaien, en de opzameling van uw oogst niet opzamelen; voor den arme en voor den vreemdeling zult gij ze laten; Ik ben de HEERE, uw God!

 
 

De twee zilveren trompetten
 

 Numeri 10:

Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.

Als zij met dezelve blazen zullen, dan zal de gehele vergadering tot u vergaderd worden, aan de deur van de tent der samenkomst.

Maar als zij met de éne zullen blazendan zullen tot u vergaderd worden de oversten, de hoofden der duizenden van Israël.

Als gij met een gebroken geklank blazen zult, dan zullen de legers, die tegen het oosten gelegerd zijn, optrekken.

Maar als gij ten tweeden male met een gebroken geklank blazen zult, zullen de legers, die tegen het zuiden legeren, optrekken; met een gebroken geklank zullen zij blazen tot hun optochten.

Maar in het verzamelen van de gemeente, zult gij blazen, doch geen gebroken geklank maken.

En de zonen van Aäron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

En wanneer gijlieden in uw land ten strijde zult trekken tegen den vijand, die u benauwt, zult gij ook met die trompetten een gebroken klank maken; zo zal uwer gedacht worden voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, en gij zult van uw vijanden verlost worden.

10 Desgelijks ten dage uwer vrolijkheid, en in uw gezette hoogtijden, en in de beginselen uwer maanden, zult gij ook met de trompetten blazen over uw brandofferen, en over uw dankofferen; en zij zullen u ter gedachtenis zijn voor het aangezicht uws Gods; Ik ben de HEERE, uw God!

 


Shavuot
- The Feast of Weeks or The Festival of First Fruits.
The 50th day of counting the Omer (Pentecost)- the day after 7 Sabbaths from the Bikkurim commemorating the gift of the Torah on Mt. Sinai and the gift of the Holy Spirit on Mt. Moriah. 

Handelingen 2:

Uitstorting van den Heiligen Geest

En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen.

En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.

En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.

En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

En er waren Joden, te Jeruzalem wonende, godvruchtige mannen van allen volke dergenen, die onder den hemel zijn.

En als deze stem geschied was, kwam de menigte samen, en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

En zij ontzetten zich allen, en verwonderden zich, zeggende tot elkander: Ziet, zijn niet alle dezen, die daar spreken, Galiléërs?

En hoe horen wij hen een iegelijk in onze eigen taal, in welke wij geboren zijn?

Parthers, en Méders, en Elamieten, en die inwoners zijn van Mesopotámië, en Judéa, en Cappadócië, Pontus en Azië;

10 En Frygië, en Pamfylië, Egypte, en de delen van Libyë, hetwelk bij Cyréne ligt, en uitlandse Romeinen, beiden Joden en Jodengenoten;

11 Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken.

12 En zij ontzetten zich allen, en werden twijfelmoedig, zeggende, de een tegen den ander: Wat wil toch dit zijn?

13 En anderen, spottende, zeiden: Zij zijn vol zoeten wijns.

Toespraak van Petrus op den Pinksterdag

14 Maar Petrus, staande met de elven, verhief zijn stem, en sprak tot hen: Gij Joodse mannen, en gij allen, die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijn woorden tot uw oren ingaan.

15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van den dag.

16 Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joël:

17 En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.

18 En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren.

19 En Ik zal wonderen geven in den hemel boven, en tekenen op de aarde beneden, bloed en vuur, en rookdamp.

20 De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat de grote en doorluchtige dag des Heeren komt.

21 En het zal zijn, dat een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.

22 Gij Israëlietische mannen, hoort deze woorden: Jezus den Nazaréner, een Man van God, onder ulieden betoond door krachten, en wonderen, en tekenen, die God door Hem gedaan heeft, in het midden van u, gelijk ook gijzelven weet;

23 Dezen, door den bepaalden raad en voorkennis Gods overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood;

24 Welken God opgewekt heeft, de smarten des doods ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van denzelven dood zou gehouden worden.

25 Want David zegt van Hem: Ik zag den Heere allen tijd voor mij; want Hij is aan mijn rechterhand, opdat ik niet bewogen worde.

26 Daarom is mijn hart verblijd; en mijn tong verheugt zich; ja, ook mijn vlees zal rusten in hope;

27 Want Gij zult mijn ziel in de hel niet verlaten, noch zult Uw Heilige overgeven, om verderving te zien.

28 Gij hebt mij de wegen des levens bekend gemaakt; Gij zult mij vervullen met verheuging door Uw aangezicht.

29 Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrijuit tot u te spreken van den patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons tot op dezen dag.

30 Alzo hij dan een profeet was, en wist, dat God hem met ede gezworen had, dat hij uit de vrucht zijner lenden, zoveel het vlees aangaat, den Christus verwekken zou, om Hem op zijn troon te zetten;

31 Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien.

32 Dezen Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.

33 Hij dan, door de rechterhand Gods verhoogd zijnde, en de belofte des Heiligen Geestes, ontvangen hebbende van den Vader, heeft dit uitgestort, dat gij nu ziet en hoort.

34 Want David is niet opgevaren in de hemelen; maar hij zegt: De Heere heeft gesproken tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand.

35 Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.

36 Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt.

De eerste bekeerden

37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

40 En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht!

41 Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen.

42 En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden.

43 En een vreze kwam over alle ziel; en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen.

44 En allen, die geloofden, waren bijeen, en hadden alle dingen gemeen;

45 En zij verkochten hun goederen en have, en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van node had.

46 En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;

47 En prezen God, en hadden genade bij het ganse volk. En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.



Shavuot- Het Wekenfeest of Het Festival van de Eerste Vruchten.
De 50ste dag van het tellen van de Omer (Pinksteren) - de dag na de Eerste Vruchten feest, 7 sabbatten tellen (Bikkurim) ter herdenking van de geven van de Thora op de berg. Sinaï en het geschenk van de Heilige Geest op Mt. Moriah.

Dit hieronder zijn de joodse regels (verboden) maar als het niet in de bijbel staat dan geld het niet voor ons, omdat YHWH zijn instructies (Thora, wetten) gelden en niet die van de mens.

De Omertelling (of Sefirat Ha'omer, Hebreeuws: ספירת העומר) is de verbale telling gepaard gaand met het opzeggen van een zegening van de 49 dagen tussen Pesach en Sjavoeot (Wekenfeest). De dagen worden plechtig geteld ter herdenking aan de Omer-ceremonie die werd gehouden in de Tempel van Jeruzalem.
Tijdens de Omertelling gelden er allerlei beperkingen voor joden, waaronder een verbod te trouwen, naar muziek te luisteren, zich te scheren, of grote nieuwe aankopen te doen. Omdat 33e dag van de Omertelling (Lag BaOmer) een feestdag is, gelden verschillende geboden weer niet op die dag.

 

Wekenfeest


Het Feest der Weken of Wekenfeest (Hebr. Sjavoeot) of Feest van de oogst (Ex. 23:16) is een hoogtijd door God is ingesteld voor zijn volk Israël. Het feest werd gehouden zeven volle weken na het feest van de Eerstelingsgarve. Het wekenfeest werd later Pinksterfeest of Pinksteren genoemd. Pinksteren komt van het Griekse pentecoste, vijftigste (dag).

Het Feest der Weken werd gehouden in de 3e maand van de godsdienstige kalender, op de 50e dag gerekend van de dag van het eerste oogstfeest, het Feest van de Eerstelingsgarve, in de 1e maand.

Lev 23:15
 Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;
Lev 23:16 Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw spijsoffer den HEERE offeren.
(SV)

Evenals de Feest der eerstelingsgarve was ook het feest der weken een feest der eerstelingen. Ging het bij het eerste feest om eerstelingen van de gersteoogst, bij het tweede feest ging het om eerstelingen van de tarweoogst.

Exodus 34:
22
 Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is.

Exodus 23:
19
 De eerstelingen der eerste vruchten uws lands zult gij in het huis des HEEREN uws Gods brengen. Gij zult het bokje niet koken in de melk zijner moeder.
(SV)

Exodus 23:
16
 En het feest des oogstes, der eerste vruchten van uw arbeid, die gij op het veld gezaaid zult hebben.
(SV)
Op de dag van het wekenfeest werd een gave aan God gebracht, bestaande uit twee beweegbroden.

Leviticus 23
17
 Gijlieden zult uit uw woningen twee beweegbroden brengen, zij zullen van twee tienden meelbloem zijn, gedesemd zullen zij gebakken worden; het zijn de eerstelingen den HEERE.
(SV)

De beweegbroden waren tarwebroden. Met het brood moesten bloedige dieroffers worden geofferd. Deze bijkomende offers vormden een brandoffer, een zondoffer en een dankoffer (Lev. 23:18-19).

Lev 23:18
 Gij zult ook met het brood zeven volkomen eenjarige lammeren, en een var, het jong van een rund, en twee rammen offeren; zij zullen den HEERE een brandoffer zijn, met hun spijsoffer en hun drankofferen, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.
Lev 23:19 Ook zult gij een geitenbok ten zondoffer, en twee eenjarige lammeren ten dankoffer bereiden.
(SV)

Het beweegoffer, datgene Wat de priester bewoog voor Gods aangezicht was: het brood der eerstelingen, het zondoffer (geitenbok) en het dankoffer (twee lammeren) (Lev. 23:20)

Lev 23:20
 Dan zal de priester dezelve met het brood der eerstelingen [ten] beweegoffer, voor het aangezicht des HEEREN, met de twee lammeren bewegen; zij zullen den HEERE een heilig ding zijn, voor den priester.
(SV)

Van de Israelieten werd een vrijwillige gave verlangd, naar de ontvangen zegen (Deut. 16:10; Ex. 23:19).
Het feest der weken moest, evenals Loofhuttenfeest in de 7e maand, een vrolijk feest zijn (Deut. 16:11-12).
Het feest moest gevierd in de plaats die de HEER verkozen had om daar Zijn naam te doen wonen, namelijk in Jeruzalem (Deut. 16:11), waar het huis van de HEER was (Ex 23:19).
Het Feest der weken bevat tevens een gedachtenis aan de geleden slavernij in Egypte (Deut 16:10-12).
Op de dag van het feest vond een heilige samenkomst plaats, die tevens een rustdag was, waarop geen dienstwerk verricht mocht worden (Lev. 23:21).

Type en vervulling
Op de dag van het Wekenfeest (Pinksterdag) is de Heilige Geest neergedaald en zijn de gelovige discipelen samengevoegd tot één Lichaam. Zij waren het begin van de oogst. De gelovigen worden uit tweeén één: uit Joden en Grieken (heidenen) samengevoegd tot één geheel, tot een nieuwe mens.
Voorzover wij door het zaad van het evangeliewoord zijn voortgebracht en deel hebben aan de Heer Jezus, de Eersteling, zijn wij als gelovigen een eersteling van Gods schepselen. Wij vormen het eerste deel van de oogst.
Jak 1:18 Naar zijn wil heeft Hij ons voortgebracht door het woord van de waarheid, opdat wij in zekere zin een eersteling van zijn schepselen zouden zijn.
(TELOS)

Wekenfeest of Pinksterfeest (Sjavoeot)

Zeven weken na Pesach wordt de eerste tarwe geofferd in de tempel als teken dat de oogst kan worden binnengehaald. Dit feest is later verbonden met een herdenking van het ontvangen van de Tora (de wet) aan de voet van de berg Sinai.

Ex. 34:22 en Lev. 23:15-16


Shavuot - wekenfeest

Shavuot wordt ook wel Wekenfeest of Pinksterfeest genoemd. Dit feest vormt het slotfeest en tevens het hoogtepunt van de voorjaarsfeesten, Ex.19-24. Dit Wekenfeest is het feest dat God in gedachten had, toen Hij aan Mozes vertelde dat de Farao het volk moest laten gaan, om voor God in de woestijn een feest te houden, Ex.5:1,10:9. Na de uittocht uit Egypte kregen de joden hun identiteit met het Wekenfeest, met de Tora bij de berg Sinaï. Dankzij dit verbond heeft het volk eeuwenlang zijn identiteit weten te behouden, zelfs onder verdrukking en zonder het beloofde land. Bij de Sinaï kreeg het volk als het ware een hart mee. Zoals Pesach en Shavuot bij elkaar horen, zo horen ook de joodse nationaliteit en identiteit bij elkaar. Het volk werd geroepen om een uitverkoren volk te zijn temidden der natiën, Ex.19:5, en om een volk van priesters en een heilige natie te zijn, Ex.19:6. 

Met elk Wekenfeest ontvangen schepping en geschiedenis de belofte van hun messiaanse voltooïing. Toen Mozes de Tora aan het volk gaf, zei men: Wij zullen doen en wij zullen luisteren, Ex. 24:7. Uiteraard wordt er op Shavuot gelezen over de 10 Woorden op de berg Sinai. 
De 10 Woorden als samenvatting van de gehele Tora. Naast de Tora wordt er op Shavuot gelezen uit de feestrol Ruth. Ruth is het type van iemand die uit liefde tot Gods volk is toegetreden. Ruth verlaat net als Abraham het land van haar geboorte en het huis van haar vader, Gen.12:1, om te gaan naar een onbekend land, maar waarvan ze voelt dat God haar heen leid. Ruth is een symbool van alle mensen, in een worsteling om verandering. Het boek Ruth laat ook de zorg zien voor de armen en weduwen. Maar belangrijker is, dat men hierin leest, dat de heidenen ook tot het volk van Israel gaan behoren door de losser, Go’el. Voor Israël is het profetisch dat de heidenen onder de heerschappij van de Messias ook tot het volk van God gaan behoren. Dit feest wordt ook wel het feest der Eerstelingen genoemd, als begin van de inzameling van de heidenen. Het is veelzeggend dat iedere Joodse eredienst na de Toralezing het Alenoe-gebed wordt gebeden, met de droom van de uiteindelijke harmonie tussen de volkeren en God: dat alle volkeren zich voor U buigen en elke tong bij U zal zweren. 
Shavuot is hiervan het begin.

Sjavoe' ot - Wekenfeest of Pinksteren

Oorsprong

Vier het Wekenfeest wanneer je de eerste opbrengst van de tarweoogst binnenhaalt, en het Inzamelingsfeest wanneer het jaar ten einde loopt. Exodus 34:24

Vanaf die dag na de sabbat, vanaf de dag dat de schoof omhooggeheven is, moeten zeven volle weken worden afgeteld, 16 tot de dag na de zevende sabbat. Vijftig dagen moeten jullie aftellen, en dan moeten jullie de HEER een graanoffer aanbieden uit de nieuwe tarweoogst. Leviticus 23:15,16

Het feest

Het Wekenfeest valt op 6 en 7 Sivan (mei/juni), vijftig dagen na Pesach. Tijdens dit feest worden de synagogen en huizen traditiegetrouw versierd met bloemen. De joden lezen uit het Bijbelboek Ruth en besteden veel tijd aan het bestuderen van de Thora en de tien geboden. Thuis eten en drinken ze vooral zuivelproducten, zoals melk, kaas en eieren. Bekend zijn de zogenaamde blintzes, speciale kaaspannenkoeken.

Betekenis

Het Wekenfeest is het tweede Bijbelse oogstfeest. Bij het eerstelingfeest stond de gersteoogst centraal, nu viert men de oogst van tarwe, dadels en olijven. Maar het Wekenfeest is ook een openbaringsfeest. Precies vijftig dagen na de uittocht uit Egypte (dit klopt niet: zie Exodus 19:1-6) ontving Mozes van God de wetten en de tien geboden. Het feest wordt daarom ook wel ‘Matan Thora’, of wel ‘De gift van de Thora’, genoemd.

Thorastudie is in de joodse traditie altijd erg belangrijk geweest. Het is daarom niet verwonderlijk dat er tijdens het feest van de Thora zoveel wordt gestudeerd. Volgens de overleveringen hadden de Israëlieten zich verslapen op de dag dat Mozes hen Gods wetten en geboden gaf. Om die reden waken en studeren de joden de hele eerste nacht van het Wekenfeest.

Zoals alle joodse feesten is ook het Wekenfeest rijk aan symboliek. De bloemenversiering herinnert aan de bloeiende hellingen van de berg Sinaï, waar Mozes de wet ontving. De zuivelgerechten staan symbool voor de voedende kracht van de Thora. Het verhaal van Ruth is toepasselijk omdat de oogst er een belangrijke rol in speelt.

Het nieuwe testament

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar. 2 Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. 3 Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, 4 en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. Handelingen 2:1-4

De uitstorting van de Heilige Geest vond plaats tijdens het Wekenfeest, vijftig dagen na de opstanding van Jezus. Er is een mooie parallel tussen de ontvangst van de wet en de uitstorting van de Heilige Geest.

Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk. Jeremia 31:33

Hij heeft ons geschikt gemaakt om het nieuwe verbond te dienen: niet het verbond van een geschreven wet, maar dat van zijn Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend. 2 Korintiërs 3:6

Tijdens het pinksterfeest begonnen de discipelen plotseling in vele vreemde talen te spreken. Hiermee werd duidelijk dat het evangelie niet alleen voorbehouden was aan de joden. Net zoals de Moabitische vrouw Ruth toetrad tot het volk van God, zo ook zouden de heidenen deel krijgen aan Gods beloften.


Exodus 19:

Mozes op den berg Sinaï

In de derde maand, na het uittrekken der kinderen Israëls uit Egypteland, ten zelfden dage kwamen zij in de woestijn Sinaï.

Want zij togen uit Rafidîm, en kwamen in de woestijn Sinaï, en zij legerden zich in de woestijn; Israël nu legerde zich aldaar tegenover dien berg.

En Mozes klom op tot God. En de HEERE riep tot hem van den berg, zeggende: Aldus zult gij tot het huis van Jakob spreken, en den kinderen Israëls verkondigen:

Gijlieden hebt gezien, wat Ik den Egyptenaren gedaan heb; hoe Ik u op vleugelen der arenden gedragen en u tot Mij gebracht hebt.

Nu dan, indien gij naarstiglijk Mijner stem zult gehoorzamen, en Mijn verbond houden, zo zult gij Mijn eigendom zijn uit alle volken, want de ganse aarde is Mijn;

En gij zult Mij een priesterlijk koninkrijk, en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden, die gij tot de kinderen Israëls spreken zult.

Create Your Own Website With JouwWeb